No to co w tym dziwnego? Po prostu od śmiechu odchrząknąłeś je bardziej i wyleciało.

whyisthat pisze:a ja mam takie troche z innej beczki pytanie.. bo sie pzejalem a nie wiem czy jest czym,
ostatnio bardzo boje sie zwymiotowania, a gdy dzis bylem u znajomej i wbucnalem smiechem to mi wylecialo cos z gardla ( jakis okruszek chyba po ciastku) pierwszy raz mi sie tak zdarzylo zeby cos z gardla mi wylecialo? moze mam jakas chorobe przelyku ?

Why jaką masz pewność, że to z gardła? Ogólnie osoby z nerwicą czasami nadinterpretacją dane wydarzenia. Z resztą wyleciało to wyleciało, nie zwymiotowałeś, nie dusiłeś się w danym momencie, więc nawet nie masz powodu do zmartwień. Pamiętam też raz jak byłam w szpitalu spanikowałam, że mam chore płuca bo pluję krwią (chociaż tej krwi to za dużo nie było) a co się okazało, że podczas ataku przegryzłam sobie język. Czasami inaczej oceniamy daną sytuacją niż jest naprawdę.

No to nie masz szans na jakąś chorobę przełyku;)
Najzwyczajniej Ci sie okruszek gdzieś przylepił i przy chichraniu wyleciał To NORMALNE
Ja bym się z tego śmiała

dzieki za odpowiedz, teraz mi no stop cos siedzi w gardle a kazdy mi kaze zbdac tarczyce... nawet przejscie paru metrow juz pooduje dusznosci, zawsze to olewalem bo mowie ze pewnie nerwica ale chyba trzeba sie w koncu bedzie pojsc przebadac..

Bo sadze ze to ze nagle sie zasmiales i cos ci skads wylecialo, okruszek jak napisales a ty sie tym przejales to jest powod do smiechu, nie smiechu zlosliwego ale cos pokazujacego.
A dokaldnie to sam powinienes sie nad tym zastanowic i posmiac z wlasnej reakcji
Wtedy te 2 lata walki nie bylyby tylko walką.
Cofanie sie tresci pokarmowej z zoladka to troche inna sprawa niz okruszek przy wybuchu smiechu. Tym razem skupiles sie na zoladku i masz fazy z tym zwiazane. Dostrzeż reakcje a nie bedziesz musial walczyc z wiatrakami.

whyisthat pisze:dzieki za odpowiedz, teraz mi no stop cos siedzi w gardle a kazdy mi kaze zbdac tarczyce... nawet przejscie paru metrow juz pooduje dusznosci, zawsze to olewalem bo mowie ze pewnie nerwica ale chyba trzeba sie w koncu bedzie pojsc przebadac..

Jak coś to zrób dla świętego spokoju badania. A teraz masz takie odczucie bo za bardzo się skupiłeś na tym i myślisz dalej o tamtym zdarzeniu.

ale ja wam zazdroszcze ze sobie poradziliscie z nerwica ciekawe czy sie mozna urodzic z nerwica bo jesli tak to ja napewno

Aneta pisze:Shadow mysle ze u sporej ilosci osob tak to wygladalo jak powracaly te lepsze stany. Sama tak mialam i to nadal wynika z tego wlasnie wyczulenia. Ale im czesciej sie to zdarza tym lepiej jednak czlowiek sie przyzwyczaja i zaczynaja sie podobac buty
Grzesiek jak przetrwac? po prostu przetrwac, i tak przetrwasz wiec po co sie zastanawiac?

Zapewne, u mnie to też często miało miejsce więc teoretycznie nie powinno już robić wrażenia i przechodzenie nad tym do porządku powinno być jak bułka z masłem, no właśnie -powinno- w nerwicy jednak nie jest łatwo zapanować rozumem nad dziwnymi wrażeniami i o dziwo nawet rzeczy dobrze znane podane w nowym sosiku doznań od razu powodują myśl " tym razem to już nie wyjdę z tego NIGDY" Czasem jest już przecież normalnie a po dwóch dniach normalności atak nie wiadomo skąd i znów od nowa wdrapywanie się, tak samo jest z dziwnymi doznaniami przy przebłyskach normalności, za którymś razem załapie się ignora i jakoś pójdzie. Z moje doświadczenia wynika, że ze 3 ataki strachu przed normalnością spokojnie trzeba przeżyć, czwarty może już być tym, który wypchnie nas poza zaburzenie.

Zaakceptowac i dzialac, a przy tym nie myslec i w ogole nie rozbijac czasu na tygodnie, miesiace - mam nadzieje, ze ta taktyka da rezultaty w przyszlosci, czyli teraz.

Normalne z wym okruszkiem Miro Tak miałem już nie raz. Tylko jak znowu taki wyleci, to broń boże nie wąchaj tego okruszka, dobrze radzę

ej zordi aahahahahahah fuj wiem ja powachalem ohyddaaaaaaaaa ahaahahahahahahahah

Pyk i już odburzony

ej faktycznie mi przeszlo xD

nierealna pisze:To w takim razie czemu masz DD ?

Ale powiem Ci, że mam podobnie. DD momentami mam mocne, ale zbytnio się tym nie przejmuje, bo wiem, że to chwilowe....No, chyba że tak jak dzisiaj sobie myślałam, że to mi nigdy nie minie.

Tak, poczucie beznadziejności jest straszne. Wszystko się wydaje bez sensu. Dzisiaj byli u mnie goście i tak sobie rozmawiali o pieniądzach, sposobie na ich zdobycie itd. a ja tak słuchałam i totalnie miałam to w dupie, myślałam o tym, ale wydawało mi się to takie bez sensu..

Wiesz sama Patrycjo ze z dd to jest tak ze nie wystarczy sie go przestac bac ale i z myslami zrobic porzadek. Pamietam jak mi kiedys pisalas, ze mam super nastawienie i raz dwa mi przejdzie Ale tez zawdzieczam to sobie bo ja kurde brne w to myslenie. Jestem jak typowa osoba z zaburzeniem nerwicowym. Czyli poslucham chlopakow, pogadam z nimi to mi lepiej.
Ide cos zrobic, wychodze i mysli przychodza i mi gorzej. Wiem jak to zrobic a zarazem tak sie po mamejsku biore chyba za to. Teraz swieta, goscie i tez tak slucham o czym mowia a mnie to rybka wszystko. Ale nie ma co sie uzalac bo to wszystko jest glupotkami zaburzenia Patrycja. Wiemy o tym obydwie ale no jest ciezko, mnie chyba najgorzej te natrety mecza. One powoduja reszte na ten moment.

Nie lam sie Weronika Spojrz na dankana jak szybuje bedzie dobrze