Masz wątpliwości dotyczace objawów? Omawiamy je, opisujemy

zaburzony86 · 10 marca 2017, o 22:29

115/75 to praktycznie idealne tętno. Nie stanowi ono żadnego zagrożenia, a wręcz dobrze działa na Twoje serduszko, bo wolniej się "zużywa". Poza tym od ciśnienia ważniejszy jest puls. Dopóki masz więcej niż 50 uderzeń nic się nie powinno stać, jak będziesz mieć mniej to możesz zemdleć.

katarzynka · 11 marca 2017, o 00:33

eyeswithoutaface

U mnie też dziś względnie stabilnie, myśli gdzieś się tłuką, ale nie są tak natarczywe, więc daję radę

Pamiętaj Kochana, że w kupie siła, zawsze pisz śmiało!

enough · 11 marca 2017, o 01:48

U mnie znów króluje ciśnienie. Dzisiaj martwił mnie tylko puls, bo około 95. Ciśnienie 119/85, więc ok. Tak sprawdzałam ten puls, a po kilku godzinach ciśnienie 125/104, a puls 75. I siedzę zmartwiona, zlękniona. Cóż tu począć...

Raagnarr · 11 marca 2017, o 11:32

Hej. Mam pytanie odnośnie zmęczenia, wyczerpania. Czy też tak macie, że czasem Wam ciężko ręką ruszyć? Czy każdy krok jest wyzwaniem? I takie uczucie słabości, że ja nie mogę

Czasem jak odkurzam to padam potem wyczerpany i nie mogę się ruszyć przez pół do godziny. Jestem w stanie opanować serce, bóle, duszności - przeczekuje albo się czymś zajmuje - zależy jak mocno mi dolega. A może macie jakieś rady odnośnie tego wyczerpania. Jak je łagodzić?

Kretu · 11 marca 2017, o 11:42

Stany chronicznego zmęczenia są powszechne w depresji i nerwicy, zmęczenie umysłu przez lęk, analizę, myśli bezpośrednio przekłada się na siłę fizyczną. Nie da się nic zrobić oprócz odpoczynku - organizm sam wróci do normy gdy mu na to pozwolisz.

eyeswithoutaface · 11 marca 2017, o 11:45

@katarzynka Chyba będę, naprawdę to pomaga

Cieszę się, że i Ty dajesz radę. Jakoś musimy funkcjonować. Dzisiaj do wieczora jestem w pracy, a potem czeka mnie pieczenie ciast na jutrzejsza uroczystość rodzinną, także mam nadzieję że nie będę mieć czasu na myślenie.

ściskam mocno!

mlodanerwica · 11 marca 2017, o 14:54

Ja mam takie ciśnienie od wielu miesięcy. Nigdy raczej nie spada poniżej 80/60. To tylko wartość skrajna pojawiająca się raz na jakiś czas. Ogólnie mam około 100/70, często wyższe. Jest mi słabo tak jak zawsze, bez względu na ciśnienie. Mroczki leciutkie mam. Byłam u lekarza dwa miesiące temu, wszystkie wyniki dobre, serce zdrowe, a on mówi że to od wieku (mam 16 lat). Tętno przy takim ciśnieniu jest w granicach od 80-120, rzadko niższe. Chyba że jestem spokojna. Boję się trochę, że to groźne albo coś mi się stanie. Nigdy nie zemdlałam w życiu ani nic, ale przeraża mnie takie ciśnienie jak wczoraj miałam..

-- 11 marca 2017, o 14:54 --

mlodanerwica pisze:Ja mam takie ciśnienie od wielu miesięcy. Nigdy raczej nie spada poniżej 80/60. To tylko wartość skrajna pojawiająca się raz na jakiś czas. Ogólnie mam około 100/70, często wyższe. Jest mi słabo tak jak zawsze, bez względu na ciśnienie. Mroczki leciutkie mam. Byłam u lekarza dwa miesiące temu, wszystkie wyniki dobre, serce zdrowe, a on mówi że to od wieku (mam 16 lat). Tętno przy takim ciśnieniu jest w granicach od 80-120, rzadko niższe. Chyba że jestem spokojna. Boję się trochę, że to groźne albo coś mi się stanie. Nigdy nie zemdlałam w życiu ani nic, ale przeraża mnie takie ciśnienie jak wczoraj miałam..

