Masz wątpliwości dotyczace objawów? Omawiamy je, opisujemy

magia83 · 3 maja 2017, o 17:39

Czyli nie myśleć o objawach?

eiviss1204 · 3 maja 2017, o 17:59

magia83 pisze: ↑
3 maja 2017, o 17:39
Czyli nie myśleć o objawach?

Nie to,ze nie myslec ,bo nie da sie nie myslec,ale je zaakceptowac i zajac sie czyms innym. Ja mialam wiele objawow naprawde wiekszosc z listy i mi minely

ale zaakceptowalam je nie robilam z nich szalu,ze to raki itp tylko zajmowalam sie czyms innym.
Przede wszystkim nie plakac,nad tym jakie to straszne,bo wielu ludzi tak ma,niestety ludzie ktorzy nie maja nerwic tez odczuaja sygnaly z ciala,bo nie jestesmy odlani z wosku

i bedzie dobrze

ale koniecznie posluchajcie youtuba z nagraniami to jest wazne i wiara w siebie i w swoje mozliwosci. To Wy jestesmy Panami wlasnego losu w tej jakze denerwujacej nerwicy

eiviss1204 · 3 maja 2017, o 18:00

Owywiscie ja tez na poczatku ,wariowalam z tymi dziwactwami ,ale po czasie zrozumialam,ze myslenie o objawach na nic sie nie przeklada,one nie znikaja tym samym. Zaakceptujcie je i bedzie wszystko ok

magia83 · 3 maja 2017, o 18:04

eiviss1204 pisze: ↑
3 maja 2017, o 18:00
Owywiscie ja tez na poczatku ,wariowalam z tymi dziwactwami ,ale po czasie zrozumialam,ze myslenie o objawach na nic sie nie przeklada,one nie znikaja tym samym. Zaakceptujcie je i bedzie wszystko ok

Właśnie ha jestem na początku drogi i właśnie wariuje. ...wasze słowa są pokrzepiajaxe ,jakieś światełko w tunelu☺

eiviss1204 · 3 maja 2017, o 18:10

magia83 pisze: ↑
3 maja 2017, o 18:04

eiviss1204 pisze: ↑
3 maja 2017, o 18:00
Owywiscie ja tez na poczatku ,wariowalam z tymi dziwactwami ,ale po czasie zrozumialam,ze myslenie o objawach na nic sie nie przeklada,one nie znikaja tym samym. Zaakceptujcie je i bedzie wszystko ok
Właśnie ha jestem na początku drogi i właśnie wariuje. ...wasze słowa są pokrzepiajaxe ,jakieś światełko w tunelu☺

To tak wyglada na poczatku,ale z czasem nauczysz sie funkcjonowac i zalapiesz co to znaczy akceptacja.
Sama jeszcze mam swoje " Wkretki" Ale jakbym miala porowywac czas sprzed 5 miesiecy , to jest to dosc duza przepasc.
Co Ci moge polecic,szczerze ? Zajmij sobie czas... na maksa. Wyjscia z ludzmi ( na poczatku bedziesz odrealniona, nie bedziesz wiedziec o czym mowia Ci ludzie ) ale z czasem nauczysz sie fajnie skupiac i zobaczysz,ze to iluzja. Jak sie czegos boisz to rob na przekor - boisz sie wychodzic z domu - wychodz jak najwiecej
Znajdz pasje i powoli sie skupiaj na niej

Wszysto bedzie ok

To nie jest tak straszne jak Ci sie wydaje

Poczytaj moje posty,ja tez bylam spaniowana

schanis22 · 3 maja 2017, o 18:14

: eiviss1204 gratuluję podejścia

magia83 ja też lubię takie powiedzenie ... żyj z objawami nie objawami ... wtedy one fajnie przechodzą .

SCF · 3 maja 2017, o 18:20

A jak żyć z niechecia do wszystkiego ?

eiviss1204 · 3 maja 2017, o 18:29

schanis22 pisze: ↑
3 maja 2017, o 18:14
: eiviss1204 gratuluję podejścia magia83 ja też lubię takie powiedzenie ... żyj z objawami nie objawami ... wtedy one fajnie przechodzą .

Kochana to przeciez dzieki Wam

Kiedy upadalam to mnie podnosiliscie bym dalej szla i walczyla nie ze sobą ,a o siebie :*

Trzeba byc wojownikiem we wlasnym zyciu

Mamy je jedno i warto docenic ,choc te male chwile szczescia, bo w tej naszej niedoli zycie nadal jest piekne

Chyba zaczne pisac poematy

Buziki Dla Ciebie Arletko :*

eiviss1204 · 3 maja 2017, o 18:33

SCF pisze: ↑
3 maja 2017, o 18:20
A jak żyć z niechecia do wszystkiego ?

