Strach przed...ile mamy strachów i czego się boimy? :)

Czapla · 16 lutego 2011, o 23:01

Dziękuję Ci, Victor za to, co napisałeś

Olinka_2007 · 17 lutego 2011, o 09:26

Jest ok. Złe myśli odganiam dobrymi. Choć czuję ich oddech na plecach..... Mam nadzieję, że wróci dawna Ania. Trzymajcie kciuki

Nerwica · 17 lutego 2011, o 10:54

Aniu bede trzymala kciuki zreszta trzymam kciuki za wszystkich tu na forum. Dzis ide na terapie, Pierwsza wizyta!! Wszystko sobie spisalam w razie co jakbym dostala zaciemnienia ze strachu

a nie chce tracic czasu na milczenie albo dukanie na terapii

tez trzymajcie kciuki ide sie szykowac

Nawet wolne w pracy wzielam

Ale wariatka ze mnie..

agniechannn90 · 17 lutego 2011, o 10:57

Trzymam kciuczki kochanie:) Ja mam jutro terapie:) Ale to juz bedzie trzecia,wiec stres mniejszy... Buzka slonko i nic sie nie martw:) Bedzie dobrze

Katie · 17 lutego 2011, o 11:52

Ja jutro idę na siódmą terapię. Już się nie mogę doczekać

agniechannn90 · 17 lutego 2011, o 12:28

Katie:* -Super,ze juz siodma...I jak zadowolona jestes?? Pomaga Ci??

Olinka_2007 · 17 lutego 2011, o 13:39

No i po fajnym dniu...... wydaje mi się, ze już jest ok i nagle moje myśli mnie przerastają..... jak mnie już najdzie to koniec...... i tak w kółko.....

Katie · 17 lutego 2011, o 14:09

Aga, myślę, że pomaga.. .. Ataki z lękiem już przerabiałam - przeszło. Teraz mam inny problem, każdy wie jaki

ale myślę, że to też minie...Kwestia pracy nad sobą.

Olinka_2007 · 17 lutego 2011, o 16:34

A gdzie ja się wogóle powinnam udać? Do psychologa czy do psychiatry?? Słyszałam, że lepiej od razu uderzyć do psychiatry. Ja juz nie wiem czy ktokolwiek jest mi w stanie pomóc.....

Victor · 17 lutego 2011, o 17:15

Moim zdaniem najlepiej to uderzyć i do psychologa i do psychiatry, obie drogi leczenia mają się uzupełniac i jedno nie przeszkadza drugiemu a nawet wręcz odwrotnie. A co rozumiesz przez pomoc?? Jezeli się sądzi, ze na terapii psycholog powie trzy magiczne słowa i nerwica i leki miną to od razu może sobie darować. Nie ma czegoś takiego jak złote rady po których wszystko mija jak za pstryknięciem palca. Ja przynajmniej nigdy o czmyś takim nie słyszałem. Leki od psychiatry owszem, jeżeli trafione moga postawić na nogi przez okres 2 -3 tygodni.
Tylko Olinka skoro jeszcze nie byłaś ani u psychologa ani u psychiatry to skąd wiesz, że nic ani nikt nie jest w stanie ci pomóc?
Terapia polega na wskazówkach choremu co może robić, co powinien robić i ile wysiłku będzie to jego kosztowało. Terapia to tak naprawde nasza praca własna, nasz wysiłek włozony w przełamywanie strachu i ewentualnie zmienianie swoich nawyków lękowych albo swoich zachowań do całego świata i ludzi. Poprzez terapię pomagasz sama sobie, to siebie sama zmieniasz, nikt za nas tego nie zrobi, w słowach "pomóc trzeba samemu sobie" jest wiele prawdy chociaż przez 9 lat słowa te działaly na mnie jak płachta na byka to jednak są one słuszne. Pierwszy krok to podjęcie leczenia.

Olinka_2007 · 18 lutego 2011, o 08:23

Nie wiem czemu mam wrażenie, że nikt nie jest w stanie mi pomóc... Jestem świadoma, że jedna wizyta nie pomoże. Wiem, że muszę oswoić ten lęk. Na dzień dzisiejszy po prostu nie wierzę, że się da. Mam lepsze i gorsze momemty, pewnie jak każdy. Nie mam tak jak większość z Was, mierzenie ciśnienia itp. Po prostu nachodzi mnie myśl, ze śmierć jest nieunikniona i wtedy płaczę, robi mi się zimno, zaczynam szybko oddychać. Boję się odejścia bliskich mi osób i zamiast cieszyć się tym co mam, patrzę na nich i chce mi się płakać. Zazdroszczę innym, że o tym nie myślą. Że potrafią się cieszyć dniem dzisiejszym.

