To gdzie ty pracujesz? Wybacz, bo nie czytałem wcześniejszych postów.

witorrr98 pisze: ↑

5 marca 2018, o 09:50

To gdzie ty pracujesz? Wybacz, bo nie czytałem wcześniejszych postów.

w sklepie ,pisała o tym milion razy

Celine Marie pisze: ↑

5 marca 2018, o 11:24

witorrr98 pisze: ↑

5 marca 2018, o 09:50

To gdzie ty pracujesz? Wybacz, bo nie czytałem wcześniejszych postów.

w sklepie ,pisała o tym milion razy

Coś tam mi się wyświetliło parę razy, ale niestety nie miałem siły czytać tak długich postów.

Kupiłem samochód i mam problem z jego zarejestrowaniem. Oczywiscie emocje od razu przychodzą z pomocą mam najczarniejsze wizje, łącznie z ukatrupieniem sprzedawcy z komisu . Staram się to traktować jako szansę do wdrażania logiki, spokoju i opanowania.
Pojawia się panika, lęk, stres, a po chwili myśl: jak z takim podejściem nie mieć nerwicy? No jak?? Otrzeźwiło mnie to i postawiło do pionu.

ostatnio byłem w galerii handlowej, i tam była fontanna.
I drażniła mnie woda uderzająca o posadzkę,
Ten dźwięk kropel. To było dziwne

tommy94 pisze: ↑

5 marca 2018, o 12:59

ostatnio byłem w galerii handlowej, i tam była fontanna.
I drażniła mnie woda uderzająca o posadzkę,
Ten dźwięk kropel. To było dziwne

Mnie drażni jak pies pije wodę z miski. Łączę się z Tobą w bólu

Heimdall pisze: ↑

5 marca 2018, o 13:02

tommy94 pisze: ↑

5 marca 2018, o 12:59

ostatnio byłem w galerii handlowej, i tam była fontanna.
I drażniła mnie woda uderzająca o posadzkę,
Ten dźwięk kropel. To było dziwne

Mnie drażni jak pies pije wodę z miski. Łączę się z Tobą w bólu

Mnie raz drażnił powiem wiatru.

Nagle nachodząca fala lęku o życie swoje lub bliskich (podobne do tzw uderzenia gorąca, ściśnięcia w klatce piersiowej). Jak sobie z tym radzicie? Pracuje nad sobą, zajmuje się życiem codziennym, jest ociupinke lepiej, ale ciągle z tyłu glowy jest lęk o siebie, męża i bliskich itp. Dodatkowo mnóstwo objawów somatycznych.

agnefka28 pisze: ↑

5 marca 2018, o 17:34

Nagle nachodząca fala lęku o życie swoje lub bliskich (podobne do tzw uderzenia gorąca, ściśnięcia w klatce piersiowej). Jak sobie z tym radzicie? Pracuje nad sobą, zajmuje się życiem codziennym, jest ociupinke lepiej, ale ciągle z tyłu glowy jest lęk o siebie, męża i bliskich itp. Dodatkowo mnóstwo objawów somatycznych.

Ja mialam kilka takich akcji jak popatrzylam na moich synow. Atak lękowy w sekundzie nie wiadomo skąd. Skupilam sie na tym ze zrobilo mi sie gorąco i mysl ze to tylko nerwa mi przypomin kto jest dla mnie najwazniejszy teraz juz nie mam lękow o nich. Czasem niepokoj sie pojawia w związku z obawą o zycie moich najblizszyxh ale tlumaczenie sobie ze teraz w tej chwili ja i moi najbliżsi są bezpieczni i zdrowi mnie uspokaja i to byla jedyna droga do pokonania tej obawy.

Jagoda_a pisze: ↑

5 marca 2018, o 17:57

agnefka28 pisze: ↑

5 marca 2018, o 17:34

Nagle nachodząca fala lęku o życie swoje lub bliskich (podobne do tzw uderzenia gorąca, ściśnięcia w klatce piersiowej). Jak sobie z tym radzicie? Pracuje nad sobą, zajmuje się życiem codziennym, jest ociupinke lepiej, ale ciągle z tyłu glowy jest lęk o siebie, męża i bliskich itp. Dodatkowo mnóstwo objawów somatycznych.

Ja mialam kilka takich akcji jak popatrzylam na moich synow. Atak lękowy w sekundzie nie wiadomo skąd. Skupilam sie na tym ze zrobilo mi sie gorąco i mysl ze to tylko nerwa mi przypomin kto jest dla mnie najwazniejszy teraz juz nie mam lękow o nich. Czasem niepokoj sie pojawia w związku z obawą o zycie moich najblizszyxh ale tlumaczenie sobie ze teraz w tej chwili ja i moi najbliżsi są bezpieczni i zdrowi mnie uspokaja i to byla jedyna droga do pokonania tej obawy.

Dzięki za odpowiedź. Postaram się zastosować tę metodę. To uczucie tajiego ogromnego lęku jest okropne.

Kochani ...od 2 tyg męczy mnie bol glowy dzień w dzień ...zaczelo sie od kataru ...katar minął bol glowy pozostał.. za chwilę zacznę się nakręcać... mam spięty kark to fakt ..ale bol mam w skroniach i nad oczami potylica też takie rwania sekundowe. Boli od poludnia do wieczora. W nocy nie i rano tez nie.. mam tkliwe czoło i skroń lewą... kurcze nie wiem czy to typowo napięciowe czy juz raczej choroba...

agnefka28 pisze: ↑

5 marca 2018, o 18:00

Jagoda_a pisze: ↑

5 marca 2018, o 17:57

agnefka28 pisze: ↑

5 marca 2018, o 17:34

Nagle nachodząca fala lęku o życie swoje lub bliskich (podobne do tzw uderzenia gorąca, ściśnięcia w klatce piersiowej). Jak sobie z tym radzicie? Pracuje nad sobą, zajmuje się życiem codziennym, jest ociupinke lepiej, ale ciągle z tyłu glowy jest lęk o siebie, męża i bliskich itp. Dodatkowo mnóstwo objawów somatycznych.

