• Cytuj

31 marca 2016, o 18:06

Dziękuję za odpowiedz Grzesiu , wiem czytałam post o Twoim nawrocie , ale Ty sobie świetnie dajesz radę rozumiesz nerwicę , tylko nie daj się jej wkręcić , bo wiesz że to wszystko iluzja lękowa .
Dzięki Przemek , Ty jesteś jednym z moich faworytów , który szybko wyjdzie z zaburzenia
Dokładnie tak ddd , u mnie to była tylko chwila no ale lepszy rydz niż nic

• Cytuj

31 marca 2016, o 21:07

Na początku normalnego samopoczucia byłam przerażona. To jak jakiś absurd!!! Przecież jak można bać się normalności????? A jednak można. Ale po czasie wiem, że bardziej bałam się znów tego stracić niż samego tego uczucia... Teraz nie boję sie niczego, ani normalności, ani że ją stracę bo nerwica nauczyła mnie jak ten stan utrzymać....i jak żyć....

• Cytuj

1 kwietnia 2016, o 09:06

Kasia1977 pisze:Na początku normalnego samopoczucia byłam przerażona. To jak jakiś absurd!!! Przecież jak można bać się normalności????? A jednak można. Ale po czasie wiem, że bardziej bałam się znów tego stracić niż samego tego uczucia... Teraz nie boję sie niczego, ani normalności, ani że ją stracę bo nerwica nauczyła mnie jak ten stan utrzymać....i jak żyć....

Kasiu, ale tak naprawdę nie ma czego się bać, że się coś traci (normalność), bo to iluzja - nerwica to jedna wielka iluzja Ale Ty to już wiesz, bo się nie boisz

• Cytuj

1 kwietnia 2016, o 10:32

Nie boję się nawet tego, że się nie boję....Ze skrajności w skrajność najpierw człowiek boi się własnego cienia i codziennego życia, a potem taka zmiana i weź tu człowieku bądź mądry

-- 1 kwietnia 2016, o 09:32 --
Jednak zdecydowanie wolę teraźniejszy stan niż lękowy

• Cytuj

1 kwietnia 2016, o 10:44

Tak jest, ja jak dochodziłem do siebie po dłuższym czasie to miałem spory mętlik w głowie. Na poczatku przez to dośc często wracałem do lęku i objawów bo chyba wydawało mi się że to już znam Zamknięcie się w zaburzeniu daje pewną złudną iluzję bezpieczeństwa, bo to znamy, kontrolujemy ciągle czy nic nam sie nie stanie i dlatego potem to wygląda jak wyglada kiedy ta kontrola zostaje przebiegle przez nas porzucona.

• Cytuj

1 kwietnia 2016, o 10:51

Wydawało mi się, że o nerwicy wiem już wszystko, a jednak nie.... Nawet jesli chciała bym kontrolować ten stan teraźniejszy to głowa nie pozwala mi tego robić, nie mam takiej potrzeby. Muszę odpuścić bo znów się wkręcę bardzo dziwne to porzucanie kontroli. Dziękuję Wojtek

• Cytuj

7 kwietnia 2016, o 18:31

Dzień dobry,

Ja dziś pierwszy raz w życiu świadomie "prze oddychałem" atak paniki a w zaburzeniu jestem od dawna
* pozwoliłem na to, żeby lęk "mnie wziął"
* byłem świadomy, że po nim nic nie nastąpi
* byłem świadomy, że tak jak pisałem Victor - najdłuższy, nie podkrecany atak paniki trwa tylko kilka minut
* nigdzie nie poszedłem, po żadne leki, nie wydzwaniałem nigdzie

Może dla Was to Malutka rzecz, ale dla mnie pierwszy PRAWDZIWY krok do odburzenia

• Cytuj

7 kwietnia 2016, o 18:42

Brawo, brawo i jeszcze raz brawo 834 !!!!!!!!!! Niesamowicie czyta sie takie posty................. Jesteś prawdziwym bohaterem!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Gratulacje!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

• Cytuj

7 kwietnia 2016, o 18:43

Hej Kochani to i ja się pochwalę , złożyłam aplikację na kierowniczkę działu , przygotowała prezentację ( po angielsku )! przedstawiłam ją przed grupą ludzi , przeszłam wszystkie rozmowy wstępne teraz czekam na wyniki . Dumna jestem z siebie . Dziękuję wszystkim moim przyjaciołom z forum

• Cytuj

7 kwietnia 2016, o 21:05

Nie wierzę!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Tzn wierzyłam w Ciebie zawsze i to bardzo mocno Schaniss, ale taki KROK. Wooooow Gratulacje!!!!!!!!

• Cytuj

7 kwietnia 2016, o 21:10

• Cytuj

7 kwietnia 2016, o 21:38

Suuuuper gratuluje serdecznie

• Cytuj

7 kwietnia 2016, o 21:55

Ja pierdziuuuuu ale mi teraz zaimponowałaś Arletka . Powiem Ci że taką kierowniczkę to chciałbym mieć. Mógłbym Ci choćby tylko kawę robić żeby Cię oglądać

• Cytuj

10 kwietnia 2016, o 09:28

Ja wczoraj na zakupach w supermarkecie nagle czuję serce wali, nogi miękkie jak z waty, mroczki przed oczami, zawroty głowy.... Jakiś żart????? Pomyślałam... Pozwoliłam "temu czemuś" sobie pobyć...ale z myślą, że jak przyjadę do domu to koniecznie muszę odpocząć. Wiecie jak odpoczęłam????? W domu mam wysprzątane jak w muzeum!!!!! Wieczorem nagrodziłam się zimnym piwkiem Dzisiaj nawet nie wiem czy te zakupy to nie był tylko sen, chociaz po błysku w domu widzę, że nie ZUCH Dziewczynka

• Cytuj

10 kwietnia 2016, o 13:01

Schanis, good job !!!
Kasia, mnie też by się przydał taki power do sprzątania Fajnie,że tak ogarnęłaś sytuację!

Odburzanie, to proces - wstajesz, upadasz, wstajesz, upadasz... ale upierasz się, że idziesz do przodu.
Każdy ma tę moc. Nie odkładaj życia na później. Nigdy.