basia123 pisze: ↑16 listopada 2022, o 20:07Dokladnie miałam to samo, przez miesiąc chodziłam w dresie, nie malowałam się, nic mnie nie cieszyło. Jejku ja na zakupy nie chodziłam przez 2 miesiące, męża wysyłałamZumba pisze: ↑16 listopada 2022, o 18:48Super! To też taki znak że się jest na dobrej drodze według mnie, umiesz się ucieszyć z takich normalnych spraw jak zakupy. Nie wiem jak bylo u Ciebie ale ja jak byłam tak totalnie pogrążona w lęku to o radości z takich spraw nie było mowy, takie sprawy były nieistotne jak zakupy, ciuchy, makijaż. Teraz widzę że się tym na nowo interesuje, właśnie zakupy, planowanie itd. To takie małe znaki normalnosci
tak teraz jest inaczej, widzisz nie zwróciłam na to uwagi, fajnie .....
A ty chodzisz na terapię?
Typowo do psychoterapeuty nie, ale spotykam się raz w miesiącu z psychiatra który mnie wcześniej leczył llekami a teraz rozmawiamy, lekarz z prawdziwego zdarzenia. Wizyta nie trwa 5 tylko 45 minut i bardzo mnie dopinguje w tym żebym już nie wracała do leków. Proponuje różne rozwiązania, zwraca uwagę na tryb mojego życia, tłumaczy dokładnie co tam się w mózgu dzieje i dlaczego tak jest. To mi bardzo dużo daje bo czuje że jestem w dobrych rękach, w razie czego zawsze mówi mamy jeszcze leki które wiem że zadzialają ale to oostatecznosc. Nie chce już ich brać.
.. że " w tej chorobie (chodzi o dd) pamięć powoli zanika" .Jak to przeczytałam to po prostu myślę o tym, meczy mnie to i ogarnia dodatkowo lęk ( wspomnę jeszcze,że akurat moja kochana babcia cierpi teraz na pamięć i często mi się żali) dlatego mam pytanie,czy faktycznie traci się pamięć? Bo to,że w tym stanie ciężko się skupić, zebrać myśli, bądź natłok jest myśli,ale czy "powoli traci się pamięć"? Proszę o Wasze opinie,bo nie daje mi to spokoju,a dosyć się człowiek męczy.. dziękuję, pozdrawiam 
.To był jeden ze zwykłych artykułów,tylko bardziej rozpisany, jeden z punktów było właśnie o tej pamięci tak ujęte. Też nigdy nie spotkałam sie z takim sformułowaniem. Może,że późna pora i moje szybkie czytanie spowodowało,że źle kontekst zroumialam,a chodziło o pamięć ogólną. Przecież po pierwsze dd to zaburzenie a nie choroba, a też tak pisało, a na temat pamięci też można się rozpisać...sama próbuje sobie już tłumaczyć 
