Masz wątpliwości dotyczace objawów? Omawiamy je, opisujemy

magda10 · 25 stycznia 2023, o 21:13

Katja pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 21:04

magda10 pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 20:04

magda10 pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 19:53

Już nie wiem co mam robić dalej, gdy zostalam z tym wszystkim sama. Wiem że kazdy bierze odpowiedzialność za własne życie, ale gdyby np wykryli mi nawrót raka to jak sobie miałabym z tym dac rade skoro niektorzy nie daja nawet otoczeni bliskimi, dlatego nie chodzę na kontrole, dziwię się że jeszcze żyje bo nie byłam u onkologa od 4 lat. Przez ostatnie lata też w sumie byłam z tym sama bo rodzice mieli swoje nowotwory i inne choroby, nawet na operacje nie miał mnie kto zawieźć i pojechałam sama autobusem, ale wtedy mialam jeszcze tarczyce i nie mialam tezyczki i ataków paniki. To paradoks że majac raka miałam wszystkie dobre wyniki badań, po wycięciu tarczycy wszystko się popsuło i nie wróciło do normy...

Niekoniecznie paradoks, moja ŚP babcia mając raka miała dobre wyniki krwi, ojciec mojej koleżanki również.
Jeśli chodzi o badania krwi, to trzeba naprawdę znać się na rzeczy, żeby pewne sprawy wychwycić.
Byłaś sama i przetrwałaś, to bardzo duża siła. Skoro więc przetrwałaś i jesteś, żyjesz, tzn.że masz coś tutaj do zrobienia.

Kiedyś ktoś mi powiedział, że jak nie wiesz co robić, to zacznij robić cokolwiek, co ci może posłużyć.

Nie wiem co mi może teraz posłużyć, przyzwyczajam się do życia w samotności i zajmuje sie swoimi zaintetesowaniami, a mam ich duzo, nie wiem co mogę jeszcze robić

Katja · 25 stycznia 2023, o 21:58

magda10 pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 21:13

Katja pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 21:04

magda10 pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 20:04

Niekoniecznie paradoks, moja ŚP babcia mając raka miała dobre wyniki krwi, ojciec mojej koleżanki również.
Jeśli chodzi o badania krwi, to trzeba naprawdę znać się na rzeczy, żeby pewne sprawy wychwycić.
Byłaś sama i przetrwałaś, to bardzo duża siła. Skoro więc przetrwałaś i jesteś, żyjesz, tzn.że masz coś tutaj do zrobienia.

Kiedyś ktoś mi powiedział, że jak nie wiesz co robić, to zacznij robić cokolwiek, co ci może posłużyć.
Nie wiem co mi może teraz posłużyć, przyzwyczajam się do życia w samotności i zajmuje sie swoimi zaintetesowaniami, a mam ich duzo, nie wiem co mogę jeszcze robić

Przez 2,5 roku problemów zdrowotnych i wałkowania tej tematyki, myślę że zdrowiu służą dobre relacje z ludźmi i spokój ducha, więc strzelam, że posłuży Ci cokolwiek co wyciągnie Cię z domu do świata, do ludzi (niekoniecznie tłumów). Niech to na początku będzie cokolwiek, jakiś wolontariat w teatrze (przy okazji będziesz mogła uczestniczyć w wielu wydarzeniach kulturalnych, polecam!), schronisku, gdziekolwiek, co tam Ci w duszy gra. Nastaw się na to, otwórz się na to i szukaj. Jesteś bardzo silną osobą, bardzo wiele przetrwałaś, zrób jakiś użytek ze swoich doświadczeń i licznych zainteresowań (może coś zaczniesz pisać?).
I jeszcze jedna sprawa, boli Cię to, że masz do doświadczenia więcej niż inni, ale pamiętaj, że człowiek wzrasta dzięki temu co trudne. Może Tobie będzie dane wzrosnąć bardzo wysoko.

magda10 · 25 stycznia 2023, o 22:25

Katja pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 21:58

magda10 pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 21:13

Katja pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 21:04

Niekoniecznie paradoks, moja ŚP babcia mając raka miała dobre wyniki krwi, ojciec mojej koleżanki również.
Jeśli chodzi o badania krwi, to trzeba naprawdę znać się na rzeczy, żeby pewne sprawy wychwycić.
Byłaś sama i przetrwałaś, to bardzo duża siła. Skoro więc przetrwałaś i jesteś, żyjesz, tzn.że masz coś tutaj do zrobienia.

