Słabszy dzień? Kryzys? Ogólne pytanie? Wyżal się swobodnie.

Katja · 29 września 2022, o 23:44

Nater pisze: ↑
13 września 2022, o 10:29

Katja pisze: ↑
13 września 2022, o 10:09

A tym martwieniem to sobie jakoś poprawiasz z tą głową?
Bo jeśli nie, to co za różnica, czy będziesz czy nie będziesz się martwić?
poprawiam, ogólnie biorę leki ale mam też skierowanie na rezonans. Sie okaże.

Martwieniem sobie poprawiasz?

malutenki · 30 września 2022, o 06:47

Palina pisze: ↑
29 września 2022, o 22:19
A ja się pochwalę że po tygodniu "depresji" znowu wróciłam leki zaczęłam brać w głowie mi się nie kreci śpię w nocy dzisiaj z dziećmi zrobiłam plac zabaw dla chomików no i z czego jestem dumna w pracy która mam od od 4dni zaczęłam stawiać na swoim.. mówię NIE. Wygrałam spór z urzędem. Z sklepem też bo nie chcieli mi przyjąć reklamacji bez paragonu. Jest lepiej. I te pytAnie z tyłu głowy"jest za dobrze zaraz coś się stanie tylko co?"
Też tak macie prawda?to nie tylko ja.?

Tak, te pytania to normalny objaw nerwicowy - są to wątpliwości, które pewnie będą czasami Cię odwiedzać, nie zwracać na to uwagi.

Katja · 30 września 2022, o 10:17

Palina pisze: ↑
29 września 2022, o 22:19
A ja się pochwalę że po tygodniu "depresji" znowu wróciłam leki zaczęłam brać w głowie mi się nie kreci śpię w nocy dzisiaj z dziećmi zrobiłam plac zabaw dla chomików no i z czego jestem dumna w pracy która mam od od 4dni zaczęłam stawiać na swoim.. mówię NIE. Wygrałam spór z urzędem. Z sklepem też bo nie chcieli mi przyjąć reklamacji bez paragonu. Jest lepiej. I te pytAnie z tyłu głowy"jest za dobrze zaraz coś się stanie tylko co?"
Też tak macie prawda?to nie tylko ja.?

Oj tak. Bardzo długo miałam tak, że gdy wszystko się układało, zaczynałam się cieszyć, to nagle w mojej głowie pojawiała się myśl "jest tak dobrze, żeby tylko zaraz coś się nie zjeb**", a zaraz za nią włączała się kontrola no i już miałam te swoje zjeba***.
Ignorować tego typu myśli, nie wkręcać się w pilnowanie swojego szczęścia, nie wkręcać się w analizy typu, co zrobić żeby już tak zostało.

Katja · 30 września 2022, o 10:21

Alicjusz pisze: ↑
28 września 2022, o 10:15

maciek1985 pisze: ↑
28 września 2022, o 07:37
Nie wiem w jakim kontekście powedział Ci ,że już nic więcej nie może zrobić może chodziło mu o to, że teraz musisz sama pracować nad swoim zaburzeniem a nie oczekiwać gotowego rozwiązania z "zewnątrz"?
Siedzę na filmikami DivoVita od wczoraj i już wiem, w jak błędnym przekonaniu co do terapii byłam. Jak za mało wkładałam od siebie. Szłam tam "na gotowe", w sensie "pani psychoterapeutko, proszę, masz 50 minut, 120 zł i naprawiaj mnie". O nie, nie.

Bardzo słuszne spostrzeżenie. To jest Twoje życie i Twój interes w tym, żeby było dobrze. Terapeuci jak w każdym zawodzie są różni, lepsi, gorsi, mogą pomóc mniej, bardziej, ale ostatecznie to jest nasz odpowiedzialność za to do kogo chodzimy i co z tego wyciągamy. Nikt nas nie uratuje na siłę, wbrew nam.

Palina · 30 września 2022, o 17:56

Dobrze to nie tylko ja.

Okropne to jest jakby ktoś za rogiem patrzyl na ciebie i czekał kiedy się potkniesz żeby cię wbic w podłoże...

dużo się działo ale już weekend mamy więc powoli się zaczyna więcej czasu i mam lekkie obawy ... Znowu... Nie nie nie. Nie myśl o tym.

Jest dobrze czas wolny to nie zło

jakie plany weekend?

