Paulosia pisze: ↑

5 maja 2025, o 07:53

piobla1324 pisze: ↑

5 maja 2025, o 07:37

Mam jeszcze jedno pytanko.
Podczas ataku sinlego lęku klade się na fotelu , zamykam oczy i czekam az lęk troche zmaleje , czasami nawet przysnę na 30 minut. Czy w ten sposób też daje do zrozumienia mojej głowie ze to tylko lęk , czy raczej to marny sposób na atak silnego lęku ?

Przysypianie może być wtedy formą ucieczki od lęku i stresu.

Kurde właśnie tak myślałem , nic musze znaleść inny sposób .

Jak wyszliście z nerwicy i dd? Na lekach czy bez?
Byłem na lekach ale chwilowo z nich schodzę i zastanawiam się czy warto drugi raz na nie wchodzić czy jednak walczyć z czystą głową mimo że jest ciężko. Dzięki za wszystkie odpowiedzi

Wątek pewnie już się pojawił nie raz. Czytałam gdzieś, że OCD jest jak choroba przewlekła, np. cukrzyca, da się ją wyciszyć, ale zawsze już gdzieś tam będzie w tle. Mam POCD, na ostatnim spotkaniu psychoterapeutka, powiedziała mi, że mało prawdopodobnym jest pozbycie się tej reakcji spięcia w sytuacji kontaktu z dzieckiem, np. brania go na kolana, tego impulsu nerwowego, bo on się utrwalił w systemie nerwowym. Aczkolwiek nikt nie wie jak zachowa się mój, czy każdy inny system nerwowy, to może się udać. Mam wrażenie, że trochę wyidealizowałam sobie efekt odburzenia i w mojej sytuacji jako osoby borykającej się z pocd muszę dokonać redefinicji pojęcia odburzenie. Jak to jest z odburzeniem w przypadku pocd?

Cześć,
Po kilka latach spokoju niestety koleżanka znowu mnie odwiedziła. Na początku dobrze sobie z tym radziłem, jednak moje liczne i dość obciążające treningi (jestem sportowcem) trochę hamowały postęp, aż któregoś razu coś mocniej strzeliło.

Z lęku uogólnionego przeszło w szczegółu i mini fobie (np. lęk przed liczbami). Teraz załapałem infekcję wirusową i zapadłem się jeszcze niżej. Pogorszył się sen, jest wzmożona potliwość i nagle mój mózg zaczął wyłapywać jakieś odstępstwa od normy (np. coś krzywo leży) i zaraz to wzbudza u mnie konkretny lęk.

Jak z tym postępować, bo takiej fazy to jeszcze nie miałem i czuję, że nie mam nad tym kontroli.
Bardzo proszę o radę.

Ozdrowieńcy jak sobie radziliście z tymi dniami w których myśleliście że nie dacie rady ? Że będzie gorzej ? Że sobie z tym nie poradzicie ? pozdrawiam