Mark pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 10:47

U mnie się przeważnie to zaczyna jak zobaczę jakąś naprawdę ładna kobietę i przychodzi lęk i myśli i cała reszta

"lęk, myśli i cała reszta", więc chya nie masz wątpliwości, że to nerwica?

nikanere pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 10:04

Zawsze zsczyna sie od tej mysli wlasnie tej jednej ktora poczatkuje lawine kolejnych. Jest fajnie siedzimy przytulamy sie do swoich polowek az tu nagle jedna mysl i bach leci jak z gorki....
Ja jutro do lekarza i czekam z niecierpliwoscia na ta wizyte bo chce porozmawiac o roznych kwestiach co mnie mecza....

Masz wizytę u psychiatry czy terapeuty? Trzymam kciuki!

katarzynka pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 11:06

nikanere pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 10:04

Zawsze zsczyna sie od tej mysli wlasnie tej jednej ktora poczatkuje lawine kolejnych. Jest fajnie siedzimy przytulamy sie do swoich polowek az tu nagle jedna mysl i bach leci jak z gorki....
Ja jutro do lekarza i czekam z niecierpliwoscia na ta wizyte bo chce porozmawiac o roznych kwestiach co mnie mecza....

Masz wizytę u psychiatry czy terapeuty? Trzymam kciuki!

U terapeuty.

To na spokojnie, liczę, że rozwieje choć część Twoich wątpliwości i na pewno z czasem się poukłada

Dziekuje pochwale sie wynikami jutro wieczorem

katarzynka pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 11:05

Mark pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 10:47

U mnie się przeważnie to zaczyna jak zobaczę jakąś naprawdę ładna kobietę i przychodzi lęk i myśli i cała reszta

"lęk, myśli i cała reszta", więc chya nie masz wątpliwości, że to nerwica?

Zaczynam mieć. Bo wiesz jak to jest. Na początku mam to już za sobą później skąd ta niepewność a na końcu to jednak nie miłość. Jestem teraz w końcówce 2 etapu

Mark pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 13:04

katarzynka pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 11:05

Mark pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 10:47

U mnie się przeważnie to zaczyna jak zobaczę jakąś naprawdę ładna kobietę i przychodzi lęk i myśli i cała reszta

"lęk, myśli i cała reszta", więc chya nie masz wątpliwości, że to nerwica?

Zaczynam mieć. Bo wiesz jak to jest. Na początku mam to już za sobą później skąd ta niepewność a na końcu to jednak nie miłość. Jestem teraz w końcówce 2 etapu

Zobaczysz jutro zapomnisz o tych myslach z dzisiaj i bedzie ok

Mark pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 13:04

katarzynka pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 11:05

Mark pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 10:47

U mnie się przeważnie to zaczyna jak zobaczę jakąś naprawdę ładna kobietę i przychodzi lęk i myśli i cała reszta

"lęk, myśli i cała reszta", więc chya nie masz wątpliwości, że to nerwica?

Zaczynam mieć. Bo wiesz jak to jest. Na początku mam to już za sobą później skąd ta niepewność a na końcu to jednak nie miłość. Jestem teraz w końcówce 2 etapu

Mark, ale niepewność nie prowadzi do lęku. Jedynie myśli nerwicowe uruchamiają machinę lękową. Nie odwracaj rzeczywistości

Przecież w każdym związku moze wystąpić zwątpienie, niepewność. Ja też często się zastanawiam czy to na pewno nerwica ale jednak jak z nim jestem to jestem szczęśliwa. Może to z czasem minie. Dzisiaj zrozumiałam, że to ode mnie zależy czy z nim chce być czy nie. A skoro chce, to muszę go kochać i muszę walczyć. Nie wiem co będzie wieczorem, jutro, za tydzień, może znowu przyjdzie zwątpienie. Na razie jest dobrze i życzę każdemu, żeby się ułożyło.

katarzynka pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 14:34

Mark pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 13:04

katarzynka pisze: ↑

7 sierpnia 2017, o 11:05

"lęk, myśli i cała reszta", więc chya nie masz wątpliwości, że to nerwica?

