Opiuek pisze: ↑

3 marca 2018, o 17:42

...eh,nie chce mi się nawet pisać...a mógłbym długo tylko że i tak nic z tego nie wyniknie.

A moze spróbujesz cos więcej napisać? Nie pozwól nerwicy rządzić Twoim planem dnia, życia. Puść sobie jakaś muzykę usiądź i pisz! Wyżal sie. Sa to tylko Twoje myśli - pamiętaj!

Nerwice stłumiłem tabletkami,tzn jej objawy więc można powiedzieć że jestem nerwicowcem
i będę dopóki nie uwolnię się od tabletek ale obecnie przeżywam "depresję uboczną" (skutek leczenia nerwicy).

Poszedłem spać dwie godziny temu,to było nibyspanie ale miałem coś w rodzaju snu.
Śniło mi się ze jestem fantastyczny że mam taką cudowną osobowość,że jestem inteligentny.
Przystojny,postawny,zdolny zdolny w sensie utalentowany ale też zdolny w znaczeniu
nadający się do tego by tworzyć trwały związek...no i że mam taką fantastyczną dziewczynę
z którą razem oddajemy się wspólnej pasji/pasjom.
Potem(tzn teraz)obudziłem się i zobaczyłem swoje odbicie na wyświetlaczu telefonu i stwierdziłem że toto jest nieuleczalne

Opiuek pisze: ↑

3 marca 2018, o 20:22

Nerwice stłumiłem tabletkami,tzn jej objawy więc można powiedzieć że jestem nerwicowcem
i będę dopóki nie uwolnię się od tabletek ale obecnie przeżywam "depresję uboczną" (skutek leczenia nerwicy).

Poszedłem spać dwie godziny temu,to było nibyspanie ale miałem coś w rodzaju snu.
Śniło mi się ze jestem fantastyczny że mam taką cudowną osobowość,że jestem inteligentny.
Przystojny,postawny,zdolny zdolny w sensie utalentowany ale też zdolny w znaczeniu
nadający się do tego by tworzyć trwały związek...no i że mam taką fantastyczną dziewczynę
z którą razem oddajemy się wspólnej pasji/pasjom.
Potem(tzn teraz)obudziłem się i zobaczyłem swoje odbicie na wyświetlaczu telefonu i stwierdziłem że toto jest nieuleczalne

Brawo Ty! Za dystans i humorystyczne podejście

Tylko dystans mi pozostał najlepszym sposobem na pozbycie się żądzy jest zaspokojenie jej.
Tak więc przekarmiłem swoją depresję aż zdechła z przeżarcia niestety miała młode a one nie chcą "zdeść".

Kupiłem sobie takie...kółeczko nie wiem jak to się nazywa ,no takie jakby kółko od taczki
ale z boku ma trzymadełka, "nibyrączki" takie

Popełniłem ten zakup w celu zadbania o swoją powłokę cielesną i zacząłem ćwiczyć
dokładnie tak samo jak dziewczyna na opakowaniu

Ćwiczenie jest bardzo efektywne,pracują chyba wszystkie mięśnie tułowia i jeszcze kilka innych
tylko że jest problem,po kilku powtórzeniach zaczynam mieć problemy z trawieniem.
Tak jakbym dostawał skrętu kiszek z powodu zakwasów mięśni brzucha i okolic.

Wszystko mnie boli ale oprócz tego czuję się tak jakbym zjadł za dużo i jakby mi to zalegało.
Potem słabnę bo elektrolity się wypłukują a ja nie mam apetytu gdyż to co zjadłem 4 dni wcześniej jeszcze mi leży na żołądku.
Kończy się zwykle tak że idę do lekarza po Scopolan i Bisacodyl,jakoś "rozruszowuję" jelit,wracam do ćwiczeń
i od nowa "zakwasy na jelitach"

Ktoś wie o co może chodzić,dlaczego tak mam?
Chcę sobie poćwiczyć i kuźwa nie mogę bo zaraz mnie skręca ...a kiedyś,za pierwszym razem,postanowiłem przeczekać
i doszedłem do takiego etapu ze z bólu mówić nie mogłem ,ani oddychać,leżałem jak kłoda i czekałem na pogotowie
aż przyjadą,dadzą zastrzyk przeciwbólowy żebym mógł pójść do lekarza rodzinnego i sprawdzić co się dzieje w moim środku.

beautiful_kate pisze: ↑

3 marca 2018, o 14:55

Pomóżcie.
Jakoś tak mam po 4 czy to już 5 latach skupianie się na tym jak mrugam, na przeogromnym przymusie i analizie od niedawna przestaje to sprawdzać (bo ostatni czas bardzo dużo zrozumiałam z nagrań itd) i czuje się tak... sztucznie... no gadam z kimś i mam te impulsy, ale je ignoruje i czuje się taka jakby otępiona tym. Bo ja to już później "kontrolowalam czy kontroluje" co jest bezsensem, a teraz działam wg zasady że w ogóle całkowicie trzeba to zlać i czuje się... strasznie nieswojo. Jestem taka napięta, owszem, dalej boję się impulsów, ale żegnam analizę i staram się zająć życiem w 200%.
Co myślicie! ? Czuje się taka jakbym nie był a sobą, ciężko to opisać...

