TomeQu pisze: ↑

2 lipca 2022, o 15:42

Witam chciałem opisać swoją przypadłość
Od pół roku mam nerwice wymyśliłem sobie naprawde wiele chorób w przypadku wymyślonego chłoniaka miałem wszystkie objawy dostałem wynik biopsji który nic nie wykazał objawy już następnego dnia ustąpiły

Około miesiąc temu natknąłem się przeszukując coraz to nowsze choroby na Stwardnienie Rozsianie oczywiście 5 minut po przeczytaniu tego zaczęła mnie mrowić lewa ręka i lewa noga, zacząłem ciągle patrzeć na to jak widze

Największym kłopotem dla mnie jest to że po tej lewej stronie ciała mam niedoczulice-inaczej odczuwam temperature, ból też odczuwam troche gorzej, idąc też czuje że cos z lewą nogą jest nie tak bo czuje jakby była bardzo lekka. W momencie gdy skupie sie nad lewą ręką też czuje że jest troche inna. Mój lęk polega na tym że myśle o tym czy może już wczesniej mialem takie objawy ale dopiero teraz je zauważyłem i panicznie boje sie tego SM a mam 16 lat wiec prawdopodobienstwo tego jest bardzo małe

Moje pytanie jest takie czy to są objawy nerwicowe czy powinienem się obawiać
Z góry dziekuje za odpowiedzi

AgataAgata pisze: ↑

26 czerwca 2022, o 10:19

Katja pisze: ↑

25 czerwca 2022, o 23:12

AgataAgata pisze: ↑

25 czerwca 2022, o 20:36

Czy ta senność może minąć ? Nie mam na nic siły. Cały dzień od obudzenia walczę z sennością.. nie daje rady funkcjonować. Już boli mnie głowa z tego ciągle uczucia spania i słabości. Moja głowa nic nie myśli przez ta senność. Czy ktoś tak miał w nerwicy czy to już depresja i totalna tragedia ?

Tak może minąć. Ja na początku zaburzenia potrafiłam zasnąć na stojąco (jak żołnierz na warcie). Nie ma w tym w sumie nic dziwnego, bo organizm jest wymęczony ciągłym stanem pobudzenia. Z czasem gdy zaczęłam się regenerować senność minęła, ważne żeby nie żałować sobie tego snu z powodu lęku, że już mi tak zostanie. Nie zostanie. Oczywiście nie mam na myśli spędzania całego dnia na spaniu, ale też jak chce się spać i jest możliwość, to czemu nie.

Dziękuję Ci za odpowiedź i wsparcie. To co się ostatnio ze mną dzieje tak mnie przeraża, że się później boje, że to nie nerwica. Czasami jak się człowiek przysypia to ma takie jakby zrywy. Wydaje się, że nie zasnął, a coś na jawie mu się pokazuje. I jakby się zerwie z tego spania. To ja mam wrażenie, że teraz mi się tak robi bez powodu, że jak tylko zamknę oczy to zaraz dziwne obrazy, a jestem pewna że nie śpię. Jakby mózg się odcinał. Dziś wstałam. Nie ma tej senności ale znowu kompletnie głowa nie myśli. Mam wrażenie że nie wiem kim jestem. Taka zawieszona jestem. Prędzej w DD nie miałam takiego czegoś. Tak jakbym nie pamiętała swojego życia, wiem że córka np jest u babci ale tak jakbym zapominała że mam dzieci..czuję się taka wyłączona..że moglabym siedzieć i patrzeć w jeden punkt..czytam i znowu nie rozumie..czuję takie okropne uczucie w środku..jak myślę o tym co się że mną stało, że nie pamiętam kim jestem, gdzie jestem to ogarnia mnie lęk.. nie wiem jak wykonywać czynność podstawową, jak wejść choćby na forum. Patrzę w ten tel i myślę.. zastanawiam się jak skasować literkę ,zaczynam się strasznie bać. Bo prędzej było źle ale nie miałam takich stanów braku myślenia i pamięci.. potem zaczynam się bać jak nie, że depresja bo śpię, to że bolerioze pewnie mam i uszkodzenie mózgu. Albo po covid. Ciężko uwierzyć że aż takie objawy kompletnego jakby zaniku pamięci mogą być od nerwicy. Mam wrażenie że uczuć nie mam momentami. Nie czuje nic. Pustkę w środku.. nawet mam wrażenie że lęki powinny w jakimś danym momencie być a ich nie ma. Totalny brak uczuć się włącza. I w tym stanie język mi się płacze. Mam problem z mówieniem i myśleniem co chce powiedzieć