Kiedyś ktoś mi powiedział, że jak nie wiesz co robić, to zacznij robić cokolwiek, co ci może posłużyć.
Nie wiem co mi może teraz posłużyć, przyzwyczajam się do życia w samotności i zajmuje sie swoimi zaintetesowaniami, a mam ich duzo, nie wiem co mogę jeszcze robić
Przez 2,5 roku problemów zdrowotnych i wałkowania tej tematyki, myślę że zdrowiu służą dobre relacje z ludźmi i spokój ducha, więc strzelam, że posłuży Ci cokolwiek co wyciągnie Cię z domu do świata, do ludzi (niekoniecznie tłumów). Niech to na początku będzie cokolwiek, jakiś wolontariat w teatrze (przy okazji będziesz mogła uczestniczyć w wielu wydarzeniach kulturalnych, polecam!), schronisku, gdziekolwiek, co tam Ci w duszy gra. Nastaw się na to, otwórz się na to i szukaj. Jesteś bardzo silną osobą, bardzo wiele przetrwałaś, zrób jakiś użytek ze swoich doświadczeń i licznych zainteresowań (może coś zaczniesz pisać?).
I jeszcze jedna sprawa, boli Cię to, że masz do doświadczenia więcej niż inni, ale pamiętaj, że człowiek wzrasta dzięki temu co trudne. Może Tobie będzie dane wzrosnąć bardzo wysoko.

Te miejsca o których napisałaś odpadają ponieważ mieszkam na wsi, do najblizszego teatru lub kina mam 50km. Jeśli chodzi o pisanie to juz to robię od dawna, jeszcze przed choroba pisałam opowiadania kryminalne, ponieważ jednym z moich zainteresowań jest kryminalistyka i lubię oglądać seriale kryminalne, jak już wiesz lubię też oglądać sport, poza tym robię na drutach i szydelku, robię wiele rzeczy z różnych dziedzin. Dziś np oglądałam serial kryminalny a w przerwie była reklama leku na pracę tarczycy i jaka tarczyca jest ważna i potem już nie moglam sie skupić na oglądaniu...

Rekin1990 · 26 stycznia 2023, o 08:34

Hej chciałam zapytać czy ktoś ma z Was zaburzenia połykania,pokarm mi staje w gardle i się krztusze,ma ktoś z was coś takiego ? Trochę się martwie

Katja · 26 stycznia 2023, o 11:01

magda10 pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 22:25

Katja pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 21:58

magda10 pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 21:13

Nie wiem co mi może teraz posłużyć, przyzwyczajam się do życia w samotności i zajmuje sie swoimi zaintetesowaniami, a mam ich duzo, nie wiem co mogę jeszcze robić
Przez 2,5 roku problemów zdrowotnych i wałkowania tej tematyki, myślę że zdrowiu służą dobre relacje z ludźmi i spokój ducha, więc strzelam, że posłuży Ci cokolwiek co wyciągnie Cię z domu do świata, do ludzi (niekoniecznie tłumów). Niech to na początku będzie cokolwiek, jakiś wolontariat w teatrze (przy okazji będziesz mogła uczestniczyć w wielu wydarzeniach kulturalnych, polecam!), schronisku, gdziekolwiek, co tam Ci w duszy gra. Nastaw się na to, otwórz się na to i szukaj. Jesteś bardzo silną osobą, bardzo wiele przetrwałaś, zrób jakiś użytek ze swoich doświadczeń i licznych zainteresowań (może coś zaczniesz pisać?).
I jeszcze jedna sprawa, boli Cię to, że masz do doświadczenia więcej niż inni, ale pamiętaj, że człowiek wzrasta dzięki temu co trudne. Może Tobie będzie dane wzrosnąć bardzo wysoko.
Te miejsca o których napisałaś odpadają ponieważ mieszkam na wsi, do najblizszego teatru lub kina mam 50km. Jeśli chodzi o pisanie to juz to robię od dawna, jeszcze przed choroba pisałam opowiadania kryminalne, ponieważ jednym z moich zainteresowań jest kryminalistyka i lubię oglądać seriale kryminalne, jak już wiesz lubię też oglądać sport, poza tym robię na drutach i szydelku, robię wiele rzeczy z różnych dziedzin. Dziś np oglądałam serial kryminalny a w przerwie była reklama leku na pracę tarczycy i jaka tarczyca jest ważna i potem już nie moglam sie skupić na oglądaniu...

