Bo mama chce żebyś przy niej został

Ale nie moge ciagle byc dzieckiem i siedziec w domu przy mamusi mimo ze ja bardzo kocham.

bart14 wiele osób to przeżywa, i w końcu trzeba powiedzieć dość i podjąć decyzję i żyć zgodnie z nią. Ciężko jest szczególnie jak jest się jedynakiem, albo bardzo blisko mamy. Ale w końcu trzeba odciąć pępowinę. U mnie było podobnie. Trochę bolało i mnie i mamę, ale i ona sobie ułożyła sama życie. Zawsze możesz wrócić, a mama może Cię przecież często odwiedzać.

Być może mama patrzy na to co robicie przez pryzmat doświadczenia życiowego. Takich decyzji o dużym oddziaływaniu na całe życie (jak np. rzucenie szkoły, szczególnie szkoły średniej) nie powinno się podejmować pochopnie, tylko dlatego, że się wyjechało i jest tam fajnie. Zapewne mama obawia się, ze możecie tego w przyszłości żałować. I tak naprawdę trudno przewidzieć na ile ma rację. Znam osoby, które wyjechały, ułożyły tam sobie życie i jest im naprawdę dobrze. A znam też przypadki, gdy ktoś wracał z podkulonym ogonem, bo proza życia okazała się być inna niż miała być.
Tak czy inaczej ja trzymam kciuki by wam się udało. A dla mamy więcej wyrozumiałości

zaburzony86 pisze:Być może mama patrzy na to co robicie przez pryzmat doświadczenia życiowego. Takich decyzji o dużym oddziaływaniu na całe życie (jak np. rzucenie szkoły, szczególnie szkoły średniej) nie powinno się podejmować pochopnie, tylko dlatego, że się wyjechało i jest tam fajnie. Zapewne mama obawia się, ze możecie tego w przyszłości żałować. I tak naprawdę trudno przewidzieć na ile ma rację. Znam osoby, które wyjechały, ułożyły tam sobie życie i jest im naprawdę dobrze. A znam też przypadki, gdy ktoś wracał z podkulonym ogonem, bo proza życia okazała się być inna niż miała być.
Tak czy inaczej ja trzymam kciuki by wam się udało. A dla mamy więcej wyrozumiałości

Z tego co przeczytalam, to ta dziewczyna nie rzuca szkoly, tylko bedzie chodzila do innej i potem jeszcze zdobedzie zawod, wiec to nie jest jakas straszna decyzja, ktora moze zle wplynac na jej zycie Jesli t co tam robisz sprawia, ze jestes szczesliwy i widzicie dla siebie dobra przyszlosc za granica, to nie wracaj dlatego, ze mamie sie to nie podoba.. Ona juz pewnie napomagala Ci w podejmowaniu decyzji, teraz mozesz sam decydowac o sobie Ja mysle, ze zycie jest zbyt krotkie, zeby marnowac jakies szanse, ale moge sie nie znac

Ale tu jej został prawdopodobnie rok i miałaby maturę czyli coś co jest ważne także za granicą i co zostanie jej na całe życie. A tam zanim cokolwiek zdobędzie (w sensie wykształcenia) minie kilka lat. A co będzie jak wcześiniej będzie musiała wracać?

to wróci a chyba tamta szkola też jest wazna w PL

Proszę pomóżcie:((( od kilku dni niemal idealnie się czułam. Nie odczuwałam dużego lęku moze tez dlatego, że ciagle przebywałam w towarzystwie innych i mialam czyms zajete mysli. Dwa dni temu przyjechalam do mojego chłopaka on poszedl do pracy ja zostałam sama na mieszkaniu i mam teraz straszny napad lęku czuje się przerazona moimi natretnymi myslami:( mam DD z naciskiem na depersonalizacje:( bardzo przeszkadza mi to, że mam oslabioną pamieć mocno mowie cos a za chwile kompletnie tego nie pamietam i obawiam sie czy nie powiedziałam jakiejs glupoty od rzeczy. Jak pomysle o tym ze tak mam jeszcze bardziej mnie to dobija:((( ciagle tez nachodzi mnie strasznie glupia mysl czy ja naprawde zyje bo jakos nie czuje tego swiata tak w pelni jak kiedyś . Dodatkowo przeczytałam wpis kogos z forum ze ma podobne obawy jak ja i obecnie znajduje sie w szpitalu, przerazilam sie tym bardziej ze pewnie tez tam trafie (( błagam doradzcie co mam zrobic jestem sama a te mysli sa nie do zniesienia tak strasznie sie boje:( pomocy:( jestem zrozpaczona

Jak myślicie leki które pomogły w pozbyciu się DD wcześniej mogą zadziałać ponownie jeśli DD by się pojawiło znów?