Zmuszac się,musisz pobudzic mozg do produkcji hormonow, to nie jest latwa praca,ale nie mozesz sie poddac. Pamietaj,ze to wszystko zalezy od Ciebie - wiem to jedna z najciezszych walk jakie mozna przeprowadzic we wlasnym zyciu,ale trzeba o nie walczyc. Wiem,ze jest Ci ciezko, mi tez sie nie chcialo i tez wydawalo mi sie,ze pewnie juz nic mnie nie czeka,i ze pewnie to nie minie.
Ale zmuszlam sie do wyjsc ( mimo pustki w sobie ) ,zmuszalam sie do skupiania uwagi,nawet nie wiem kiedy zaczelo to byc moim natrectwem

Wiem,ze na poczatku to wyglada ciezko i wlasciwie nie ma wyjscia... ,ale pamietaj,ze wielu jest tutaj takich ludzi i wielu sie udalo

i wielu walczy o siebie

Z czasem zacznie Ci sie chcesz,ale nie zastanawiaj sie nad tym . Chce mi się/ nie chce ? Bo to tez natrectwo. Zacznij cos robic,bez zastanawiania sie czy to C isprawia radosc czy tez nie- zacznij. A gwarantuje Ci ,ze bedzie lepiej

SCF · 3 maja 2017, o 18:42

Dzieki

Wlasnie 15 min temu zaczalem. Będę próbował. Chociaż czasem sa na prawde tragiczne dni. No na szczescie dzis jest nie najgorzej.

Awesome · 3 maja 2017, o 18:59

Elviss jesteś nieoceniona w swej pomocy!

magia83 · 3 maja 2017, o 19:00

schanis22 pisze: ↑
3 maja 2017, o 18:14
: eiviss1204 gratuluję podejścia magia83 ja też lubię takie powiedzenie ... żyj z objawami nie objawami ... wtedy one fajnie przechodzą .

O wlasnie !!!!ja przez 2 miesiace żyje objawami i czas mi przeleciał. DZień w dZień obawa o objawy.biorę te słowa do serca gleboko☺

AnxietyDisorder0 · 3 maja 2017, o 19:07

Jak radzicie sobie z pieczeniem/paleniem całego ciała? Codziennie koło 18-19 po południu zaczyna piec mnie skóra i pod skórą, zwłaszcza w okolicach twarzy, szyi i rąk. Mam je lekko czerwone, ale to już bardziej ze stresu, a poza tym nic się nie dzieje. To uczucie jest dziwne, jakby z głębi ciała, w żyłach, pod skórą takie okropne palenie. Macie to samo? Jak to złagodzić?

Desperado · 3 maja 2017, o 19:12

Hej, mam takie pytanie. Czy większość z Was uwaza, ze w nerwicy tym co choruje jest umysl, mysli i emocje? Bo "normalni" ludzie rowniez maja zle emocje, doly i popieprzone mysli, a jednak chorzy nie sa i za takich sie nie uwazaja..

AnxietyDisorder0 · 3 maja 2017, o 19:31

Desperado pisze: ↑
3 maja 2017, o 19:12
Hej, mam takie pytanie. Czy większość z Was uwaza, ze w nerwicy tym co choruje jest umysl, mysli i emocje? Bo "normalni" ludzie rowniez maja zle emocje, doly i popieprzone mysli, a jednak chorzy nie sa i za takich sie nie uwazaja..

Tak, choruje i jest zaburzony tylko umysł, myśli i emocje. Każdy normalny człowiek ma doły, ale odbiera to za rzecz normalną, idzie wtedy na spacer lub śpi i mu przechodzi. A zaburzony od razu myśli, że to pewnie depresja i jego całe życie będzie tak wyglądało. Tak samo jest z emocjami. Każdego ponoszą emocje i to jest coś normalnego, ale zaburzony to wszystko "wyolbrzymia". Mamy tendencję do odbierania naszych objawów i myśli jako coś zwiastującego zło, chorobę. Nie wiem, czy rozumiesz o co mi chodzi. Nasz sposób myślenia jest zaburzony i inny niż zdrowych ludzi. To nie ciało i umysł choruje, tylko myśli. Nie wszystko potrafimy prawidłowo odebrać, panikujemy, mamy lęki i fobie. Normalny człowiek tego nie ma, nie dostaje ataków paniki np. na widok noży, nie boi się że coś sobie zrobi lub komuś innemu. Nawet jeśli coś takiego pomyślą, to jest to zwykła myśl, a my to odbieramy od razu jako czyn. Jest duża różnica, ale wszystkiego można się "nauczyć", nabrać dystansu i będzie tak jak dawniej.