Skupiasz ie na tym i panikujesz i dlatego masz takie odczucie. O tym ze czujesz sie dziwnie i ogolnie pisales juz milony razy wiec jak widzisz to nadal to mimo ze akurat tego nigdy nie miales
Jako wchodzisz na forum i piszesz wiec jak widzisz swiadomosc masz zachowana i wiesz co sie dzieje, a jesli chodzi o odczucia to ci powiem dokladnie co sie dzieje, masz nerwice, jestes lekowcem, nakrecasz sie a w tym momencie panikujesz. to sie dzieje jesli juz tak naprawde nie wiesz

ale co z tym uczuciem.. czemu ono jest?

Bo masz nerwice i mozna wtedy odczuwac rozne dziwnoście Temu to jest, ty jestes niezly nerwicowy analizator bo widac po twoich postach, wiec tak ogolnie temu to jest, ze kazdy objaw powoduje ze lezysz na parterze i kwiczysz.
Wprowadzaj zmiany w myslach lekowych czyli typu, ze cos sie dzieje mysli-lekowe-co-jak-i-dlaczego-czesc-5-t3542.html nie dawaj im sie ponosic. Po prostu praca, praca i jeszcze raz praca nad wlasnym strachem. I to wlasnie wtedy kiedy objawy sa dziwne i "nowe"
Bo jak bedziesz tak analizowal to czeka cie jeszcze wiele nowych bo tak wyglada wlasnie nerwica.

Direct napisze Ci moje zyciowe motto ; dzieki , ktoremu wyszedlem szybko z tego syfu bo ponad w 2 miesiace. "Miej wyjebane a bedzie Ci dane" Jak zaczniesz przestrzegac tej zasady to uwierz mi Twoje zycie zmieni sie drametralnie. Chlopie masz swoje zycie i swoje 5 minut w tym jakze naszym pieknym a zarazem parszywym zyciu wiec nie skupiaj sie tylko nad tym co Ci dolega i dlaczego tak sie dzieje. Chyba ,nie od zawsze masz nerwice wiec chyba wiesz jak to jest sie niczym nie przejmowac. Wstawaj rano nie mysl o tym , zyj w dzien nie mysl o tym idziesz spac nie myslisz o tym; d Przestrzegaj moich wskazowek a wszystko wroci do normy; d

im bardziej się skupiasz, tym gorzej.
mózg człowieka to jeden z najbardziej tajemniczych narządów, ma prawo czasem nie pracować jak się do tego przyzwyczaiłeś.
analiza, rozdrapywanie tego, a co to było, a po co, a co znaczy,a kto tak miał, jest najgorsze.
jesteś lękowiec, zrozum, że jesteś wyczulony. nie pamiętam w którym artykule tu to było, ale jesteś jak sarenka, zagrożona sarenka, która jest wyczulona na wszystko.
każdy szum, dźwięk, szelest, mignięcie w oku czy nieprawidłowość w pamięci.
dla nas to co piszesz, to nic nowego, więc pomyśl, że też nie dzieje się nic wyjątkowego, ot, zbytnio się przejąłeś. ja też przeżywałam pierwsze dziwne odczucie, teraz żałuję. weź sobie do serca.

Direct ja mam to uczucie od roku xd dość często xd

a mieliście lęk przed rzeczywistością? mieliście fajny w sumie sen, fajnie wam się śnioł ( jako ze w DD lepiej się śni niż żyje..) i budzicie się i macie lęk? Że kolejny dzień musicie się męczyć? Że znowu mam myśli, znowu nie czuję ciała itd ?

nierealna,
ja w najgorszych momentach (mam natrętne myśli) budziłam się rano, pierwsze myśli od razu przykre itd i aż żałowałam, że się obudziłam, sen był ucieczką od myśli (prócz koszmarów czasem )
także znam to uczucie, gdy po lekkim śnie zwala się na Ciebie rzeczywistość.