Katja pisze: ↑

2 lipca 2022, o 21:23

AgataAgata pisze: ↑

26 czerwca 2022, o 10:19

Katja pisze: ↑

25 czerwca 2022, o 23:12

Tak może minąć. Ja na początku zaburzenia potrafiłam zasnąć na stojąco (jak żołnierz na warcie). Nie ma w tym w sumie nic dziwnego, bo organizm jest wymęczony ciągłym stanem pobudzenia. Z czasem gdy zaczęłam się regenerować senność minęła, ważne żeby nie żałować sobie tego snu z powodu lęku, że już mi tak zostanie. Nie zostanie. Oczywiście nie mam na myśli spędzania całego dnia na spaniu, ale też jak chce się spać i jest możliwość, to czemu nie.

Dziękuję Ci za odpowiedź i wsparcie. To co się ostatnio ze mną dzieje tak mnie przeraża, że się później boje, że to nie nerwica. Czasami jak się człowiek przysypia to ma takie jakby zrywy. Wydaje się, że nie zasnął, a coś na jawie mu się pokazuje. I jakby się zerwie z tego spania. To ja mam wrażenie, że teraz mi się tak robi bez powodu, że jak tylko zamknę oczy to zaraz dziwne obrazy, a jestem pewna że nie śpię. Jakby mózg się odcinał. Dziś wstałam. Nie ma tej senności ale znowu kompletnie głowa nie myśli. Mam wrażenie że nie wiem kim jestem. Taka zawieszona jestem. Prędzej w DD nie miałam takiego czegoś. Tak jakbym nie pamiętała swojego życia, wiem że córka np jest u babci ale tak jakbym zapominała że mam dzieci..czuję się taka wyłączona..że moglabym siedzieć i patrzeć w jeden punkt..czytam i znowu nie rozumie..czuję takie okropne uczucie w środku..jak myślę o tym co się że mną stało, że nie pamiętam kim jestem, gdzie jestem to ogarnia mnie lęk.. nie wiem jak wykonywać czynność podstawową, jak wejść choćby na forum. Patrzę w ten tel i myślę.. zastanawiam się jak skasować literkę ,zaczynam się strasznie bać. Bo prędzej było źle ale nie miałam takich stanów braku myślenia i pamięci.. potem zaczynam się bać jak nie, że depresja bo śpię, to że bolerioze pewnie mam i uszkodzenie mózgu. Albo po covid. Ciężko uwierzyć że aż takie objawy kompletnego jakby zaniku pamięci mogą być od nerwicy. Mam wrażenie że uczuć nie mam momentami. Nie czuje nic. Pustkę w środku.. nawet mam wrażenie że lęki powinny w jakimś danym momencie być a ich nie ma. Totalny brak uczuć się włącza. I w tym stanie język mi się płacze. Mam problem z mówieniem i myśleniem co chce powiedzieć

Zrywy o który wspominasz to ja miałam takie, że miotało mną jak w egzorcyście, jest to normalna sprawa z uwagi na to, że organizm jest w stanie nieustannego czuwania, więc nie pozwala Ci zasnąć. Dziwne obrazy, wrażenie, że kije wie, spałam, nie spałam, też w doświadczałam i jeśli weźmiesz pod uwagę swój stan emocjonalny (lęk paniczny) i stan zagrożenia w którym jest Twój organizm, to w sumie nic dziwnego.
Co do "zaniku" pamięci i odrętwienia to akurat tych objawów słabiej doświadczałam, aczkolwiek miałam momenty, że gubiłam rzeczy i nie wiedziałam jak się nazywam. Być może korona przyczyniła do nasilenia pewnych stanów. Tak czy inaczej wszystko co opisujesz nie jest niczym niewyobrażalnym dla mnie i nie jest niczym niewyobrażalnym w bardzo silnym lęku.

