od jakiegoś tygodnia wróciły długie mocne nerwobóle serca.

Masakra.... muszę znaleźć jakiegoś dobrego lekarza. mam dość

a ja w tej chwili jestem bez leków (nie licząc doraznych) psychiatre mnie czeka dopiero w czerwcu...nie wiem co robic...nie dam rady bez leków nawet cokolwiek robic.

Megi.88 pisze: ↑

9 kwietnia 2018, o 21:49

Celine Marie pisze: ↑

9 kwietnia 2018, o 20:34

Laurka2018 pisze: ↑

9 kwietnia 2018, o 20:26

Jakby niekoniecznie to miałam na myśli...

Wiem,luz

A może poszukaj właśnie jakiegoś celu nie znam Cię ale może schronisko dla psów jakis wolontariat kursyvbędziesz się czuła potrzebna doceniana poznasz nowych ludzi. Może to naiwne ale czasami takie zajecia odciagaja nasz umysł od zamarrwiania się

Byłam raz w schronisku bo moje psy są ze schroniska,nigdy więcej,serce pęka,zresztą teraz mam sporo spraw ,nie mam za bardzo czasu na nic,pies mi zachorował ,muszę z nim latać na zastrzyki,nie wiadomo dokładnie co mu jest bo sika krwią i może to rak i już nerwa daje 100000 razy mocniej czadu ,pralka mi się zepsuła,telefon coś nawala...problemy,problemy,problemy,jak tu się nie denerwować człowiek musi mieć spokój ,życie poukładane żeby to jakoś ogarnąć ale jak ,jak wszystko się wali

Celine Marie pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 16:21

Megi.88 pisze: ↑

9 kwietnia 2018, o 21:49

Celine Marie pisze: ↑

9 kwietnia 2018, o 20:34

Wiem,luz

A może poszukaj właśnie jakiegoś celu nie znam Cię ale może schronisko dla psów jakis wolontariat kursyvbędziesz się czuła potrzebna doceniana poznasz nowych ludzi. Może to naiwne ale czasami takie zajecia odciagaja nasz umysł od zamarrwiania się

Byłam raz w schronisku bo moje psy są ze schroniska,nigdy więcej,serce pęka,zresztą teraz mam sporo spraw ,nie mam za bardzo czasu na nic,pies mi zachorował ,muszę z nim latać na zastrzyki,nie wiadomo dokładnie co mu jest bo sika krwią i może to rak i już nerwa daje 100000 razy mocniej czadu ,pralka mi się zepsuła,telefon coś nawala...problemy,problemy,problemy,jak tu się nie denerwować człowiek musi mieć spokój ,życie poukładane żeby to jakoś ogarnąć ale jak ,jak wszystko się wali

To jest ironia losu... Ja dostałam nawrot na poczarku tego roku (po 3 latach spokoju) i miałam myśli że moje życie jest zbyt dobre mam fajna pracę wlasny dom udane małżeństwo pracę która uwielbiam awans itd i myślałam że coś się musi zepsuć że pewnie zachoruje ktoś umrze albo powinnam się bardziej starać żeby na to zaslugiwac .... jak się okazuje brak problemów jest też problemem

sebastian86 pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 16:20

a ja w tej chwili jestem bez leków (nie licząc doraznych) psychiatre mnie czeka dopiero w czerwcu...nie wiem co robic...nie dam rady bez leków nawet cokolwiek robic.

Idź do lekarza psychiatry,poproś o upoważnienie dla lekarza rodzinnego
i będziesz mógł brać recepty od swojego pediatry w każdej chwili a nie raz na pół roku.

Megi.88 pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 19:18

Celine Marie pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 16:21

Megi.88 pisze: ↑

9 kwietnia 2018, o 21:49

A może poszukaj właśnie jakiegoś celu nie znam Cię ale może schronisko dla psów jakis wolontariat kursyvbędziesz się czuła potrzebna doceniana poznasz nowych ludzi. Może to naiwne ale czasami takie zajecia odciagaja nasz umysł od zamarrwiania się

