I z wzajemnością!Potok pisze: ↑9 kwietnia 2023, o 12:24Kłucia w klatce to w zdecydowanej większości nerwobółe, sam ich doświadczam mimo że z zaburzenia wyszedłem. Pojawiają się z reguły gdy ma się nawarstwienie problemów i stresu ale gdy się jest świadomym to nie zwraca się na to uwagi i nie nakręca. Zdrówka dla was w te święta
Zdecydowanie polecam psychiatrę. Byłem w styczniu, dostałem leki SSRI na pół roku i po prostu zacząłem żyć na nowo. Nie jest idealnie bo przeskakiwanie w sercu czy inne lęki czasami się pojawiają ale rzadko i w dużo mniejszym natężeniu. Pierwszy miesiąc na lekach był taki sobie, ale to jest norma że przez pierwsze 2-4 tygodnie jest pogorszenie. Potem jest super i żyję jak przedtem. Trochę się boję co będzie jak przyjdzie pora na odstawienie leków, ale liczę że to nie wróci.Hubi89 pisze: ↑5 kwietnia 2023, o 20:44Hej. Moja historia zaczęła się jakieś 5 lat temu. Pracowałem wtedy za granicą, dzień wcześniej obchodziliśmy urodziny kolegi, więc trochę zabalowałem. W robocie na kaca wypiłem dwa energetyki po czym zaczęło mi się robić słabo i strasznie szybko bić serce. Zwolniłem się do domu lecz ciągle robiło mi się słabo i jakoś tak dziwnie, wydaje mi się, że mogła to być derealizacja. Poszedłem więc do tamtejszego lekarza, który twierdził, że mam niedoleczone zapalenie oskrzeli ( fakt, że dwa tygodnie wcześniej mocno kaszlałem ) dali mi antybiotyk i kazali doleczyć. Zastosowałem się do wszystkich poleceń jednak minęły dwa tygodnie a ja dalej źle się czułem ( słabo, to uczucie derealizacji, szybko bijące serce, ból w klatce). Znów poszedłem do lekarza, zrobili EKG, wszystko wyszło OK, kazali mi się nie stresować. Oczywiście objawy nadal nie minęły, więc zacząłem szukać w necie no i standardowo wyszło, że mam zapalenie mięśnia sercowego, raka itd. Znów pojechałem do lekarza, który zapewniał mnie, że jestem zdrowy i to nerwy. Nie uwierzyłem. Wróciłem do Polski a w między czasie wrócił kaszel. Wycieczka po lekarzach, przebadany od stóp do głów, EKG, echo serca OK, jedynie spirometria źle wyszła i zdiagnozowano astmę. Zacząłem ją leczyć i rzeczywiście kaszel ustąpił. Jednak ciągle miałem problemy z dusznościami, bólami w klatce, do tego doszły lęki, bałem się wyjeżdżać gdzieś dalej od domu, zasypiając bałem się, że się nie obudzę itd. Rok siedziałem w domu po czym zacząłem czytać o nerwicach i stwierdziłem, że muszę znaleźć jakieś zajęcie (kardiolog też mi to powiedział). Poszedłem do pracy i jakoś stopniowo zaczęło się polepszać. Jednak co jakiś czas objawy nadal się pojawiają. Ostatnio znów mam ściski w klatce i jakby pojedyncze uderzenia od serca i wątpliwości, że to może jednak chore serce. Lecę na święta do brata za granicę i pojawia się lęk, żę dostanę tam jakiegoś ataku serca. Staram się to jakoś olewać bo w sumie ostatnio biegłem na bieżni 40 min i nic mi nie było, no ale jak zaczyna mi tam przeskakiwać to znowu przychodzą wątpliwości. Zastanawiam się nad psychiatrą, może przy pomocy leków łatwiej by mi było to ogarnąć, ale z drugiej strony boję się uzależnić. Trochę się rozpisałem, ale musiałem się wygadaćPozdrowionka i dużo zdrówka
Inne, ciekawe rzeczy, to ból łydek ogromny po nawet najmniejszej aktywności, takie uczucie mrowienia w nich. Skurcze dodatkowe serca, nieregularna praca. Mega nadwrażliwość na dźwięki, zapachy. Panika i chęć ucieczki ze sklepów, autobusów, tramwajów. Myślałem, że to napięciowe od mięśni obręczy barkowej pospinanych, szyi i potylicy etc., ale co ciekawe mam je dość luźne, bo masuję się regularnie piłeczką i rozciągam. Jak mi się coś jeszcze przypomni, to napiszę, ale na razie liczę na to, że ktoś mi powie, że nie jestem jakiś dziwny. Zrobiłem podstawowe badania, a terminy do neurologa czy na jakieś prześwietlenie głowy są bardzo odległe. Inne, ciekawe rzeczy, to ból łydek ogromny po nawet najmniejszej aktywności, takie uczucie mrowienia w nich. Skurcze dodatkowe serca, nieregularna praca. Mega nadwrażliwość na dźwięki, zapachy. Panika i chęć ucieczki ze sklepów, autobusów, tramwajów. Myślałem, że to napięciowe od mięśni obręczy barkowej pospinanych, szyi i potylicy etc., ale co ciekawe mam je dość luźne, bo masuję się regularnie piłeczką i rozciągam. Jak mi się coś jeszcze przypomni, to napiszę, ale na razie liczę na to, że ktoś mi powie, że nie jestem jakiś dziwny. Zrobiłem podstawowe badania, a terminy do neurologa czy na jakieś prześwietlenie głowy są bardzo odległe.Ja mampanarkos pisze: ↑13 kwietnia 2023, o 15:40Cześć!
