bareten pisze: ↑

24 lutego 2025, o 13:59

Słuchaj, przecież niektórzy biorą SSRI całe życie... Ja brałem tylko jedna tabletkę dziennie. Byłem u lekarza, kazał zwiększyć dawkę leku do dawki terepautucznej i przepisał do brania 25-50 g pregabaliny

Wiadomo teraz chciałbym odstawic , ale to dopiero jak wyleczę się z obecnego stanu.

Nie odstawiałem z obawy o nawrót. Już kiedyś odstawiłem i po roku przyszło z powrotem.

Tak piszą w Googlach

Ile lat można brać antydepresanty?
Leczenie podtrzymujące może trwać nawet wiele lat lub do końca życia. Zalecane jest ono osobom, u których zaprzestanie leczenia farmakologicznego skutkuje nawrotem depresji. - ja mam już 3 nawrót

ck2023 pisze: ↑

24 lutego 2025, o 13:57

bareten pisze: ↑

24 lutego 2025, o 13:54

ck2023 pisze: ↑

24 lutego 2025, o 13:49

Możesz napisać jakie leki masz aktualnie?

Wiesz co, biorę cital od 2016r

Czy nie myślałeś żeby odstawiać powoli i zobaczyć jak będzie bez tego? Może lek pogłębia somaty?

drakan9 pisze: ↑

24 lutego 2025, o 15:12

bareten pisze: ↑

24 lutego 2025, o 13:59

Słuchaj, przecież niektórzy biorą SSRI całe życie... Ja brałem tylko jedna tabletkę dziennie. Byłem u lekarza, kazał zwiększyć dawkę leku do dawki terepautucznej i przepisał do brania 25-50 g pregabaliny

Wiadomo teraz chciałbym odstawic , ale to dopiero jak wyleczę się z obecnego stanu.

Nie odstawiałem z obawy o nawrót. Już kiedyś odstawiłem i po roku przyszło z powrotem.

Tak piszą w Googlach

Ile lat można brać antydepresanty?
Leczenie podtrzymujące może trwać nawet wiele lat lub do końca życia. Zalecane jest ono osobom, u których zaprzestanie leczenia farmakologicznego skutkuje nawrotem depresji. - ja mam już 3 nawrót

Zwiększyłeś tą dawke leku? bo patrząc po postach wygląda jakby zamiast maleć to nerwica coraz mocniej się rozkręcała

Paulosia pisze: ↑

21 lutego 2025, o 10:37

kiki333 pisze: ↑

20 lutego 2025, o 22:50

Potrzebuje rady...

Od lat walczę z nerwicą samemu.
Jedyne gdzie byłem to u psychologa jednak nie czuje się zadowolony z tej wizyty dlatego że bardzo dużo od lat czytam o nerwicy i praktycznie wszystko co mi powiedziała już wiedziałem wcześniej.
Praktykuje medytacje, staram się nie denerwować. Ćwiczę różne techniki oddechowe. Potrafię jako tako z tym żyć.

Niestety wiadomo z różnym skutkiem raz jest lepiej raz jest gorzej, gorzej gdy nie mam zajęć i głowa ma dużo czasu na myślenie.
Obecnie nerwica skupia się na sercu, błędnym kole myślowym, braku motywacji, drobne inne objawy somatyczne czasami w ogóle z sobą nie powiązane.
Zdecydowałem się gdzieś z tym chodzić.

Co polecacie?
Psycholog?
Czy psychiatra...
Jednak mam zaburzenia rytmu serca wynikające z zespołu Barlowa-wypadanie płatków zastawki mitralnej (potwierdzone) na które biorę betabloker który obniża tętno uspokaja trochę serce oraz jako skutek uboczny obniża ciśnienie, można to łączyć w ogóle z lekami od psychiatry?

Planowałem udać się do kardiologa powiedzieć o planie pójścia do psychiatry i dopiero iść do psychiatry już znając opinie kardiologa na ten temat.

Jak myślicie co najlepiej wybrać tak z Waszego doświadczenia?

