Dzięki za odpowiedz I wiesz masz racje z tym co napisales .To ja zaczęlam karmic moj leb lękami to teraz niestety musze przecierpiec to w jaki sposób reaguje .Juz I tak za duzo ta nerwica mi zabrała nie poszlam gdzies bo sie balam nie zrobilam tego czy tamtego bo sie balam .Jeszcze troche to bym syna przestala puszczac do szkoly bo przeciez tam tez sie balam . Przeciez to by bylo chore .Przestalam jesc orzechy bo gdzies tam przeczytalam ze ktos sie od tego dusil .Wiec jak zjadlam cos orzechowego no to gula w gardle I strach ze sie dusze . Gdzie oczywiscie nigdy nie mialam alergi na orzechy ..I zamiast je jesc I miec to w dupie zaczelam sprawdzac co ma orzechy I tego noe jesc no masakra jakas .. z orzechow zaczelo sie przenosic na inne rzeczy jedzeniowe I tez juz mialam tego dosc . Alkoholu nie pije juz prawie rok bo w styczniu wkrecilam sobie ze jestem alkoholiczka . Oczywiscie nie pilam jakos inaczej niz normalni ludzie no ale przyszla mysl a ja to lyknelam .. oj ale namieszalam .. w styczniu moj mozg mi pedestal ze jestem alkoholiczka a w marcu robilam prywatnie rezonans glowy bo stwierdzilam ze pewnie mam guza mozgu .. rezonans wyszedl prawidlowo a ja co nie wierzylam ..na bank ten guy jest maly I go nie widac ... w maja dostalam ataku paniki bo dal mi znieczulenie I leb znowu ze jestem na niego uczulona pomimo ze oczywiscie to nie byl moj pierwszy raz ze znieczuleniem I nigdy nic mi nie bylo .. wiec na kolejnej wizycie juz nie chcialam tego zneczulenia bo sie balam tego ataku .. oj duzo by pisac co ja odwalilam w przeciagu tego roku zeby nierwica byla taka wielka .

Dentysta slowo mi ucieklo . U dentysty byly te wkręty ze znieczuleniem .

Dodam jeszcze ,ze w wakacje mialam wkręt przed osami ze jak mnie ugryzie to sie udusze I stalam w grupie ludzi lata osa inni stoja normalnie ja juz panika cala sie trzese I ta ose obserwuje a ze mi zniknela to stwierdzilam ze mnie ugryzla I co zaczelam czuc gule w gardle ze nie moge przelykac sliny ze juz nie oddycham .Ale osa sie pojawila objawy zaczely powoli bardzo powoli puszczac ale strach pozostal ‍♀️

Caly czas staram sie robic co tu radza . Nie pozwolilam nierwicy rozwalic sobie swiat I sylwestra . Robilam wszystko pomimo objawow , a one wciaz wracaja .Moze cos robie nie tak . Sa momenty takie chwile ze wszystko odbieram normalnie zeby za chwile znowu jeblo.Natrectwa myslowe mam juz ponad miesiac I to denerwuje mnie najbardziej bo wszystko kreci sie w kolo myslenia . Mam tez takie cos ze na firankach czy chmurkach czy innych tam rzeczach widze takie buzki . Najlepsze jest to ze spytalam chlopaka czy tez to widzi jak mu pokazalam ze tu czy tam widze buzke on mowi ze jak mi pokazalas no to tez to widze I sie smial . Tylko ze ja to widze tak natretnie ale to chyba nie wariactwo . I sluch mam strasznie wyostrzony . Dzis chlopak rano musial wyjechac wiec normalnie powinnam czuc po prostu smutek a ja czuje poddenerwowanie jakbym miala zaraz zwariowac splycone emocje I natrectwa myslowe .. to co uczucie smutku dla mojego mozgu to tez zagrozenie czy mu sie juz wszystko pomieszalo .

Gosia mam bardzo podobnie.. Aktualnie analizuje wszystko: jak to mozliwe ze powstaja moje mysli, nawet czytalam na necie o genezie ich powstawania. Nie czuje siebie i rozkminiam jak to mozliwe ze ja to ja. (y) i milioj mysli: czy ti napewno ja gadam, a jak ja to nie ja dzien dwa spokoju i znowu to samo

Oj wlasnie .. gadam sobie normalnie a tu nagle zaczynam zwracac uwage na moj glos czy jest normalny albo taka pustka w glowie ze nie wiem co gadam albo co gadac .I sie zamyslam , zawieszam .

