Nerwowy pisze: ↑

18 października 2018, o 06:21

Ostatnio w marę sobie radzę z nerwicą, patrząc jakie mam obecnie życiowe sytuacje stresowe, których nie da się ominąć (narodziny dziecka, kupno mieszkania, przeprowadzka do innego miasta).

Głupie myśli pojawiają mi się w czasie niepokoju / napięcia / lęku. Ciężko mi opisać to uczycie. Dzieje się tak zwłaszcza rano. Czym później, jestem bardziej odprężony i ich nie mam.

Strasznie to wkurzające budzić się rano z myślami o zrobieniu krzywdy żonie. Jest mi przez to wstyd i nakręcam jeszcze bardziej niepokój z którym się budzę.

Też coś takiego macie?

znerwicowana_ja pisze: ↑

18 października 2018, o 10:22

Nerwowy pisze: ↑

18 października 2018, o 06:21

Ostatnio w marę sobie radzę z nerwicą, patrząc jakie mam obecnie życiowe sytuacje stresowe, których nie da się ominąć (narodziny dziecka, kupno mieszkania, przeprowadzka do innego miasta).

Głupie myśli pojawiają mi się w czasie niepokoju / napięcia / lęku. Ciężko mi opisać to uczycie. Dzieje się tak zwłaszcza rano. Czym później, jestem bardziej odprężony i ich nie mam.

Strasznie to wkurzające budzić się rano z myślami o zrobieniu krzywdy żonie. Jest mi przez to wstyd i nakręcam jeszcze bardziej niepokój z którym się budzę.

Też coś takiego macie?

Mam dokładnie tak samo, rano najgorzej chyba dlatego ze rano jest wysoki poziom kortyzolu. U mnie te myśli skierowane są w stronę dziecka. Teraz jeszcze jest tak ze synek spi ze mna od kilku miesięcy boję się ze przez sen mu cos zrobię, przydusze itp. Kilka razy w nocy przebudzam sprwadzam czy oddycha itd. Natrętne mysli uderzaja w to co kochamy najmocnie. Mam tez tak ze np bawie sie z synkiem gilgocze go a z tylu glowy mam wyobraznie ze go zaczynam dusic,albo kroje jedzenie maly przyjdzie do kuchni a ja kaze mu wracac do pokoju bo boje sie ze zrobię mu krzywdę nożem . Jak bylam mama mialam takie myśli skierowane w mame. Zawsze bardzo ja kochałam z czasem jakos mi to minęło a w zasadzie uspilo się. Jedyne co pomaga to akcetacja i olewanie. I pogodzenie sie z nimi.

Klaudia55 pisze: ↑

25 października 2018, o 21:25

Hej mam pytanie bo nie rozumiem za bardzo jak działają natręty.. np wczoraj cały dzień nic mi nie było i nagle się śmiałam i nagle myśl: i czmeu się śmieje ? Taka obca myśl, jakby niekontrolowana i kompletnie tego nie rozumiem, mialam mega atak paniki bo myślałam że słyszę głosy w głowie skoro tego nie kontroluje.. ogólnie naczytalam się jak to jest w schizofrenii i ze sie słyszy głosy w głowie ( Mam fobie na punkcie chorób psychicznych) i nie wiem boję się teraz ze jakos to sobie nie wiem wmowie i faktycznie tak będę słyszeć.. poza tym mam natręty ze będę myśleć wlansie jakos dziwnie i nie będę tego kontrolować i mega sie tego boję..czy faktycznie tak jest z natretami? Pojawiają się od tak, Nie można ich kontrolować i nie wiemy nawet jaka wartość przyjmą a nadal są to nasze myśli a nie głosy jak w schizo? Jakos nie wiem czemu nie umiem tego rozróżnić..mzoe to głupie ale jakby ktoś mógł mi to racjonalnie wyjaśnić, powiedzieć dlaczego gubię się w tym że to moja myśl (przeciez wiem że tak jest) czy to wszystko przez fobie ? Czy ktoś mi może powiedzieć po prostu jak te myśli działają i w jaki sposób przychodzą ? Nie umiem tez znaleźć tego nigdzie na forum