Zaczynam mieć. Bo wiesz jak to jest. Na początku mam to już za sobą później skąd ta niepewność a na końcu to jednak nie miłość. Jestem teraz w końcówce 2 etapu

Mark, ale niepewność nie prowadzi do lęku. Jedynie myśli nerwicowe uruchamiają machinę lękową. Nie odwracaj rzeczywistości

Źle się wyraziłem. Chodziło mi o lekki lęk a napisałem niepewnosc

Chodziło mi o niepokoj:p

Kochani ratujcie. Ciagle rano czuje taki wewnetrzny niepokoj jakby ciagle cos nie tak bylo.
A potem pojawiaja sie mysli ze moze wogole mi sie on nie podoba i tak juz leci dalej sobie, uczucie leku i wogole. Co jest ze mna nie tak? chce z nim byc bo wiem to ale dlaczego takie mysli i to uczucie ciagle.... Tak mocno go wtedy pokochalam a teraz co

Moze poprostu to prawda i sie nie nadaje do zwiazku i zycia...

Juz mi lepiej

nikanere pisze: ↑

8 sierpnia 2017, o 09:52

Kochani ratujcie. Ciagle rano czuje taki wewnetrzny niepokoj jakby ciagle cos nie tak bylo.
A potem pojawiaja sie mysli ze moze wogole mi sie on nie podoba i tak juz leci dalej sobie, uczucie leku i wogole. Co jest ze mna nie tak? chce z nim byc bo wiem to ale dlaczego takie mysli i to uczucie ciagle.... Tak mocno go wtedy pokochalam a teraz co

To i czym wspominasz znam doskonale bo do dzisiaj mnie to męczy. Nazywa się to dosłownie "niewłaściwe odczucia" albo "coś jest nie do końca tak jaj powinno/cały czas coś jest nie tak". W terminologii COŚ nazywa się ten stan NJRE czyli NOT JUST RIGHT EXPERIENCES. Koleżanka czyta i nie pitoli bzdur: https://www.relationshipocd.com/cant-shake-it/ - Can't Shake it
https://www.relationshipocd.com/tip-21- ... g-feeling/ - The nagging feeling

Co niezwykle ciekawe, jaj słusznie zauważył autor bloga Bruno, im więcej uwagi, skupienia i czasu poświęcamy na to "nie do końca właściwe uczucie" wewnątrz nas, tym bardziej przybiera ono na mocy i daje nam w kość jeszcze bardziej powodując impuls do ucieczki, który rzekomo ma nas wyzwolić z cierpienia. Sprawa się trochę wyklaruje jak w końcu zrozumiesz, że Twoje myśli i to, że cierpisz wewnętrznie nie ma swego źródła ba zewnątrz. To jest wina np. Twojego związku, czy partnera. Nasze szczęście wewnętrzne to nasza indywidualna sprawa i kwestia naszego podejścia do życia a nie wynik przebywania z konkretną osobą. Jeśli takie podejście będziemy reprezentować, prawdziwego szczęścia nie zadbamy nigdy bo takie wynika tylko wyłącznie z nas samych. Człowiek prawdziwie szczęśliwy to taki, który potrafi w pełni zaakceptować siebie, swoje emocje i uczucia - jakiekolwiek by one w danym momencie nie były. Obserwuje je, nie oceniając i kieruje się swoją świadomością, a nie impulsami.

Im więcej będziesz się zastanawiała tym mniej będziesz wiedziała i więcej pytań się pojawi bez odpowiedzi. To droga do nikąd. Zaakceptuj, przemęcz się, a zrozumiesz, że choćby było nie wiem jak źle, to stan przejściowy, który zawsze przechodzi. Nie ma innej opcji