Ok, to zamiast tak się męczyć 5 godzin i wmawiać sobie, że to żaden problem - zajmij się czymś. Poczytaj książkę albo posłuchaj audiobooka, obejrzyj film, posprzątaj, poćwicz jogę. Przecież wiadomo, że jak będziesz leżeć tyle godzin bez snu to przyjdzie do Ciebie zniechęcenie, frustracja i inne takie dupogryzy.

Jak Jerry napisał nic na siłę.
Nie ma tak naprawdę czegoś takiego jak "skuteczny sposób dla wszystkich na bezsenność" przy zaburzeniu.

Na pewno trzeba unikać zolpidemów i tym podobnych gówien na receptę typowo na sen.
Chociaż ma to swoich zwolenników to radze UNIKAĆ jak ognia, bo często po odstawieniu nawet już bez zaburzenia nie można spać bez przyjęcia dawki leku (mówię o zolpidemie).
Lepiej już wspierać się hydroksyzyną od czasu do czasu, ja np. co któryś dzien przy dużym problemie z bezsennościa brałem xanax (benzodiazepinę), nie jest to może super wybór ale mi pasował a nie ma to działania typowo nasennego ale rozluźniające i też zasypiałem.
Jednak przez większa ilośc czasu medytowałem, męczyłem się itp, czasem się udawało usnąć czasem nie.

To co wiem na pewno to chodzi o presję, niestety jak jest bezsennośc to może ona jakis czas potrwać. Ja wiem, że wtedy nasilają się lęki, że nerwica jest gorsza, że pracowac trzeba, zajmowac się domem ale też słuchajcie... w końcu was zaburzyło, jakiś czas niedogodności mogą być takie czy owakie.
Nie da się wszystkiego teraz naraz przeskoczyć i robić wkoło wokół tego tak wielkiej presji, bo wówczas problem po prostu nasila się

Szukac trzeba sposobu aby sen przychodził ale jak nie przyjdzie to po prostu trudno, w końcu przyjdzie. A czasem wziąć jakiś uspokajający lek jak np. hydroksyzyna.
Wiem, że to może wydawać się szokujące (jak to mam się pogodzić, ze nie śpię!?? A spierd...pajacu ) dla niektórych z was ale dzieki temu łatwiej zadziałają na was rozmaite sposoby jak nie będzie tej presji z tym snem

Wlasnie bralam 2 dni z rzedu ,,nasen" on jest na tym gównie o ktorym piszesz;) lekarka mi powiedziala ze raz na trzy dni- jednak wzielam teraz dwa dni zrzedu- na 3h zadzialalo pol tabsa, moze dlatego teraz 3 dnia juz w ogole nie moglam usnac, cholera wie prawda jest taka ze nakrecam sie ze nie moge zasnac po paru h dochodzi scisk w brzuchu i pozamiatane, ale trzeba szukac czegos nie ma rady:/ mam tylko nadzieje, ze ta bezsennosc nie bedzie trwala w nieskonczone bo polegne

Poradzicie jak miec w dupie te mysli natrętne ,mysli mam takie ,ze w końcu przestane jesc bo tak bede sie bać ,bo czuje ten lęk do jedzenia (cos w podobie jak ktoś sie boji schizofrenii to ma mysli ze wyląduje w psychiatryku) staram sie im byc ,akceptować ,wyśmiewać, ale zaraz myśl ,ze jak juz sie tak boje to w końcu przestane jesc i sie słabo robi i mdłości ,nie chce sie tak nakręcać ,leków żadnych nie biore ,ale ten lęk jak widzę jedzenie to mnie odrzuca ,jem bo chce ,ale natrety atakują... Traktuje to tez jako epizod jak inne natrety ,ale szczególnie ,ze zależy mi aby przybrać na wadze to one mocniej atakują.

Brunko2013 pisze:Poradzicie jak miec w dupie te mysli natrętne ,mysli mam takie ,ze w końcu przestane jesc bo tak bede sie bać ,bo czuje ten lęk do jedzenia (cos w podobie jak ktoś sie boji schizofrenii to ma mysli ze wyląduje w psychiatryku) staram sie im byc ,akceptować ,wyśmiewać, ale zaraz myśl ,ze jak juz sie tak boje to w końcu przestane jesc i sie słabo robi i mdłości ,nie chce sie tak nakręcać ,leków żadnych nie biore ,ale ten lęk jak widzę jedzenie to mnie odrzuca ,jem bo chce ,ale natrety atakują... Traktuje to tez jako epizod jak inne natrety ,ale szczególnie ,ze zależy mi aby przybrać na wadze to one mocniej atakują.

