AnxietyDisorder0 pisze: ↑

15 maja 2017, o 14:21

Dał Propranolol w niewielkich dawkach, ale nigdy go nie wzięłam, bo w domu tętno mam dobre, w granicach 65-90. Podobno też ciśnienie obniża, a ja nigdy nie miałam takich dużych skoków, więc bałam się, że tylko mi zaszkodzi. Byłam u innego kardiologa i nie kazał mi brać i robić nic specjalnego, oprócz magnezu. Niby ta tachykardia zwie się "zatokowa/sytuacyjna", czyli nie cały czas.

AnxietyDisorder0 pisze: ↑

15 maja 2017, o 14:29

Chodzę do kardiologa już z 10 lat i nic się nie zmieniło, a nawet zniknęła mi jakaś tam mała wada. Tylko tak najpierw przejmowałam się niskim ciśnieniem, a teraz takim dziwacznym wysokim... Dziękuję za odpowiedź.

Informacja z ostatniej chwili: odpoczęłam, zmierzyłam i 115/77.

eyeswithoutaface pisze: ↑

15 maja 2017, o 12:50

magia83 pisze: ↑

15 maja 2017, o 12:21

Czy wchodzicie w dane objawy,?tzn cały dZień żyjecie objawem jeśli takowy się pojawi i kontrola?Tak jakbyśmy wchodzili do swojego środka jakby drugiej połowy glowy i żyli tylko objawem czy boli czy też nie?kurczę jak trudno to opisać. Mam nadZieję, że zrozumiecie co mam na myśli

Zdarzało się i tak Ale to bardzo niedobre i pozwala nerwicy jeszcze silniej zapanować nad emocjami. Próbuj tą analizę, skupienie na danym objawie czy części ciała stopniowo "wyłączać", bo przeszkadza Ci to mocno w odburzaniu, a poza tym z pewnością odbiera komfort życia. Poza tym wiesz jak to działa? Jak przez tydzień bedziesz się zastanawiać czy boli Cię prawy pośladek, to w końcu NAPRAWDE zacznie Cię bolec I dopiero się znerwicujesz. Siła sugestii

sloneczko92 pisze: ↑

15 maja 2017, o 15:32

Kurde ta franca nerwica :/ siedze sobie w pracy z kolezanka i jest ok jak poszla do domu to ja mam lek i odrealnienue :/ nagle objawy sie zaostrzaja robi mi sie slabo :/ zaraz przeszlo... teraz znow mi sie w oczach mieni :/

eyeswithoutaface pisze: ↑

15 maja 2017, o 14:05

ania0704 pisze: ↑

15 maja 2017, o 13:47

Mam stwierdzoną nerwicę lękową... nigdy jednak nie miałam myśli, że jestem na coś strasznego chora... Bardziej bałam się tego uczucia, który wywołuje lęk, tego ciągłego niepokoju w sobie...jak leki mi raz pomogły, później je odstawiłam i wróciło to napięcie to nie mogłam zaakceptować tego stanu (złych emocji), nie wyobrażałam sobie życia z tym uczuciem, zero snu, objawy non stop...Nawet nie sądziłam, że ludzie mogą z tym chodzić...Chciałam się tylko tego pozbyć... czuć spokój, ulgę...W początkowym etapie bałam się że ktoś to zauważy...a ja musiałam być perfekcyjna, bo zawsze byłam naj...Nie miałam natręctw za to natrętne myśli lękowe że , że boje się tego czy tamtego (np jazdy autobusem, czy wyjścia do apteki)...ale juz dlaczego to nie wiem... teraz pierwszy raz brak pamięci (i to dosłowny, nie pamietam co zrobiłam minute temu, gdzie połozyłam itp.), koncentracji, zawieszanie się, pójde do sklepu i nie wiem co mam kupić, nie wiem co mam zjeść, na nic nie mam ochoty, totalne przymulenie, wiem że mam zjeść sniadanie Czy to normalne w nerwicy? jeśli tak to jak z tym walczyć?czy akceptacja i ignorowaniem...

Cześć Aniu. Rozumiem doskonale, o czym mówisz. Ja również w najgorszym punkcie swojej nerwicy miałam poważne kłopoty ze skupieniem uwagi, czułam się niezdolna do działania, potrafiłam zupełnie nie kontaktować - tak byłam zaaferowana lękowymi myślami, że zapominałam że cos zrobiłam i robiłam to drugi, a czasami trzeci raz, mówiący do mnie ludzie musieli co chwilę swoje kwestie powtarzać, bo nie łapałam o co chodzi. Niestety - tak bywa w nerwicy i jest to normalne, choć bardzo utrudnia codzienne życie. Jeżeli totalnie nie dajesz rady, poproś lekarza o wypisanie np. hydroksyzyny, moze chociaż częściowo pomoże Ci się wyciszyć. Ale najważniejsze jest to, o czym wspominasz - akceptacja, świadomość mechanizmów nerwicowych, ciągłe powtarzanie swojemu zlęknionemu umysłowi, ze nie ma się czego bać, że to tylko iluzja. Korzystaj z materiałów z forum, to nieoceniona pomoc. Postaw też na relaks - zrób sobie wieczorem gorącą kąpiel np. z uspokajającymi olejkami eterycznymi, spróbuj "opróżnić" umysł z lękowych myśli, pozwól im płynąć, pozwól sobie na zaprzestanie kontroli, rozluznij się. W razie czego - pisz Nie poddawaj się, trzymam za Ciebie kciuki.

eyeswithoutaface pisze: ↑

15 maja 2017, o 15:54

sloneczko92 pisze: ↑

15 maja 2017, o 15:32

Kurde ta franca nerwica :/ siedze sobie w pracy z kolezanka i jest ok jak poszla do domu to ja mam lek i odrealnienue :/ nagle objawy sie zaostrzaja robi mi sie slabo :/ zaraz przeszlo... teraz znow mi sie w oczach mieni :/

Zaakceptuj to. Choćby nie wiem jak straszne rzeczy sie z Toba działy - akceptuj, konsekwentnie akceptuj. Poddaj się objawom, pozwól im być, płynąc - i mimo ich obecności działaj, rób swoje. Wiem że to zawsze łatwo powiedzieć, a w praktyce jest to trudne i wymaga poświęcenia sporej ilości czasu i energii. Ale MOŻNA. Nie trać ani chwili i działaj, niebawem pojawią się pierwsze efekty i lepsze samopoczucie.