Tojajestem pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:35

To ksiazka „mozg sie myli”. A co do rozkminy to wiesz np jak dziala reaktor fuzyjny? Nie wiesz. To moze tez nie musisz wiedziec jak to jest ze mozg mysli Przyjmij ze tak jezt i tyle.

Tojajestem pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:35

To ksiazka „mozg sie myli”. A co do rozkminy to wiesz np jak dziala reaktor fuzyjny? Nie wiesz. To moze tez nie musisz wiedziec jak to jest ze mozg mysli Przyjmij ze tak jezt i tyle.

Karteczka pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:37

Tojajestem pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:35

To ksiazka „mozg sie myli”. A co do rozkminy to wiesz np jak dziala reaktor fuzyjny? Nie wiesz. To moze tez nie musisz wiedziec jak to jest ze mozg mysli Przyjmij ze tak jezt i tyle.

Ales mi dowalił teraz Ja jestem z tych co muszą wiedzieć JAK zawsze

Ptasiek pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:39

Tojajestem pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:35

To ksiazka „mozg sie myli”. A co do rozkminy to wiesz np jak dziala reaktor fuzyjny? Nie wiesz. To moze tez nie musisz wiedziec jak to jest ze mozg mysli Przyjmij ze tak jezt i tyle.

Mnie generalnie wystarczy, ze ktos powie: bo tak ma byc. I obecnie wiedzac, co za soba niosa hormony,po konsultacji lekarskiej i nawet skutek uboczny na ulotce i wiem gdzies w glebi serca, ze tak ma byc i nic to groznego, to na poziomie mozgu pojawia sie ta watpliwosc. I wiem ze to nerwica, ale nie wiem jak to zmienic.

Tojajestem pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:35

To ksiazka „mozg sie myli”. A co do rozkminy to wiesz np jak dziala reaktor fuzyjny? Nie wiesz. To moze tez nie musisz wiedziec jak to jest ze mozg mysli Przyjmij ze tak jezt i tyle.

Tojajestem pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:44

Ptasiek pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:39

Tojajestem pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:35

To ksiazka „mozg sie myli”. A co do rozkminy to wiesz np jak dziala reaktor fuzyjny? Nie wiesz. To moze tez nie musisz wiedziec jak to jest ze mozg mysli Przyjmij ze tak jezt i tyle.

Mnie generalnie wystarczy, ze ktos powie: bo tak ma byc. I obecnie wiedzac, co za soba niosa hormony,po konsultacji lekarskiej i nawet skutek uboczny na ulotce i wiem gdzies w glebi serca, ze tak ma byc i nic to groznego, to na poziomie mozgu pojawia sie ta watpliwosc. I wiem ze to nerwica, ale nie wiem jak to zmienic.

Nie zmienisz tego w sposob o ktorym myslisz. Mozesz to zmienic tylko akceptacja tego ze TERAZ tak jest. Dopiero wtedy to minie.

Karteczka pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:46

Tojajestem pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:35

To ksiazka „mozg sie myli”. A co do rozkminy to wiesz np jak dziala reaktor fuzyjny? Nie wiesz. To moze tez nie musisz wiedziec jak to jest ze mozg mysli Przyjmij ze tak jezt i tyle.

Polecasz re książkę dla analityka który musi wiedzieć JAK?

Tojajestem pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:50

Karteczka pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:46

Tojajestem pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:35

To ksiazka „mozg sie myli”. A co do rozkminy to wiesz np jak dziala reaktor fuzyjny? Nie wiesz. To moze tez nie musisz wiedziec jak to jest ze mozg mysli Przyjmij ze tak jezt i tyle.

Polecasz re książkę dla analityka który musi wiedzieć JAK?

Polecam te ksiazke wszystkim ktorzy chca lepiej zrozumiec jak dziala mozg a takze tym ktorzy dziwia sie ze np. czytaja cos a po chwili nie wiedza o czym czytali i dostaja lęku.