AgataAgata pisze: ↑

3 lipca 2022, o 00:11

Katja pisze: ↑

2 lipca 2022, o 21:23

AgataAgata pisze: ↑

26 czerwca 2022, o 10:19

Dziękuję Ci za odpowiedź i wsparcie. To co się ostatnio ze mną dzieje tak mnie przeraża, że się później boje, że to nie nerwica. Czasami jak się człowiek przysypia to ma takie jakby zrywy. Wydaje się, że nie zasnął, a coś na jawie mu się pokazuje. I jakby się zerwie z tego spania. To ja mam wrażenie, że teraz mi się tak robi bez powodu, że jak tylko zamknę oczy to zaraz dziwne obrazy, a jestem pewna że nie śpię. Jakby mózg się odcinał. Dziś wstałam. Nie ma tej senności ale znowu kompletnie głowa nie myśli. Mam wrażenie że nie wiem kim jestem. Taka zawieszona jestem. Prędzej w DD nie miałam takiego czegoś. Tak jakbym nie pamiętała swojego życia, wiem że córka np jest u babci ale tak jakbym zapominała że mam dzieci..czuję się taka wyłączona..że moglabym siedzieć i patrzeć w jeden punkt..czytam i znowu nie rozumie..czuję takie okropne uczucie w środku..jak myślę o tym co się że mną stało, że nie pamiętam kim jestem, gdzie jestem to ogarnia mnie lęk.. nie wiem jak wykonywać czynność podstawową, jak wejść choćby na forum. Patrzę w ten tel i myślę.. zastanawiam się jak skasować literkę ,zaczynam się strasznie bać. Bo prędzej było źle ale nie miałam takich stanów braku myślenia i pamięci.. potem zaczynam się bać jak nie, że depresja bo śpię, to że bolerioze pewnie mam i uszkodzenie mózgu. Albo po covid. Ciężko uwierzyć że aż takie objawy kompletnego jakby zaniku pamięci mogą być od nerwicy. Mam wrażenie że uczuć nie mam momentami. Nie czuje nic. Pustkę w środku.. nawet mam wrażenie że lęki powinny w jakimś danym momencie być a ich nie ma. Totalny brak uczuć się włącza. I w tym stanie język mi się płacze. Mam problem z mówieniem i myśleniem co chce powiedzieć

Zrywy o który wspominasz to ja miałam takie, że miotało mną jak w egzorcyście, jest to normalna sprawa z uwagi na to, że organizm jest w stanie nieustannego czuwania, więc nie pozwala Ci zasnąć. Dziwne obrazy, wrażenie, że kije wie, spałam, nie spałam, też w doświadczałam i jeśli weźmiesz pod uwagę swój stan emocjonalny (lęk paniczny) i stan zagrożenia w którym jest Twój organizm, to w sumie nic dziwnego.
Co do "zaniku" pamięci i odrętwienia to akurat tych objawów słabiej doświadczałam, aczkolwiek miałam momenty, że gubiłam rzeczy i nie wiedziałam jak się nazywam. Być może korona przyczyniła do nasilenia pewnych stanów. Tak czy inaczej wszystko co opisujesz nie jest niczym niewyobrażalnym dla mnie i nie jest niczym niewyobrażalnym w bardzo silnym lęku.

Dziękuję

AgataAgata pisze: ↑

3 lipca 2022, o 23:17

AgataAgata pisze: ↑

3 lipca 2022, o 00:11

Katja pisze: ↑

2 lipca 2022, o 21:23

Zrywy o który wspominasz to ja miałam takie, że miotało mną jak w egzorcyście, jest to normalna sprawa z uwagi na to, że organizm jest w stanie nieustannego czuwania, więc nie pozwala Ci zasnąć. Dziwne obrazy, wrażenie, że kije wie, spałam, nie spałam, też w doświadczałam i jeśli weźmiesz pod uwagę swój stan emocjonalny (lęk paniczny) i stan zagrożenia w którym jest Twój organizm, to w sumie nic dziwnego.
Co do "zaniku" pamięci i odrętwienia to akurat tych objawów słabiej doświadczałam, aczkolwiek miałam momenty, że gubiłam rzeczy i nie wiedziałam jak się nazywam. Być może korona przyczyniła do nasilenia pewnych stanów. Tak czy inaczej wszystko co opisujesz nie jest niczym niewyobrażalnym dla mnie i nie jest niczym niewyobrażalnym w bardzo silnym lęku.

