Estersis pisze: ↑

7 maja 2018, o 13:27

A ja sie staram ogarniac moje lekowe mysli. Pozwalam im byc. Ale te cholery strasza. Nie tak jak na poczatku a jednak. Choroby nieuleczalne, raki, smierc....wypadki samochodowe...lek o bliskich o przyszlosc. Dzis to jakas kumulacja. Niby nie mam na to wplywu i musze to zaakceptowac. Ale kuzwa jak? No z tym jest gorzej. Tym bardziej ze mam zdiagnozoowane guzki tarczycy i miesniaki. I juz niby jest w miare. Ze ok ze to mam ale pojawia sie ale..co jesli...a jesli to cos powaznego a jesli urosna a jezli zezlosliwueja....? Ja chce zyc. Normalnie. Bardzo. A snuje czarne wizje przyszlosci i boje sie o zdrowie....ech....

agnefka28 pisze: ↑

8 maja 2018, o 22:16

Estersis pisze: ↑

7 maja 2018, o 13:27

A ja sie staram ogarniac moje lekowe mysli. Pozwalam im byc. Ale te cholery strasza. Nie tak jak na poczatku a jednak. Choroby nieuleczalne, raki, smierc....wypadki samochodowe...lek o bliskich o przyszlosc. Dzis to jakas kumulacja. Niby nie mam na to wplywu i musze to zaakceptowac. Ale kuzwa jak? No z tym jest gorzej. Tym bardziej ze mam zdiagnozoowane guzki tarczycy i miesniaki. I juz niby jest w miare. Ze ok ze to mam ale pojawia sie ale..co jesli...a jesli to cos powaznego a jesli urosna a jezli zezlosliwueja....? Ja chce zyc. Normalnie. Bardzo. A snuje czarne wizje przyszlosci i boje sie o zdrowie....ech....

Zawsze sprowadzałaś mnie na ziemie Też mam mięśniaka, jak znaczna część kobiet. Ginekolog powiedziała, że w 99%mięśniaki nie złośliwieją,to powinno nas uspokoić. Aa, no i oczywiście w 100% mam lęki takie same jak Ty, z tą różnicą, że ja je ogarniam gorzej niż Ty!!

Marigoldmus pisze: ↑

9 maja 2018, o 09:24

Dziewczyny, ja mogę dołączyć do tego grona. Ciągle coś mi od nerwy dolega, z małymi przerwami ciągle się badam i dodaję sobie dylematów Aż trudno mi uwierzyć, że ona potrafi dawać tak silne i tak realne dolegliwości. I że tak mocno się można nakręcić i wczuwać w te wszystkie bóle - że nie czuje się już nic poza tym. Całe życie się wokół tego kręci, cała energia skoncentrowana jest na chorobie, nie ważne czy realnej czy nie - ból jest i to jest istotne. Ja już jak sie budzę mam stracha i pierwsza myśl to jak będę się dziś czuła - kolejny dzień cierpienia?

Estersis pisze: ↑

9 maja 2018, o 08:49

agnefka28 pisze: ↑

8 maja 2018, o 22:16

Estersis pisze: ↑

7 maja 2018, o 13:27

A ja sie staram ogarniac moje lekowe mysli. Pozwalam im byc. Ale te cholery strasza. Nie tak jak na poczatku a jednak. Choroby nieuleczalne, raki, smierc....wypadki samochodowe...lek o bliskich o przyszlosc. Dzis to jakas kumulacja. Niby nie mam na to wplywu i musze to zaakceptowac. Ale kuzwa jak? No z tym jest gorzej. Tym bardziej ze mam zdiagnozoowane guzki tarczycy i miesniaki. I juz niby jest w miare. Ze ok ze to mam ale pojawia sie ale..co jesli...a jesli to cos powaznego a jesli urosna a jezli zezlosliwueja....? Ja chce zyc. Normalnie. Bardzo. A snuje czarne wizje przyszlosci i boje sie o zdrowie....ech....

Zawsze sprowadzałaś mnie na ziemie Też mam mięśniaka, jak znaczna część kobiet. Ginekolog powiedziała, że w 99%mięśniaki nie złośliwieją,to powinno nas uspokoić. Aa, no i oczywiście w 100% mam lęki takie same jak Ty, z tą różnicą, że ja je ogarniam gorzej niż Ty!!