Tojajestem pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:53

To pytanie do netu nie do mnie

Tojajestem pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:11

Karteczka pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 17:42

Jak nazwalibyscie wrażenie z tyłu głowy, że jak mówicie, to musicie kontrolować to, co powiecie? Taka potrzeba analizy wypowiedziach treści, co jest upierdliwe przy spontaniczne mowie? Jakbym nie wierzyła że to, co mówię wypływa że mnie i jest wytworem mojego superszybkiego umysłu, jakby nie mam pewności, że to co mówię jest "moje", nie wiem jak to w zasadzie opisać. Jakby mi przeszkadzało że mówię szybciej niż pisze np tutaj.

Z drugiej strony jak czytam jakie pierdoły powyżej napisałam to facepalm eh

A może ja nie wiedzieć czemu straciłam zwyczajnie do siebie zaufanie? Albo jeszcze inaczej, boję się, że to zaufanie stracę?

Twoja diagnoza samej siebie jest polowicznie prawdziwa Po pierwsze masz racje - nerwica to straszliwa utrata zaufania do siebie, swoich mysli, emocji, a nawet czynow. Zauwaz jak wielu nerwicowcow nie jest pewna czy nie zrealizuje dziwnych mysli ktore ma (nie przytaczam przykladow ) Ta utrata zaufania wiaze sie z lękiem. Ten lęk przykrywaja jednak inne emocje - mowimy cos i mamy realne uczucie ze bredzimy, wydaje nam sie ze tracimy kontrole nad tym co mowimy. Ale jesli kogos zapytasz o to co powiedzialas to zapewne powie, ze jestes logiczna i spojna. Mialem taki okres, ze nie potrafilem sklecic w wordzie kilku zdan bo wydawalo mi sie ze wszystko jest bez sensu i nawet nie wiem co chce wyrazic. Trzeba to niestety „puścić” - nie zwracac uwagi na pojewiajace sie uczucia jakiekolwiek by nie byly. Wiem jakie to trudne ale wiem tez, ze jak zaczniesz za tym podazac to negatywne emocje beda sie poglebiac.
Z drugiej strony (druga polowa prawdy) zacytuje ci cytat z ksiazki Henninga Becka: „myslenie nie polega na linearnej logice tpu A wynika z B. W mózgu pojawia sie dynamizczna mozaika wzorcow, ktore kloca sie ze soba, az w koncu wyklarowuje sie z tego dominujace polecenie dzialania. Gdy tylko jeden z modeli przekroczy wartosc progowa, inne zostana porzucone i do realizacji trafia jeden konkretny wzorzec”. Wynika z tego ze analiza jest czyms naturalnym - tak dziala umysl. Roznica jest tylko taka ze my nerwicowcy, z powodu lęku, mamy zbyt duze przelozenie na emocje i dlatego ta analize zauwazamy.

Olalala pisze: ↑

30 grudnia 2017, o 09:41

Tojajestem pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:11

Karteczka pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 17:42

Jak nazwalibyscie wrażenie z tyłu głowy, że jak mówicie, to musicie kontrolować to, co powiecie? Taka potrzeba analizy wypowiedziach treści, co jest upierdliwe przy spontaniczne mowie? Jakbym nie wierzyła że to, co mówię wypływa że mnie i jest wytworem mojego superszybkiego umysłu, jakby nie mam pewności, że to co mówię jest "moje", nie wiem jak to w zasadzie opisać. Jakby mi przeszkadzało że mówię szybciej niż pisze np tutaj.

Z drugiej strony jak czytam jakie pierdoły powyżej napisałam to facepalm eh

A może ja nie wiedzieć czemu straciłam zwyczajnie do siebie zaufanie? Albo jeszcze inaczej, boję się, że to zaufanie stracę?