A próbowałaś wysłać gdzieś te opowiadania? Może ktoś je wyda. Mieszkanie na wsi trochę zawęża możliwości jeśli chodzi o wolontariat, ale może jest w Twoich okolicach jakiś dom kultury, biblioteka, stadnina koni, słowem jakieś miejsce gdzie mogłabyś się zaczepić, nawet w formię wolontariusza. Co do szydełkowania, to nie wiem jak dużą masz wprawę, ale może zaczniesz gdzieś sprzedawać swoje pracę? Może w jakimś lokalnym sklepie się dogadasz, albo macie tam jakieś targi, gdzie od czasu do czasu mogłabyś wystawiać swoje pracę.

A co do tarczycy, to ręce też są ważne, a znam chłopaka który ma niesprawne obie ręce i co? Żyje, podróżuje, właśnie kupił mieszkanie. Spotykałam się kiedyś przez chwilę z facetem, który miał raka (dwa razy i to nie był nawrót) i też sporo rzeczy miał wyciętych i co? Mi to nie robiło różnicy, a on tez nie żył tym ciągle. Moim zdaniem Ty za bardzo postrzegasz się przez pryzmat tej nieszczęsnej tarczycy, pewnie że lepiej byłoby ją mieć niż nie, ale skoro jest jak jest, to po co się tym gnębisz? Dookoła Ciebie jest wiele osób, które żyją z brakiem czegoś, z różnymi problemami zdrowotnymi, ale żyją dalej, natomiast Ty pogrążyłaś się w niezgodzie na swój stan i dlatego nie możesz ruszyć dalej. Tak nie masz tej tarczycy, tak musisz brać ten magnez i co tam jeszcze bierzesz, no tak jest, ale albo bierzesz to na klatę i idziesz dalej, albo zmarnujesz swoje życie i potencjał. Jak ogarniesz głowę, to i reszta się ogarnie.

Katja · 26 stycznia 2023, o 11:07

Rekin1990 pisze: ↑
26 stycznia 2023, o 08:34
Hej chciałam zapytać czy ktoś ma z Was zaburzenia połykania,pokarm mi staje w gardle i się krztusze,ma ktoś z was coś takiego ? Trochę się martwie

Może być to nakręcony do potęgi objaw tzw. nerwicowej guli w gardle.
Ja tak miałam w najlepszych momentach, gdy "krztusiłam się" maleńką tabletką anty.