DamianZ1984 · 30 września 2022, o 18:25

Czy w dniu gdzie boli Cię w klatce, ciężko oddycha odrealnienie dopierdalaja zmartwienia w pracy, dziewczyna jak zwykle chce żyć i wychodzić gdzie naprawdę dużo w ostatnich miesiącach mimo cierpienia wychodziłem a ona jeszcze dowala, gdzie jest moje dno, przeciez już robiąc z Siebie tutaj ofiarę i pisząc zaloposty jeden za drugim a i tak nadal najważniejsza kontrola serce, który to rok, materiały zrozumiałe stosowanie się coraz większe a i tak jest coś nie tak. Dlatego mam tak silna wiarę w chore serce niż w zaburzenie lękowe.

nerwowamana · 1 października 2022, o 14:03

Od miesiąca biorę całą dawkę escitilu , wczoraj kapiac się zauważyłam że moje myśli tak jakby były spowolnione. Takie dziwne uczucie w glowie..czy ktoś tak miał? Czy ja szaleje?

Palina · 1 października 2022, o 20:55

nerwowamana pisze: ↑
1 października 2022, o 14:03
Od miesiąca biorę całą dawkę escitilu , wczoraj kapiac się zauważyłam że moje myśli tak jakby były spowolnione. Takie dziwne uczucie w glowie..czy ktoś tak miał? Czy ja szaleje?

Nie kojarzę leku ale niektóre leki tak działają niestety... Kiedyś miałam takie że na pytanie reagowałam po 5 minutach

moja kreatywność spadła do zera a obojętność na maksa smutku nie było ale radości też. Organizm się musi przyzwyczaić do leku nowej dawki jak objawy nie mina to dzwoń do swojego psychiatry niech ci leki zmieni.

Katja · 1 października 2022, o 21:44

DamianZ1984 pisze: ↑
30 września 2022, o 18:25
Czy w dniu gdzie boli Cię w klatce, ciężko oddycha odrealnienie dopierdalaja zmartwienia w pracy, dziewczyna jak zwykle chce żyć i wychodzić gdzie naprawdę dużo w ostatnich miesiącach mimo cierpienia wychodziłem a ona jeszcze dowala, gdzie jest moje dno, przeciez już robiąc z Siebie tutaj ofiarę i pisząc zaloposty jeden za drugim a i tak nadal najważniejsza kontrola serce, który to rok, materiały zrozumiałe stosowanie się coraz większe a i tak jest coś nie tak. Dlatego mam tak silna wiarę w chore serce niż w zaburzenie lękowe.

Im bardziej się identyfikujesz jako osoba chora, tym bardziej widać, że jest to postawa nerwicowa. Osoba faktycznie chora nie jest aż tak skoncentrowana na swoim cierpieniu, jak osoba z nerwica (wyjątkiem są jakieś bardzo dramatyczne stany).
Im bardziej jesteś więc skupiony na tym swoim sercu, tym bardziej go odczuwasz i wyjście do ludzi nic tu nie zmieni skoro Ty i tak jesteś wyczulony na wszystko co się dzieje w Twojej klatce piersiowej i tak naprawdę to oczekujesz, że sam fakt, że podejmujesz jakieś działania powinien sprawić, że Ci minie. Tak się nie dzieje, więc po chwili się frustrujesz, napinasz i w efekcie ciągle utrzymujesz stan chronicznej gotowości i pobudzenia układu wegetatywnego, co powoduje liczne dyskomforty i tak to się kręci u Ciebie bez końca. Dodatkowo nerwicowy egocentryzm i ciągła pretensja do otoczenia, że nikt Cię nie rozumie i nie chcę się Tobą zajmować, powoduje nasienie objawów.
Zauważ błędne koło i zacznij z niego wychodzić.

magda10 · 1 października 2022, o 22:47

Katja pisze: ↑
1 października 2022, o 21:44

DamianZ1984 pisze: ↑
30 września 2022, o 18:25
Czy w dniu gdzie boli Cię w klatce, ciężko oddycha odrealnienie dopierdalaja zmartwienia w pracy, dziewczyna jak zwykle chce żyć i wychodzić gdzie naprawdę dużo w ostatnich miesiącach mimo cierpienia wychodziłem a ona jeszcze dowala, gdzie jest moje dno, przeciez już robiąc z Siebie tutaj ofiarę i pisząc zaloposty jeden za drugim a i tak nadal najważniejsza kontrola serce, który to rok, materiały zrozumiałe stosowanie się coraz większe a i tak jest coś nie tak. Dlatego mam tak silna wiarę w chore serce niż w zaburzenie lękowe.
Im bardziej się identyfikujesz jako osoba chora, tym bardziej widać, że jest to postawa nerwicowa. Osoba faktycznie chora nie jest aż tak skoncentrowana na swoim cierpieniu, jak osoba z nerwica (wyjątkiem są jakieś bardzo dramatyczne stany).
Im bardziej jesteś więc skupiony na tym swoim sercu, tym bardziej go odczuwasz i wyjście do ludzi nic tu nie zmieni skoro Ty i tak jesteś wyczulony na wszystko co się dzieje w Twojej klatce piersiowej i tak naprawdę to oczekujesz, że sam fakt, że podejmujesz jakieś działania powinien sprawić, że Ci minie. Tak się nie dzieje, więc po chwili się frustrujesz, napinasz i w efekcie ciągle utrzymujesz stan chronicznej gotowości i pobudzenia układu wegetatywnego, co powoduje liczne dyskomforty i tak to się kręci u Ciebie bez końca. Dodatkowo nerwicowy egocentryzm i ciągła pretensja do otoczenia, że nikt Cię nie rozumie i nie chcę się Tobą zajmować, powoduje nasienie objawów.
Zauważ błędne koło i zacznij z niego wychodzić.