Twoja diagnoza samej siebie jest polowicznie prawdziwa Po pierwsze masz racje - nerwica to straszliwa utrata zaufania do siebie, swoich mysli, emocji, a nawet czynow. Zauwaz jak wielu nerwicowcow nie jest pewna czy nie zrealizuje dziwnych mysli ktore ma (nie przytaczam przykladow ) Ta utrata zaufania wiaze sie z lękiem. Ten lęk przykrywaja jednak inne emocje - mowimy cos i mamy realne uczucie ze bredzimy, wydaje nam sie ze tracimy kontrole nad tym co mowimy. Ale jesli kogos zapytasz o to co powiedzialas to zapewne powie, ze jestes logiczna i spojna. Mialem taki okres, ze nie potrafilem sklecic w wordzie kilku zdan bo wydawalo mi sie ze wszystko jest bez sensu i nawet nie wiem co chce wyrazic. Trzeba to niestety „puścić” - nie zwracac uwagi na pojewiajace sie uczucia jakiekolwiek by nie byly. Wiem jakie to trudne ale wiem tez, ze jak zaczniesz za tym podazac to negatywne emocje beda sie poglebiac.
Z drugiej strony (druga polowa prawdy) zacytuje ci cytat z ksiazki Henninga Becka: „myslenie nie polega na linearnej logice tpu A wynika z B. W mózgu pojawia sie dynamizczna mozaika wzorcow, ktore kloca sie ze soba, az w koncu wyklarowuje sie z tego dominujace polecenie dzialania. Gdy tylko jeden z modeli przekroczy wartosc progowa, inne zostana porzucone i do realizacji trafia jeden konkretny wzorzec”. Wynika z tego ze analiza jest czyms naturalnym - tak dziala umysl. Roznica jest tylko taka ze my nerwicowcy, z powodu lęku, mamy zbyt duze przelozenie na emocje i dlatego ta analize zauwazamy.

Według mnie nie tyle zauważamy co ona zawsze jest lękowa z powodu odczuwanego lęku i stanu zagrożenia. Tak jakby mozg zablokował wszystkie inne warianty i skupil sie teraz na przetrwaniu. Zdrowienie zaczyna sie gdy zaczyna sie widzieć te inne warianty.

Tojajestem pisze: ↑

30 grudnia 2017, o 20:54

Olalala pisze: ↑

30 grudnia 2017, o 09:41

Tojajestem pisze: ↑

28 grudnia 2017, o 18:11

Twoja diagnoza samej siebie jest polowicznie prawdziwa Po pierwsze masz racje - nerwica to straszliwa utrata zaufania do siebie, swoich mysli, emocji, a nawet czynow. Zauwaz jak wielu nerwicowcow nie jest pewna czy nie zrealizuje dziwnych mysli ktore ma (nie przytaczam przykladow ) Ta utrata zaufania wiaze sie z lękiem. Ten lęk przykrywaja jednak inne emocje - mowimy cos i mamy realne uczucie ze bredzimy, wydaje nam sie ze tracimy kontrole nad tym co mowimy. Ale jesli kogos zapytasz o to co powiedzialas to zapewne powie, ze jestes logiczna i spojna. Mialem taki okres, ze nie potrafilem sklecic w wordzie kilku zdan bo wydawalo mi sie ze wszystko jest bez sensu i nawet nie wiem co chce wyrazic. Trzeba to niestety „puścić” - nie zwracac uwagi na pojewiajace sie uczucia jakiekolwiek by nie byly. Wiem jakie to trudne ale wiem tez, ze jak zaczniesz za tym podazac to negatywne emocje beda sie poglebiac.
Z drugiej strony (druga polowa prawdy) zacytuje ci cytat z ksiazki Henninga Becka: „myslenie nie polega na linearnej logice tpu A wynika z B. W mózgu pojawia sie dynamizczna mozaika wzorcow, ktore kloca sie ze soba, az w koncu wyklarowuje sie z tego dominujace polecenie dzialania. Gdy tylko jeden z modeli przekroczy wartosc progowa, inne zostana porzucone i do realizacji trafia jeden konkretny wzorzec”. Wynika z tego ze analiza jest czyms naturalnym - tak dziala umysl. Roznica jest tylko taka ze my nerwicowcy, z powodu lęku, mamy zbyt duze przelozenie na emocje i dlatego ta analize zauwazamy.

Według mnie nie tyle zauważamy co ona zawsze jest lękowa z powodu odczuwanego lęku i stanu zagrożenia. Tak jakby mozg zablokował wszystkie inne warianty i skupil sie teraz na przetrwaniu. Zdrowienie zaczyna sie gdy zaczyna sie widzieć te inne warianty.

Na pewno? Mnie sie jednak wydaje ze nic sie nie blokuje tylko my wybieramy wariant lękowy. Wciąż mamy wybór.