Stawiam na powikłania i martwi mnie to, straszy, denerwuje.
A miałam obiektywnie lepszy okres. A teraz leżę i wszystko boli i ledwo ciałem ruszam.
Chyba rezonans wszystkiego zrobię
A zreszta, nie wiem po co to wszystko pisze,
Ogłoszenia:
1. Nowi użytkownicy, którzy nie przekroczą progu 30 napisanych postów, mają zablokowaną możliwość wstawiania linków do wszelakich komentarzy.
2. Usuwanie konta na forum - zobacz tutaj: jak usunąć konto?
1. Nowi użytkownicy, którzy nie przekroczą progu 30 napisanych postów, mają zablokowaną możliwość wstawiania linków do wszelakich komentarzy.
2. Usuwanie konta na forum - zobacz tutaj: jak usunąć konto?
Słabszy dzień? Kryzys? Ogólne pytanie? Wyżal się swobodnie.
-
olaa
- Zarejestrowany Użytkownik
- Posty: 141
- Rejestracja: 25 stycznia 2017, o 22:28
Jejku, dziś ja mam zaś kryzys. Boli mnie całe ciało. Dosłownie, czuje się jakby mnie coś rozkładało (dwa miechy po covidzie chyba niebardzo, co?!) albo jakbym miała 95 lat. Ledwo chodzę i się ruszam. Nie mogę rak i nóg podnieść, żeby od razu nie czuć zakwasie. Po prostu nigdy się tak nie czułam chyba. Już mam w głowie tysiąc chorób, fibromalgie, stwardnienie, toczeń, białaczkę powikłania po covidzie, kolejny covid etc. Co tylko się da.
Stawiam na powikłania i martwi mnie to, straszy, denerwuje.
A miałam obiektywnie lepszy okres. A teraz leżę i wszystko boli i ledwo ciałem ruszam.
Chyba rezonans wszystkiego zrobię
A zreszta, nie wiem po co to wszystko pisze,
Stawiam na powikłania i martwi mnie to, straszy, denerwuje.
A miałam obiektywnie lepszy okres. A teraz leżę i wszystko boli i ledwo ciałem ruszam.
Chyba rezonans wszystkiego zrobię
A zreszta, nie wiem po co to wszystko pisze,
-
Od_lat_z_lękiem
- Zarejestrowany Użytkownik
- Posty: 7
- Rejestracja: 24 grudnia 2021, o 08:40
Jezu mam to samo. Bolą mnie nogi a nic nie robiłam. Już też mam jazdy. Głowa boli ale to non stop. Też myślę już co to. Oczywiście mam podejrzenia 
wiadomo. Tak generalnie nie jest mi do śmiechu. Czy to się kiedyś skończy 
Teraz na tapecie mam mamę koleżanki. Rak jajnika. Cała historia w dwa tygodnie się rozegrała. Regularne badania i co z tego. Tak się nakręciłam tym, że szok....Moje marzenie to żeby mnie ktoś uśpił i przeskanował od głowy do stóp i powiedział jesteś zdrowa. Albo lepiej dał tabletkę po której tak będę się czuć 
wiadomo. Tak generalnie nie jest mi do śmiechu. Czy to się kiedyś skończy 
Teraz na tapecie mam mamę koleżanki. Rak jajnika. Cała historia w dwa tygodnie się rozegrała. Regularne badania i co z tego. Tak się nakręciłam tym, że szok....Moje marzenie to żeby mnie ktoś uśpił i przeskanował od głowy do stóp i powiedział jesteś zdrowa. Albo lepiej dał tabletkę po której tak będę się czuć 
-
PIOTRR7382
- Zarejestrowany Użytkownik
- Posty: 207
- Rejestracja: 27 listopada 2021, o 19:25
Wasz mózg jest w stanie zagrożenia, tak się na tym skupiacie że czujecie jakby tak było. Ja to samo mam z homo lub transem.
To będzie was dotąd męczyć dopóki nie odpuścicie tego tematu, to nic odkrywczego, zaakceptowanie tego to podstawa.