Jestem faktycznie chora i jednocześnie bardzo skupiona na swoim.cierpieniu, to znaczy że wychodzę poza jakiś schemat?

DamianZ1984 · 1 października 2022, o 23:02

Staram się wyjść, niestety ta żale się ojawiaja i nie kontrolując w chwili dużego lęku pisze co pisze

Aniaaa87 · 2 października 2022, o 12:45

Helloł Wszystkim

Dawno mnie tu nie było.Nawet musiałam chwile pomyśleć jaki mam login

Co u Was słychać?Widze ze pojawiły się nowe osoby trzymam za Was kciuki o jak najszybsze wyjście z błędnego koła nerwicy.Damiano a Ty dalej wałkujesz to serce

No daj żyć..Jak byś miał chore serce to już dawno byś nie żył wiec umówmy się ze to bujda na resorach

U mnie to wiadomo raz na wozie raz pod wozem ale nie daje się wkręcać i nie idę za swoimi myślami lękowymi.Coś mi jest mówię sobie acha nie,nie,nie to mój lęk nie idę za tym.Jest to pewien sukces bo wiem w jakim można być beznadziejnym stanie

maciek1985 · 2 października 2022, o 14:07

Katja pisze: ↑
1 października 2022, o 21:44

DamianZ1984 pisze: ↑
30 września 2022, o 18:25
Czy w dniu gdzie boli Cię w klatce, ciężko oddycha odrealnienie dopierdalaja zmartwienia w pracy, dziewczyna jak zwykle chce żyć i wychodzić gdzie naprawdę dużo w ostatnich miesiącach mimo cierpienia wychodziłem a ona jeszcze dowala, gdzie jest moje dno, przeciez już robiąc z Siebie tutaj ofiarę i pisząc zaloposty jeden za drugim a i tak nadal najważniejsza kontrola serce, który to rok, materiały zrozumiałe stosowanie się coraz większe a i tak jest coś nie tak. Dlatego mam tak silna wiarę w chore serce niż w zaburzenie lękowe.
Im bardziej się identyfikujesz jako osoba chora, tym bardziej widać, że jest to postawa nerwicowa. Osoba faktycznie chora nie jest aż tak skoncentrowana na swoim cierpieniu, jak osoba z nerwica (wyjątkiem są jakieś bardzo dramatyczne stany).
Im bardziej jesteś więc skupiony na tym swoim sercu, tym bardziej go odczuwasz i wyjście do ludzi nic tu nie zmieni skoro Ty i tak jesteś wyczulony na wszystko co się dzieje w Twojej klatce piersiowej i tak naprawdę to oczekujesz, że sam fakt, że podejmujesz jakieś działania powinien sprawić, że Ci minie. Tak się nie dzieje, więc po chwili się frustrujesz, napinasz i w efekcie ciągle utrzymujesz stan chronicznej gotowości i pobudzenia układu wegetatywnego, co powoduje liczne dyskomforty i tak to się kręci u Ciebie bez końca. Dodatkowo nerwicowy egocentryzm i ciągła pretensja do otoczenia, że nikt Cię nie rozumie i nie chcę się Tobą zajmować, powoduje nasienie objawów.
Zauważ błędne koło i zacznij z niego wychodzić.

Masz rację. To też mój bardzo duży błąd. Ja zawsze jak byłem chory (tak chory normalnie) to się zawsze użalałem nad sobą i tkwiłem w egocentryźmie jak to faceci

. Ogólnie mam taką tendencję do użalania się nad swoją niedolą, co niestety nie pomagało i nie pomaga w świadomym odburzaniu. Jeżeli uda mi się zmienić działaniem tą cechę charakteru, to ba pewno poprawi to każda sferę mojego życia.