Dziękuję

A powiedz mi proszę jeszcze czy to możliwe, że staram się myslec, że to DD. Że dam radę chociaż jest ciężko. Rano wstaje z lękami. Potem na siłę zaczynam coś robić i jest trochę lepiej. Idę na działkę i nagle w głowie , że nie dam rady wstać z leżaka, że nie mam siły , że nie dam rady zerwać porzeczek i nagle lęk. I czuję że muszę iść do domu. Po drodze już lęk że to nie nerwica tylko depresja bo nic mi się nie chce. Przychodzę do domu
Robię kolacje. Nagle czuję że znowu nic nie pamiętam. Zapomniałam wogole że miałam zająć się zwierzakiem syna bo wyjechał. Jakbym kompletnie o tym zapomniała o tego nie czuje..nie umie przypomnieć sobie gdzie dałam receptę. Denerwuje się no znowu zapominam. I bum nagle czuję że nie wiem gdzie jestem, czy ja wogole istnieje, czy ja mam dzieci , czy to że piszę na tel to prawda. Czuję jakby mnie tu nie było. Jakbym nie istniała..nie wiem czy to co robię dzieje się naprawdę..córka dzwoni z koloni a ja w całym tym co mówi przez tel nagle czuję że nie potrafię zapamiętać co mówi. Jakby mój mózg nie przyswaja informacji. Na siłę próbuje słychać co mówi ale są zdania które słyszę a jakbym moja głowa ich nie przyswaja. Aż się cała pocę. Chce coś zapytać córkę ale nagle znowu niewiem co. Jakby moja głowa się wyłączyła..czy naprawdę takie objawy mogą być w nerwicy. Miałam juz straszne ale to co się dzieje teraz..totalna pustka zero uczuć. Nic..ja nie wiem czy wogole istnieje. Czuję jakbym spala..była odcięta od świata. Wciąż się boje że takich zaburzeń nie może być w nerwicy..wciąż boje się że to jakaś choroba. A lekarka powiedziała że rezonans zrobiony 2.5 roku temu i był ok. Więc to nerwy. Ale to zaczęło się teraz z tą głowa nie 2.5 roku temu..totalnie każdy lekarz mnie olewa. Bo jak mam nerwicę to już napewno wszystko z nerwów..a ja wciąż się boje że to nie możliwe aż takie objawy..

AgataAgata pisze: ↑

3 lipca 2022, o 23:17

AgataAgata pisze: ↑

3 lipca 2022, o 00:11

Katja pisze: ↑

2 lipca 2022, o 21:23

Zrywy o który wspominasz to ja miałam takie, że miotało mną jak w egzorcyście, jest to normalna sprawa z uwagi na to, że organizm jest w stanie nieustannego czuwania, więc nie pozwala Ci zasnąć. Dziwne obrazy, wrażenie, że kije wie, spałam, nie spałam, też w doświadczałam i jeśli weźmiesz pod uwagę swój stan emocjonalny (lęk paniczny) i stan zagrożenia w którym jest Twój organizm, to w sumie nic dziwnego.
Co do "zaniku" pamięci i odrętwienia to akurat tych objawów słabiej doświadczałam, aczkolwiek miałam momenty, że gubiłam rzeczy i nie wiedziałam jak się nazywam. Być może korona przyczyniła do nasilenia pewnych stanów. Tak czy inaczej wszystko co opisujesz nie jest niczym niewyobrażalnym dla mnie i nie jest niczym niewyobrażalnym w bardzo silnym lęku.