Mam pytanie: czy ktoś z Was ma podobnie jak ja, tzn odczucie ciągłej słabości (lub falowanie - chwila dobrze, chwila źle). A ponadto (głównie przy staniu i robieniu czegokolwiek np. w kuchni, kiedy to muszę się obracać się między blatami) zaczynam odczuwać w głowie coś, co porównywalne jest z momentem, kiedy samolot odrywa się od ziemi albo przy nurkowaniu na dużą głębokość. Takie ciśnienie? Zmiana ciśnienia? Ucisk? To mnie w ogóle nie boli, tylko odczuwam to jak gdybym miał spuchnięty mózg albo ktoś wpompował mi powietrze do głowy, które ją tak jakby rozpiera. Nie wiem dokładnie, jak mam to określić. Jak jestem w łóżku, leżę czy siedzę, to z reguły mi to mija. Wygląda na to, że moje ciało wzbrania się przed jakąkolwiek aktywnością fizyczną, mimo że przed tym wszystkim byłem mega aktywną osobą, bo chodziłem na siłownię, jeździłem długie dystanse rowerem i spacerowałem w ilościach ogromnych
Pozdrawiam!
rzadko, bo rzadko, ale mam tak jakby hmmm „świadomość” mi chciała uciec. Ale robię 3x wdech i wydech i wracam na ziemie i mało się tym przejmuje żyje, nic mi się nie dzieje, nie mdleje to to olewam nie jesteś dziwny! Jesteś zaburzony jak my tutaj wszyscy 
tule mocno 🥰Większość rzeczy co napisałeś odczuwałam podobnie. Plus to że sklepamipanarkos pisze: ↑13 kwietnia 2023, o 15:40Cześć!
Mam pytanie: czy ktoś z Was ma podobnie jak ja, tzn odczucie ciągłej słabości (lub falowanie - chwila dobrze, chwila źle). A ponadto (głównie przy staniu i robieniu czegokolwiek np. w kuchni, kiedy to muszę się obracać się między blatami) zaczynam odczuwać w głowie coś, co porównywalne jest z momentem, kiedy samolot odrywa się od ziemi albo przy nurkowaniu na dużą głębokość. Takie ciśnienie? Zmiana ciśnienia? Ucisk? To mnie w ogóle nie boli, tylko odczuwam to jak gdybym miał spuchnięty mózg albo ktoś wpompował mi powietrze do głowy, które ją tak jakby rozpiera. Nie wiem dokładnie, jak mam to określić. Jak jestem w łóżku, leżę czy siedzę, to z reguły mi to mija. Wygląda na to, że moje ciało wzbrania się przed jakąkolwiek aktywnością fizyczną, mimo że przed tym wszystkim byłem mega aktywną osobą, bo chodziłem na siłownię, jeździłem długie dystanse rowerem i spacerowałem w ilościach ogromnych
Pozdrawiam!