Klaudia55 pisze: ↑

25 października 2018, o 22:07

witorrr98 pisze: ↑

26 października 2018, o 12:52

Klaudia55 pisze: ↑

25 października 2018, o 22:07

Najprościej myśl natrętną mogę wytłumaczyć tak:
Myśl natrętna, to myśl, w której obecności nie czujesz się komfortowo, a wręcz osaczona, która jest tym bardziej, im bardziej chcesz się jej pozbyć ze swojego myślenia.Myśl natrętna może przyjść nie wiadomo skąd, ale kiedy już się zorientujesz, że Cię męczy, jedyne, co musisz zrobić to odpuścić analizowanie tej myśli i odpuszczenie wszelakich prób kontrolowania swoich myśli.

Klaudia55 pisze: ↑

26 października 2018, o 13:38

witorrr98 pisze: ↑

26 października 2018, o 12:52

Klaudia55 pisze: ↑

25 października 2018, o 22:07

Najprościej myśl natrętną mogę wytłumaczyć tak:
Myśl natrętna, to myśl, w której obecności nie czujesz się komfortowo, a wręcz osaczona, która jest tym bardziej, im bardziej chcesz się jej pozbyć ze swojego myślenia.Myśl natrętna może przyjść nie wiadomo skąd, ale kiedy już się zorientujesz, że Cię męczy, jedyne, co musisz zrobić to odpuścić analizowanie tej myśli i odpuszczenie wszelakich prób kontrolowania swoich myśli.

I może wydawać się obca i jakby "nie nasza" ? Zawsze myslalam ze w jakimś tam stopniu przeciez kontrolujemy to wszystko.. jednak nerwica mi to wszystko teraz poprzestawiala..

Dziękuję za wyjaśnienie

Whispers_ pisze: ↑

27 października 2018, o 14:22

Cześć wszystkim.

Gdybym miała się żalić, to nie wystarczyłoby mi dnia na opisywanie, ile natrętnych myśli mam teraz w głowie. W gruncie rzeczy wszystko jest dobrze, ale te myśli robią ze mnie jakąś wariatkę.
Tym samym zaczynam się zastanawiać nad jakimiś lekami.
U mnie nerwica i lęki wynikają z choroby genetycznej, na którą genetycy polecili mi lek o nazwie Clonozepam.
Oczywiście oczytałam się w Internecie opinii na temat tego leku (większości negatywnych), ale jestem już tak zdesperowana, że zaczynam się poważnie nad nim zastanawiać.

Czy ktoś z Was miał z nim do czynienia?

Od przedwczoraj biorę inny lek, który lekarz przepisał mi na w/w chorobę, na którą on nie pomaga, ale pomaga mi trochę na lęki. Wiem, że raczej kiepsko robię, ale wolę tak, niż świrować całymi dniami.

PS. Jak sobie radzicie z tym, żeby nie kłócić się z ludźmi, których dotyczą Wasze natrętne myśli?
Ja mam czasami tak, że przez te idiotyczne scenariusze, które się tworzą w mojej głowie i w które po czasie sama zaczynam wierzyć - kłócę się z moimi bliskimi i oskarżam ich o niestworzone rzeczy :/

Whispers_ pisze: ↑

27 października 2018, o 14:22

Cześć wszystkim.

Gdybym miała się żalić, to nie wystarczyłoby mi dnia na opisywanie, ile natrętnych myśli mam teraz w głowie. W gruncie rzeczy wszystko jest dobrze, ale te myśli robią ze mnie jakąś wariatkę.
Tym samym zaczynam się zastanawiać nad jakimiś lekami.
U mnie nerwica i lęki wynikają z choroby genetycznej, na którą genetycy polecili mi lek o nazwie Clonozepam.
Oczywiście oczytałam się w Internecie opinii na temat tego leku (większości negatywnych), ale jestem już tak zdesperowana, że zaczynam się poważnie nad nim zastanawiać.

Czy ktoś z Was miał z nim do czynienia?