Dziękuję

A powiedz mi proszę jeszcze czy to możliwe, że staram się myslec, że to DD. Że dam radę chociaż jest ciężko. Rano wstaje z lękami. Potem na siłę zaczynam coś robić i jest trochę lepiej. Idę na działkę i nagle w głowie , że nie dam rady wstać z leżaka, że nie mam siły , że nie dam rady zerwać porzeczek i nagle lęk. I czuję że muszę iść do domu. Po drodze już lęk że to nie nerwica tylko depresja bo nic mi się nie chce. Przychodzę do domu
Robię kolacje. Nagle czuję że znowu nic nie pamiętam. Zapomniałam wogole że miałam zająć się zwierzakiem syna bo wyjechał. Jakbym kompletnie o tym zapomniała o tego nie czuje..nie umie przypomnieć sobie gdzie dałam receptę. Denerwuje się no znowu zapominam. I bum nagle czuję że nie wiem gdzie jestem, czy ja wogole istnieje, czy ja mam dzieci , czy to że piszę na tel to prawda. Czuję jakby mnie tu nie było. Jakbym nie istniała..nie wiem czy to co robię dzieje się naprawdę..córka dzwoni z koloni a ja w całym tym co mówi przez tel nagle czuję że nie potrafię zapamiętać co mówi. Jakby mój mózg nie przyswaja informacji. Na siłę próbuje słychać co mówi ale są zdania które słyszę a jakbym moja głowa ich nie przyswaja. Aż się cała pocę. Chce coś zapytać córkę ale nagle znowu niewiem co. Jakby moja głowa się wyłączyła..czy naprawdę takie objawy mogą być w nerwicy. Miałam juz straszne ale to co się dzieje teraz..totalna pustka zero uczuć. Nic..ja nie wiem czy wogole istnieje. Czuję jakbym spala..była odcięta od świata. Wciąż się boje że takich zaburzeń nie może być w nerwicy..wciąż boje się że to jakaś choroba. A lekarka powiedziała że rezonans zrobiony 2.5 roku temu i był ok. Więc to nerwy. Ale to zaczęło się teraz z tą głowa nie 2.5 roku temu..totalnie każdy lekarz mnie olewa. Bo jak mam nerwicę to już napewno wszystko z nerwów..a ja wciąż się boje że to nie możliwe aż takie objawy..

Kamo111996 pisze: ↑

4 lipca 2022, o 22:49

AgataAgata pisze: ↑

3 lipca 2022, o 23:17

AgataAgata pisze: ↑

3 lipca 2022, o 00:11

Dziękuję

A powiedz mi proszę jeszcze czy to możliwe, że staram się myslec, że to DD. Że dam radę chociaż jest ciężko. Rano wstaje z lękami. Potem na siłę zaczynam coś robić i jest trochę lepiej. Idę na działkę i nagle w głowie , że nie dam rady wstać z leżaka, że nie mam siły , że nie dam rady zerwać porzeczek i nagle lęk. I czuję że muszę iść do domu. Po drodze już lęk że to nie nerwica tylko depresja bo nic mi się nie chce. Przychodzę do domu
Robię kolacje. Nagle czuję że znowu nic nie pamiętam. Zapomniałam wogole że miałam zająć się zwierzakiem syna bo wyjechał. Jakbym kompletnie o tym zapomniała o tego nie czuje..nie umie przypomnieć sobie gdzie dałam receptę. Denerwuje się no znowu zapominam. I bum nagle czuję że nie wiem gdzie jestem, czy ja wogole istnieje, czy ja mam dzieci , czy to że piszę na tel to prawda. Czuję jakby mnie tu nie było. Jakbym nie istniała..nie wiem czy to co robię dzieje się naprawdę..córka dzwoni z koloni a ja w całym tym co mówi przez tel nagle czuję że nie potrafię zapamiętać co mówi. Jakby mój mózg nie przyswaja informacji. Na siłę próbuje słychać co mówi ale są zdania które słyszę a jakbym moja głowa ich nie przyswaja. Aż się cała pocę. Chce coś zapytać córkę ale nagle znowu niewiem co. Jakby moja głowa się wyłączyła..czy naprawdę takie objawy mogą być w nerwicy. Miałam juz straszne ale to co się dzieje teraz..totalna pustka zero uczuć. Nic..ja nie wiem czy wogole istnieje. Czuję jakbym spala..była odcięta od świata. Wciąż się boje że takich zaburzeń nie może być w nerwicy..wciąż boje się że to jakaś choroba. A lekarka powiedziała że rezonans zrobiony 2.5 roku temu i był ok. Więc to nerwy. Ale to zaczęło się teraz z tą głowa nie 2.5 roku temu..totalnie każdy lekarz mnie olewa. Bo jak mam nerwicę to już napewno wszystko z nerwów..a ja wciąż się boje że to nie możliwe aż takie objawy..

