Może Ty Ola niepotrzebnie jeszcze wszystkie objawy podciągasz pod nerwicę. Ja już raczej mówię "oki tak mój organizm reaguje na stres i to jest normalne". Poza tym pamiętam jak było przed nerwicą i były to różne objawy na stres tylko przy nerwicy wyolbrzymiałam, a wtedy były one dla mnie naturalne.
Ale chcesz być też ozdrowieńcem tak jak jaSasankaLesna pisze: ↑29 marca 2019, o 14:07Ale czekaj, to nie pytanie do mnie, bo ja nie jestem ozdrowieńcem
Mnie pomogło w ogóle z natręctwami i takim natrętnym skupianiu się na tym i owym pytanie siebie o to co właściwie ma mi to dać. Czasem sobie to rozpisywałem też. Taki dystans się zyskuje. I też w taki sposób że mówiłem, że każdy musi myśleć a skupienie moje na tym temacie nie wynika z żadnego problemu a jedynie z upartości zaburzenia które jest nic nie warte. Takie zdroworozsądkowe podejście do mnie przemówiło ale to nie od razu oczywiście
Może zabrzmieć to trochę przewrotnie, ale przede wszystkim musisz przyjąć, że myślenie to jest naturalny proces dla każdego z nas ( a raczej powinien być
) i taki wewnętrzny dialog z samym sobą, czy to na zasadzie właśnie dialogu czy jakiś obserwacji świata prowadzimy bardzo często. Więc pierwszym krokiem jest przyswojenie tego, że to nic złego. Wiesz, samo usilne skupianie się i powtarzanie sobie w głowie "nie myśl" ma taką wadę, że zawiera "nie MYŚL" czyli wciąga Cię w to myślenie, żeby nie myśleć... Takie błędne koło trochę. 
Te pytania egzsystencjalne są okropne. Mnie dopadło myślenie o sobie, czemu ja to ja, czemu żyję
powalone to na maksa..Nie nazywaj ich tak!
Serio ma znaczenie to jak nazywamy myśli które nie są niczym niezwykłym a jedynie wytworem obecnie zaburzenia emocjonalnego. Jak je tak nazywasz jak się możesz przestać ich bać i nimi interesować. Przecież wiesz skąd wynikają.
Tez tak miałam Olcia. To normalne, podświadomość musi zakodować nowy nawyk do reagowania w stresie niż lekowy. To minie ale w stresie staraj się bardziej nie nakrecac myslami, bo nie maja one i tak znaczenia
posłuchaj sobie filmiki divo o stresie, jest tam fajnie wszystko powiedziane. Jeśli wkręcimy się w objawy stresu, które są naturalne to wtedy można mówić o kole lekowym.
Tak znam ten objaw. Takie poczucie że ręce nie dosyć że nie do końca moje to jakby bez ciężaru. Miałam identycznie na pocieszenie powiem ci że minęło całkiemLaurakrak pisze: ↑7 kwietnia 2019, o 12:21Chciałam zapytać czy przy depersonalizacji mieliście brak uczucia ciężaru ciała? Pokonałam już wszystko i zostało tylko to, bardzo mnie to przeraża, ze niby to moje ręce ale ich nie czuje przy podnoszeniu. Próbuje się tym nie przejmować, ale jest to ciężkie dla mnie