magda10 · 26 stycznia 2023, o 11:36

Katja pisze: ↑
26 stycznia 2023, o 11:01

magda10 pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 22:25

Katja pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 21:58

Przez 2,5 roku problemów zdrowotnych i wałkowania tej tematyki, myślę że zdrowiu służą dobre relacje z ludźmi i spokój ducha, więc strzelam, że posłuży Ci cokolwiek co wyciągnie Cię z domu do świata, do ludzi (niekoniecznie tłumów). Niech to na początku będzie cokolwiek, jakiś wolontariat w teatrze (przy okazji będziesz mogła uczestniczyć w wielu wydarzeniach kulturalnych, polecam!), schronisku, gdziekolwiek, co tam Ci w duszy gra. Nastaw się na to, otwórz się na to i szukaj. Jesteś bardzo silną osobą, bardzo wiele przetrwałaś, zrób jakiś użytek ze swoich doświadczeń i licznych zainteresowań (może coś zaczniesz pisać?).
I jeszcze jedna sprawa, boli Cię to, że masz do doświadczenia więcej niż inni, ale pamiętaj, że człowiek wzrasta dzięki temu co trudne. Może Tobie będzie dane wzrosnąć bardzo wysoko.
Te miejsca o których napisałaś odpadają ponieważ mieszkam na wsi, do najblizszego teatru lub kina mam 50km. Jeśli chodzi o pisanie to juz to robię od dawna, jeszcze przed choroba pisałam opowiadania kryminalne, ponieważ jednym z moich zainteresowań jest kryminalistyka i lubię oglądać seriale kryminalne, jak już wiesz lubię też oglądać sport, poza tym robię na drutach i szydelku, robię wiele rzeczy z różnych dziedzin. Dziś np oglądałam serial kryminalny a w przerwie była reklama leku na pracę tarczycy i jaka tarczyca jest ważna i potem już nie moglam sie skupić na oglądaniu...
A próbowałaś wysłać gdzieś te opowiadania? Może ktoś je wyda. Mieszkanie na wsi trochę zawęża możliwości jeśli chodzi o wolontariat, ale może jest w Twoich okolicach jakiś dom kultury, biblioteka, stadnina koni, słowem jakieś miejsce gdzie mogłabyś się zaczepić, nawet w formię wolontariusza. Co do szydełkowania, to nie wiem jak dużą masz wprawę, ale może zaczniesz gdzieś sprzedawać swoje pracę? Może w jakimś lokalnym sklepie się dogadasz, albo macie tam jakieś targi, gdzie od czasu do czasu mogłabyś wystawiać swoje pracę.

A co do tarczycy, to ręce też są ważne, a znam chłopaka który ma niesprawne obie ręce i co? Żyje, podróżuje, właśnie kupił mieszkanie. Spotykałam się kiedyś przez chwilę z facetem, który miał raka (dwa razy i to nie był nawrót) i też sporo rzeczy miał wyciętych i co? Mi to nie robiło różnicy, a on tez nie żył tym ciągle. Moim zdaniem Ty za bardzo postrzegasz się przez pryzmat tej nieszczęsnej tarczycy, pewnie że lepiej byłoby ją mieć niż nie, ale skoro jest jak jest, to po co się tym gnębisz? Dookoła Ciebie jest wiele osób, które żyją z brakiem czegoś, z różnymi problemami zdrowotnymi, ale żyją dalej, natomiast Ty pogrążyłaś się w niezgodzie na swój stan i dlatego nie możesz ruszyć dalej. Tak nie masz tej tarczycy, tak musisz brać ten magnez i co tam jeszcze bierzesz, no tak jest, ale albo bierzesz to na klatę i idziesz dalej, albo zmarnujesz swoje życie i potencjał. Jak ogarniesz głowę, to i reszta się ogarnie.

Może gdybym chociaż nie miała tego powikłania w postaci tezyczki jawnej, większości osób po wycięciu tarczycy wapń i parathormon po jakimś czasie wracaja do normy a mi nie wrócił, przez co muszę ciągle brać wapń. Już mam go dosyć, przez niego miałam atak kolki nerkowej, czyli mam też już w swoich doświadczeniach podobno najgorszy bol w zyciu.
Ludzie z tego forum chodzą ciągle do lekarzy a nie musza, a ja powinnam a nie chodzę. Gdy z początku chodziłam na kontrole, to oprócz nerwicy miałam tez depresje i na nic nie mialam ochoty, nawet na mecze. Im rzadziej robię badania, tym czuje się psychicznie lepiej.

Przy okazji, co myślisz o nowym trenerze pilkarzy?