Odpisze ktoś?

Spróbuj zamknąć oczy i otwierać tylko do połowy ,ja to przezywałem we wczesnym dzieciństwie
Zespół niespokojnych nóg,powiek,rzęs i mózgu miałem wieczorami

Ignorowanie napięcia i przekierowywanie uwagi strasznie wykańcza, ale jako jedyne daje rezultaty no i zaprzestawanie analizy też jest wyczerpujące <boks>

beautiful_kate pisze: ↑

4 marca 2018, o 12:02

Ignorowanie napięcia i przekierowywanie uwagi strasznie wykańcza, ale jako jedyne daje rezultaty no i zaprzestawanie analizy też jest wyczerpujące <boks>

Też mam wrażenie, że ignorowanie napięcia i przekierowywanie uwagi wykańcza ale u mnie też jako jedyne daje rezultaty.

No to już wiem, że robię dobrze w końcu odkryłam Amerykę xd
To sprawdzanie czegoś, czego się nie da sprawdzić to jakiś koszmar, ale impulsy aż walą w łeb i to jest odczuwalne tak fizycznie, że czuje się ciągle jak po jakimś maratonie no i wątpliwości.... musi minąć! W to wierzę....

beautiful_kate pisze: ↑

4 marca 2018, o 13:16

No to już wiem, że robię dobrze w końcu odkryłam Amerykę xd
To sprawdzanie czegoś, czego się nie da sprawdzić to jakiś koszmar, ale impulsy aż walą w łeb i to jest odczuwalne tak fizycznie, że czuje się ciągle jak po jakimś maratonie no i wątpliwości.... musi minąć! W to wierzę....

U mnie sprawdza się taka technika, trzeba cisnąć technika wyprostowania pleców i uczucia jak to bardzo szarpie. W dzień radzę sobie w ten sposób pod wieczór staram się luzować

Tylko to pomaga mi nie odczuwać tak dotkliwie myśli

Kataraka pisze: ↑

4 marca 2018, o 13:23

Tylko to pomaga mi nie odczuwać tak dotkliwie myśli

aaaa i aplikuję 12,5 mg hydro czasem

Opiuek pisze: ↑

3 marca 2018, o 22:48

Spróbuj zamknąć oczy i otwierać tylko do połowy ,ja to przezywałem we wczesnym dzieciństwie
Zespół niespokojnych nóg,powiek,rzęs i mózgu miałem wieczorami

Ojjjjj zespół niespokojnych nóg to była dla mnie taka męka że szok.jakby coś mi siedziało pod skórą i na siłę ruszałam nogami.Porazka

Iwona29 pisze: ↑

3 marca 2018, o 15:23

pudzianoska pisze: ↑

3 marca 2018, o 10:26

Iwonka, ja też tak miałam, jak byłam w ostrym stanie nerwicowym. Kładłam się spać zmęczona jak cholera, a mimo tego kilka dni w tygodniu budziłam się między 3 a 4 godziną z palpitacją serca, która nie pozwalała mi zasnąć. Przesypiałam więc w nocy góra 4 godziny i szłam nieprzytomna do pracy. Jednak w związku z tym, że nie miałam nigdy wkrętek związanych z sercem, ba, nawet go nie badałam w trakcie nerwicy, to zaciskałam zęby, powtarzałam sobie, ze to przejdzie i.... przeszło. Po prostu nie myślałam o tym w ciągu dnia, nie rozmyślałam o możliwych chorobach serca, całkowicie zwaliłam to na nerwicę i ..... i jakieś ponad pół roku mam spokój. A nie było łatwo. Później czy wcześniej (ie pamiętam co było pierwsze) oprócz walenia serducha pojawiło się uczucie zapadania klatki, duszności, jakby coś oplatało moją klatkę piersiową i ściskało z całej siły. To też olałam, jednak po tych jazdach zostały mi bóle pleców i mimo rozluźniania nadal mam mega napięte mięśni. Wierzę jednak, że i to przejdzie
Uwierz, że to nerwa i że to przejściowe. Wiem, że to bardzo uciążliwe, odbiera siły, dezorganizuje dzień, bo człowiek jest niewyspany i nie ma na nic energii. Ale mimo tego spróbuj wrzucić to do wora z napisem nerwica i cierpliwie poczekać aż przejdzie!
Sciskam ;*