Jasne sen to była jedyna ucieczka chociaz mnie często koszmary nawiedzają od dziecka więc i tak ta ucieczka była słaba ale tak miałem tak że się obudziłem i o Boże znowu ...

ale to mija, nie sagem96 ?
ja tak miałam bardzo długo, ale nie wiem, czy to trzeba wypłakać swoje, wyrzucić, wycierpieć, wyskarżyć, wyleczyć?
aby nie wracało na razie się udaje
tzn nie wiem jak wy, ale ja mam ciągle ciężar na głowie i źle wiadomo, że takie coś się przyczepiło itd i czasem w najgorszym momencie się o tym myśli, ale to minie. na pewno

Tak... nerwica potrafi udawać tysiące chorób.. Ja walcze z tym już prawie 4 lata. Gdybym miała wszystkie choroby które sobie wmawiałam to już powinno mnie nie być. Miałam rok remisji po krotkiej terapii. Ale niedawno pojawiły mi się nowe objawy. Miewam silne zawroty głowy,jestem senna całymi dniami tak jak bym nie przesypiała nocy. A sypiam normalnie. Miewam tylko kłopot z zaśnięciem (wybudzenia, lęk, dziwne sny). Boli mnie kręgosłup, skupiam się na każdym symptomie i traktuję jak zagrożenie życia. Miewam ataki lękowe ale i lęk codzienny wolnopłynący. Piszę w głowie czarne scenariusze i każdego dnia umieram. Życie stanowi dla mnie jedno wielkie zagrożenie. Mam jeszcze w sobie sporo energii psychicznej ze wzgledu na temperament. Jestem energiczna, wesola i dzieki temu jeszcze nie wpadlam w depresje chociaz epizody tez przeszlam. Przezywam silne emocje. Nic po srodku. Albo euforia, albo totalna rozpacz. Zaczelo sie od wybudzenia ze snu przez atak paniki 4 lata temu (matura, problemy moich rodzicow w malzenstwie). Ten wieczor zdeterminowal nastepne lata ( wiecie... pierwszy atak to 100% pewności na śmierć..).Badania.. kardiolog (jedynie wypadanie platka zastawki taka se pierdola), gastrolog (lekki refluks), tysiace morfologii - niedobor magnezu potasu. Reszta wzorowo. Idealne wyniki. Nic mi nie dolega. Ostatnie zawroty glowy ( wczesniej ich nie mialam) zmartwily mnie. Badania ok, zostal tylko neurolog ale podejrzewam ze sie zbłaźnię. Czuję się coraz gorzej i chyba nerwica tak latwo nie odpusci. Przerwalam leczenie i teraz mam. Oszukiwałam się że może jednak coś mi jest. Ale że tak głupio powiem "niestety nie". Jestem na takim etapie, że wolala bym leczyc sie na cukrzyce, na serce, na zoladek czy na co kolwiek innego byle pozbyc sie lęku i jego objawów. Każda inna choroba to okreslone objwy, wytyczne, konkretne leczenie. Człowiek wie co mu jest. A ta kreatura nie daje nam gwarancji na nic. Nie wiesz kiedy z tego wyjdziesz czy w ogole wyjdziesz, co brac jak sobie radzic, jakich objawow oczekiwac. Nic!
Sorki za obszerna wypowiedz. Chciałam się wygadać i nakreślic moje zaburzenia. Inne moje objawy to np
-palpitacje serca, subiektywne odczucie jego arytmii
-duszności
-strach, że zaraz zwariuję
-drętwienie kończyn
-wszelkie dolegliwosci żołądkowe i jelitowe
-bóle głowy i oczu
-senność, osłabienie, brak sił
-skrajne odczucia emocjonalne
-stres byle czym
-roztrzepanie, nerwowość, impulsywność
I wiele wiele mniejszych innych....

ona_zaburzona bierzesz leki? czy masz terapeutę?
podejrzewam w jakim jesteś rozdarciu, czujesz kajdany nerwicy na sobie, każdy z nas jakos tego doświadczył.. nie ma co biadolić, trzeba działać, choć żałosne wydaje się czasem 'zacznij techniki relaksacyjne, wyjdź do ludzi' ale to pomaga. Wyjdziesz raz drugi, reguralnie zadbasz o relaks, zawsze pomoże, a nie zaszkodzi.
warto podjąć walkę, będziesz upadała, ale masz wstawać, w końcu przestaniesz witać się z podłogą, bo jak się zachwiejesz, to balansujesz, odzyskasz po chwili równowagę. Tego Ci życzę kochana!