Katja · 26 stycznia 2023, o 12:30

magda10 pisze: ↑
26 stycznia 2023, o 11:36

Katja pisze: ↑
26 stycznia 2023, o 11:01

magda10 pisze: ↑
25 stycznia 2023, o 22:25

Te miejsca o których napisałaś odpadają ponieważ mieszkam na wsi, do najblizszego teatru lub kina mam 50km. Jeśli chodzi o pisanie to juz to robię od dawna, jeszcze przed choroba pisałam opowiadania kryminalne, ponieważ jednym z moich zainteresowań jest kryminalistyka i lubię oglądać seriale kryminalne, jak już wiesz lubię też oglądać sport, poza tym robię na drutach i szydelku, robię wiele rzeczy z różnych dziedzin. Dziś np oglądałam serial kryminalny a w przerwie była reklama leku na pracę tarczycy i jaka tarczyca jest ważna i potem już nie moglam sie skupić na oglądaniu...
A próbowałaś wysłać gdzieś te opowiadania? Może ktoś je wyda. Mieszkanie na wsi trochę zawęża możliwości jeśli chodzi o wolontariat, ale może jest w Twoich okolicach jakiś dom kultury, biblioteka, stadnina koni, słowem jakieś miejsce gdzie mogłabyś się zaczepić, nawet w formię wolontariusza. Co do szydełkowania, to nie wiem jak dużą masz wprawę, ale może zaczniesz gdzieś sprzedawać swoje pracę? Może w jakimś lokalnym sklepie się dogadasz, albo macie tam jakieś targi, gdzie od czasu do czasu mogłabyś wystawiać swoje pracę.

A co do tarczycy, to ręce też są ważne, a znam chłopaka który ma niesprawne obie ręce i co? Żyje, podróżuje, właśnie kupił mieszkanie. Spotykałam się kiedyś przez chwilę z facetem, który miał raka (dwa razy i to nie był nawrót) i też sporo rzeczy miał wyciętych i co? Mi to nie robiło różnicy, a on tez nie żył tym ciągle. Moim zdaniem Ty za bardzo postrzegasz się przez pryzmat tej nieszczęsnej tarczycy, pewnie że lepiej byłoby ją mieć niż nie, ale skoro jest jak jest, to po co się tym gnębisz? Dookoła Ciebie jest wiele osób, które żyją z brakiem czegoś, z różnymi problemami zdrowotnymi, ale żyją dalej, natomiast Ty pogrążyłaś się w niezgodzie na swój stan i dlatego nie możesz ruszyć dalej. Tak nie masz tej tarczycy, tak musisz brać ten magnez i co tam jeszcze bierzesz, no tak jest, ale albo bierzesz to na klatę i idziesz dalej, albo zmarnujesz swoje życie i potencjał. Jak ogarniesz głowę, to i reszta się ogarnie.
Może gdybym chociaż nie miała tego powikłania w postaci tezyczki jawnej, większości osób po wycięciu tarczycy wapń i parathormon po jakimś czasie wracaja do normy a mi nie wrócił, przez co muszę ciągle brać wapń. Już mam go dosyć, przez niego miałam atak kolki nerkowej, czyli mam też już w swoich doświadczeniach podobno najgorszy bol w zyciu.
Ludzie z tego forum chodzą ciągle do lekarzy a nie musza, a ja powinnam a nie chodzę. Gdy z początku chodziłam na kontrole, to oprócz nerwicy miałam tez depresje i na nic nie mialam ochoty, nawet na mecze. Im rzadziej robię badania, tym czuje się psychicznie lepiej.

Przy okazji, co myślisz o nowym trenerze pilkarzy?