Siemanko to jest tylko DD, to daje takie samopoczucie i taki "odmienny stan swiadomosci" i w skrócie jesli nadal bedziesz sie tego bala i nad tym użalać to to bedzie, a jak przestaniesz (wiem to jest trudne) to do 2 tygodni i po DD, tylko mozg musi wylaczyc tryb awaryjny i odciecie od uczuć, od emocji, i od odbierania bodźców z otoczenia i ciala ale musisz na serio przestac siw bac rylko uwuerzyc ze to dd i ze bedziesz sie zle czula jakis czas ale przejdzie

AgataAgata pisze: ↑

5 lipca 2022, o 09:43

Kamo111996 pisze: ↑

4 lipca 2022, o 22:49

AgataAgata pisze: ↑

3 lipca 2022, o 23:17

A powiedz mi proszę jeszcze czy to możliwe, że staram się myslec, że to DD. Że dam radę chociaż jest ciężko. Rano wstaje z lękami. Potem na siłę zaczynam coś robić i jest trochę lepiej. Idę na działkę i nagle w głowie , że nie dam rady wstać z leżaka, że nie mam siły , że nie dam rady zerwać porzeczek i nagle lęk. I czuję że muszę iść do domu. Po drodze już lęk że to nie nerwica tylko depresja bo nic mi się nie chce. Przychodzę do domu
Robię kolacje. Nagle czuję że znowu nic nie pamiętam. Zapomniałam wogole że miałam zająć się zwierzakiem syna bo wyjechał. Jakbym kompletnie o tym zapomniała o tego nie czuje..nie umie przypomnieć sobie gdzie dałam receptę. Denerwuje się no znowu zapominam. I bum nagle czuję że nie wiem gdzie jestem, czy ja wogole istnieje, czy ja mam dzieci , czy to że piszę na tel to prawda. Czuję jakby mnie tu nie było. Jakbym nie istniała..nie wiem czy to co robię dzieje się naprawdę..córka dzwoni z koloni a ja w całym tym co mówi przez tel nagle czuję że nie potrafię zapamiętać co mówi. Jakby mój mózg nie przyswaja informacji. Na siłę próbuje słychać co mówi ale są zdania które słyszę a jakbym moja głowa ich nie przyswaja. Aż się cała pocę. Chce coś zapytać córkę ale nagle znowu niewiem co. Jakby moja głowa się wyłączyła..czy naprawdę takie objawy mogą być w nerwicy. Miałam juz straszne ale to co się dzieje teraz..totalna pustka zero uczuć. Nic..ja nie wiem czy wogole istnieje. Czuję jakbym spala..była odcięta od świata. Wciąż się boje że takich zaburzeń nie może być w nerwicy..wciąż boje się że to jakaś choroba. A lekarka powiedziała że rezonans zrobiony 2.5 roku temu i był ok. Więc to nerwy. Ale to zaczęło się teraz z tą głowa nie 2.5 roku temu..totalnie każdy lekarz mnie olewa. Bo jak mam nerwicę to już napewno wszystko z nerwów..a ja wciąż się boje że to nie możliwe aż takie objawy..

Siemanko to jest tylko DD, to daje takie samopoczucie i taki "odmienny stan swiadomosci" i w skrócie jesli nadal bedziesz sie tego bala i nad tym użalać to to bedzie, a jak przestaniesz (wiem to jest trudne) to do 2 tygodni i po DD, tylko mozg musi wylaczyc tryb awaryjny i odciecie od uczuć, od emocji, i od odbierania bodźców z otoczenia i ciala ale musisz na serio przestac siw bac rylko uwuerzyc ze to dd i ze bedziesz sie zle czula jakis czas ale przejdzie

Dziękuję. Najgorsze jest z tą pamięcią..mylę nawet litery przy pisaniu..każdy objaw umiałam przeżyć prędzej ale ta pamięć mnie dobija. Wczoraj nawet babcia się wkurzyła. Opowiada mi coś o kimś z jakiegoś bloku i ja kompletnie nie potrafię ogarnąć i skupić się o kogo chodzi. A ona że już mi 3 raz mówi. I wybiegłam z płaczem bo nie dość że jestem tym stanem przerażona to ona mi dołożyła. Dziś rano jak zwykle wstał z wielkimi lękami aż mną trzęsie. A do tego sen....śniła mi się zmarła przyjaciółka... I przywitała się że mną i tak mocno zcisnela mnie za rękę i trzymała..tak się Przerazilam tym snem. Że obcość podwójna i oczywiście nie daje mi spokoju znaczenie tego snu. A głowa mnie aż parzy..pomijając cały stan odcięcia.