Byłam raz w schronisku bo moje psy są ze schroniska,nigdy więcej,serce pęka,zresztą teraz mam sporo spraw ,nie mam za bardzo czasu na nic,pies mi zachorował ,muszę z nim latać na zastrzyki,nie wiadomo dokładnie co mu jest bo sika krwią i może to rak i już nerwa daje 100000 razy mocniej czadu ,pralka mi się zepsuła,telefon coś nawala...problemy,problemy,problemy,jak tu się nie denerwować człowiek musi mieć spokój ,życie poukładane żeby to jakoś ogarnąć ale jak ,jak wszystko się wali

To jest ironia losu... Ja dostałam nawrot na poczarku tego roku (po 3 latach spokoju) i miałam myśli że moje życie jest zbyt dobre mam fajna pracę wlasny dom udane małżeństwo pracę która uwielbiam awans itd i myślałam że coś się musi zepsuć że pewnie zachoruje ktoś umrze albo powinnam się bardziej starać żeby na to zaslugiwac .... jak się okazuje brak problemów jest też problemem

Faktycznie dziwne,nerwica ze szczęśliwego życia?

Celine Marie pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 19:59

Megi.88 pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 19:18

Celine Marie pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 16:21

Byłam raz w schronisku bo moje psy są ze schroniska,nigdy więcej,serce pęka,zresztą teraz mam sporo spraw ,nie mam za bardzo czasu na nic,pies mi zachorował ,muszę z nim latać na zastrzyki,nie wiadomo dokładnie co mu jest bo sika krwią i może to rak i już nerwa daje 100000 razy mocniej czadu ,pralka mi się zepsuła,telefon coś nawala...problemy,problemy,problemy,jak tu się nie denerwować człowiek musi mieć spokój ,życie poukładane żeby to jakoś ogarnąć ale jak ,jak wszystko się wali

To jest ironia losu... Ja dostałam nawrot na poczarku tego roku (po 3 latach spokoju) i miałam myśli że moje życie jest zbyt dobre mam fajna pracę wlasny dom udane małżeństwo pracę która uwielbiam awans itd i myślałam że coś się musi zepsuć że pewnie zachoruje ktoś umrze albo powinnam się bardziej starać żeby na to zaslugiwac .... jak się okazuje brak problemów jest też problemem

Faktycznie dziwne,nerwica ze szczęśliwego życia?

To jest podstepna małpa im więcej masz osiagasz tym więcej się możesz bać że coś stracisz A ci bezdomni o których pisałaś nie mają nic do stracenia żyją tu i teraz tego się Juz nauczyłam nie martwić się ma zapas bo jalnxos się wydarzy to wtedy i tak będę musiała sobie poradzić A wymyślanie potencjalnego problemu mu nie zapobiegnie. Rozumiesz mam męża którego kocham o jaki strach kto 1 umrze co jak zachoruje itd lubię swoją pracę A co jak nie będę dosx dobra albo coś zawale itd mam nowy dom A co jak spłonie nie będę go mogła utrzymać na starość nie będzie dzieci i będę z mężem w nim sama itd itd miałam milion obaw. I jeszcze ciągle sugestie ludzi rodziny dalszej o jacy wygodnii mają pracę dom itd A dzieci to z wygody nie chcą pewnie.

Hej. A ja wróciłam z gastroskopi. Nie było źle , na szczęście bardzo szybko poszło. Raka nie mam także tego... wiem, kretynką jestem że tak myślałam, nawet miałam już przerzuty ale mam ta bakterie wstrętną i poddam się leczeniu może coś pomoże. Helicobacter mi wyszedł z testu lab ale że miałam kiedyś nadżerki to lekarz mi kazał zrobić gastro czy ew jakieś wrzody nie powstały ale nie ma ich A z bakteriozą muszę powalczyc... eh... jutro neurolog i wygląda na to że kolejny będzie psycholog

Megi.88 pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 20:22

Celine Marie pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 19:59

Megi.88 pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 19:18

To jest ironia losu... Ja dostałam nawrot na poczarku tego roku (po 3 latach spokoju) i miałam myśli że moje życie jest zbyt dobre mam fajna pracę wlasny dom udane małżeństwo pracę która uwielbiam awans itd i myślałam że coś się musi zepsuć że pewnie zachoruje ktoś umrze albo powinnam się bardziej starać żeby na to zaslugiwac .... jak się okazuje brak problemów jest też problemem

Faktycznie dziwne,nerwica ze szczęśliwego życia?