Magda, Nowy Rok przywitałam atakiem kolki nerkowej, bo lekarze przez 2 lata nie ogarniali, że jednak mam złogi w nerkach i wmawiali mi 1000 chorób. Teraz jestem na etapie schodzenia gruzu z nerek, więc też jest "milutko", jeszcze chyba co nieco utknęło w moczowodach (idę dziś na usg więc zobaczymy). Tak naprawdę to szukasz ciągłych wymówek. Musisz brać wapń, no i co z tego? Ludzie muszą kontrolować cukier żeby nie odlecieć, muszę kontrolować ciśnienie i wiele innych rzeczy. To jest forum dla nerwicowców, tu wszyscy chcą mieć idealne życie i zdrowie na 100% i dlatego mają nerwice.
Co do chorowania, to chorować też trzeba umieć. Są ludzie, którzy przyjmują jak jest i robią to co mogą, rozumieją że mają jakieś tam ograniczenia, ale im bardziej je akceptują, tym mniej ich one ograniczają. Ty ich nie akceptujesz, dlatego stają się one dla Ciebie niczym kula u nogi. Poza tym zżera Cię zazdrość, że inni są zdrowi, a Ty nie. I to Cię ciągnie w dół. Może ciężko Ci to sobie wyobrazić, ale są też osoby, które mogą Tobie zazdrościć, że masz dwie nogi, że chodzisz. Moja znajoma cierpi dzień w dzień ból taki, że żadne leki przeciwbólowe na nią nie działają i ona marzy, żeby wyciąć jej ten cholerny organ, a NFZ odmówił. Pewnie by się z Tobą zamieniła i wolałaby brać ten wapń i nawet te kolki nerkowe. Spójrz na świat trochę szerzej.

Co do trenera to jestem zaskoczona wyborem i w sumie to nie mam zdania. Aczkolwiek nie wiem czy Portugalczyk tak mentalnie będzie nam podchodził, ale zobaczymy. Na plus, że gościu dba o dyscyplinę, a to by się naszym przydało wreszcie i może rozbije te klubiki wzajemnej adoracji. A Ty jakie masz zdanie?

magda10 · 26 stycznia 2023, o 14:08

Katja pisze: ↑
26 stycznia 2023, o 12:30

magda10 pisze: ↑
26 stycznia 2023, o 11:36

Katja pisze: ↑
26 stycznia 2023, o 11:01

A próbowałaś wysłać gdzieś te opowiadania? Może ktoś je wyda. Mieszkanie na wsi trochę zawęża możliwości jeśli chodzi o wolontariat, ale może jest w Twoich okolicach jakiś dom kultury, biblioteka, stadnina koni, słowem jakieś miejsce gdzie mogłabyś się zaczepić, nawet w formię wolontariusza. Co do szydełkowania, to nie wiem jak dużą masz wprawę, ale może zaczniesz gdzieś sprzedawać swoje pracę? Może w jakimś lokalnym sklepie się dogadasz, albo macie tam jakieś targi, gdzie od czasu do czasu mogłabyś wystawiać swoje pracę.

A co do tarczycy, to ręce też są ważne, a znam chłopaka który ma niesprawne obie ręce i co? Żyje, podróżuje, właśnie kupił mieszkanie. Spotykałam się kiedyś przez chwilę z facetem, który miał raka (dwa razy i to nie był nawrót) i też sporo rzeczy miał wyciętych i co? Mi to nie robiło różnicy, a on tez nie żył tym ciągle. Moim zdaniem Ty za bardzo postrzegasz się przez pryzmat tej nieszczęsnej tarczycy, pewnie że lepiej byłoby ją mieć niż nie, ale skoro jest jak jest, to po co się tym gnębisz? Dookoła Ciebie jest wiele osób, które żyją z brakiem czegoś, z różnymi problemami zdrowotnymi, ale żyją dalej, natomiast Ty pogrążyłaś się w niezgodzie na swój stan i dlatego nie możesz ruszyć dalej. Tak nie masz tej tarczycy, tak musisz brać ten magnez i co tam jeszcze bierzesz, no tak jest, ale albo bierzesz to na klatę i idziesz dalej, albo zmarnujesz swoje życie i potencjał. Jak ogarniesz głowę, to i reszta się ogarnie.
Może gdybym chociaż nie miała tego powikłania w postaci tezyczki jawnej, większości osób po wycięciu tarczycy wapń i parathormon po jakimś czasie wracaja do normy a mi nie wrócił, przez co muszę ciągle brać wapń. Już mam go dosyć, przez niego miałam atak kolki nerkowej, czyli mam też już w swoich doświadczeniach podobno najgorszy bol w zyciu.
Ludzie z tego forum chodzą ciągle do lekarzy a nie musza, a ja powinnam a nie chodzę. Gdy z początku chodziłam na kontrole, to oprócz nerwicy miałam tez depresje i na nic nie mialam ochoty, nawet na mecze. Im rzadziej robię badania, tym czuje się psychicznie lepiej.