Lęk paraliżujący, nerwica lękowa...ja już nie mogłam dać rady i jestem na SSRI..Pomagają Ci jakoś te leki? U mnie i tak jest ogromny progres, ale najbardziej odczuwam to coś w głowie, które nie jest bólem ani zawrotami, tylko ciśnieniem - i praktycznie tylko wtedy, jak coś robięOna123 pisze: ↑13 kwietnia 2023, o 16:33Większość rzeczy co napisałeś odczuwałam podobnie. Plus to że sklepamipanarkos pisze: ↑13 kwietnia 2023, o 15:40Cześć!
Mam pytanie: czy ktoś z Was ma podobnie jak ja, tzn odczucie ciągłej słabości (lub falowanie - chwila dobrze, chwila źle). A ponadto (głównie przy staniu i robieniu czegokolwiek np. w kuchni, kiedy to muszę się obracać się między blatami) zaczynam odczuwać w głowie coś, co porównywalne jest z momentem, kiedy samolot odrywa się od ziemi albo przy nurkowaniu na dużą głębokość. Takie ciśnienie? Zmiana ciśnienia? Ucisk? To mnie w ogóle nie boli, tylko odczuwam to jak gdybym miał spuchnięty mózg albo ktoś wpompował mi powietrze do głowy, które ją tak jakby rozpiera. Nie wiem dokładnie, jak mam to określić. Jak jestem w łóżku, leżę czy siedzę, to z reguły mi to mija. Wygląda na to, że moje ciało wzbrania się przed jakąkolwiek aktywnością fizyczną, mimo że przed tym wszystkim byłem mega aktywną osobą, bo chodziłem na siłownię, jeździłem długie dystanse rowerem i spacerowałem w ilościach ogromnych
Pozdrawiam!Lęk paraliżujący, nerwica lękowa...ja już nie mogłam dać rady i jestem na SSRI..
Reszta już jest jako tako ogarniętaBiorę krótko,bo dzisiaj będzie tydzień. Początek okropny, dopiero dziś troszkę lepiej. Mam nadzieję,że będzie coraz lepiej. Głowa też mnie boli,w sumie zawsze bolała,ale najgorsze dla mnie właśnie takie ciśnienie jak mówisz ściskające ( co można porównać do wszystkich bóli głowy od napięciowego po migrenowy) . Najbardziej dokuczliwe uczucie ścisku między oczami, czoło...do stopnia tego,że wzrok boli. I sto innych rzeczy do tego, więc biorę leki i liczę,że większość się uspokoi. A dd masz?panarkos pisze: ↑13 kwietnia 2023, o 16:42Pomagają Ci jakoś te leki? U mnie i tak jest ogromny progres, ale najbardziej odczuwam to coś w głowie, które nie jest bólem ani zawrotami, tylko ciśnieniem - i praktycznie tylko wtedy, jak coś robięOna123 pisze: ↑13 kwietnia 2023, o 16:33Większość rzeczy co napisałeś odczuwałam podobnie. Plus to że sklepamipanarkos pisze: ↑13 kwietnia 2023, o 15:40Cześć!
Mam pytanie: czy ktoś z Was ma podobnie jak ja, tzn odczucie ciągłej słabości (lub falowanie - chwila dobrze, chwila źle). A ponadto (głównie przy staniu i robieniu czegokolwiek np. w kuchni, kiedy to muszę się obracać się między blatami) zaczynam odczuwać w głowie coś, co porównywalne jest z momentem, kiedy samolot odrywa się od ziemi albo przy nurkowaniu na dużą głębokość. Takie ciśnienie? Zmiana ciśnienia? Ucisk? To mnie w ogóle nie boli, tylko odczuwam to jak gdybym miał spuchnięty mózg albo ktoś wpompował mi powietrze do głowy, które ją tak jakby rozpiera. Nie wiem dokładnie, jak mam to określić. Jak jestem w łóżku, leżę czy siedzę, to z reguły mi to mija. Wygląda na to, że moje ciało wzbrania się przed jakąkolwiek aktywnością fizyczną, mimo że przed tym wszystkim byłem mega aktywną osobą, bo chodziłem na siłownię, jeździłem długie dystanse rowerem i spacerowałem w ilościach ogromnych
Pozdrawiam!