Polecam udać się do psychiatry(on na pewno odpowie na pytania dot. łączenia leków oraz określi czy w ogóle jest potrzeba psychiatrycznej farmakologii-powinien też przeprowadzić z tobą szczegółowy wywiad-a nie tylko przepisać leki i skierować do wyjścia), do kardiologa (jeżeli dawno nie byłeś) oraz do PSYCHOTERAPEUTY, jeżeli masz objawy nerwicy/potwierdzoną nerwicę itp. Dlaczego nie do psychologa? a właśnie dlatego, że psychologowi możesz się oczywiście wygadać, ale sama jestem psychologiem z wykształcenia i czynnym psychologiem w zawodzie (choć teraz obecnie na L4), z mojego doświadczenia oraz wiedzy - psycholog nie ma kompetencji do wykonywania takiej PSYCHOterapii, musi to być osoba wykształcona pod kątem psychoterapeutycznym (czyli ukończyć szkołę psychoterapii-4letnią). My jako psychologdzy nie mamy uprawnień, dobrze jest się nam wygadać "na już"- bo samo wygadanie już dużo daje, samo to, że ktoś nas posłucha, fajnie też udać się "w nagłym przypadku" do psychologa na wizytę, która nazywa się "interwencja kryzysowa". Natomiast terapię złożoną-czyli z planem terapeutycznym w konkrertnym nurcie (w znacznej większości jest to terapia CBT-poznawczo-behawioralna lub psychodynamiczna) robi tylko psychoterapeuta On ma większą wiedzę i po prostu wykształcenie w tym kierunku. Psycholog to nie to samo co psychoterapeuta i najprawdopodobniej u psychologa uzyskasz taki efekt jak do tej pory - powie ci to, co sam wiesz .

kiki333 pisze: ↑

27 lutego 2025, o 20:03

Paulosia pisze: ↑

21 lutego 2025, o 10:37

kiki333 pisze: ↑

20 lutego 2025, o 22:50

Potrzebuje rady...

Od lat walczę z nerwicą samemu.
Jedyne gdzie byłem to u psychologa jednak nie czuje się zadowolony z tej wizyty dlatego że bardzo dużo od lat czytam o nerwicy i praktycznie wszystko co mi powiedziała już wiedziałem wcześniej.
Praktykuje medytacje, staram się nie denerwować. Ćwiczę różne techniki oddechowe. Potrafię jako tako z tym żyć.

Niestety wiadomo z różnym skutkiem raz jest lepiej raz jest gorzej, gorzej gdy nie mam zajęć i głowa ma dużo czasu na myślenie.
Obecnie nerwica skupia się na sercu, błędnym kole myślowym, braku motywacji, drobne inne objawy somatyczne czasami w ogóle z sobą nie powiązane.
Zdecydowałem się gdzieś z tym chodzić.

Co polecacie?
Psycholog?
Czy psychiatra...
Jednak mam zaburzenia rytmu serca wynikające z zespołu Barlowa-wypadanie płatków zastawki mitralnej (potwierdzone) na które biorę betabloker który obniża tętno uspokaja trochę serce oraz jako skutek uboczny obniża ciśnienie, można to łączyć w ogóle z lekami od psychiatry?

Planowałem udać się do kardiologa powiedzieć o planie pójścia do psychiatry i dopiero iść do psychiatry już znając opinie kardiologa na ten temat.

Jak myślicie co najlepiej wybrać tak z Waszego doświadczenia?

Polecam udać się do psychiatry(on na pewno odpowie na pytania dot. łączenia leków oraz określi czy w ogóle jest potrzeba psychiatrycznej farmakologii-powinien też przeprowadzić z tobą szczegółowy wywiad-a nie tylko przepisać leki i skierować do wyjścia), do kardiologa (jeżeli dawno nie byłeś) oraz do PSYCHOTERAPEUTY, jeżeli masz objawy nerwicy/potwierdzoną nerwicę itp. Dlaczego nie do psychologa? a właśnie dlatego, że psychologowi możesz się oczywiście wygadać, ale sama jestem psychologiem z wykształcenia i czynnym psychologiem w zawodzie (choć teraz obecnie na L4), z mojego doświadczenia oraz wiedzy - psycholog nie ma kompetencji do wykonywania takiej PSYCHOterapii, musi to być osoba wykształcona pod kątem psychoterapeutycznym (czyli ukończyć szkołę psychoterapii-4letnią). My jako psychologdzy nie mamy uprawnień, dobrze jest się nam wygadać "na już"- bo samo wygadanie już dużo daje, samo to, że ktoś nas posłucha, fajnie też udać się "w nagłym przypadku" do psychologa na wizytę, która nazywa się "interwencja kryzysowa". Natomiast terapię złożoną-czyli z planem terapeutycznym w konkrertnym nurcie (w znacznej większości jest to terapia CBT-poznawczo-behawioralna lub psychodynamiczna) robi tylko psychoterapeuta On ma większą wiedzę i po prostu wykształcenie w tym kierunku. Psycholog to nie to samo co psychoterapeuta i najprawdopodobniej u psychologa uzyskasz taki efekt jak do tej pory - powie ci to, co sam wiesz .