Rano miałam 109/70, teraz mierzyłam i znowu 92/65...

Tojajestem · 11 marca 2017, o 15:17

A myślałaś kiedyś żeby wywalic ten ciśnieniomierz i żyć? Bo mam wrażenie ze to on odbiera ci życie.

ewelinka1200 · 11 marca 2017, o 15:22

Ja znowu jak zobacze w tv
Albo przeczytam jak ktos kogos zabił
To wmawiam se ze napewno,miał nerwice lękowom
I pewnie tez kiedys zesfiksuje...
Ehhhhh

Tojajestem · 11 marca 2017, o 15:29

Gdybys tak nie myslala to byś nie miała nerwicy

justi2212 · 11 marca 2017, o 15:32

ewelinka1200 pisze:Ja znowu jak zobacze w tv
Albo przeczytam jak ktos kogos zabił
To wmawiam se ze napewno,miał nerwice lękowom
I pewnie tez kiedys zesfiksuje...
Ehhhhh

Ja tak mam jak usłyszę że ktos się leczył psychiatrycznie, teraz to już śmiać mi się z tego chce, kiedyś to pewnie cały dzień bym sie tym nakręcała, a to natręt jak każdy inny

mlodanerwica · 11 marca 2017, o 16:50

Tojajestem pisze:A myślałaś kiedyś żeby wywalic ten ciśnieniomierz i żyć? Bo mam wrażenie ze to on odbiera ci życie.

Myślałam i nawet odstawiłam na jakiś czas, ale za bardzo boję się tych wahań ciśnienia.

martusia1979 · 11 marca 2017, o 17:35

enough pisze:U mnie znów króluje ciśnienie. Dzisiaj martwił mnie tylko puls, bo około 95. Ciśnienie 119/85, więc ok. Tak sprawdzałam ten puls, a po kilku godzinach ciśnienie 125/104, a puls 75. I siedzę zmartwiona, zlękniona. Cóż tu począć...

przez to ze cie martwi, ze jesteś zmartwiona i zlękniona to masz właśnie nerwice

normalne że bedziesz sie bała i normalne ze skacze ci puls jak to twój konik , nadajesz mu znaczenie i to problem. Akurat tobie moze skakać puls i dltego go sledzisz , a widzisz zeby z tego wychodzic powinnas miec takie i przede wszystkim sobie wyrabiać samozaparcie aby to olać. Bo jak widzisz nic ci sie nie dzieje a tylko sprawdzasz kontrolujesz i sie nakręcasz .Ciśnienie masz niskie ale kto go dzisiaj nie ma . Wypij sobie kawe i już

zabner · 11 marca 2017, o 18:29

Mam absurdalny lęk, że zacznę widzieć w innych kolorach

I do tego dochodzi to wyczerpanie fizyczne, potrzymam coś ciężkiego chwilę i od razu totalny brak sił - kiedy to minie..

11 marca 2017, o 19:56

Jest jeden objaw który mnie zmęczył od samego początku. Kompletny zanik duchowości. Zero wiary w cokolwiek tak jak by zmysł duchowości został upośledzony wraz z pojawieniem się dd. Rozmowy o bogu itd. czuję wtedy kompletną pustkę i dezorientację tak jak bym podświadomie kompletnie w to nie wierzył. Czy wiara jest zależna od zmiany chemii mózgu, nie wiem, ale tak to wygląda z mojej strony i oczywiście to jest gigantyczny konflikt i pole do popisu dla myśli filozoficznych. Dodam tylko że w przeciągu 2 lat dd miałem jeden przebłysk że dd znikło totalnie na jakąś godzinkę i wtedy odzyskałem całą duchowość ze wszystkimi szczegółami. Po godzinie wróciło i pozom duchowości równy totalne zero. Z tego co czytam wiara w cokolwiek jest dużym filarem jeśli chodzi o zdrowienie dlatego robię to w spowolnionym tempie. O tyle o ile zrozumiałem wszystkie myśli filozoficzne że to są śmieci o tyle tego jednego objawu że można nagle w nic nie wierzyć nie zrozumiałem nigdy no bo to mi tak jakby odbiera sens, wycina ogromny obszar życia z którego na co dzień ludzie czerpią. To tak jak bym podczas maratonu przez pustynie miał wiadro zimnej wody na plecach, ale nie mógł z niego skorzystać. Ciekawi mnie czy ktoś miał podobnie