Ja mialam kilka takich akcji jak popatrzylam na moich synow. Atak lękowy w sekundzie nie wiadomo skąd. Skupilam sie na tym ze zrobilo mi sie gorąco i mysl ze to tylko nerwa mi przypomin kto jest dla mnie najwazniejszy teraz juz nie mam lękow o nich. Czasem niepokoj sie pojawia w związku z obawą o zycie moich najblizszyxh ale tlumaczenie sobie ze teraz w tej chwili ja i moi najbliżsi są bezpieczni i zdrowi mnie uspokaja i to byla jedyna droga do pokonania tej obawy.

Dzięki za odpowiedź. Postaram się zastosować tę metodę. To uczucie tajiego ogromnego lęku jest okropne.

Od jakiego czasu masz nerwice? To uczucie bedzie mijac z czasem. Nie wiem czy jestes dlugo tutaj i nie wiem czy powinnam udzielac Ci takich rad bo zapewne juz troche o nerwicy wiesz z wlasnego doswiadczenia wiem ze okropne uczucie powodujące okropny stan beznadziei i smutku, żalu i nie wiem czego jeszcze bedzie mijac. Powoli ale ustępować. To uczucie gorąca rowniez akurat tak samo reagujemy. Wiem ze trzeba pracowac nad sobą. Ja dopiero teraz wiem jakie mysli przyniosą lęk. Wczesniej myslalam ze on spada z nieba ale jak skupilam sie na tym o czym myslalam przed atakiem lęku to wiedzialam juz ze bez przyczyny go nie ma.

Jagoda_a pisze: ↑

5 marca 2018, o 21:49

agnefka28 pisze: ↑

5 marca 2018, o 18:00

Jagoda_a pisze: ↑

5 marca 2018, o 17:57

Ja mialam kilka takich akcji jak popatrzylam na moich synow. Atak lękowy w sekundzie nie wiadomo skąd. Skupilam sie na tym ze zrobilo mi sie gorąco i mysl ze to tylko nerwa mi przypomin kto jest dla mnie najwazniejszy teraz juz nie mam lękow o nich. Czasem niepokoj sie pojawia w związku z obawą o zycie moich najblizszyxh ale tlumaczenie sobie ze teraz w tej chwili ja i moi najbliżsi są bezpieczni i zdrowi mnie uspokaja i to byla jedyna droga do pokonania tej obawy.

Dzięki za odpowiedź. Postaram się zastosować tę metodę. To uczucie tajiego ogromnego lęku jest okropne.

Od jakiego czasu masz nerwice? To uczucie bedzie mijac z czasem. Nie wiem czy jestes dlugo tutaj i nie wiem czy powinnam udzielac Ci takich rad bo zapewne juz troche o nerwicy wiesz z wlasnego doswiadczenia wiem ze okropne uczucie powodujące okropny stan beznadziei i smutku, żalu i nie wiem czego jeszcze bedzie mijac. Powoli ale ustępować. To uczucie gorąca rowniez akurat tak samo reagujemy. Wiem ze trzeba pracowac nad sobą. Ja dopiero teraz wiem jakie mysli przyniosą lęk. Wczesniej myslalam ze on spada z nieba ale jak skupilam sie na tym o czym myslalam przed atakiem lęku to wiedzialam juz ze bez przyczyny go nie ma.

Hmm, dobre pytanie...Nerwice mam od kiedy pamiętam;) Tyle,że objawy się zmieniają z perspektywy lat. Obiektywnie patrząc kiedyś nerwica nie utrudniala mi aż tak życia, natomiast od około 2,5miesiąca przeszłam przez wszelkie jej możliwe szczeble skupiajac sie na tematach egzystencjalnych ( "usmiercilam" cala rodzine, siebie zresztą też). Boję się WSZYSTKIEGO- chorób i śmierci, ba powiedziałabym, że w przeciągu tych 2,5 miesiąca wymyślilam milion scenariuszy odnośnie tego kto, kiedy, jak i na co umrze!!! Biorę pod uwagę wszystkie z mozliwych scenariuszy typu i uwaga "Co bedzie jak mama umrze pierwsza?" "A co jesli tata?"Co zrobie jak maz zginie?" Co jesli moja 4miesieczna corka kiedys wyjedzie z kraju i nie bede miec z nia kontaktu?" Aaa, chodze ciagle z telefonem, w razie zeby moc zadzwonic szybko po karetke "w razie czego " Straszne, wiem Ten uśmiech tylko dlatego, bo widze i WIEM w jakim kole nerwicowym/lękowym siedze. Sama to stworzylam i nakrecilam...a teraz trzeba pracować nad tym i z tego wyjść, co jest cholernie trudnym zadaniem.

Mam drugi dzień poranny zjazd. Jestem juz wykonczona psychicznie problemem z jelitami i tym. (%(%(€)€ porannym parcien. Nie wiem co mam z tym zrobić, akceptować czy iść znowu do lekarza, po prostu nie wiem....

Olalala pisze: ↑

6 marca 2018, o 08:09

Mam drugi dzień poranny zjazd. Jestem juz wykonczona psychicznie problemem z jelitami i tym. (%(%(€)€ porannym parcien. Nie wiem co mam z tym zrobić, akceptować czy iść znowu do lekarza, po prostu nie wiem....

Ja też miałam Ola.
I co już mnie tak cisnęło i siedziałam dalej.
Minęło.Tylko czuje w klatce ucisk jakiś .