Hej wszystkim.

Byłem wczoraj u psychologa/psychoterapeuty.
Po rozmowie i przedstawienieniu problemu oczywiście wychodzi nerwica lękowa z schomatyzacją, proponuje mi udanie się do psychiatry i wzięcie leków które nie wpływają na serce (mam wadę) lub terapię poznawczo behawioralną... Lub to i to równocześnie.

Co najlepiej wybrać? Może Ty umiesz doradzić?

Ciężko mi znaleźć rzecz, myśl, czy moment która powoduje u mnie atak paniki taką konkretną sytuację.
Schomatyzacje powoduje na pewno napięcie i ciągle rozmyślanie.
Obawiam się lekko że terapia nie wiele mi da.
Leków trochę się boje ze względu na moją wadę serca chociaż psycholog mówiła że są takie które nie mają kompletnie wpływu na serce. Ale też wiem że jeśli leki mnie całkiem wyciszą i miną objawy somatyczne to głowa uwierzy że to tylko nerwica.

drakan9 pisze: ↑

27 lutego 2025, o 20:55

kiki333 pisze: ↑

27 lutego 2025, o 20:03

Paulosia pisze: ↑

21 lutego 2025, o 10:37

Polecam udać się do psychiatry(on na pewno odpowie na pytania dot. łączenia leków oraz określi czy w ogóle jest potrzeba psychiatrycznej farmakologii-powinien też przeprowadzić z tobą szczegółowy wywiad-a nie tylko przepisać leki i skierować do wyjścia), do kardiologa (jeżeli dawno nie byłeś) oraz do PSYCHOTERAPEUTY, jeżeli masz objawy nerwicy/potwierdzoną nerwicę itp. Dlaczego nie do psychologa? a właśnie dlatego, że psychologowi możesz się oczywiście wygadać, ale sama jestem psychologiem z wykształcenia i czynnym psychologiem w zawodzie (choć teraz obecnie na L4), z mojego doświadczenia oraz wiedzy - psycholog nie ma kompetencji do wykonywania takiej PSYCHOterapii, musi to być osoba wykształcona pod kątem psychoterapeutycznym (czyli ukończyć szkołę psychoterapii-4letnią). My jako psychologdzy nie mamy uprawnień, dobrze jest się nam wygadać "na już"- bo samo wygadanie już dużo daje, samo to, że ktoś nas posłucha, fajnie też udać się "w nagłym przypadku" do psychologa na wizytę, która nazywa się "interwencja kryzysowa". Natomiast terapię złożoną-czyli z planem terapeutycznym w konkrertnym nurcie (w znacznej większości jest to terapia CBT-poznawczo-behawioralna lub psychodynamiczna) robi tylko psychoterapeuta On ma większą wiedzę i po prostu wykształcenie w tym kierunku. Psycholog to nie to samo co psychoterapeuta i najprawdopodobniej u psychologa uzyskasz taki efekt jak do tej pory - powie ci to, co sam wiesz .

Hej wszystkim.

Byłem wczoraj u psychologa/psychoterapeuty.
Po rozmowie i przedstawienieniu problemu oczywiście wychodzi nerwica lękowa z schomatyzacją, proponuje mi udanie się do psychiatry i wzięcie leków które nie wpływają na serce (mam wadę) lub terapię poznawczo behawioralną... Lub to i to równocześnie.

Co najlepiej wybrać? Może Ty umiesz doradzić?

Ciężko mi znaleźć rzecz, myśl, czy moment która powoduje u mnie atak paniki taką konkretną sytuację.
Schomatyzacje powoduje na pewno napięcie i ciągle rozmyślanie.
Obawiam się lekko że terapia nie wiele mi da.
Leków trochę się boje ze względu na moją wadę serca chociaż psycholog mówiła że są takie które nie mają kompletnie wpływu na serce. Ale też wiem że jeśli leki mnie całkiem wyciszą i miną objawy somatyczne to głowa uwierzy że to tylko nerwica.

