Wątpisz co do swoich objawów? Dyskusja, opisy, wyjaśnianie.

Avenger · 22 marca 2014, o 13:24

Ja to ogólnie mam wzrok popier*olony od czasu tego DD.
Faktycznie cos jest z tym światłem i jego wpływem na dr, kocham gdy sie ściemnia bo tak tego złego widzenia nie odczuwam.

wawe · 22 marca 2014, o 18:24

U mnie jest tak podczas zwiekszonego DD iż lepiej się czuje wieczorem jak jest ciemno, lepiej wtedy odbiera sie wszystko...

sarna87 · 22 marca 2014, o 18:30

Ja tez lepiej sie czuje wieczorem. W ciagu dnia, jeszcze jak jest pelne slonce, to kolory sa dla mnie jakby za ostre,raza mnie i ogolnie dziwie sie ze swiat jest taki kolorowy;)

Darecky1970 · 22 marca 2014, o 20:08

Witam, no jak jest ladna pogoda i w domu siedziec

To do optyka i okulary przeciwsloneczne kupic

Ja tak mialem dokladnie z 2lata temu, strasznie mnie draznilo slonce i jasne swiatlo, i na dodatek bol glowy.

Victor · 22 marca 2014, o 21:12

Prawda taka jest, że stany DD dają bardzo wiele różnych zaburzeń wzrokowych, szczególna z nich to jest niezwykle duża wrażliwość na światło zarazem jak np silniejsze światło żarówek energooszczednych, hologenów ale też latarni ulicznych czy po prostu jasno świecącego słońca. Może nam się wtedy to wszystko wydawać maksymalnie odrealnione, jak z obrazka, jak namalowane, co nie znaczy, ze mamy zachowywac się jak szczury i wychodzić tylko nocami z domu

Nie zmienimy tego jak widzimy przy dd, to jest fakt, dopóki mamy te stany możemy mieć z tym problem, jednakże to co możemy zmienić to reagowanie na to jak w przypadku każdego innego objawu.
Jak wszystko wydaje nam się nierealne, namalowane, przyciemnione czy bóg wie jeszcze jakie to po prostu akceptujemy ten fakt i nie dajemy się wciągnąć w myslenie lekowe, ze oho coś się jedna dzieje, skoro źle tak widze to jednak to coś strasznego, jednak coś nie tak ciągle to mam itp.
Jak zawsze powiem rzecz taka, ze gdybyście np nie mieli dd a chorobę oczu, która by to powodowała to byście się do tego przyzwyczaili i nie traktowali tego jako zagrożenia, w przypadku dd takie przyzywczajenie i nie traktowanie objawów jako zagrożenie powoduje, ze stan ten powoli zaczyna się naprawdę regenerować.

wawe · 23 marca 2014, o 16:13

Miał ktoś z was w DD kask neurasteniczny?

To mnie czesto męczy zwłaszcza w miejscach publicznych, w domu słabnie a wieczorem znika...

Macie jakiś sposób żeby złagodzic objawy...

Avenger · 23 marca 2014, o 17:34

Miałem to jakiś czas, przestałem zwracać uwagę i przeszło

Kamień · 23 marca 2014, o 18:33

Mi też to minęło, jak reszta somatyki... sposób ? Olewka

nierealna · 23 marca 2014, o 19:38

wawe pisze:Miał ktoś z was w DD kask neurasteniczny?

.

a co to takiego?

Victor · 23 marca 2014, o 19:49

Uczucie kasku na głowie, obręczy, ucisku

oj boże....

supernova · 23 marca 2014, o 21:34

Mam to samo jesli chodzi o swiatlo, dla mnie wycieczka do marketu to od razu ogromne odciecie i wszystko widze nawet nie wiem jak to okreslic ale tak nie dosyc ze jakos dziwne oddalone ode mnie to tak przygaszone, jakbym jakis grzybow halucynogennych sie najadla. Okropnie wnerwijace to jest mam wtedy uchote nagle uciekac gdzies ale i tak nie widomo gdzie. Mam gorszy nastroj od paru dni

ddd · 23 marca 2014, o 22:20

nie łam sie, zle dni moga przychodzic,m grunt to trwac przy swoim postanowieniu ze nie damy sie pomiatac myslami i wkrecac w rozne odchyly

nierealna · 24 marca 2014, o 19:44

Pytanie do Was: czy często najbardziej bolało Was to, co było Wam bliskie? Np. mieliście obawy przed powrotem do domu, martwiliście się spotkać z chłopakiem/dziewczyną albo coś w ten deseń ?

wawe · 25 marca 2014, o 07:36

Jak długo trwa u Was gorszy okres za nim przyjdzie lepszy?

Ja aktualnie po prawie 2 miesiącach spokoju znowu doświadczam odcięcia...

Marya · 26 marca 2014, o 23:04

Witam po przerwie, u mnie o tyle lepiej ze wrocilam do pracy, rozmawiam z ludzmi i troche czuje sie niekomfortowo bo jako osoba doradzajaca w kryzysach, psycholog jednak robie to wszystko z odczuwaniem depersonalizacji. Zauwazylam jednak ze mimo tego ze nie czuje samej siebie i mam wrazenie ze nie wiem kim jestem, nie zatracilam sie w sumie w sobie ani troche realnie, to pocieszenie jest bo mialam troche watpliwosci ale mimo tych objawow, jak biore sie za jakas sprawe obowiazki wykonuje jednak tak jak kiedys, moze troche wolniej kojarze fakty i musze mniej pracowac bo szybciej sie mi umysl meczy.
Na razie probuje odnalezc sie z powrotem w obowiazkach i miec mniej na glowie. I czekam jak wiekszosc na regeneracje.
Nigdy nie sadzilam ze bede korzystala z jakiegokolwiek forum o tematach psychologicznych

czlowiek nigdy nie wie co mu los przyniesie

Post pisany z telefony, wybaczcie brak polskich znakow.

Wawe wydaje mi sie ze tak tego przewidziec sie nie da i zalezy to od wielu czynnikow, stresow, zycia czy tez jakis innych klopotow od-psychicznych.