Oj tam, oj tam....ogarniasz napewno lepiej niz na poczatku. Ja wierze ze mozna funkcjonowac normalnie tylko mega prace trzeba wykoac i poukladac sobie w glowie pewne rzeczy. Bedzie dobrze. Zobaczysz. Uda nam sie i w tylku z ta nerwa....Jak chcesz to pisz na pw. Wchodz na czat. Jest fajnie i mozna troche zluzowac. To tez pomaga
Moze to dziwacznie zabrzmi ale dobrze ze jestes Nie jestem sama z tego typu lekami
Ściskam

NINA2 pisze: ↑

18 maja 2018, o 15:00

Witajcie!Trafiłam na to forum szukając w necie potwierdzenia, że moje fizyczne dolegliwości spowodowane są tylko nerwicą. Niby o tym wiem, bo borykam się z tym świństwem od 8 lat i ponoć nie ma w moim otoczeniu osoby bardziej przebadanej ode mnie, ale gdzieś w podświadomości cały czas prześladuje mnie myśl, że to coś gorszego. Pierwsze objawy zaczęły mnie dopadać jak moja mama zachorowała na raka nerki. Niestety zmarła i to co przez co przeszłam niestety odbiło się to na mojej psychice. Tak jak wy jestem świadoma wszystkich objawów możliwych nowotworów i gdy tylko wystąpią one u mnie dłużej niż na przykład 3 tygodnie to zaczynam się wkręcać. A jestem w tym mistrzynią. Miałam już większość możliwych nowotworów i o dziwo dolegliwości przechodziły po badaniach, które je ewidentnie wykluczyły. Miałam różne etapy choroby. Dwa razy brałam środki psychotropowe, które pomagały i przez jakiś czas nawet po zakończeniu leczenia wszystko było ok. Byłam też na psychoterapii indywidualnej, ale po pół roku dałam sobie spokój , bo nie przynosiło to żadnej poprawy. Ostatni rok miałam nawet fajny, ale niestety znowu wraca i zaczynam się nakręcać, bo źle się czuję. Dlatego postanowiłam potraktować to forum jako formę psychoterapii, bo jak człowiek wie, że inni mają dokładnie takie same problemy, to od razu robi się lżej i zaczynam znowu wierzyć, że to tylko nerwica. Nikt z mojego otoczenia nie potrafi zrozumieć tego co czuje, i ile muszę walczyć z sobą żeby na zewnątrz skryć to co się dzieje ze mną w środku.
Napiszcie, czy tez macie najgorsze lęki o zdrowie zaraz po przebudzeniu ? Ja teraz w okresie nawrotu , budzę się kilka razy w nocy i za każdym razem muszę się uspokajać, zanim ponownie zasnę. W dzień jakoś sobie radzę.

NINA2 pisze: ↑

18 maja 2018, o 15:00

Witajcie!Trafiłam na to forum szukając w necie potwierdzenia, że moje fizyczne dolegliwości spowodowane są tylko nerwicą. Niby o tym wiem, bo borykam się z tym świństwem od 8 lat i ponoć nie ma w moim otoczeniu osoby bardziej przebadanej ode mnie, ale gdzieś w podświadomości cały czas prześladuje mnie myśl, że to coś gorszego. Pierwsze objawy zaczęły mnie dopadać jak moja mama zachorowała na raka nerki. Niestety zmarła i to co przez co przeszłam niestety odbiło się to na mojej psychice. Tak jak wy jestem świadoma wszystkich objawów możliwych nowotworów i gdy tylko wystąpią one u mnie dłużej niż na przykład 3 tygodnie to zaczynam się wkręcać. A jestem w tym mistrzynią. Miałam już większość możliwych nowotworów i o dziwo dolegliwości przechodziły po badaniach, które je ewidentnie wykluczyły. Miałam różne etapy choroby. Dwa razy brałam środki psychotropowe, które pomagały i przez jakiś czas nawet po zakończeniu leczenia wszystko było ok. Byłam też na psychoterapii indywidualnej, ale po pół roku dałam sobie spokój , bo nie przynosiło to żadnej poprawy. Ostatni rok miałam nawet fajny, ale niestety znowu wraca i zaczynam się nakręcać, bo źle się czuję. Dlatego postanowiłam potraktować to forum jako formę psychoterapii, bo jak człowiek wie, że inni mają dokładnie takie same problemy, to od razu robi się lżej i zaczynam znowu wierzyć, że to tylko nerwica. Nikt z mojego otoczenia nie potrafi zrozumieć tego co czuje, i ile muszę walczyć z sobą żeby na zewnątrz skryć to co się dzieje ze mną w środku.
Napiszcie, czy tez macie najgorsze lęki o zdrowie zaraz po przebudzeniu ? Ja teraz w okresie nawrotu , budzę się kilka razy w nocy i za każdym razem muszę się uspokajać, zanim ponownie zasnę. W dzień jakoś sobie radzę.