Tak to mija pixels teraz wstaje normalnie i trudno jest to jest żyję mimo tego

-- 12 kwietnia 2014, o 11:05 --
dokładnie pozwalajmy sobie na upadki i nie martwmy się nimi ja już dawno przestałem liczyć załamania ,upadki,poddania itd ale zawsze trzeba wstawać Damy rade kochani Ona_Zaburzona jak coś to wal śmiało na pw nie zawsze mam czas ale staram się odpisywać

Ona_Zaburzona pisze:Tak... nerwica potrafi udawać tysiące chorób.. Ja walcze z tym już prawie 4 lata. Gdybym miała wszystkie choroby które sobie wmawiałam to już powinno mnie nie być. Miałam rok remisji po krotkiej terapii. Ale niedawno pojawiły mi się nowe objawy. Miewam silne zawroty głowy,jestem senna całymi dniami tak jak bym nie przesypiała nocy. A sypiam normalnie. Miewam tylko kłopot z zaśnięciem (wybudzenia, lęk, dziwne sny). Boli mnie kręgosłup, skupiam się na każdym symptomie i traktuję jak zagrożenie życia. Miewam ataki lękowe ale i lęk codzienny wolnopłynący. Piszę w głowie czarne scenariusze i każdego dnia umieram. Życie stanowi dla mnie jedno wielkie zagrożenie. Mam jeszcze w sobie sporo energii psychicznej ze wzgledu na temperament. Jestem energiczna, wesola i dzieki temu jeszcze nie wpadlam w depresje chociaz epizody tez przeszlam. Przezywam silne emocje. Nic po srodku. Albo euforia, albo totalna rozpacz. Zaczelo sie od wybudzenia ze snu przez atak paniki 4 lata temu (matura, problemy moich rodzicow w malzenstwie). Ten wieczor zdeterminowal nastepne lata ( wiecie... pierwszy atak to 100% pewności na śmierć..).Badania.. kardiolog (jedynie wypadanie platka zastawki taka se pierdola), gastrolog (lekki refluks), tysiace morfologii - niedobor magnezu potasu. Reszta wzorowo. Idealne wyniki. Nic mi nie dolega. Ostatnie zawroty glowy ( wczesniej ich nie mialam) zmartwily mnie. Badania ok, zostal tylko neurolog ale podejrzewam ze sie zbłaźnię. Czuję się coraz gorzej i chyba nerwica tak latwo nie odpusci. Przerwalam leczenie i teraz mam. Oszukiwałam się że może jednak coś mi jest. Ale że tak głupio powiem "niestety nie". Jestem na takim etapie, że wolala bym leczyc sie na cukrzyce, na serce, na zoladek czy na co kolwiek innego byle pozbyc sie lęku i jego objawów. Każda inna choroba to okreslone objwy, wytyczne, konkretne leczenie. Człowiek wie co mu jest. A ta kreatura nie daje nam gwarancji na nic. Nie wiesz kiedy z tego wyjdziesz czy w ogole wyjdziesz, co brac jak sobie radzic, jakich objawow oczekiwac. Nic!
Sorki za obszerna wypowiedz. Chciałam się wygadać i nakreślic moje zaburzenia. Inne moje objawy to np
-palpitacje serca, subiektywne odczucie jego arytmii
-duszności
-strach, że zaraz zwariuję
-drętwienie kończyn
-wszelkie dolegliwosci żołądkowe i jelitowe
-bóle głowy i oczu
-senność, osłabienie, brak sił
-skrajne odczucia emocjonalne
-stres byle czym
-roztrzepanie, nerwowość, impulsywność
I wiele wiele mniejszych innych....

Dziewczyno, Twoje objawy to moje objawy Z doświadczenia wiem, ile potrafią napsuć krwi i ile przyjemnych chwil potrafią zniszczyć... Jak radzisz sobie z kłopotami z zaśnięciem? Masz jakieś swoje sposoby na przespanie całej nocy bez tego nieznośnego wybudzania się?

Nniestety nie znalazlam na te wybudzenia zadnego sposobu.. czasem wlacze tv zeby lecialo lub radiop cichu. Ale na nic sie to zdaje. Dzis obudzilam sie w nocy i bylo mi niedobrze oraz czulam lekki stan jak by podgoraczkowy. Wstalam sie napic, chwile polezalam i przeszlo. Myslalam ze jakas niestrawnosc. Ale w momencie kiedy mi przeszlo zrozumialam ze to znowu objawy lęku.
Do poprzedniego pytania - nic nie biore ani sie nie lecze. Ale chyba znowu podejme terapie..
I nie potrafie sie zrelaksowac :/ po prostu nie potrafie. Ostatnio miewam dziwne lęki w roznych sytuacjach ktore wczesniej mnie nie ruszaly..
EHHHHHH...