Katja · 2 października 2022, o 15:40

magda10 pisze: ↑
1 października 2022, o 22:47

Katja pisze: ↑
1 października 2022, o 21:44

DamianZ1984 pisze: ↑
30 września 2022, o 18:25
Czy w dniu gdzie boli Cię w klatce, ciężko oddycha odrealnienie dopierdalaja zmartwienia w pracy, dziewczyna jak zwykle chce żyć i wychodzić gdzie naprawdę dużo w ostatnich miesiącach mimo cierpienia wychodziłem a ona jeszcze dowala, gdzie jest moje dno, przeciez już robiąc z Siebie tutaj ofiarę i pisząc zaloposty jeden za drugim a i tak nadal najważniejsza kontrola serce, który to rok, materiały zrozumiałe stosowanie się coraz większe a i tak jest coś nie tak. Dlatego mam tak silna wiarę w chore serce niż w zaburzenie lękowe.
Im bardziej się identyfikujesz jako osoba chora, tym bardziej widać, że jest to postawa nerwicowa. Osoba faktycznie chora nie jest aż tak skoncentrowana na swoim cierpieniu, jak osoba z nerwica (wyjątkiem są jakieś bardzo dramatyczne stany).
Im bardziej jesteś więc skupiony na tym swoim sercu, tym bardziej go odczuwasz i wyjście do ludzi nic tu nie zmieni skoro Ty i tak jesteś wyczulony na wszystko co się dzieje w Twojej klatce piersiowej i tak naprawdę to oczekujesz, że sam fakt, że podejmujesz jakieś działania powinien sprawić, że Ci minie. Tak się nie dzieje, więc po chwili się frustrujesz, napinasz i w efekcie ciągle utrzymujesz stan chronicznej gotowości i pobudzenia układu wegetatywnego, co powoduje liczne dyskomforty i tak to się kręci u Ciebie bez końca. Dodatkowo nerwicowy egocentryzm i ciągła pretensja do otoczenia, że nikt Cię nie rozumie i nie chcę się Tobą zajmować, powoduje nasienie objawów.
Zauważ błędne koło i zacznij z niego wychodzić.
Jestem faktycznie chora i jednocześnie bardzo skupiona na swoim.cierpieniu, to znaczy że wychodzę poza jakiś schemat?

Wg. mnie jesteś przede wszystkim osobą zaburzoną, nawet Twoje podejście o problemów zdrowotnych na to wskazuję (totalna fiksacja, ruminowanie swojego nieszczęścia, nieumiejętność skupienia się na niczym innym, uporczywe zadawanie tych samych pytań itd). To wszystko nie jest oczywiście bez wpływu na Twoje zdrowie, w efekcie jesteś w błędnym kole.

magda10 · 2 października 2022, o 17:46

Katja pisze: ↑
2 października 2022, o 15:40

magda10 pisze: ↑
1 października 2022, o 22:47

Katja pisze: ↑
1 października 2022, o 21:44

Im bardziej się identyfikujesz jako osoba chora, tym bardziej widać, że jest to postawa nerwicowa. Osoba faktycznie chora nie jest aż tak skoncentrowana na swoim cierpieniu, jak osoba z nerwica (wyjątkiem są jakieś bardzo dramatyczne stany).
Im bardziej jesteś więc skupiony na tym swoim sercu, tym bardziej go odczuwasz i wyjście do ludzi nic tu nie zmieni skoro Ty i tak jesteś wyczulony na wszystko co się dzieje w Twojej klatce piersiowej i tak naprawdę to oczekujesz, że sam fakt, że podejmujesz jakieś działania powinien sprawić, że Ci minie. Tak się nie dzieje, więc po chwili się frustrujesz, napinasz i w efekcie ciągle utrzymujesz stan chronicznej gotowości i pobudzenia układu wegetatywnego, co powoduje liczne dyskomforty i tak to się kręci u Ciebie bez końca. Dodatkowo nerwicowy egocentryzm i ciągła pretensja do otoczenia, że nikt Cię nie rozumie i nie chcę się Tobą zajmować, powoduje nasienie objawów.
Zauważ błędne koło i zacznij z niego wychodzić.
Jestem faktycznie chora i jednocześnie bardzo skupiona na swoim.cierpieniu, to znaczy że wychodzę poza jakiś schemat?
Wg. mnie jesteś przede wszystkim osobą zaburzoną, nawet Twoje podejście o problemów zdrowotnych na to wskazuję (totalna fiksacja, ruminowanie swojego nieszczęścia, nieumiejętność skupienia się na niczym innym, uporczywe zadawanie tych samych pytań itd). To wszystko nie jest oczywiście bez wpływu na Twoje zdrowie, w efekcie jesteś w błędnym kole.

Odkąd umarła mama jestem sama w domu i kiedy sie źle czuje, to nie wiem.co robić, czy dzwonić po karetkę albo do sąsiadów bo to przez tezyczke albo raka, czy nie robić nic bo to przez zaburzenie. Byłam.juz w obu sytuacjach, ale nigdy nie byłam zupełnie sama jak teraz. Jeśli umrę w domu, to wiem że nikt dlugo mnie nie znajdzie.