Jerry pisze:Rzadko się ostatnio żalę bo miewam się coraz lepiej, ale od wczoraj mam taki zjazd, że ja p....ę. Po cudownym weekendzie, totalnym oderwaniu (wyjazd z miasta, gruba impreza, starzy znajomi, pełen relaks), poniedziałek zaczął się normalnie, ale w połowie dnia dopadł mnie stres. Dostałem jakiegoś słabego taska do zrobienia (z cyklu zrób coś z tym, nie wiadomo co.. ). W dawnych czasach nie miałbym z czymś takim problemu, teraz też radzę sobie coraz lepiej, nie mam już metalowej klamry na głowie, ale generalnie zacząłem się spinać i to napięcie nie opuściło mnie już do wieczora.
We wtorek autopobudka przed 6 (jak mam te fazy napięcia to budzę się regularnie o 5:45 ). Mocne napięcie, potęgowane przez konieczność zrobienia posiłku, odwiezienia dzieci na czas do przedszkola i zdążenia do psychologa... Rozmowa u psychologa pomogła mi jak zawsze, ale potem jeszcze musiałem trochę pojeździć, dokończyć tego frustrującego taska z dnia poprzedniego, znów pojeździć, wrócić do pracy i w końcu wrócić do domu. Przez to spędziłem wczoraj w korkach chyba ze 3 godziny, co tylko nakręcało spinkę. Popołudniu napięcie doszło do stopnia maksymalnego, przy którym zaczyna mi się kręcić w głowie i chce wymiotować, ale przetrwałem to bo to nie nowość, chociaż oczywiście - wesołe nie jest Wieczorem jakiś lekki smuteczek i spinka, ale udało się zasnąć.
Dziś pobudka o jeszcze lepszej godzinie - o 3 Próbowałem medytować, ale coś słabo mi szło więc włączyłem sobie trening relaksacyjny, napięcie nieco zelżało i udało mi się jakoś przeleżeć do rana, łapiąc nawet jakieś krótkie drzemki. Niestety, wstaję rano i czuję rosnącą spinkę, mimo że wszystkie czynności sobie spokojnie zaplanowałem i wykonałem. Co gorsza - moja żona zauważa, że mam na twarzy jakieś jasne plamy. No i tu zaczęła się jazda.
Odkąd odstawiłem antydepresanty w zeszłym roku i nerwica zaczęła nawracać, zauważyłem, że w kilku miejscach pojawiły mi się białe plamki (bielactwo nabyte) - jedna na ramieniu, ze 2 na rękach, jedna na nodze. Ok, do przeżycia. Ostatnio jeszcze pojawiły mi się dwie nowe na dłoniach. Zmartwiłem się, ale trudno. Teraz jednak wygląda na to, że zaczynam jeszcze tracić pigment na twarzy. To się niestety zdarza w stresie.
Kurrrrrwa, szczerze mam już tego dosyć. Ze złości i żalu oczywiście objawy nakręciły mi się bardziej. Przez chwilę, jadąc autem zacząłem wpadać w lekkie DD, ale ustąpiło. Pozostało natomiast napięcie, złość, smutek, wkurw, frustracja, nienawiść, itd. I chce mi się wyć, a nie mogę, co wielu z Was ostatnio też towarzyszyło.
Ja pier....ę. Chętnie zrobiłbym sobie jakiś przeszczep mózgu, albo poddał się elektrowstrząsom. Dobra, sorry że tak długo, muszę to z siebie wyrzucić.

stokrotka89 pisze:Ktoś moze wie dlaczego ta nerwica zabiera tyle sil?