Posłuchaj się pani psycholog bo mówi prawdę

Fajter pisze: ↑

27 lutego 2025, o 21:16

Moje doświadczenie jest takie zaczęła się nerwica wziolem leki wyciszyło się .Przestałem brać leki wróciła nerwica wziolem leki uciszyło się .Odstawiłem i po 2 miesiącach powtórka teraz staram się odburzac bez leków n i na razie jest psiakostkowo hehe .Same leki nie pomogą jak tego nie zakumasz

Paulosia pisze: ↑

27 lutego 2025, o 22:33

Hej. Leki wyciszają to prawda, leki z grupy SSRI czyli selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny pomagają w poprawie nastroju i ustabilizowaniu go. Jeżeli radzisz sobie bez leków - to spróbowałabym iść na samą terapię CBT-czyli poznawczo-behawioralną. W chorobach i zaburzeniach psychicznych nie chodzi tylko o "sztuczne" poprawianie naszego stanu-czyli branie leków, a o ZMIANĘ MYŚLENIA, WYPRACOWANIE ODPOWIEDNICH SCHEMATÓW DZIAŁANIA W REAKCJI NA STRES/LĘK itp., jeżeli nie pracujemy nad swoim umysłem, nad swoimi mechanizmami obronnymi, a bierzemy tylko leki, to oczywiste, że po zaprzestaniu brania "serotonina uleci z głowy" i znowu będzie nerwica, bo leki NIE ZMIENIAJĄ MYŚLENIA.

kiki333 pisze: ↑

27 lutego 2025, o 21:00

drakan9 pisze: ↑

27 lutego 2025, o 20:55

kiki333 pisze: ↑

27 lutego 2025, o 20:03

Hej wszystkim.

Byłem wczoraj u psychologa/psychoterapeuty.
Po rozmowie i przedstawienieniu problemu oczywiście wychodzi nerwica lękowa z schomatyzacją, proponuje mi udanie się do psychiatry i wzięcie leków które nie wpływają na serce (mam wadę) lub terapię poznawczo behawioralną... Lub to i to równocześnie.

Co najlepiej wybrać? Może Ty umiesz doradzić?

Ciężko mi znaleźć rzecz, myśl, czy moment która powoduje u mnie atak paniki taką konkretną sytuację.
Schomatyzacje powoduje na pewno napięcie i ciągle rozmyślanie.
Obawiam się lekko że terapia nie wiele mi da.
Leków trochę się boje ze względu na moją wadę serca chociaż psycholog mówiła że są takie które nie mają kompletnie wpływu na serce. Ale też wiem że jeśli leki mnie całkiem wyciszą i miną objawy somatyczne to głowa uwierzy że to tylko nerwica.

Posłuchaj się pani psycholog bo mówi prawdę

Wiem.

Tylko co wybrać leki czy terapię czy to i to?
Ogólnie to nerwica utrudnia mi funkcjonowanie ale żyje z objawami od 2018 albo 2019 roku także nie wiem czy leki są mi potrzebne.
A z drugiej strony w terapię jakoś tak mniej wierzę hehe

kiki333 pisze: ↑

28 lutego 2025, o 09:05

Paulosia pisze: ↑

27 lutego 2025, o 22:33

Hej. Leki wyciszają to prawda, leki z grupy SSRI czyli selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny pomagają w poprawie nastroju i ustabilizowaniu go. Jeżeli radzisz sobie bez leków - to spróbowałabym iść na samą terapię CBT-czyli poznawczo-behawioralną. W chorobach i zaburzeniach psychicznych nie chodzi tylko o "sztuczne" poprawianie naszego stanu-czyli branie leków, a o ZMIANĘ MYŚLENIA, WYPRACOWANIE ODPOWIEDNICH SCHEMATÓW DZIAŁANIA W REAKCJI NA STRES/LĘK itp., jeżeli nie pracujemy nad swoim umysłem, nad swoimi mechanizmami obronnymi, a bierzemy tylko leki, to oczywiste, że po zaprzestaniu brania "serotonina uleci z głowy" i znowu będzie nerwica, bo leki NIE ZMIENIAJĄ MYŚLENIA.

Masz rację. Dokładnie o to chodzi, ciągle próbuje to robić samemu ale wiadomo jak to jest, głowa błądzi

A z Twojego doświadczenia wiesz coś czy rzeczywiście są leki które kompletnie nie wpływają na serce i ciśnienie?