Przy okazji usuń też moje konto .Napisałam na maila i do administratora ale narazie jest.Nie czułabym si e tu już nigdy dobrze po tym co mnie spotkało i co sama potem w nerwach napisałam.Wiem czemu Placek tak na mnie naskoczył ,bo przypadkowo zerknęłam na chat i rozmowę jak się tam odbywała.Bronił Małej Marudy.Ochłonęłam już ale bałabym się już tu szukać pomocy .Czy zasłużyłam na to co mi napisał placek ,każdy niech sam oceni .Wiem ,ze byłam wystraszona sytuacją ,chciałam się wygadać ,zobaczyć jak inni sobie radzą i tyle.Przykro mi ,że potem dałam się ponieś emocjom ale jestem teraz w złym stanie emocjonalny a on pisał o mnie rzeczy które bardzo mnie zraniły.Dla mnie ten portal jest już bezużyteczny, nie chce tu zaglądać a puki mam konto to mnie kusi bo siedzę w domu

Hej, żeby zakończyć temat kłótni
Ja nie mogę sobie poradzić z napięciem związanym nie tyle z wirusem, a z tym ile negatywnych rzeczy teraz czytam i słyszę od ludzi.. to ile hejtu jest teraz wszechobecnego, to jacy ludzie są nieodpowiedzialni i mimo kwarantanny robią co im się podoba, narażają siebie i innych. Straszny to we mnie wzbudza gniew i napięcie. Widzę ze mój stosunek do ludzi jako ogółu zmienił się na jakiś bardziej nerwowy i negatywny, nie wiem jak sobie z tym radzić

rit pisze: ↑

19 marca 2020, o 21:21

Hej, żeby zakończyć temat kłótni
Ja nie mogę sobie poradzić z napięciem związanym nie tyle z wirusem, a z tym ile negatywnych rzeczy teraz czytam i słyszę od ludzi.. to ile hejtu jest teraz wszechobecnego, to jacy ludzie są nieodpowiedzialni i mimo kwarantanny robią co im się podoba, narażają siebie i innych. Straszny to we mnie wzbudza gniew i napięcie. Widzę ze mój stosunek do ludzi jako ogółu zmienił się na jakiś bardziej nerwowy i negatywny, nie wiem jak sobie z tym radzić

Dlatego własnie warto ograniczać te informacje. Tu nie ma z czym sobie radzić, napięcie brać warto na przeczekanie, myśli i wyobraźni starać się nie karmić dodatkowymi bodźcami. Zmieniać na ile się da tematykę w głowie i ustalić sobie też konkretne i pozytywne fakty o koronie i ich się trzymać w chwilach kryzysu. Nic więcej nie zrobisz, z ludźmi też nie.

Odnosząc się do sprzeczki, to pewnym plusem jest to, że temat koronawirusa, w temacie "Koronawirus" na pewien czas zszedł na dalszy plan. Takie rzeczy tylko na zaburzeni.pl.
Swoją drogą czytając bohaterów tematu polecam - terapię grupową, terapię psychodynamiczną (kontrakt minimum 6 letni) oraz moją terapię (kontrakt na 8 lat) i będą jeszcze z Was ludzie. ;p

A tak poważniej bo oczywiście wiem, że mamy tu do czynienia z prawdziwymi emocjami oraz dla niektórych widocznie mocno bolesnymi, to chciałbym napisać, że może uda się spróbować być ponad tym? Większość z nas tutaj ma problemy emocjonalne, czas pandemii jest okresem stresującym, dlatego proponuję autorom sprzeczki spojrzeć na siebie przez moment z większym wyrozumieniem i spróbować odpuścić. Co wy na to? Może po prostu uda Wam się przybić piątkę w prywatnej wiadomości i zapomnieć o słowach wypowiadanych w emocjach?
Jeśli nie to oczywiście jutro pousuwam co tam kto tylko zechce.