AgataAgata pisze: ↑

5 lipca 2022, o 09:43

Kamo111996 pisze: ↑

4 lipca 2022, o 22:49

AgataAgata pisze: ↑

3 lipca 2022, o 23:17

A powiedz mi proszę jeszcze czy to możliwe, że staram się myslec, że to DD. Że dam radę chociaż jest ciężko. Rano wstaje z lękami. Potem na siłę zaczynam coś robić i jest trochę lepiej. Idę na działkę i nagle w głowie , że nie dam rady wstać z leżaka, że nie mam siły , że nie dam rady zerwać porzeczek i nagle lęk. I czuję że muszę iść do domu. Po drodze już lęk że to nie nerwica tylko depresja bo nic mi się nie chce. Przychodzę do domu
Robię kolacje. Nagle czuję że znowu nic nie pamiętam. Zapomniałam wogole że miałam zająć się zwierzakiem syna bo wyjechał. Jakbym kompletnie o tym zapomniała o tego nie czuje..nie umie przypomnieć sobie gdzie dałam receptę. Denerwuje się no znowu zapominam. I bum nagle czuję że nie wiem gdzie jestem, czy ja wogole istnieje, czy ja mam dzieci , czy to że piszę na tel to prawda. Czuję jakby mnie tu nie było. Jakbym nie istniała..nie wiem czy to co robię dzieje się naprawdę..córka dzwoni z koloni a ja w całym tym co mówi przez tel nagle czuję że nie potrafię zapamiętać co mówi. Jakby mój mózg nie przyswaja informacji. Na siłę próbuje słychać co mówi ale są zdania które słyszę a jakbym moja głowa ich nie przyswaja. Aż się cała pocę. Chce coś zapytać córkę ale nagle znowu niewiem co. Jakby moja głowa się wyłączyła..czy naprawdę takie objawy mogą być w nerwicy. Miałam juz straszne ale to co się dzieje teraz..totalna pustka zero uczuć. Nic..ja nie wiem czy wogole istnieje. Czuję jakbym spala..była odcięta od świata. Wciąż się boje że takich zaburzeń nie może być w nerwicy..wciąż boje się że to jakaś choroba. A lekarka powiedziała że rezonans zrobiony 2.5 roku temu i był ok. Więc to nerwy. Ale to zaczęło się teraz z tą głowa nie 2.5 roku temu..totalnie każdy lekarz mnie olewa. Bo jak mam nerwicę to już napewno wszystko z nerwów..a ja wciąż się boje że to nie możliwe aż takie objawy..

Siemanko to jest tylko DD, to daje takie samopoczucie i taki "odmienny stan swiadomosci" i w skrócie jesli nadal bedziesz sie tego bala i nad tym użalać to to bedzie, a jak przestaniesz (wiem to jest trudne) to do 2 tygodni i po DD, tylko mozg musi wylaczyc tryb awaryjny i odciecie od uczuć, od emocji, i od odbierania bodźców z otoczenia i ciala ale musisz na serio przestac siw bac rylko uwuerzyc ze to dd i ze bedziesz sie zle czula jakis czas ale przejdzie

Dziękuję. Najgorsze jest z tą pamięcią..mylę nawet litery przy pisaniu..każdy objaw umiałam przeżyć prędzej ale ta pamięć mnie dobija. Wczoraj nawet babcia się wkurzyła. Opowiada mi coś o kimś z jakiegoś bloku i ja kompletnie nie potrafię ogarnąć i skupić się o kogo chodzi. A ona że już mi 3 raz mówi. I wybiegłam z płaczem bo nie dość że jestem tym stanem przerażona to ona mi dołożyła. Dziś rano jak zwykle wstał z wielkimi lękami aż mną trzęsie. A do tego sen....śniła mi się zmarła przyjaciółka... I przywitała się że mną i tak mocno zcisnela mnie za rękę i trzymała..tak się Przerazilam tym snem. Że obcość podwójna i oczywiście nie daje mi spokoju znaczenie tego snu. A głowa mnie aż parzy..pomijając cały stan odcięcia.

tymbark92 pisze: ↑

5 lipca 2022, o 21:01

Robiłem dzis morfologie krwi do zabiegu, WBC czyli leukocyty 3.9, norma od 4.1... Miał tak ktoś? Już mam zapsuty humor wszedzie pisza o rakach

tymbark92 pisze: ↑

5 lipca 2022, o 21:01

Robiłem dzis morfologie krwi do zabiegu, WBC czyli leukocyty 3.9, norma od 4.1... Miał tak ktoś? Już mam zapsuty humor wszedzie pisza o rakach