To jest podstepna małpa im więcej masz osiagasz tym więcej się możesz bać że coś stracisz A ci bezdomni o których pisałaś nie mają nic do stracenia żyją tu i teraz tego się Juz nauczyłam nie martwić się ma zapas bo jalnxos się wydarzy to wtedy i tak będę musiała sobie poradzić A wymyślanie potencjalnego problemu mu nie zapobiegnie. Rozumiesz mam męża którego kocham o jaki strach kto 1 umrze co jak zachoruje itd lubię swoją pracę A co jak nie będę dosx dobra albo coś zawale itd mam nowy dom A co jak spłonie nie będę go mogła utrzymać na starość nie będzie dzieci i będę z mężem w nim sama itd itd miałam milion obaw. I jeszcze ciągle sugestie ludzi rodziny dalszej o jacy wygodnii mają pracę dom itd A dzieci to z wygody nie chcą pewnie.

Podpieram się rękoma i nogami pod tym co napisała Megi. Ona ma to za sobą, ja nadal w tym tkwie, tzn pracuję nad sobą (bez leków, karmie dziecko). Raz jest lepiej, a raz gorzej. Moim problemem był i póki co jest....brak problemów. Śmieszne co? Zamartwiam się i boję śmierci osób bliskich, swojej. Obawiam się chorób, w szczególności nowotworów, zawałów, udarów itp. Mam chęć badać się najchętniej na WSZYSTKO,ale nie mam na to czasu ze względu na male dziecko. Jak mąż idzie na rower obawiam się, że może zginie w wypadku itp. Mogłabym wypisać calą taką listę, ale wszystko sprowadza się do czarnych scenariuszy. Jednym słowem BOJĘ się wszystkiego. Wiem jednak, że mam problem i małymi krokami staram się ogarnąć. Czasem jest lepiej, ale jeszcze długa droga przede mną.

Ale ci lekarze to loteria. Byłem u neurologa z nerwobólami. I ciągle ta sama gadka że trzeba brać leki na depresję. No zajebiste rozwiązanie. Coś Cię boli to bierz leki na depresję. Kpina. To dlaczego stosowanie wit B pomaga mi na nerwobole. Cud . Muszę szukać jakiegoś ogarnietego neurologa w nerwicy serca. Bo takie gadanie że to przez nerwicę ale zwykłe witaminy pomagaja mnie nie przekonuje.

Megi.88 pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 20:22

Celine Marie pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 19:59

Megi.88 pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 19:18

To jest ironia losu... Ja dostałam nawrot na poczarku tego roku (po 3 latach spokoju) i miałam myśli że moje życie jest zbyt dobre mam fajna pracę wlasny dom udane małżeństwo pracę która uwielbiam awans itd i myślałam że coś się musi zepsuć że pewnie zachoruje ktoś umrze albo powinnam się bardziej starać żeby na to zaslugiwac .... jak się okazuje brak problemów jest też problemem

Faktycznie dziwne,nerwica ze szczęśliwego życia?

To jest podstepna małpa im więcej masz osiagasz tym więcej się możesz bać że coś stracisz A ci bezdomni o których pisałaś nie mają nic do stracenia żyją tu i teraz tego się Juz nauczyłam nie martwić się ma zapas bo jalnxos się wydarzy to wtedy i tak będę musiała sobie poradzić A wymyślanie potencjalnego problemu mu nie zapobiegnie. Rozumiesz mam męża którego kocham o jaki strach kto 1 umrze co jak zachoruje itd lubię swoją pracę A co jak nie będę dosx dobra albo coś zawale itd mam nowy dom A co jak spłonie nie będę go mogła utrzymać na starość nie będzie dzieci i będę z mężem w nim sama itd itd miałam milion obaw. I jeszcze ciągle sugestie ludzi rodziny dalszej o jacy wygodnii mają pracę dom itd A dzieci to z wygody nie chcą pewnie.

Moja droga, ja miałam podobnie. Ogólnie życie moje przebiegało jako pasmo większych bądź mniejszych nieszczęść. W pewnym momencie zaczęło się wszystko układać i poczułam że... jestem szczęśliwa. Do dziś pamiętam dzień kiedy powiedziałam do męża : "chyba nam za dobrze, aż się boję że się wszytko zaraz spieprzy"... No i się zaczęło.... na początku niewinnie A potem BOOM i biegam po lekarzach i chora jestem na wszystko nagle...

tommy94 pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 20:49

Ale ci lekarze to loteria. Byłem u neurologa z nerwobólami. I ciągle ta sama gadka że trzeba brać leki na depresję. No zajebiste rozwiązanie. Coś Cię boli to bierz leki na depresję. Kpina. To dlaczego stosowanie wit B pomaga mi na nerwobole. Cud . Muszę szukać jakiegoś ogarnietego neurologa w nerwicy serca. Bo takie gadanie że to przez nerwicę ale zwykłe witaminy pomagaja mnie nie przekonuje.

