Przeczytłam większość nowych postó i te z kotem mnie rozbawiły bo sama mam kotka i on jakby tez wyczuwa kiedy jest coś nie tak i pociesza
apropo leczenia, jestem przeszczęśliwa, zaczęło mi wszystko się w głowie układać, a już myślałam, że nie ma dla mnie ratunku! terapia plus czytanie o podobnych stanach i dodatkowo samoedukacja dały mi wiarę, że pomimo samotności, wieku i innych rzeczy które zatruwały i życie to nie jest dla mni koniec

Mój kot zabiera całe napięcie i człowiek od razu jest lepszy jakiś. Rzeczywiście jest dobrze i wszystko się uspokoiło. Mam więcej sił witalnych i mniej czarnych myśli.
Codzienna gimnastyka, zdrowsze odżywianie i do suplementów dorzuciłam witaminę słońca czyli wit D. Lampka czerwonego wina w dobrym towarzystwie. Zmiana jest odczuwalna fizycznie i psychicznie.
To już prawie rok mojej aktywnej i świadomej walki z nerwicą i teraz widzę, że jest możliwym wybudzenie się z tego koszmaru.
Wiem, że się powtarzam, ale kochani więcej miłości do samych siebie działa cuda