I kto jeszcze tak ma ze jak leci jaki film co prawda nie ogladam ale mam odpalony telewizor I sa w nim takie przerazajace dzwieki to od razu czuje takie napiecie . Albo ogladam tv I mysle o tym ze zaraz zobacze badz uslysze cos co mnie wystraszy I znowu napiecie

Gosiu, mam bardzo podobnie. Ja jestem w stanie sobir nawet wkrecic ze mam deuga osobowosc i sie kogos boje ale z pomoca przychodzi mi to:
1.Zaburzenie to taki stan gdzie zostały przekroczone nasze granice odporności na stres i wchodzimy w tryb zagrożenia, nasze nerwy są uwrażliwione, nasze emocje szaleją, co za tym musisz mieć świadomość, że w takim stanie każde dziwna myśl (których ludzie mają miliony) wydaje Ci się niebezpieczna i urasta do rangi zagrożenia życia. Twoje ciało migdałowate reaguje na rzeczy na które normalnie nie powinno tak reagować tj. na myśli co jest wynikiem przeciążenie układu nerwowego. Układ nerwowy podobnie jak każdy innych układ w naszym ciele ma swoje ograniczenia, po przekroczeniu których jest problem.
2. Twoim błędem jest to, że próbujesz uporczywie rozwiązać problem swojego złego samopoczucia tworząc sobie przy okazji nowe problemy wynikające z tego złego samopoczucia tj.np. czujesz się obco ponieważ Twój umysł jest już bardzo zmęczony Twoimi ciągłymi analizami i uporczywymi próbami poczucia się lepiej, co interpretujesz jako oznakę zbliżającego się szaleństwa i podbijasz lęk czytając o objawach schizy w necie (a w lęku wszystko Ci się może wydawać i pasować, nawet to że jesteś kosmitą).
3. Co powinnaś zrobić? Powinnaś pozwolić swojemu ciału i umysłowi się zregenerować. Jak to zrobić? Zaprzestać robić coś z tym stanem i wkręcać się w iluzje zagrożenia. Musisz nauczyć się przestać bać się objawów, zwalczać ich i doszukiwać się w nich zwiastunów zbliżających się nieszczęść.Twoje ciało i umysł potrzebuje spokoju, a Ty co im serwujesz? Googlowanie które jeszcze bardziej potęguje stres, którego masz i tak w nadmiarze (o czym świadczy zaburzenie). Robiąc to co robisz będziesz tkwiła w błędnym kole zaburzenia.
https://www.czlowiekczujacy.pl

Katja- ta dziewczyna to istny aniol
Sama przeszla to gowno. Poczytaj prosze co pisze, mi to pomaga bardzo.

Anna jo to sam uważam ze katja pomaga nam i jestem jej i innym osobom wdzięczny.❤

Ja mam podobnie. A mamy tak dlatego bo sie boimy. Wczoraj mialam apogeum leku i strachu, takie schizy i wkrett ze glowa mala. Ale mam swiadomosc ze to tylko stan przejsciowy i u Ciebie tez tak jest. Odpusc, nie oszalejemy. Skuomy sie na tym na co mamy wplyw

Gosiu jesteśmy w trybie zagrożenia i inaczej reagujemy, temu akceptacja jest ważna.

Dziekuje za odpowiedz . Najgorsze jest to ze taki rzut nerwicy mialam jakies 10 lat temu pol roku po urodzeniu syna . Zajelo mi to duzo czasu ale z niego wyszlam . I objecalam sobie ze juz sie wiecej do takiego stanu nie doprowadze I co za przeproszenoem gowno Bo pierwsze lęki somatyczne zaczely sie rok temu I sie w nie wkrecalam . Taka kolejnosc lekkie somaty ..coraz mocniejsze somaty . Lekka fobia spoleczna ..coraz mocniejsza fobia I dziwniejsze lęki w tym o syna . Stan mieszany bo I fobie I somaty I leki o syna . . Az wszystko walnelo I przyszly natrectwa myslowe a z nimi ten paskudny stan zwariowania bo I emocje sie inaczej czuje albo ich nie czuje I inaczej sie odbiera rzeczywistosc mysli szaleja albo w glowie pusto . A juz na poczatku moglam to zatrzymac znajac ten mechanizm.

Mam to samo. Teraz z perspektywy czasu stwierdzam ze moje stany fizyczne bylt lzejsze do zniesienia niz to co sie dzieje aktualnie w mojej glowie. Nie czuje siebie wgl. Uwazma, ze moja mysli sa automatyczne i sa tworem mojego mozgu (y) boje sie cokolwiek powi3dziec bo sie zastanawiam czy ja to ja? Jestem skupiona na sobie wewnetrznie 100/10

O dokladnie w punkt to samo sobie mowie ,ze ja juz chce te somaty . Bo te jazdy w glowie to jest jakies nerwicowe apogeum. Mialam somaty ale wszystko odbieralam normalnie a teraz jak jakas wariatka sie czuje .. koszmar nie myslalam ze nerwica moze az tak dzialac az tak wszystko zaburzac ..

Wiem kochana. Rozumiem Cie... Najgorsze jest to poczucie zwariowania