Powiedzcie sobie że przez jakiś czas to tak będzie, odpuścicie wszystko to co związane z chorobami, wiem jeżeli zobaczycie coś związanego z chorobą to będzie stres itd. puśćcie to! Jak mózg zobaczy że macie wyebane to będzie się odsuwał. Wiem to nie takie proste ale trochę czasu się pomęczycie i będzie lepiej.
Następnie musicie mieć nastawianie normalnościowe czyli, żyjecie tak samo jak przed tym czymś. Bawicie się życiem, idźcie na przekór.
Nikt z was nie jest chory, to tylko siedzi w głowie. Ja np mam coś podobnego z Homo i transseksualizmem, myślę że jestem kobietą a tak naprawdę nigdy nie miałem preferencji i to się nie zmienia w trakcie zycia.
A głowa podpowiada inaczej. Akurat na święta mam lekkiego doła ale narazie nie robi to na mnie wrażenia.
No i musicie nie reaktywować tego, nawet jak macie ochotę zajrzeć na Googla czy nawet te forum, nie róbcie tego. Idźcie na przekór, to wam nie potrzebne. Jesteście zdrowi, mówcie sobie tak.
Macie myśli to za wszelką cenę, nawet jak będzie was cisnęlo w środku NIE!
To jak się dostosujecie to tylko potrzeba czasu.
Ja to mam od 2 MSC i mam dni spokoju jak i dni słabości
To będzie was dotąd męczyć dopóki nie odpuścicie tego tematu, to nic odkrywczego, zaakceptowanie tego to podstawa.
Powiedzcie sobie że przez jakiś czas to tak będzie, odpuścicie wszystko to co związane z chorobami, wiem jeżeli zobaczycie coś związanego z chorobą to będzie stres itd. puśćcie to! Jak mózg zobaczy że macie wyebane to będzie się odsuwał. Wiem to nie takie proste ale trochę czasu się pomęczycie i będzie lepiej.
Następnie musicie mieć nastawianie normalnościowe czyli, żyjecie tak samo jak przed tym czymś. Bawicie się życiem, idźcie na przekór.
Nikt z was nie jest chory, to tylko siedzi w głowie. Ja np mam coś podobnego z Homo i transseksualizmem, myślę że jestem kobietą a tak naprawdę nigdy nie miałem preferencji i to się nie zmienia w trakcie zycia.
A głowa podpowiada inaczej. Akurat na święta mam lekkiego doła ale narazie nie robi to na mnie wrażenia.
No i musicie nie reaktywować tego, nawet jak macie ochotę zajrzeć na Googla czy nawet te forum, nie róbcie tego. Idźcie na przekór, to wam nie potrzebne. Jesteście zdrowi, mówcie sobie tak.
Macie myśli to za wszelką cenę, nawet jak będzie was cisnęlo w środku NIE!
To jak się dostosujecie to tylko potrzeba czasu.
Ja to mam od 2 MSC i mam dni spokoju jak i dni słabości
ni cholery nie radze sobie z tym lękiem.-
juan1994
- Zarejestrowany Użytkownik
- Posty: 5
- Rejestracja: 20 grudnia 2021, o 19:12
Ja dzisiaj z kolei miałem kilka napadów paniki, nieprzespaną noc, przyjmuje leki przeciwdepresyjne i nasenne niecałe 3 tygodnie, czuje wewnętrze trzęsienie w ciele, niepokój w żołądku, kołatanie serca, kurczą mi się różnie mięśnie, strach, parestezje. Było już miarę dobrze 3 dni i zjazd.