Tak naprawdę to nie wiem, czy mam dd, bo często miewam tak, że widzę "różnie", jak gdyby za jasne są kolory, później za ciemne, a przy tym bardzo męczy mi się wzrok. Ciężko mi określić, czy to dd, czy nie. Nie mam przy tym jakichś "innych" myśli czy cośOna123 pisze: ↑13 kwietnia 2023, o 18:34Biorę krótko,bo dzisiaj będzie tydzień. Początek okropny, dopiero dziś troszkę lepiej. Mam nadzieję,że będzie coraz lepiej. Głowa też mnie boli,w sumie zawsze bolała,ale najgorsze dla mnie właśnie takie ciśnienie jak mówisz ściskające ( co można porównać do wszystkich bóli głowy od napięciowego po migrenowy) . Najbardziej dokuczliwe uczucie ścisku między oczami, czoło...do stopnia tego,że wzrok boli. I sto innych rzeczy do tego, więc biorę leki i liczę,że większość się uspokoi. A dd masz?
następny dzień i odpuścił. Teraz przerabiam temat chyba zapalenia ucha albo zatok każdy lekarz u którego byłem stwierdził po obserwacji ze jestem znerwicowany i pewnie słusznie bo boje się o życie i moje leki przed zrobieniem badań. Mija miesiąc i wciąż żyje i teraz coraz bardziej uważam ze to nerwica. Zawsze uważałem ze umiem racjonalnie myśleć i sobie poradzę bo myśle trzeźwo ale jeżeli to mój umysł walczy ze mną to jak mogę mu zaufać. Co mi pomaga to hydroxyzinum vp10 oraz alkohol wieczorem przy okazji spotkania z rodzina lub ze znajomymi. Temat spotkan zawsze jest prze zemnie kierowany na choroby. Dodam jeszcze że miałem epizody z wzdęciami, zgagą, refluksem które w magiczny sposób odeszły i zastąpiły je inne objawy lub mój inny punkt obserwacji swojego ciała. Nie byłem na żadnej wizycie u psychologa lub psychiatry lecz intensywnie nad tym myśle. Każda moja obawa to oczywiście rak i niskie rokowania jeżeli chodzi o leczenie Dodam również że moja ciocia była ordynatorem szpitala i po przeczytaniu jej wyników powiedział mi że mam sobie dać spokój bo nawet hemoglobinę mam książkową.kieruje do was pytanie co o tym myśleć. Logika podpowiada ze jak badania są dobre to jestem zdrowy ale moje odczucia i myśli są całkowicie przeciwne. Zero skupienia się na jakiejś pracy zajęciu czy nawet na oglądaniu filmu.Rozumiempanarkos pisze: ↑13 kwietnia 2023, o 18:39Tak naprawdę to nie wiem, czy mam dd, bo często miewam tak, że widzę "różnie", jak gdyby za jasne są kolory, później za ciemne, a przy tym bardzo męczy mi się wzrok. Ciężko mi określić, czy to dd, czy nie. Nie mam przy tym jakichś "innych" myśli czy cośOna123 pisze: ↑13 kwietnia 2023, o 18:34Biorę krótko,bo dzisiaj będzie tydzień. Początek okropny, dopiero dziś troszkę lepiej. Mam nadzieję,że będzie coraz lepiej. Głowa też mnie boli,w sumie zawsze bolała,ale najgorsze dla mnie właśnie takie ciśnienie jak mówisz ściskające ( co można porównać do wszystkich bóli głowy od napięciowego po migrenowy) . Najbardziej dokuczliwe uczucie ścisku między oczami, czoło...do stopnia tego,że wzrok boli. I sto innych rzeczy do tego, więc biorę leki i liczę,że większość się uspokoi. A dd masz?
Ja tak mam ,praktycznie wszystko o czym piszesz.najgorzej po ciężkiej nocy,lub kiedy mam bardzo niskie ciśnienie.kiedy mam jakie stres to już totalnie się tak źle czuję.panarkos pisze: ↑13 kwietnia 2023, o 15:40Cześć!
Mam pytanie: czy ktoś z Was ma podobnie jak ja, tzn odczucie ciągłej słabości (lub falowanie - chwila dobrze, chwila źle). A ponadto (głównie przy staniu i robieniu czegokolwiek np. w kuchni, kiedy to muszę się obracać się między blatami) zaczynam odczuwać w głowie coś, co porównywalne jest z momentem, kiedy samolot odrywa się od ziemi albo przy nurkowaniu na dużą głębokość. Takie ciśnienie? Zmiana ciśnienia? Ucisk? To mnie w ogóle nie boli, tylko odczuwam to jak gdybym miał spuchnięty mózg albo ktoś wpompował mi powietrze do głowy, które ją tak jakby rozpiera. Nie wiem dokładnie, jak mam to określić. Jak jestem w łóżku, leżę czy siedzę, to z reguły mi to mija. Wygląda na to, że moje ciało wzbrania się przed jakąkolwiek aktywnością fizyczną, mimo że przed tym wszystkim byłem mega aktywną osobą, bo chodziłem na siłownię, jeździłem długie dystanse rowerem i spacerowałem w ilościach ogromnych
Pozdrawiam!
