Nie to są mysli lekowe.

natalia93 pisze: ↑

17 lutego 2022, o 21:16

Właśnie ja chyba jestem na takim etapie- nie mam natretnych myśli, nie mam lęku, mam tylko taki stan zrezygnowania i szczerze to nigdy nie miałam tsk, że prawie jestem pewna że chce się rozstać i nie czuje lęku? To znaczy że mam odejść? Że to to?

Natalia z tego co pamietam pisalas, ze walczysz z tym ponad 2 lata, mozg sie wylacza bo jest przeneczony ciagla walka i sie broni. Odciecie od emocji jest wtedy nirmalne. Ja tez tak mam aktualnie.

natalia93 pisze: ↑

17 lutego 2022, o 21:16

Właśnie ja chyba jestem na takim etapie- nie mam natretnych myśli, nie mam lęku, mam tylko taki stan zrezygnowania i szczerze to nigdy nie miałam tsk, że prawie jestem pewna że chce się rozstać i nie czuje lęku? To znaczy że mam odejść? Że to to?

A ile już czasu dyskutujesz z tym myślami? 2 lata? Jeśli tak, to dziwisz się, że Cię odcięło, że jesteś zrezygnowana i masz poczucie, że w sumie lepiej się rozstać? Twój umysł ma już dość, ale nie chodzi tu o związek, ale o Twoje podejście do związku.

kinga27 pisze: ↑

18 lutego 2022, o 10:11

natalia93 pisze: ↑

17 lutego 2022, o 21:16

Właśnie ja chyba jestem na takim etapie- nie mam natretnych myśli, nie mam lęku, mam tylko taki stan zrezygnowania i szczerze to nigdy nie miałam tsk, że prawie jestem pewna że chce się rozstać i nie czuje lęku? To znaczy że mam odejść? Że to to?

Natalia z tego co pamietam pisalas, ze walczysz z tym ponad 2 lata, mozg sie wylacza bo jest przeneczony ciagla walka i sie broni. Odciecie od emocji jest wtedy nirmalne. Ja tez tak mam aktualnie.

Tak, dwa lata ponad. Ale już nie wiem co o tym sadzić. Nie pamiętam, abym przez dwa lata była w takim stanie jak teraz - obojętność totalna. Czuje jakbym juz praktycznie podjęła decyzje. Nie wiem czemu tak mi się to wszystko zmieniło. Gość mi się oświadczył a ja mam wrażenie że totalnie nie powinnam z nim być. Rozwale nam życia ale już jestem zrezygnowana..

Katja pisze: ↑

18 lutego 2022, o 10:17

natalia93 pisze: ↑

17 lutego 2022, o 21:16

Właśnie ja chyba jestem na takim etapie- nie mam natretnych myśli, nie mam lęku, mam tylko taki stan zrezygnowania i szczerze to nigdy nie miałam tsk, że prawie jestem pewna że chce się rozstać i nie czuje lęku? To znaczy że mam odejść? Że to to?

A ile już czasu dyskutujesz z tym myślami? 2 lata? Jeśli tak, to dziwisz się, że Cię odcięło, że jesteś zrezygnowana i masz poczucie, że w sumie lepiej się rozstać? Twój umysł ma już dość, ale nie chodzi tu o związek, ale o Twoje podejście do związku.

Jeszcze z ponad pół roku temu miałam. wrażenie że wsystko wraca do normy. Teraz mam wrażenie że już totalnie wszystko dobiegło końca..

natalia93 pisze: ↑

19 lutego 2022, o 19:09

Katja pisze: ↑

18 lutego 2022, o 10:17

natalia93 pisze: ↑

17 lutego 2022, o 21:16

Właśnie ja chyba jestem na takim etapie- nie mam natretnych myśli, nie mam lęku, mam tylko taki stan zrezygnowania i szczerze to nigdy nie miałam tsk, że prawie jestem pewna że chce się rozstać i nie czuje lęku? To znaczy że mam odejść? Że to to?

A ile już czasu dyskutujesz z tym myślami? 2 lata? Jeśli tak, to dziwisz się, że Cię odcięło, że jesteś zrezygnowana i masz poczucie, że w sumie lepiej się rozstać? Twój umysł ma już dość, ale nie chodzi tu o związek, ale o Twoje podejście do związku.

Jeszcze z ponad pół roku temu miałam. wrażenie że wsystko wraca do normy. Teraz mam wrażenie że już totalnie wszystko dobiegło końca..

Nie odpowiedziałaś na pytanie. Jeżeli ciągle dyskutujesz z myślami, to nic nie wracało do normy, co najwyżej na chwilę uspokoiłaś się.

Wiadomo, ze w OCD sa gorsze i lepsze momenty, w trudnych chwilach warto sobie przypominac te przeblyski, a w trudnych to, ze juz tak bylo (przynajmniej ja tak robie i otrzymuje ulge, jakis cien nadziei)
Mimo, ze nie czuje zbytnio emocji i mam wrazenie, ze mam dosx mojego chlopaka to wiem, jakie sa moje wartosci, wiem, ze chce go kochac i byc z nim.
OCD po dluzszej walce sprawia, ze mysli ucichaja a ich miejsce zastepuja negatywne odczucia i emocje, dyskomfort. Musisz poznac mechanizm tego cholerstwa i podjac kroki. 2 lata to bardzo duzo. Nie dziwie sie, ze czujesz obojetnosc skoro twoj mozg jest juz tak wymeczony tym. Przeciez to ogrom czasu i zapewne sam sie wylaczyl aby sie bronic. Trzyman kciuki, aby ci sie poprawilo. Mam nadzieje, ze znajdziesz jakiegos kompetentnego terapeute i rozpoczniesz prawdziwa walke z tym

Teraz znowu ja sobie nie radze... czuje sie okropnie... chce ktos popisac?

kinga27 pisze: ↑

22 lutego 2022, o 09:35

Teraz znowu ja sobie nie radze... czuje sie okropnie... chce ktos popisac?

PW jak chcesz oderwać sie od tego.

Jasne, jak cos to bede pisac. Dzisiaj w szkole mialam zalamanie tymi myslami. Juz wrocilo do normy mniej wiecej

Dasz rade.

kinga27 pisze: ↑

22 lutego 2022, o 21:02

Jasne, jak cos to bede pisac. Dzisiaj w szkole mialam zalamanie tymi myslami. Juz wrocilo do normy mniej wiecej

Będą lepsze dni, trzymam kciuki.

Czy to jest na pewno ROCD skoro czuje sie jakbym naprawdę chciała zerwać i tylko oszukiwała jego i siebie

Cześć wszystkim. Jak się macie? Jak się czujecie? U mnie przez pewien czas było super,teraz znowu nawrót. Ale staram się przechytrzyć ocd, bo przecież ono atakuje sprawy dla nas najważniejsze a więc wychodzi na to, że mój partner jest dla mnie najwazniejszy U mnie zadziałalo zaakceptowanie lęku i uczucia wróciły, na krótko ale przynajmniej jakiś przebłysk. Już zapomniałam jak to było gdy męczyły cię natrętne myśli, więc teraz znowu zaczęłam okropnie płakać na myśl że nie kocham mojego chłopaka. Jest ciężko i już nie wiem co robić...

Skąd mam wiedzieć że to faktycznie zaburzenie bo to ciągle mi się myli (ROCD)
Wytłumaczcie jak krowie na rowie...