No ok teraz zeby nie marnowac zycia na rozmyslaniu o wszystkim i o niczym ide na rower:) uwielbiam na nim jezdzic i siatkowke tez uwielbiam!

-- 4 kwietnia 2015, o 17:07 --
A i pytanko-czy da sie rade przejsc bez psychologa dalej jezeli juz z tyloma natretami sie poradzilo?czy jak nie pojde do psychologa to rzeczywiscie grozi mi deprecha?;D

Oczywiście, że się da. Po prostu psycholog pomaga ogarnąć tą rozsypaną układankę.

OK dzieki za wszelka pomoc Jerry,jestes moim guru!;D

Nie ma za co Cieszę się jeżeli w czymś pomogłem.

A i jeszcze jedno-ogladam teraz 'zielona mile' i tak se pomyslalam 'a moze to by bylo fajne albo powieszenie sie na sznurze ' i zaraz leeeek jak luj;-) chochlik myslowy nerwicy?

Tak typowy chochlik który utrzymuje stan lekowy. Co do filmów to radzę nie oglądać takich ciężkich filmów psychologicznych bo to źle wpływa na nerwicowcow.

A to nie bedzie tak ze jak zaakceptuje te mysli to w koncu one mi sie spodobaja i bede chciala to zrobic?aktualnie zaakceptowanie tych mysli mnie przeraza

Hahahaha Nie, akceptacja nie oznacza podążania za tymi myślami, a jedynie pogodzenie się z tym, że są i nienadawanie im znaczenia. Wyobraź sobie np. rodziców walczących z faktem że ich syn jest gejem. Czy taka walka ma sens? Imho nie ma. Zdroworozsądkowa akceptacja nie oznacza, że rodzice także stają się homoseksualni. Po prostu pozwalasz tym myślom pojawiać się i znikać. Bo to są tylko myśli, niby Twoje, ale zazwyczaj zupełnie od Ciebie niezależne. To nie są także Twoje przekonania skoro się ich boisz. Widać tu ewidentny konflikt pomiędzy tymi chochlikami, a Twoim systemem wartości. Gdybyś chciała popełnić samobójstwo to pewnie już byś spróbowała, a myśląc tylko o tym raczej nie umrzesz, chyba że ze strachu?
Przecież podobnie przykre rzeczy przychodzą Ci do głowy, kiedy słyszysz mlaskającego ojca. Ja np. jak mam nawroty natrętów to potrafię zobaczyć jak zabijam własne dziecko (ostatnio tak właśnie miałem - od paru tygodni żadnych natrętów, a tu zdejmuję dziecku szalik i bach - wizualizacja jak go zaduszam tym szalikiem; jeszcze 2-3 miesiące temu wpadłbym w panikę, teraz to po prostu zlałem, nie dałem się wciągnąć tej myśli i ustąpiła). Poza tym czasami mam tak, że np. idę ulicą, na przeciw mnie idzie inny człowiek, a ja widzę w myślach jak ja jego albo on mnie atakuje, albo jak podchodzę i psikam mu gazem po twarzy. Też jakiś czas temu myśli o tym wydawały mi się przerażające, a teraz je przepuszczam. Poza tym pamiętam, że kiedyś, kiedy czułem się całkiem zdrowy, też miewałem takie, czy dużo gorsze projekcje i nic z nich nie wynikało bo nie jestem psychopatą. Tobie też zapewne dużo brakuje do samobójczyni

Czyli jak mam mysli 'mam dosc tej nerwicy,chyba se zrobie krzywde' i mam taki stan beznajdziejnosci to tez nie jest zle?

-- 5 kwietnia 2015, o 10:18 --
Czyli jak mam mysli 'mam dosc tej nerwicy,chyba se zrobie krzywde' i mam taki stan beznajdziejnosci to tez nie jest zle?

-- 5 kwietnia 2015, o 11:24 --
Ostatnio mam takie stany beznadziejnosci,nie chce mi sie mowic ani smiac ale chce mi sie wszystko robic i tylko lek przed takimi myslami i czy to przejdzie,boze jak ja bym chciala byc taka osoba jak kiedys...

Czyli, że jest ta właściwa Ty - taka jak kiedyś Czyli masz do czego zmierzać. Co prawda już nigdy nie będziesz taka jak kiedyś, ale będziesz lepsza bo bogatsza o różne doświadczenia i dużo bardziej świadoma siebie.

A tak sie cieszylam ze juz mi to przechodzi...kilka dni bez lekow bylo...bylo rewelacyjnie...a teraz te mysli deoresyjne i ten zly nastroj mi sie wpieprzylo

Spoko, przejdzie ofiaruj sobie miłość i cierpliwość.

Np wlasnie goscie byli-niby radosne i tak dalej ale te mysli na karku mi siedzialy

-- 5 kwietnia 2015, o 15:58 --
A i czy to nie dziwne-sa goscie ja sie usmiecham,pojada-zamul nie mam humoru smutna jestem,ale wydajw mi sie ze ten smutek sobie na sile wpajam,czy to normalne w nerwicy?

-- 5 kwietnia 2015, o 16:37 --
Sorki ze tak wymyslam ale czasami juz naprawde nie wjem czy ja czasem nie mam ochoty se palnac,to jest straszne a boje sie ze jakby lekarz ze mna pogadal to by od razu powiedzial-do psychiatryka.Boze po co ja sie w zyciu tak denerwowalam..a dzisiaj np.mialam chwile ze pomyslalam 'kurczs jak ja moglam miec takie mysli' no...jestem przytlumiona bo jeszcze patrze na mame i jest mi jej szkoda...i mysle sobie 'koniec z tym i tak tego nie zrobisz' a zaraz mi te natrety sie pojawiaja...tylko nie rozuniem- w nocy wszystko jest ok

Musiałabyś trafić na jakiegoś zwichniętego psychiatrę, żeby Cię w tym stanie do szpitala kierował. Jest naprawdę nieźle. Czujesz się dobrze jak są inni ludzie i rozmawiasz (pewnie podobnie jest w szkole) bo nie koncentrujesz uwagi na tym jak Ci bardzo jest źle. Tak działa nerwica - wsłuchujesz się w siebie, filozofujesz i nakręcasz te lęki. Życie staje się bezsensowne, pojawiają się mordercze albo samobójcze natręty, etc. Jak nie masz czasu i skupiasz na czymś uwagę to nagle zapominasz, że coś Ci dolega
Dlatego staraj się raczej szukać kontaktu z ludźmi niż chować się i w samotności kontemplować swoje "nieszczęście"

Czyli leki zlewac zyciu sie nie opierac?;-D mysli samobojcze 'sa' ale tak naprawde ich nie ma?jakos tak mi dziwnie w to uwierzyc ze skoro sa mysli takie to ich w rzeczywistosci nie ma