Tak to wszystko napięciowe, miałam takie coś i powiem ci nie raz mi to wraca przy stresie, zmęczeniu tylko teraz już na to inaczej patrze. i przede wszystkim nie ma to tyle mocy. Mija ci gdy siedzisz lub leżysz bo głowa wtedy czuje się bezpiecznie. Dokładnie byłeś kiedys aktywną osobą ,a teraz to jakby odwrotność spowodowana lękiem. Miałam identycznie znajdz mojego posta ja to opisałam w poście ,, dolegliwości ze strony głowy''. U mnie to było konikiem gdyś też byłam bardzo aktywna ,a doszło do tego ,że nie mogłam nawet chodzic w butach na obcasie bo takie miałam falowania. Lęk, lęk i jeszcze raz lęk.panarkos pisze: ↑13 kwietnia 2023, o 15:40Cześć!
Mam pytanie: czy ktoś z Was ma podobnie jak ja, tzn odczucie ciągłej słabości (lub falowanie - chwila dobrze, chwila źle). A ponadto (głównie przy staniu i robieniu czegokolwiek np. w kuchni, kiedy to muszę się obracać się między blatami) zaczynam odczuwać w głowie coś, co porównywalne jest z momentem, kiedy samolot odrywa się od ziemi albo przy nurkowaniu na dużą głębokość. Takie ciśnienie? Zmiana ciśnienia? Ucisk? To mnie w ogóle nie boli, tylko odczuwam to jak gdybym miał spuchnięty mózg albo ktoś wpompował mi powietrze do głowy, które ją tak jakby rozpiera. Nie wiem dokładnie, jak mam to określić. Jak jestem w łóżku, leżę czy siedzę, to z reguły mi to mija. Wygląda na to, że moje ciało wzbrania się przed jakąkolwiek aktywnością fizyczną, mimo że przed tym wszystkim byłem mega aktywną osobą, bo chodziłem na siłownię, jeździłem długie dystanse rowerem i spacerowałem w ilościach ogromnych
Pozdrawiam!
Wstaje rano ledwo żywa, kiepsko sypiam więc już na dzień dobry mam fatalny nastrój, synek wstanie zaczyna marudzić i już mam pierwsze nerwy , zaraz odpalają mi sie przez to nerwobóle z klatce piersiowej i loptace..dalej jedziemy do przedszkola,prowadze auto z bólem i napięciem pod lewym żebrem, zostawiam małego w przedszkolu jadę na zakupy w sklepie najczęściej dd,zawroty głowy,gorąco mi i słabo.szybko wracam do domu...w domu zmywanie ledwo stoję na nogach, sprzątane resztkami sił,wchodzę po schodach pokonuje jedno piętro ledwo żyje mam zadyszkę i kołatanie serca przez kilka minut.czuje się najlepiej kiedy leżę ,wtedy nie mam zawrotów głowy,słabości,kołatania serca itp..i tak praktycznie codziennie.aaaa jeszcze w międzyczasie często biegunka na tle nerwowym.bywaja dni dobrego samopoczucia że naprawdę nic mi nie dolega,ale tylko bywają najczęściej czuje się jak w opisie wyżej.a jeszcze dodaj do tego comiesięczne napięcie przedmiesiączkowe to już wtedy jazda na całego..i tak ciągle.agan820101 pisze: ↑14 kwietnia 2023, o 20:50Bardzo pomogłoby mi, gdybyście opisali, jak się czujecie tak na co dzień, chodząc do pracy, wykonując obowiązki domowe, zakupy, gotowanie, itp. Nie interesują mnie wasze objawy podczas ataków paniki, ale takie w codziennym życiu. Jak wygląda to w pracy, jak sobie radzicie musząc codziennie chodzić do pracy, dojeżdżając do niej, kierować autem, czy przebywać np. w autobusie. Jakie dolegliwości wam towarzyszą na co dzień ?
Pozdrowionka i dużo zdrówka