Mogą, a nie muszą. Leki to loteria przecież. Najważniejsze jest nastawienie. Zresztą czemu wyczekujesz DD?

Wiesz co nie wyczekuje...najprawdopodobniej w jakimś stopniu wróciło.

zaburzony86 pisze:Ale tu jej został prawdopodobnie rok i miałaby maturę czyli coś co jest ważne także za granicą i co zostanie jej na całe życie. A tam zanim cokolwiek zdobędzie (w sensie wykształcenia) minie kilka lat. A co będzie jak wcześiniej będzie musiała wracać?

Zostają jej 2 lata szkoly bo to technikum, a matura tutaj nic nie znaczy, trzeba tutaj sie ksztalcic by cos miec
Jezeli chodzi o mame to powiedziała mi ddzis ze juz nie bedzie za mnie próbowała decydować, ale teraz dopiero zauwazyłem ze chodzilo jej rowniez o fakt ze nie bedzie mnie w domu przy niej.

Mój słabszy dzień, a właściwie 2tygodnie trwają i trwają. Czasem lepiej, czasem gorzej. Ogólnie nastawiłam się na NIE branie leków. Mimo, że psychiatrya kazał brać. Jestem przeciwna bo kiedyś mając już depresję i biorąc leki czułam się mega otumaniona. No tak, ale wmówilam sobie, że to może być schizo bo miałam epizod depresyjny i teraz po zapaleniu nawrót choroby. Poza tym non stop analizuje więcej myślę=gorzej funkcjonuje. Czekam właśnie u doktora po skierowanie na eeg lub TK. Chcę mieć odpowiedzi czy to nie schizo. Boję się bo rano bo tych realistycznych snach jest tragedia. Lęk. No i odrealnienie. Znowu robię wszystko mechanicznie

-- 7 września 2015, o 09:55 --
Jest ciężko. Wspomagam się Lekami ziołowymi i witaminami. Wiem że generalnie trzeba pracować nad sobą.

smutna123 pisze:Mój słabszy dzień, a właściwie 2tygodnie trwają i trwają. Czasem lepiej, czasem gorzej. Ogólnie nastawiłam się na NIE branie leków. Mimo, że psychiatrya kazał brać. Jestem przeciwna bo kiedyś mając już depresję i biorąc leki czułam się mega otumaniona. No tak, ale wmówilam sobie, że to może być schizo bo miałam epizod depresyjny i teraz po zapaleniu nawrót choroby. Poza tym non stop analizuje więcej myślę=gorzej funkcjonuje. Czekam właśnie u doktora po skierowanie na eeg lub TK. Chcę mieć odpowiedzi czy to nie schizo. Boję się bo rano bo tych realistycznych snach jest tragedia. Lęk. No i odrealnienie. Znowu robię wszystko mechanicznie

-- 7 września 2015, o 09:55 --
Jest ciężko. Wspomagam się Lekami ziołowymi i witaminami. Wiem że generalnie trzeba pracować nad sobą.

nie pal żadnego gówna skoro wiesz że masz problemy z DD , eeg i TK nie wykryją ci żadnej choroby psychicznej także nw czy jest sens ale dla uspokojenia to chyba najlepsze badanie ,,, też mam realistyczne sny i rozumiem że sie martwisz no ale niestety trzeba to olać bo na to się nie ma żadnego wpływu .

Nie nie, nie pale. Od ataku paniki w maju nic nie zapaliłam i nie mam zamiaru. Chodziło mi ze stosuje zioła dziurawiec Mam DD od maja w lipcu było lepiej a teraz znowu ciężko. Prawie całe dnie mnie trzyma. No chyba że wezmę 0,5mg benzo wtedy wraca świadomość. Psychiatra stwierdził że nie mam Schizofrenii bo miałabym omamy itp i nie usmiechalabym sie.pow.ze gdybym patrzyła w lustro widziałanym maskę. Jak mam to rozumieć skoro mam tak że nie poznaje siebie w lustrze i czuję się obco w swoim ciele

-- 7 września 2015, o 11:44 --
Dostałam skierowanie na eeg i na.psychoterapię, ale terminy mają obłędne...
Czy ją naprawdę wkręcam sobie a w rzeczywistości nie jest tak źle?