Katie · 18 lutego 2011, o 10:01

Moim zdaniem terapia dużo by dała. Lepiej chodzić do psychologa i robić coś w tym kierunku, niż ciągle się zamartwiać i się poddawać. Takie jest moje zdanie.. Podejrzewam, że jest Ci trudno... ale trzeba walczyć, takie to nasze życie jest...
Ja np. myślałam, że moje ataki nigdy się nie skończą... poradziłam sobie z tym i już ich nie mam.. a już myślałam, że będę z tym żyć do końca. Pamiętaj, wszystko jest możliwe!
Trzymaj się!

Olinka_2007 · 18 lutego 2011, o 12:21

Katie, dzięki za dobre słowo. Dziś mam straszny dzień. Nie mogę wyzbyć się mojego lęku. I jestem zła na siebie, że tego nie potrafię

Widzę, że tracę kontrolę nad własnym życiem. 22 mam umówiony termin u psychologa, ale zastanawiam się czy nie pójść najpierw do osoby duchownej. Żal mi mojego synka, który widzę, że wyczówa mój niepokój. Stał się drażlwy i agresywny, a ostatnią rzeczą jaką bym chciała to jest skrzywdzenie jego. Ostatnio idą ulicą zastanawiałam się czy nie rzucić się pdo samochód.... Boję się śmierci, a taka myśl przeszła mi przez głowę... Chore, totalnie chore.

Natka2 · 18 lutego 2011, o 12:45

Olinka_2007 pisze:Katie, dzięki za dobre słowo. Dziś mam straszny dzień. Nie mogę wyzbyć się mojego lęku. I jestem zła na siebie, że tego nie potrafię Widzę, że tracę kontrolę nad własnym życiem. 22 mam umówiony termin u psychologa, ale zastanawiam się czy nie pójść najpierw do osoby duchownej. Żal mi mojego synka, który widzę, że wyczówa mój niepokój. Stał się drażlwy i agresywny, a ostatnią rzeczą jaką bym chciała to jest skrzywdzenie jego. Ostatnio idą ulicą zastanawiałam się czy nie rzucić się pdo samochód.... Boję się śmierci, a taka myśl przeszła mi przez głowę... Chore, totalnie chore.

Ja kiedys tez tak obsesyjnie balam sie smierci i do dzis mi to zostalo tylko ze nie jest to tak nasilone jak bylo wczesniej. Bo kiedys to ja o smierci potrafilam myslec nagminnie i ciagle, i na kazdym kroku jej wypatrywalam, zupelnie jakbym byla jej pewna i tego ze nadejdzie za chwile.

Potrafilo mnie to doprowadzac do skraju rozpaczy i dostawalam wtedy roznych objawow a w sumie dostawalam atakow paniki. teraz jest lepiej z tym wszystkim ale czesto nachodza mnie te czarne mysli. Moge jedynie poradzic aby nie angazowac sie w mysleniu o tym. Jak mnie nachodza czarne mysli to zaczynam myslec o czym innym. Wtedy sie nie angazuje i nie przychodzi ten wielki strach. te mysli przeychodza bo chyba my podswiadomie pamietamy o tym zezle sie czulismy i balismy i mysli ida w ta strone. Wiec najlepiej nie myslec a jak juz to o wszystkim innym byle nie smierci i nerwicy i objawach i chorobach..

gotic · 18 lutego 2011, o 20:27

witam serdecznie. mnie niestety tez meczy lek przed smiercia i nie potrafie tego ignoowac. to nic nie daje za chwile mysli o niej wracaja i wpedzaja mnie w depresje. chodze ciagle smutny bo wydaje mi sie to bez sensu wszystko to cale dazenie nie do celu ale wlasnie do smierci

ciezko jest. nie potrafie sobie powiedziec co bedzie to bedzie. inni jak ich o topytam mowia a najwzyej mnie zakopia, albo nie ma co myslec kazdego to spotka jak slysze takie odpowiedzi to paralizuje mnie strach

nie wiem czy kiedykolwiek bede mial od tego spokoj

olinka widze ze ty tez sie z tym strachem bardzo meczysz.