Bo widzisz co z tego ze osmieszasz, co z tego ze to i tamto jak ty WYPIERASZ a nie przyzwalasz
ignorowanie-vs-wypieranie-t4462.html

Ty sobie nie pozwalasz na to ze mysli i jakies objawy moga teraz przychodzic, przez to szarpiesz sie z nerwica ogolnie, dlatego poszczegolne elementy nie pasuja do siebie (jak wysmiewanie) i dzialaja tylko chwilowo.

Możliwe ,ze ta moja akceptacja źle działa, bede starał sie aby to uczucie se było ,bo nic nie zrobi tylko moze straszyć tym lękiem... No ale jak mam obawy rozne z tym związane to człowiek sie zapomina i sie w to wkręca, nad tym tez musze jakos zapanować.

A powiedzcie mi czy na pobudzenie relaksacja też pomoże?

Stokrotka relaksacja to nie tylko np. medytacja w standardowym tego słowa znaczeniu, czyli leżenie i mruczenie
W medytacji najważniejsze jest aby kontemplować "nicość", tak aby twoja uwaga nie była na tobie, myślach, problemach tylko na czymś innym, co powoduje nirvanę (:D) i pełną relaksację.
Ale tak samo (w wypadku pobudzenia może to być lepsze) możesz np, iść na spacer, koncentrując uwagę na np.widokach dookoła, wsłuchiwać się w odgłosy otoczenia i będzie to pewien rodzaj relaksacji aktywnej. Czyli odetchnięcie od "siebie", skupiając się na czymś innym.
A przy okazji chodzisz i wypalasz pobudzenie.

Dzizas;D jak ja chcialabym miec tyle wiedzy co Victor:D! Zadziwia w kazdym temacie!:D

Brunko nie przestaniesz jeść nie ma takiej możliwości musisz nauczyć się przełamywać strach bo bez tego nie dasz rady pokonać nerwicy

Z tym jedzeniem mialem tak samo. Proohblemy wynikaly z trudnosci w przelykaniu pokarmow ale jakos mi to z czasem minelo. Mysle ze bardzo duzo znaczenia temu nadajesz i dlatego to ci sie tak rozwija. Wybiegasz za bardzo wyobraznia a to nie pomaga przy nerwicy.

Dziś mam ten dzień kiedy cholernie ciężko bo znów nie wychodzi.Objawy mocno doskwieraja aż łezki lecą.Dziś jest ten dzień kiedy wątpię ze uda mi się z tego wyjść.Czytam książkę i sie staram a cały czas jestem skupiona na tym jak się czuję i jakiego mam doła.Naprawdę mocno postanowiłam wyjść z tego i nie wychodzi.Ludzie jak wy daliście rady??

Vic ma rację co do medytacji - można medytować chodząc. Jest to wyższa forma wtajemniczenia, ale dzięki temu można łączyć dwie przyjemne rzeczy - medytację i spacer

Hydroxyzyna 10 mg- cala tabse na noc czy pol?

Eh było dobrze, ale dzisiaj już jest gorzej. Wczoraj się strułam, całą noc nie spałam, wymiotowałam, mdliło mnie, dzisiaj cały dzień w łóżku leżałam, jestem słaba, ledwo co udaje mi się dojść do toalety... Mój ojciec po spożyciu jego ulubionego trunku ( piwko) wpadł na genialny pomysł, by zmierzyć ciśnienie, sam miał wysokie, puls powyżej 100, postanowił zmierzyć mi... Nie wiem, ale chyba coś źle mi założył, aczkolwiek wynik był tak niemożliwy, że tak się przeraziłam, zaraz miałam atak, bo myślałam, że coś się ze mną dzieje, a ten jeszcze zażartował, że z moim ciśnieniem to tylko śmierć kliniczna... Zaczęłam płakać, wariować, mimo, że puls mi wyszedł 66, to przy ciśnieniu wychodziło 96/36, za drugim razem jeszcze gorzej, taka panika we mnie wstąpiła... Dobrze, że mój chłopak był obok to mnie uspokoił, zaczął tłumaczyć, że ojciec mi źle założył, że z tą śmiercią kliniczną to tylko żarcik nieudany, bo pod wpływem alkoholu, no a mój ojciec chyba nie wie na czym polega taka nerwica i zaraz zaczął na mnie krzyczeć, że panikara jestem...