Patrzyłam na posty w temacie czy na czacie jako formy radzenia sobie ze stresem, lękiem. Różne podejścia mamy, jedni się boją, inni kozaczą. Nie piję do nikogo.
Sama mam dość izolacji i napięcia nerwowego. Dziś w drogerii rozmawiałam z babeczką z obsługi klienta, była bardzo szczęśliwa , że wychodzi z domu, jest z załogą w pracy, bo ma dość nerwów związanych z tym, co dzieje się w mediach.

Magiczne jest to, że cieszymy się każdą rozmową, okazuje się, że ludzie nie są głupi, dziś pracownica dużej sieci handlowej głośno mówiła, niemal krzyczała, co myśli o podejściu do ekonomii versus epidemia i inne wydatki. Była tak otrzaskana w temacie, że chyba tylko na zlecenie dorabia przy półkach z makaronem.

A guru Victor jak szczery, jak uczciwie pokazuje strategię biznesową terapeutów
Biorąc pod uwagę, że znam ludzi będących 15 lat w terapii i nadal chcącymi w niej być - każdemu jego wola. Kto bogatemu zabroni

Obyśmy jutro rano wszyscy zdrowi byli

mnie to już męczyć zaczyna - włączam komputer - koronawirus, radio - koronawirus, otwieram lodówkę - koronawirus...
ile tak można żyć...

wwax pisze: ↑

20 marca 2020, o 10:00

mnie to już męczyć zaczyna - włączam komputer - koronawirus, radio - koronawirus, otwieram lodówkę - koronawirus...
ile tak można żyć...

Jak w lodówce masz Koronę to już długo nie pożyjesz . ...zarcik

wwax pisze: ↑

20 marca 2020, o 10:00

mnie to już męczyć zaczyna - włączam komputer - koronawirus, radio - koronawirus, otwieram lodówkę - koronawirus...
ile tak można żyć...

To jest prawda. Teraz nie bardzo jest jak uciec od tych wszystkich informacji. A to niestety jeszcze bardziej nakręca strach.

wwax pisze: ↑

20 marca 2020, o 10:00

mnie to już męczyć zaczyna - włączam komputer - koronawirus, radio - koronawirus, otwieram lodówkę - koronawirus...
ile tak można żyć...

Toteż zaskoczyło mnie, że ta pracownica nie jęczała, tylko cieszyła się, że może wyjść z domu. Można oszaleć od ciągłego poczucia zagrożenia.

Wkrótce się to zakończy i przeminie jak wiele epidemii i nie wiem dlaczego niektórzy piszą, ze nie da się od tego uciec informacyjnie, filmy, dobrą komedię włączyć to wam da największą odporność

lubieplacki13 pisze: ↑

18 marca 2020, o 11:00

@kogelmogel, oczywiście, że istnieje coś takiego jak przelewanie swojego lęku i innych emocji na inne osoby. Nazywa się to PROJEKCJA. https://pl.wikipedia.org/wiki/Projekcja_(psychologia) Polecam o tym przeczytać, przerabiałem to na psychoterapii jakiś czas i doskonale umiem ją wyłapać. To co zrobiła ewagos to doskonały przykład.

moj drogi

oczywiscie ze wiem, czym jest projekcja, a Ty chyba nie czytasz ze zrozumieniem, ale spoko, jestes w silnych emocjach

Ja pisałem o indukcji emocji, nie projekcji emocji. To taka mała różnica. I dzięki, poczytałem, nic nowego się nie dowiedziałem. Super, też że potrafisz doskonale wyłapać projekcję.

kogelmogel pisze: ↑

20 marca 2020, o 14:08

lubieplacki13 pisze: ↑

18 marca 2020, o 11:00

@kogelmogel, oczywiście, że istnieje coś takiego jak przelewanie swojego lęku i innych emocji na inne osoby. Nazywa się to PROJEKCJA. https://pl.wikipedia.org/wiki/Projekcja_(psychologia) Polecam o tym przeczytać, przerabiałem to na psychoterapii jakiś czas i doskonale umiem ją wyłapać. To co zrobiła ewagos to doskonały przykład.

moj drogi

oczywiscie ze wiem, czym jest projekcja, a Ty chyba nie czytasz ze zrozumieniem, ale spoko, jestes w silnych emocjach

Ja pisałem o indukcji emocji, nie projekcji emocji. To taka mała różnica. I dzięki, poczytałem, nic nowego się nie dowiedziałem. Super, też że potrafisz doskonale wyłapać projekcję.