Chyba kardiolog jest od serca? ale faktycznie nerwobóle są od psychiki,żaden lekarz Ci nic innego na to nie poradzi,niż wysłanie Ciebie do psychiatry po leki,a B raczej działa na Ciebie jak placebo

Wiesz co nie prawda. Czytałem opinie neurologow o nerwicy serca. I jak najbardziej leczy się farmakologicznie. Tylko trzeba znać się na tym. Jak ktoś nie zna , to nie przepisze leków. Ta kobieta się nie znała na nerwicy serca , a chociazby by mi dała jakieś leki rozkurczowe aby nie było tego napięcia w sercu albo coś na ból. Pójdę do jakiegoś innego specjalisty i będę weryfikować. Dla mnie wit. B wlasnie działa kojąco na nerwy co jest udowodnione. A konkretnie na unerwienie serca także.

tommy94 , może poproś lekarza , o krople milocardin . Ja miałam na początku nerwicy objawy od serca - wziełam te krople z trzy raz i przeszło .

Laurka2018 pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 20:52

Megi.88 pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 20:22

Celine Marie pisze: ↑

10 kwietnia 2018, o 19:59

Faktycznie dziwne,nerwica ze szczęśliwego życia?

To jest podstepna małpa im więcej masz osiagasz tym więcej się możesz bać że coś stracisz A ci bezdomni o których pisałaś nie mają nic do stracenia żyją tu i teraz tego się Juz nauczyłam nie martwić się ma zapas bo jalnxos się wydarzy to wtedy i tak będę musiała sobie poradzić A wymyślanie potencjalnego problemu mu nie zapobiegnie. Rozumiesz mam męża którego kocham o jaki strach kto 1 umrze co jak zachoruje itd lubię swoją pracę A co jak nie będę dosx dobra albo coś zawale itd mam nowy dom A co jak spłonie nie będę go mogła utrzymać na starość nie będzie dzieci i będę z mężem w nim sama itd itd miałam milion obaw. I jeszcze ciągle sugestie ludzi rodziny dalszej o jacy wygodnii mają pracę dom itd A dzieci to z wygody nie chcą pewnie.

Moja droga, ja miałam podobnie. Ogólnie życie moje przebiegało jako pasmo większych bądź mniejszych nieszczęść. W pewnym momencie zaczęło się wszystko układać i poczułam że... jestem szczęśliwa. Do dziś pamiętam dzień kiedy powiedziałam do męża : "chyba nam za dobrze, aż się boję że się wszytko zaraz spieprzy"... No i się zaczęło.... na początku niewinnie A potem BOOM i biegam po lekarzach i chora jestem na wszystko nagle...

Dokładnie...Ja na szczęście nigdy hipohondrii nie załapałam bo zawsze gdzieś w głowie mi czuwa lampka ze to nerwy ( no tylko raz poszłam do laryngologa bo mi dał skierowanie rodzinny z asymetria migdałów to tak wyggolpwalam raka ale Gogle 9 na 10 objawów łączy z rakiem więc nie dziwota już nawet mnie gardło bolało miałam uczucie suchosci itd A jak lekarz powiedział że to naturalna asymetria to nie zdążyłam dojść do auta i objawy ustaly )

Możemy założyć zrzeszenie nerwicy spowodowanej brakiem problemów.... niestety wokół media itp zawsze przekazują zle informacje bo się lepiej sprzedają są chwytliwe więc my żyjąc spokojnym życiem myślimy no hej coś się musi wysarzux przecież nie można tak spokojnie żyć cos zaraz sie stanie przeciez sasiad mowil ze jego piąta woda po kisielu zmarła a tam kogos auto potracilo itd itd nawet patrząc na seriale ile dramatów przechodzi jedna rodzina w M jak miłość pół miasta by podzielił nimi więc nie pasuje nam że u nas nic się nie dzieje heh