Przy okazji, co myślisz o nowym trenerze pilkarzy?
Magda, Nowy Rok przywitałam atakiem kolki nerkowej, bo lekarze przez 2 lata nie ogarniali, że jednak mam złogi w nerkach i wmawiali mi 1000 chorób. Teraz jestem na etapie schodzenia gruzu z nerek, więc też jest "milutko", jeszcze chyba co nieco utknęło w moczowodach (idę dziś na usg więc zobaczymy). Tak naprawdę to szukasz ciągłych wymówek. Musisz brać wapń, no i co z tego? Ludzie muszą kontrolować cukier żeby nie odlecieć, muszę kontrolować ciśnienie i wiele innych rzeczy. To jest forum dla nerwicowców, tu wszyscy chcą mieć idealne życie i zdrowie na 100% i dlatego mają nerwice.
Co do chorowania, to chorować też trzeba umieć. Są ludzie, którzy przyjmują jak jest i robią to co mogą, rozumieją że mają jakieś tam ograniczenia, ale im bardziej je akceptują, tym mniej ich one ograniczają. Ty ich nie akceptujesz, dlatego stają się one dla Ciebie niczym kula u nogi. Poza tym zżera Cię zazdrość, że inni są zdrowi, a Ty nie. I to Cię ciągnie w dół. Może ciężko Ci to sobie wyobrazić, ale są też osoby, które mogą Tobie zazdrościć, że masz dwie nogi, że chodzisz. Moja znajoma cierpi dzień w dzień ból taki, że żadne leki przeciwbólowe na nią nie działają i ona marzy, żeby wyciąć jej ten cholerny organ, a NFZ odmówił. Pewnie by się z Tobą zamieniła i wolałaby brać ten wapń i nawet te kolki nerkowe. Spójrz na świat trochę szerzej.

Co do trenera to jestem zaskoczona wyborem i w sumie to nie mam zdania. Aczkolwiek nie wiem czy Portugalczyk tak mentalnie będzie nam podchodził, ale zobaczymy. Na plus, że gościu dba o dyscyplinę, a to by się naszym przydało wreszcie i może rozbije te klubiki wzajemnej adoracji. A Ty jakie masz zdanie?

Patrząc na jego sportowe wyniki, w porządku, chociaż wiadomo że z każdą drużyną się inaczej pracuje, a nasza jest dość odporna. Portugalczycy źle nam się kojarzą ze względu na souse, ale ten może będzie inny.

Mundial w Katarze ciężko mi się oglądalo ze względu na wspomnienie poprzedniego. To przed mundialem 2018 wykryli mi raka i właśnie na mundial przypadła operacja i jodowanie, czułam jakbym straciła zdrowie i wydarzenie na które czekałam 4 lata, dlatego przed każdym sportowym wydarzeniem bardzo się boję że akurat wtedy znowu trafię do szpitala.

Oleksa · 26 stycznia 2023, o 19:05

Hej, wczoraj wieczorem przed zaśnięciem włączyło mi się coś dziwnego. Bardzo podskoczył mi puls, zaczęły przechodzić mnie dziwne "prądy" które były tak jakby reakcją na bodźce, np głośniejszy dźwięk w telewizorze czy dotyk męża. Zaczęło mnie troszkę trząść od środka ale najlepsze jest to że to wszystko działo się na wpół śpiąco. W końcu zasnęłam ale oczywiście już dzisiaj cały dzień przesrany...