-
AnnaPETER
- Zarejestrowany Użytkownik
- Posty: 283
- Rejestracja: 19 września 2021, o 15:34
Kochani,
A jak radzic sobie z poczuciem odciecia od samej siebie? Jakby moje ja a moje cialo to 2 komoletnie obce rzeczy. Oczywiscie smiem watpic w diagnoze co do ocd i stanow lekowych a wkrecacm sovmbie schize. Mam wrazenie ze moje mysli nie sa spojne z tym co mowie. Non stoo wszytkk analizuje
A jak radzic sobie z poczuciem odciecia od samej siebie? Jakby moje ja a moje cialo to 2 komoletnie obce rzeczy. Oczywiscie smiem watpic w diagnoze co do ocd i stanow lekowych a wkrecacm sovmbie schize. Mam wrazenie ze moje mysli nie sa spojne z tym co mowie. Non stoo wszytkk analizuje
-
mario546
- Zarejestrowany Użytkownik
- Posty: 1159
- Rejestracja: 25 października 2018, o 23:15
Zaakceptować wszystko, że jesteś odcięta od emocji.AnnaPETER pisze: ↑25 grudnia 2021, o 17:56Kochani,
A jak radzic sobie z poczuciem odciecia od samej siebie? Jakby moje ja a moje cialo to 2 komoletnie obce rzeczy. Oczywiscie smiem watpic w diagnoze co do ocd i stanow lekowych a wkrecacm sovmbie schize. Mam wrazenie ze moje mysli nie sa spojne z tym co mowie. Non stoo wszytkk analizuje
-
madmag87
- Gość
Jeśli nie czujesz się sobą, zapomniałaś kim jesteś, a wspominałaś, że mieszkasz za granicą, to może udałoby Ci się wygospodarować trochę czasu, żeby wyjechać na dłuższy urlop do Polski... Ale nie po to, żeby poświęcić 100% tego czasu krewnym i znajomym i ogólnie na maksa aktywnie. Taka całkowita zmiana otoczenia pozwoliłaby Ci może nabrać do wszystkiego dystansu, nowej perspektywy, dałoby Ci to możliwość przypomnienia kim jesteś i na czym Ci naprawdę zależyAnnaPETER pisze: ↑25 grudnia 2021, o 17:56Kochani,
A jak radzic sobie z poczuciem odciecia od samej siebie? Jakby moje ja a moje cialo to 2 komoletnie obce rzeczy. Oczywiscie smiem watpic w diagnoze co do ocd i stanow lekowych a wkrecacm sovmbie schize. Mam wrazenie ze moje mysli nie sa spojne z tym co mowie. Non stoo wszytkk analizuje
-
AnnaPETER
- Zarejestrowany Użytkownik
- Posty: 283
- Rejestracja: 19 września 2021, o 15:34
Generalnie jako tako swiadomosc siebie mam ale czuje sie obco. Powrot do Pl odpada na chwile obecna, nie ma takiej mozliwosci. Wszytsko kreci sie wokol schizy i tak jakbym sama potwierdzam wszelkie objawy aby wmowic sobie ze zwariowalam 
no i oczywiscie odwieczne pytanie numer 1,jak powstaja moje mysli? No i wyrzyty sumie ia, ze moj chlopak nie wie o wszyatkich moich natretach i go oszukuje (y)
no i oczywiscie odwieczne pytanie numer 1,jak powstaja moje mysli? No i wyrzyty sumie ia, ze moj chlopak nie wie o wszyatkich moich natretach i go oszukuje (y)-
madmag87
- Gość
Nie wiem, jaki jest Twój chłopak, ale jesli ma jakieś predyspozycje do bycia słuchaczem i okazania zrozumienia, to może porozmawiaj z nim o wszystkim co czujesz... Nic na świecie nie wyzwala tak jak mówienie prawdy, jeśli spotka się ze zrozumieniem i współczuciem, może doprowadzić do tego, że poczujesz w końcu spokój i ustąpienie natrętnych myśli, którym stawiasz opór. Jak szczerze powiesz co myślisz, to na drugi dzień możesz nawet odczuć wstyd o czym mówiłaś, bo te myśli były tak "głupie", ale mimo wszystko było warto powiedzieć coś na głos, by sobie uzmysłowić tą "głupotę".
Ostatnio zmieniony 25 grudnia 2021, o 18:55 przez madmag87, łącznie zmieniany 1 raz.
-
madmag87
- Gość
Mieszkałam za granicą i wiem, że to nie jest łatwe, najważniejsze żeby sobie znaleźć jakiś cel/pasję, w której byś się mogła realizować, coś co by Cię naprawdę cieszyło... Poszukaj tego w sobie, jak przekierujesz uwagę na coś satysfakcjonującego wyjdzie Ci to na zdrowie