Znów kryzys znów nie ma leku znów myślę, chodź nie tak dużo czas i się odkrywam od tego i wkrętka że jak nie myślę cały czas to nie nerwica a w głowie że nie kocham dziewczyny. Już wchodzę na forum i szukam żeby znaleźć coś żeby znów było lepiej. Nie chcę odpuścić żeby się to nie okazało prawda wolę. Mieć nerwice niż nie kochać swojej kobiety. To jest chore chce być szczęśliwy z moim skarbem to wychodzę z tego na jeden dzień i wpadam znów. Oczywiście przez samego siebie bo zaczynam. Rozmyślania. Ma ktoś z was tak?

Nie mogę uwierzyć w to że to nerwica w 100 procentach tak jak gdy są lepsze dni...

Mario, boisz się puścić kontrolę. Boisz się, że jak będziesz miał to wszystko w dupie, okaże się, że nie kochasz. A to jest zwykły schemat nerwicowy, lęk przed puszczeniem kontroli. Ja to mam, Ty to masz i większość z nas ma. Odpalaj po raz 101 akceptację Divovica i słuchaj do upadłego

katarzynka pisze: ↑

1 września 2018, o 11:18

Mario, boisz się puścić kontrolę. Boisz się, że jak będziesz miał to wszystko w dupie, okaże się, że nie kochasz. A to jest zwykły schemat nerwicowy, lęk przed puszczeniem kontroli. Ja to mam, Ty to masz i większość z nas ma. Odpalaj po raz 101 akceptację Divovica i słuchaj do upadłego

Logicznie myślą wiem że tak powinienem zrobić. A tu znów inne odczucia jak ostat Io i myślę że to co innego ale łapią mnie momenty że się uśmiecham muwie że to nerwica. Znów od początku. Masz tak że jak cie złapie to cofasz się do początku ja mam tak no ze musze wszystko odnowa sobie przypominać czytać i znów wychodzę na jeden 2 dni i spowrotem chodź ostatnio sYbko wychodzę.

Kochani ja nie panuje nad soba! Dosłownie, od kilku dni zazdrość- ciągła zazdrość o wszystko. Wczoraj się ostro pokłóciliśmy i czuje się teraz taka odcięta od niego, oddalona, jakbym z nim nie była. Nie umiem sobie wyobrazić ze się przytyłam z nim, całuje, spotykam i wgl jak tylko sobie wyobraża to przychodzą negatywne myśli, odczucia jakby mówili ze tak nie będzie

ROCD to straszne cholerstwo :/ dziwne uczucie ze juz nie kochasz swojego chlopaka :/ jest Ci obojetne co bedzie dalej ale tylko w teorii bo w praktyce siedzisz na forum i szukasz i nadal sie z nim widujesz i milo Ci go przytulic teraz on sobie obok mnie slodko spi a ja jestem tutaj szukajac odpowiedzi bo chce zeby bylo jak wczesniej c: boje sie poniedzialku jak zobacze mojego bylego kochanka :/ strach ze faktycznie cos do niego nadal czuje..ale nie chce tego,chce tylko mojego partnera :c

NotLogged pisze: ↑

1 września 2018, o 18:37

Kochani ja nie panuje nad soba! Dosłownie, od kilku dni zazdrość- ciągła zazdrość o wszystko. Wczoraj się ostro pokłóciliśmy i czuje się teraz taka odcięta od niego, oddalona, jakbym z nim nie była. Nie umiem sobie wyobrazić ze się przytyłam z nim, całuje, spotykam i wgl jak tylko sobie wyobraża to przychodzą negatywne myśli, odczucia jakby mówili ze tak nie będzie

Ja tez mam problem z zazdrością...

Ja się okropnie czuje.. znowu wróciły okropne wyrzuty sumienia.. i za te okropne myśli i za to pieprzone sztuczne podniecenie i co chwilę "a co jeśli ja naprawdę taka jestem?"

Czuje taka pustke przez to zyc mi się znowu nie chce kiedy to sie skończy ?!?!?!??!?!?!:((((((((

nieznajoma19 pisze: ↑

2 września 2018, o 13:08

Czuje taka pustke przez to zyc mi się znowu nie chce kiedy to sie skończy ?!?!?!??!?!?!:((((((((

Kochana, wiesz kiedy? Kiedy zaczniesz pracować nad AKCEPTACJĄ. Włącz i słuchaj to do upadłego. Ja w Twoim wypadku, czytając od dłuższego czasu Twoje wpisy naprawdę rozważyłabym terapię. Taka rada z czystego serca. Dopóki nie ruszysz z akceptacją, będzie tak jak wyżej piszesz.

Mario26 pisze: ↑

1 września 2018, o 11:28

katarzynka pisze: ↑

1 września 2018, o 11:18

Mario, boisz się puścić kontrolę. Boisz się, że jak będziesz miał to wszystko w dupie, okaże się, że nie kochasz. A to jest zwykły schemat nerwicowy, lęk przed puszczeniem kontroli. Ja to mam, Ty to masz i większość z nas ma. Odpalaj po raz 101 akceptację Divovica i słuchaj do upadłego

Logicznie myślą wiem że tak powinienem zrobić. A tu znów inne odczucia jak ostat Io i myślę że to co innego ale łapią mnie momenty że się uśmiecham muwie że to nerwica. Znów od początku. Masz tak że jak cie złapie to cofasz się do początku ja mam tak no ze musze wszystko odnowa sobie przypominać czytać i znów wychodzę na jeden 2 dni i spowrotem chodź ostatnio sYbko wychodzę.

Mario wątpisz, że tak mam?

Ja się pod Twoimi postami mogę podpisać rękami i nogami.

topic13250.html Prosze, pomozcie...

Boję się ludziska :c czuje się bezradna

Ja się zgadzam z wami wszystkimi, że bez akceptacji nie będzie poprawy. Ostatnio coraz częściej zamiast płakać nad objawami to po prostu staram się akceptować ten stan i czekam na lepsze dni, ale mimo wszystko do pełnego wyleczenia to jeszcze bardzo długa droga przede mną

tomek19932304 pisze: ↑

2 września 2018, o 20:19

Ja się zgadzam z wami wszystkimi, że bez akceptacji nie będzie poprawy. Ostatnio coraz częściej zamiast płakać nad objawami to po prostu staram się akceptować ten stan i czekam na lepsze dni, ale mimo wszystko do pełnego wyleczenia to jeszcze bardzo długa droga przede mną

Brawo Ty! Tak trzymać