Dzięki za odzew.Postaram się do wtorku przeczekać i albo przejdzie albo leki.
Trudno dziecka nie bedzie i będę musiała się jakoś pogodzić z tym

Rozumiem...
Kochana, znasz moją opinię na temat Twojej pracy. Uważam, że ona nie jest dla Ciebie i nie pomaga Ci w odburzaniu. Jak dla mnie to jej wykańczający charakter ma większy wpływ na Twoje przyszłe macierzyństwo niż sama nerwica. Nie masz czasu zjeść, a powinnaś, bo przy kłopotach z żołądkiem odpowiednia dieta i regularne jedzenie to podstawa. Masz stresy, użerasz się z roszczeniowymi klientami, nierozumiejącymi Cię koleżankami i jakimiś podejrzanymi typami, których musisz obsłużyć... To wszystko plus nerwica to koktajl Mołotowa. Wiem, że z pracą ciężko, ale serio, moim zdaniem powinnaś coś zmienić... Trzymam za Ciebie kciuki!

pudzianoska pisze: ↑

4 marca 2018, o 20:40

Iwona29 pisze: ↑

3 marca 2018, o 15:23

pudzianoska pisze: ↑

3 marca 2018, o 10:26

Iwonka, ja też tak miałam, jak byłam w ostrym stanie nerwicowym. Kładłam się spać zmęczona jak cholera, a mimo tego kilka dni w tygodniu budziłam się między 3 a 4 godziną z palpitacją serca, która nie pozwalała mi zasnąć. Przesypiałam więc w nocy góra 4 godziny i szłam nieprzytomna do pracy. Jednak w związku z tym, że nie miałam nigdy wkrętek związanych z sercem, ba, nawet go nie badałam w trakcie nerwicy, to zaciskałam zęby, powtarzałam sobie, ze to przejdzie i.... przeszło. Po prostu nie myślałam o tym w ciągu dnia, nie rozmyślałam o możliwych chorobach serca, całkowicie zwaliłam to na nerwicę i ..... i jakieś ponad pół roku mam spokój. A nie było łatwo. Później czy wcześniej (ie pamiętam co było pierwsze) oprócz walenia serducha pojawiło się uczucie zapadania klatki, duszności, jakby coś oplatało moją klatkę piersiową i ściskało z całej siły. To też olałam, jednak po tych jazdach zostały mi bóle pleców i mimo rozluźniania nadal mam mega napięte mięśni. Wierzę jednak, że i to przejdzie
Uwierz, że to nerwa i że to przejściowe. Wiem, że to bardzo uciążliwe, odbiera siły, dezorganizuje dzień, bo człowiek jest niewyspany i nie ma na nic energii. Ale mimo tego spróbuj wrzucić to do wora z napisem nerwica i cierpliwie poczekać aż przejdzie!
Sciskam ;*

Dzięki za odzew.Postaram się do wtorku przeczekać i albo przejdzie albo leki.
Trudno dziecka nie bedzie i będę musiała się jakoś pogodzić z tym

Rozumiem...
Kochana, znasz moją opinię na temat Twojej pracy. Uważam, że ona nie jest dla Ciebie i nie pomaga Ci w odburzaniu. Jak dla mnie to jej wykańczający charakter ma większy wpływ na Twoje przyszłe macierzyństwo niż sama nerwica. Nie masz czasu zjeść, a powinnaś, bo przy kłopotach z żołądkiem odpowiednia dieta i regularne jedzenie to podstawa. Masz stresy, użerasz się z roszczeniowymi klientami, nierozumiejącymi Cię koleżankami i jakimiś podejrzanymi typami, których musisz obsłużyć... To wszystko plus nerwica to koktajl Mołotowa. Wiem, że z pracą ciężko, ale serio, moim zdaniem powinnaś coś zmienić... Trzymam za Ciebie kciuki!

Dziękuję.No będę musiała zmienić robotę bo mnie wykańcza już na Maxa.Fizycznie już siły mi brak.czuje że robię wszystko na siłę ostatniej sił dosłownie.psychiką też do dupy.
Szefa syn łazi za mną i mnie do sexu psiakostka namawia.Mam dosyć tej roboty.
Chce spokoju ale ani w robocie ani w domu bo w biegu aby.
Masakra.Nie chce leków ale boję się że jeszcze gorzej chudne a mam tendencje.katuje się jedzeniem na siłę i ciągle nie tak.ni cholery nie przytyje jak nerwy...