Rekin1990 · 26 stycznia 2023, o 20:51

Katja pisze: ↑
26 stycznia 2023, o 11:07

Rekin1990 pisze: ↑
26 stycznia 2023, o 08:34
Hej chciałam zapytać czy ktoś ma z Was zaburzenia połykania,pokarm mi staje w gardle i się krztusze,ma ktoś z was coś takiego ? Trochę się martwie
Może być to nakręcony do potęgi objaw tzw. nerwicowej guli w gardle.
Ja tak miałam w najlepszych momentach, gdy "krztusiłam się" maleńką tabletką anty.

Ok dzięki,może faktycznie tak jest,miałam gule w gardle,teraz guli niema ale czuję taki opór.

MrIncognitoo · 26 stycznia 2023, o 21:21

Oleksa pisze: ↑
26 stycznia 2023, o 19:05
Hej, wczoraj wieczorem przed zaśnięciem włączyło mi się coś dziwnego. Bardzo podskoczył mi puls, zaczęły przechodzić mnie dziwne "prądy" które były tak jakby reakcją na bodźce, np głośniejszy dźwięk w telewizorze czy dotyk męża. Zaczęło mnie troszkę trząść od środka ale najlepsze jest to że to wszystko działo się na wpół śpiąco. W końcu zasnęłam ale oczywiście już dzisiaj cały dzień przesrany...

Klasyka gatunku. Idziesz spać ( tak Ci sie wydaje ), budzisz się rano i nie wiesz czy spałas czy nie.

Kamili9 · 27 stycznia 2023, o 04:05

Witam,
Jestem tu nowy i podzielę się swoimi objawami, może ktoś podpowie czy to nerwica czy jeszcze coś innego bo już się sam zacząłem zastanawiać. Zacznę od tego że leczę się już blisko 8 lat na początku to była typowa depresja z której z czasem wyszedłem, miałem kilka lat spokoju ale później to... Co do mnie wraca jak bumerang

ostatnimi czasy bardzo często czuję lęk, złe dni przeplatam z dobrymi, często nawet gdy jest dobrze bez powodu łapią mnie doły, w mojej głowie na okrągło są natrętne myśli których ciężko się pozbyć, myślenie, analizowanie wszystkiego, uczucie lęku czy też często pesymistyczne myślenie, czasem mam wrażenie że już wariuję, od kilku miesięcy jest tak że dwa tygodnie potrafią być w porządku by później wrócić do punktu wyjścia, dodam że pomagają mi treningi czy nawet praca lub też inne rzeczy w których "wyłączam" myślenie. Co do innych objawów które też mi niestety przeszkadzają to senność/bezsenność, częste uczucie zmęczenia, no a chyba najgorsze w tym wszystkim moje zapotrzebowanie na sen często śpię po 12h a myślę że gdybym się postarał to mógłbym i więcej... Drżenie rąk(cały czas), nierówny oddech. Czy to jest nerwica? Nie chcę sobie sam stawiać diagnozy ale ostatnio zacząłem się zastanawiać co mi jest, z góry dziękuję za odpowiedź.

27 stycznia 2023, o 10:04

Nie da się nic stwierdzić na 100% bez badań. W medycynie używa się prawdopodobieństwa do postępowania. W twoim wypadku widać dużą część psychiczną objawów, bo nie są nawet fizyczne. Nawet jeśli to coś fizycznego to nie wygląda groźnie objawowo z opisu, może jakieś zaburzenia ogólne organizmu tzn coś za wysokie/niskie w normach, możesz sobie zrobić podstawowe badania typu morfologię, cukier, tarczyca etc. co i tak zlecają większości ludzi jak cię to martwi.

tymbark92 · 27 stycznia 2023, o 13:30

Niedawno miałem grype, teraz boli w klatce, kłuje. Już wkręcam sobie zapalenie miesnia sercowego.

Jak wyglądają u was bole w klatce? Jak często są?