Od przedwczoraj biorę inny lek, który lekarz przepisał mi na w/w chorobę, na którą on nie pomaga, ale pomaga mi trochę na lęki. Wiem, że raczej kiepsko robię, ale wolę tak, niż świrować całymi dniami.

PS. Jak sobie radzicie z tym, żeby nie kłócić się z ludźmi, których dotyczą Wasze natrętne myśli?
Ja mam czasami tak, że przez te idiotyczne scenariusze, które się tworzą w mojej głowie i w które po czasie sama zaczynam wierzyć - kłócę się z moimi bliskimi i oskarżam ich o niestworzone rzeczy :/

Whispers_ pisze: ↑

27 października 2018, o 14:22

Cześć wszystkim.

Gdybym miała się żalić, to nie wystarczyłoby mi dnia na opisywanie, ile natrętnych myśli mam teraz w głowie. W gruncie rzeczy wszystko jest dobrze, ale te myśli robią ze mnie jakąś wariatkę.
Tym samym zaczynam się zastanawiać nad jakimiś lekami.
U mnie nerwica i lęki wynikają z choroby genetycznej, na którą genetycy polecili mi lek o nazwie Clonozepam.
Oczywiście oczytałam się w Internecie opinii na temat tego leku (większości negatywnych), ale jestem już tak zdesperowana, że zaczynam się poważnie nad nim zastanawiać.

Czy ktoś z Was miał z nim do czynienia?

Od przedwczoraj biorę inny lek, który lekarz przepisał mi na w/w chorobę, na którą on nie pomaga, ale pomaga mi trochę na lęki. Wiem, że raczej kiepsko robię, ale wolę tak, niż świrować całymi dniami.

PS. Jak sobie radzicie z tym, żeby nie kłócić się z ludźmi, których dotyczą Wasze natrętne myśli?
Ja mam czasami tak, że przez te idiotyczne scenariusze, które się tworzą w mojej głowie i w które po czasie sama zaczynam wierzyć - kłócę się z moimi bliskimi i oskarżam ich o niestworzone rzeczy :/

xAga pisze: ↑

10 listopada 2018, o 11:16

Mam od wczoraj chyba taki idiotyczny natręt. Zaczęłam grać z tydzień temu w grę na playstation, żeby trochę zabić czas. Fajnie mi się grało, ale przedwczoraj po graniu nie mogłam zasnąć prawie całą noc (może przypadek, może pobudzenie od gry) i rozmawiałam z partnerem, że chyba przestanę grać, bo mi to zaburza sen. On powiedział, że faktycznie może zaburzać, i że jego znajomy też grał, ale przestał, bo czuł się po tym jak ćpun na zejściu z opioidów, tak sobie zażartował. I mi się to tak zaszczepiło w głowie, że teraz jak tylko sobie pomyślę o grze, to wpadam w panikę, że jestem uzależniona i że czemu mi się ciągle ona przypomina. Nie mogę teraz wyjść z tego kołowrotu i czuję się jak idiotka co robić?

Froom pisze: ↑

10 listopada 2018, o 17:10

xAga pisze: ↑

10 listopada 2018, o 11:16

Mam od wczoraj chyba taki idiotyczny natręt. Zaczęłam grać z tydzień temu w grę na playstation, żeby trochę zabić czas. Fajnie mi się grało, ale przedwczoraj po graniu nie mogłam zasnąć prawie całą noc (może przypadek, może pobudzenie od gry) i rozmawiałam z partnerem, że chyba przestanę grać, bo mi to zaburza sen. On powiedział, że faktycznie może zaburzać, i że jego znajomy też grał, ale przestał, bo czuł się po tym jak ćpun na zejściu z opioidów, tak sobie zażartował. I mi się to tak zaszczepiło w głowie, że teraz jak tylko sobie pomyślę o grze, to wpadam w panikę, że jestem uzależniona i że czemu mi się ciągle ona przypomina. Nie mogę teraz wyjść z tego kołowrotu i czuję się jak idiotka co robić?

Mówić sobie, że jesteś uzależniona i to bagatelizować i wyśmiewać.