Napisałeś, że nie istnieje coś takiego, a teraz jednak zmieniasz zdanie. Wytłumaczysz mi w takim razie? Bo chyba nie chodzi tu o moje emocje skoro teraz ich nie ma, a dalej nie rozumiem, bo to co napisałeś:

kogelmogel pisze: Nie istnieje cos takiego jak "przelewanie" na kogos wlasnego leku. Jak sie boisz to sie boisz. To TWOJ lek, a nie "wirus" cudzego .

Kłóci się z tym co piszesz teraz.

wwax pisze: ↑

20 marca 2020, o 10:00

mnie to już męczyć zaczyna - włączam komputer - koronawirus, radio - koronawirus, otwieram lodówkę - koronawirus...
ile tak można żyć...

mam to samo :/
Wszędzie koronawirus. Ja w pracy mówię będę żyć, nie czytam, radio wyłączone, ileż można słuchać bo już źle na mnie to zaczyna wpływać, ale Wchodzi klient temat koronawirus. Mówię jakoś przeżyję.
Wchodzi drug klient i temat korona, trzeci korona, czwarty korona. Ja już łeb jak sklep i Wchodzi szef i znow koronawirus moja cała dniówka to jest jeden i ten sam temat . Albo się kłócę z klientami o to, że trxeba zachować 1m i nie chodzić co 5 min do sklepu bo można zrobić duże zakupy a nie latać po pierdoły, albo wysłuchuje o tym temacie.
Chyba ten temat mnie wykończy.
Ja wiem, że ludzie się martwią ja też się boje, ale nie o sb a o rodziców, ale mam wrażenie, że to dopiero się zaczyna i nigdy się nie skończy.

Agata25 pisze: ↑

20 marca 2020, o 20:59

wwax pisze: ↑

20 marca 2020, o 10:00

mnie to już męczyć zaczyna - włączam komputer - koronawirus, radio - koronawirus, otwieram lodówkę - koronawirus...
ile tak można żyć...

mam to samo :/
Wszędzie koronawirus. Ja w pracy mówię będę żyć, nie czytam, radio wyłączone, ileż można słuchać bo już źle na mnie to zaczyna wpływać, ale Wchodzi klient temat koronawirus. Mówię jakoś przeżyję.
Wchodzi drug klient i temat korona, trzeci korona, czwarty korona. Ja już łeb jak sklep i Wchodzi szef i znow koronawirus moja cała dniówka to jest jeden i ten sam temat . Albo się kłócę z klientami o to, że trxeba zachować 1m i nie chodzić co 5 min do sklepu bo można zrobić duże zakupy a nie latać po pierdoły, albo wysłuchuje o tym temacie.
Chyba ten temat mnie wykończy.
Ja wiem, że ludzie się martwią ja też się boje, ale nie o sb a o rodziców, ale mam wrażenie, że to dopiero się zaczyna i nigdy się nie skończy.

mam tak samo. Dziś rozmawiałam z inną osobą, opowiadała , jak mamusia z córeczką weszły do drogerii po kredkę do ust . Powiem Ci, że nie zajarzyłam, bo dla mnie kredka do ust to jakoś nienajniezbędniejsza rzecz do zakupów.
Gawędzę z tą panią i nagle wpada klientka z rykiem "Ile jest klientów w sklepie bo nie ma informacji! ", awantura, bo chce wejść, a nie wie, czy może . Jak się chce, to i z tego zrobi się aferę.

Duże zakupy mają sens, zwłaszcza że są rabaty na towary szybko psujące się.

Przezornie nie odpalam serwisów informacyjnych, epidemię nieubłaganie wyjaśnia matematyka. Trzeba zadbać o odporność psychiczną.

Kto w pracy ma tematy to najlepiej niech po pracy dba o brak tych tematów. Chyba bym tak zrobił w tym wypadku a reszta niech sobie gada do woli