Masz wątpliwości dotyczace objawów? Omawiamy je, opisujemy

Aneta · 12 sierpnia 2015, o 00:12

U mnie w porzadku, nerwica to przezytek na szczescie

dziekuje ze pytasz

To moze od tej szpachelki ten bol?

sloneczko92 · 13 sierpnia 2015, o 10:57

Ja juz wariuje przez tą nerwice... wczoraj byłam gdzie indziej w pracy sama siedzialam cały dzien, dostawałam takich ataków paniki ;( odrealnienie, świat taki przerażający dziwny, chęć ucieczki nie wiadomo gdzie, uczucie bezsensu... Potem jak pojechałam do domu to było w miare ok, ale znów w nocy obudziłam się ze strasznm uczuciem jakbym juz umierała

wydawąło mi sie ze zamkne zaraz oczy i koniec... mam wtedy taka głowe jakby pelna cisnienia i tak jakbym nie umiała panować nad tym ;(

kolorowa · 13 sierpnia 2015, o 11:06

Kto ma uczucie takiego sztucznego podniecenia przy myślach typu ze pedofilka jestem do rodziców czy ze homo jestem?dobija mnie totalnie

Gocha079 · 13 sierpnia 2015, o 11:09

Oj, Słoneczko. Wiesz, co mówił Einstein ("Nie oczekuj innych/lepszych rezultatów, jeśli wciąż robisz to samo"). Jak sobie uświadomisz, co się z Tobą dzieje, co czujesz - akceptuj. To nerwica. I rób swoje. Pomimo, a nie dlatego, że tak masz. W nocy obudziłaś się z jazdą, bo to była konsekwencja dnia. Ja dzisiaj też bałam się dnia, bo wczoraj miałam nerwowo i gdy się przebudziłam, od razu pomyślałam, co się bedzie działo za chwilę - tzn objawy (a ja się tego boję). I rozkminiłam to tak: ok, wiem, co bedzie, bo było tak milion razy. Sytuacja jest dla mnie znana. Zaraz przyjdzie taki i taki objaw, gdy będę w łazience. Gdy będę piłą kawę - to będzie tak i tak. I w ten sposób sobie to analizowałam, aby się przygotować, na świadomie sobie wytłumaczyć, że znam możliwości nerwicy, wiem, że nic się przez to nie dzieje, a ja "panikuję" przed nierealnym. Co się jeszcze oczywiście nie wydarzyło. I przemówiłam do objawów: dobra, zostańcie jeszcze na krawędzi łóżka, dokąd nie podniosę nogi, wtedy dopiero przyjdziecie się ze mną "zintegrować", a ja was miło powitam. Tyle już razem żyjemy. Pójdziemy razem pod prysznic i razem wypijemy kawę. Znamy się, przecież

Sorry, za infantylny przykład, ale wiesz co? Rozbroiłam strach. Musisz próbować, co na Ciebie działa i do przodu!!!!!

sloneczko92 · 13 sierpnia 2015, o 11:27

Tylko właśnie mi sie wydaje że ja " nie wierze " do końca że takie uczucie i akurat to może powodować nerwica... chociaż mi to dużo ludzi mówi że to jest normalne a ja dalej swoje...
O kurcze, ale podoba mi się to

i jak ? pomogło Ci to dużo ?

Piotrek10 · 13 sierpnia 2015, o 11:33

Ja to się śmieję z moich objawów, gdy wstaje z łóżka od razu mam kołatanie serca, pulsowanie brzucha haha. A gdy się kładę spać to czuje jak całe ciało mi drga ( mięśnie). Ale co tam, idę dalej, ignoruję to, bo wiem, że to od zaburzenia emocjonalnego

Gocha079 · 13 sierpnia 2015, o 11:39

Wiesz, ja się zaparłam, więc żyję z objawami teraz

Olewam je. Czasem się śmieję, czasem je wyszydzam, różnie, czasem jak dziś rano

Pomaga. Choć wolno. Wczoraj np. miałam bardzo spokojny ranek, pełen luz. Dopiero po południu coś tam się wydarzyło i weszłam na obroty. A efekt dopiero dziś. No ale tak to jest. Ja jestem jeszcze "w drodze". Nie liczę już czasu, bo nie ma sensu. Wiem na temat nerwicy sporo, nt odburzenia też. Teraz tylko muszę nabrać doświadczenie. Na takim etapie jestem

sloneczko92 · 13 sierpnia 2015, o 12:03

Myśle że ja też dojde to takiego etapu jak Ty

napewno jeszcze długa droga przed nami, ale dobrze ze jest to forum mozna sie dużo dowiedzieć i działać

Gocha079 · 13 sierpnia 2015, o 12:07

Może długa, może nie

Victor mówi, a ja mu wierzę, że może to nastąpić nagle

Ot tak. Nagle zatrybisz. I tego się trzymajmy

sloneczko92 · 13 sierpnia 2015, o 12:13

No tak

a to zależy tylko o nas

14 sierpnia 2015, o 09:43

Hej mam problem z akcetacją boje sie zaakceptowac swoje emocje, jak tylko cos poczuje to troche panikuje. Boje sie że jesli zaakceptuje swoje uczucia i emocje to że w przyszłosci sobie nie poradze że akceptacaj to tylko zasłona wymówka przed życiem a jak kiedys bede miał stresujące wydarzenie to że akceptacja moich emocji nic nie da

nie umie sie przełamać

dankan · 14 sierpnia 2015, o 10:13

Ale ty Luk kombinujesz ponad miare

Robisz sobi enatrectwa i obawy z samego odburzania, boisz sie a jeszcze nic nie zaczales nawet, to bezsensu postawa. Gorzej niz nerwicowo u nerwicowca i tak by cnie moze, wiec warto po prostu sprobowac.
Jezeli nie radzisz sobie z tymi tematami samemu to moze idz na terapie?

14 sierpnia 2015, o 10:40

Powiedzcie mi czy ogólnie radzenie sobie ze stresem w życiu wygląda tak samo jak radzenie sobie z nerwicą czyli. jesli dopada mnie stres uczucia stresu to postępowanie jest takie same jak w zaburzeniu nerwicowym. Poprostu mam taką obawę że emocje mają mnie o czymś poinformować wiec skoro czuje lek to znaczy że musze sie mu przyjzec i jakos tak sie wkrencam w obawy

dankan · 14 sierpnia 2015, o 10:40

Podaj jakis przyklad

14 sierpnia 2015, o 12:21

Czuje lęk przed tym że mam jakiś ukryty konflikt wewnętrzny który spowodował atak paniki i ja teraz nie wiem co to za konflikt i się boje, skoro się boje to znaczy że moje emocje chcą mnie poinformować o czymś a ja nie wiem co to jest i tak sie wkręciłem

co do zycia np czuje złośc powiedzmy na klienta w pracy bo mnie wkurzył i nie wiem jak mam zareagować

-- 14 sierpnia 2015, o 11:21 --
Ok Pytanie czym konflikt wewnętrzny rózni sie od np nie checi chodzenia do pracy albo nie checi robienia czegos co jest poprostu konieczne