NINA2 pisze: ↑

18 maja 2018, o 15:00

Witajcie!Trafiłam na to forum szukając w necie potwierdzenia, że moje fizyczne dolegliwości spowodowane są tylko nerwicą. Niby o tym wiem, bo borykam się z tym świństwem od 8 lat i ponoć nie ma w moim otoczeniu osoby bardziej przebadanej ode mnie, ale gdzieś w podświadomości cały czas prześladuje mnie myśl, że to coś gorszego. Pierwsze objawy zaczęły mnie dopadać jak moja mama zachorowała na raka nerki. Niestety zmarła i to co przez co przeszłam niestety odbiło się to na mojej psychice. Tak jak wy jestem świadoma wszystkich objawów możliwych nowotworów i gdy tylko wystąpią one u mnie dłużej niż na przykład 3 tygodnie to zaczynam się wkręcać. A jestem w tym mistrzynią. Miałam już większość możliwych nowotworów i o dziwo dolegliwości przechodziły po badaniach, które je ewidentnie wykluczyły. Miałam różne etapy choroby. Dwa razy brałam środki psychotropowe, które pomagały i przez jakiś czas nawet po zakończeniu leczenia wszystko było ok. Byłam też na psychoterapii indywidualnej, ale po pół roku dałam sobie spokój , bo nie przynosiło to żadnej poprawy. Ostatni rok miałam nawet fajny, ale niestety znowu wraca i zaczynam się nakręcać, bo źle się czuję. Dlatego postanowiłam potraktować to forum jako formę psychoterapii, bo jak człowiek wie, że inni mają dokładnie takie same problemy, to od razu robi się lżej i zaczynam znowu wierzyć, że to tylko nerwica. Nikt z mojego otoczenia nie potrafi zrozumieć tego co czuje, i ile muszę walczyć z sobą żeby na zewnątrz skryć to co się dzieje ze mną w środku.
Napiszcie, czy tez macie najgorsze lęki o zdrowie zaraz po przebudzeniu ? Ja teraz w okresie nawrotu , budzę się kilka razy w nocy i za każdym razem muszę się uspokajać, zanim ponownie zasnę. W dzień jakoś sobie radzę.

NINA2 pisze: ↑

18 maja 2018, o 16:39

Dziękuję za miłe przyjęcie. Jeżeli chodzi o nowotwór mamy był to rak jasnokomórkowy i rozmawiałam z panią genetyk na onkologii w Gliwicach i powiedziała że nie jest on genetyczny. Ale oczywiście ja mam nerki pod ścisłą kontrolą i robię często usg i badam mocz.

Karolaaa_ pisze: ↑

18 maja 2018, o 16:49

NINA2 pisze: ↑

18 maja 2018, o 15:00

Witajcie!Trafiłam na to forum szukając w necie potwierdzenia, że moje fizyczne dolegliwości spowodowane są tylko nerwicą. Niby o tym wiem, bo borykam się z tym świństwem od 8 lat i ponoć nie ma w moim otoczeniu osoby bardziej przebadanej ode mnie, ale gdzieś w podświadomości cały czas prześladuje mnie myśl, że to coś gorszego. Pierwsze objawy zaczęły mnie dopadać jak moja mama zachorowała na raka nerki. Niestety zmarła i to co przez co przeszłam niestety odbiło się to na mojej psychice. Tak jak wy jestem świadoma wszystkich objawów możliwych nowotworów i gdy tylko wystąpią one u mnie dłużej niż na przykład 3 tygodnie to zaczynam się wkręcać. A jestem w tym mistrzynią. Miałam już większość możliwych nowotworów i o dziwo dolegliwości przechodziły po badaniach, które je ewidentnie wykluczyły. Miałam różne etapy choroby. Dwa razy brałam środki psychotropowe, które pomagały i przez jakiś czas nawet po zakończeniu leczenia wszystko było ok. Byłam też na psychoterapii indywidualnej, ale po pół roku dałam sobie spokój , bo nie przynosiło to żadnej poprawy. Ostatni rok miałam nawet fajny, ale niestety znowu wraca i zaczynam się nakręcać, bo źle się czuję. Dlatego postanowiłam potraktować to forum jako formę psychoterapii, bo jak człowiek wie, że inni mają dokładnie takie same problemy, to od razu robi się lżej i zaczynam znowu wierzyć, że to tylko nerwica. Nikt z mojego otoczenia nie potrafi zrozumieć tego co czuje, i ile muszę walczyć z sobą żeby na zewnątrz skryć to co się dzieje ze mną w środku.
Napiszcie, czy tez macie najgorsze lęki o zdrowie zaraz po przebudzeniu ? Ja teraz w okresie nawrotu , budzę się kilka razy w nocy i za każdym razem muszę się uspokajać, zanim ponownie zasnę. W dzień jakoś sobie radzę.

Witaj
Ja miałam podobna sytuację, ponieważ u mnie zaczęło się to też po tym jak moja mama zachorowała na raka piersi a dodatkowo jeszcze w trakcie jej leczenia wyjechalam za granicę i nie mogłam być przy niej co pewnie też miało wpływ na nerwice.
Nerwica zaczęła mi się dokładnie rok od tego jak dowiedzieliśmy się, że mama choruje.
Tak jak Ty wkrecalam sobie różne choroby, przede wszystkim oczywiście nowotwory a moim ulubionym był guz mózgu, ponieważ codziennie oprócz derealizacji, uczucia leku towarzyszyły mi bóle głowy.
Teraz czuję się dobrze, po pół roku trwania w ciągłym leku.

Karolaaa_ pisze: ↑

18 maja 2018, o 17:01