najpierw trzeba zdobywać jak największą ilość wiedzy co to jest zaburzenie, jak działa itd. Dzięki temu buduje się dystans do objawów, co jest kolejnym krokiem do odburzania. Nie nakręcaj się każdą odpowiedzią tutaj, to nic Ci nie da. KAŻDY na początku musi swoje przecierpiec, nie jest tak że ktoś Ci coś wyjaśni i od razu przeblysk a z tego co widzę, miewasz już lepsze momenty.To bardzo zależy od dnia i od tego na co pozwolę mojej głowie. Ostatnio sie poddalam. Możliwe ze ze zmęczenia. No i czytam swój pierwszy post tutaj. To się zaczęło jak wam wszystkim. To mnie. Bardzo umacnia.Optymistka pisze: ↑1 września 2017, o 11:57Laura przebłyski przychodzą z czasemnajpierw trzeba zdobywać jak największą ilość wiedzy co to jest zaburzenie, jak działa itd. Dzięki temu buduje się dystans do objawów, co jest kolejnym krokiem do odburzania. Nie nakręcaj się każdą odpowiedzią tutaj, to nic Ci nie da. KAŻDY na początku musi swoje przecierpiec, nie jest tak że ktoś Ci coś wyjaśni i od razu przeblysk
takie wzloty i upadki będą się zdarzać. Nie warto się nakręcac każdą odpowiedzią przeczytana tutaj " ja mam to, ja tamto..a ja przebłyski , ja nie mam.." jak będziesz pracować nad sobą, to dobre momenty przyjdą.Super Katarzynka ze tak masz. Ja tez wczoraj poczytalam o chochliku nereicowym i dotarlo do mnie ze naeet to ze mam zmienione wyobrazenia w glowie to tez spraeka nerwicy i juz sie tym nie przejmuje. Wiem ze zaczelo sie u mnie od obrazu w glowie i mysli ze przestane kochac i tak sie z tym bawie od tamtego czasu.katarzynka pisze: ↑1 września 2017, o 11:39Ja w sumie na obecnym etapie zmagań przebłyski jako takie mam rzadko, raczej po prostu brak objawów przy spotkaniach, spokój i po prostu wiem w środu, że kocham swój Skarb
staram sie na niego nawet nie denerwowac i smucic jak cos pojdzie nie po mojej mysli tylko mu mowie o tym ze mi smutno sie zrobilo z takiego powodu i juz jest ok zyje dalej i staram sie cieszyc dalszym czasem z nim. to też jest złudzenie
też czasami tak mi się wydaje ale zwróć tez uwagę na to, że ludzie się zmieniają, pod wpływem znajomych, otoczenia Wazne jest to zeby dodac ze my tez sie zmieniamy pod wplywem zaburzenia nerwicowego bo ciagle analizujemy i doszukujemy sie czegos. Ja mam tez czesto ze wszystko mnie w moim denerwuje a jak pomysle to zawsze byl taki sam i tobil dokladnie to samo tylko teraz zwracam na to uwage i niby bog wie co wielkiego sie dzieje jak jakos sie zachowuje... A to wina zaburzenia a nie jego.
, zazdrości, kiedy tańczył z dziewczynami ( a przecież to zupełnie coś normalnego) i ogólnego rozdrażnienia jak np. przebywaliśmy ze sobą kilka dni bez przerwy. Teraz pojechał do domu i jakoś mi tak smutno, a zapewne gdyby był to by mi przeszkadzał ( paradoks? 
)