Witam, mam jedno pytanie, ma ktoś z was cos takiego ze przy użyciu siły, czy napięciu mięśni czujecie jak się wszystkie mięśnie trzęsą? Przykład. Np jak macie pozycję do robienia brzuszków i jesteście w połowie ugięci, wtedy mam takie telepotanie mięśni jakbym nie mógł mieć stabilności, albo jak lekko przykucne to wtedy odczuwam to samo? Miałem kumpla co miał podobnie a nie miał nerwicy, witaminy i badania mam dobre, stąd pytanie gdzie szukać rozwiązania? Dzięki i pozdrawiam

Wynalazek pisze: ↑

6 marca 2022, o 11:52

Kochani czy ktoś z was ma taki dziwny objaw że wszystko robi sie bardzo na siłę? Ciężko sie do czegoś zmotywować, nawet proste czynności wydają nie bardzo trudne, najlepiej nie opuszczało by się łóżka, jednak kiedy się je podejmuje nie sprawiają one problemu, czy to objaw lęku a może depresji? Jakby trzymał nas w miejscu magnes?

Też tak mam. Najlepiej bym tylko leżał, czytał książkę, spał itp:) ciężko złapać się za cokolwiek...

Patro1995 pisze: ↑

6 marca 2022, o 19:36

Witam, mam jedno pytanie, ma ktoś z was cos takiego ze przy użyciu siły, czy napięciu mięśni czujecie jak się wszystkie mięśnie trzęsą? Przykład. Np jak macie pozycję do robienia brzuszków i jesteście w połowie ugięci, wtedy mam takie telepotanie mięśni jakbym nie mógł mieć stabilności, albo jak lekko przykucne to wtedy odczuwam to samo? Miałem kumpla co miał podobnie a nie miał nerwicy, witaminy i badania mam dobre, stąd pytanie gdzie szukać rozwiązania? Dzięki i pozdrawiam

Mam tak samo od zawsze, to jest normalne
Jak się dobrze rozgrzejesz przed ćwiczeniami to problem ustępuje
Nie ma powodów do obaw

Wynalazek pisze: ↑

6 marca 2022, o 11:52

Kochani czy ktoś z was ma taki dziwny objaw że wszystko robi sie bardzo na siłę? Ciężko sie do czegoś zmotywować, nawet proste czynności wydają nie bardzo trudne, najlepiej nie opuszczało by się łóżka, jednak kiedy się je podejmuje nie sprawiają one problemu, czy to objaw lęku a może depresji? Jakby trzymał nas w miejscu magnes?

jakbyś pisał o mnie

Wynalazek pisze: ↑

6 marca 2022, o 11:52

Kochani czy ktoś z was ma taki dziwny objaw że wszystko robi sie bardzo na siłę? Ciężko sie do czegoś zmotywować, nawet proste czynności wydają nie bardzo trudne, najlepiej nie opuszczało by się łóżka, jednak kiedy się je podejmuje nie sprawiają one problemu, czy to objaw lęku a może depresji? Jakby trzymał nas w miejscu magnes?

To jest chyba domena typowego nerwusa Ja mimo że już mam się dobrze nadal nie mogę znaleźć motywacji w niektórych aspektach. Rzecz którą można wykonać w godzinę potrafię przekładać z dnia na dzień przez tydzień No cóż czasem trzeba się przymusić i mimo tej niechęci pojawia się jakaś satysfakcja.

Hej. Mam problem z Bratem, zadłużył mi w Polsce mieszkanie. Z nim miałem cały czas problem. Brałem na jego kredyty i zadłużenia rodziców. Pożyczałem na alimenty, człowiek który by brał i nie oddawał. Z nim jest problem że pożyczał pieniądze i nie oddaje. Żył jak pasożyt , na czyjąś kasie. U mnie historia powtórzyła się. Wtedy mi kłamał że spłacał. Pierwszy raz w życiu, miałem plany założyć rodzinę, tylko z tymi problemami nie chce mieszać dziewczyny w te cyrki.
Pozdrawiam. Dzięki za odpowiedź.

breath4love pisze: ↑

6 marca 2022, o 09:08

Nie są przereklamowane. Prawda jest taka, że po nich przechodzi i tyle. Praca nad sobą jest ważna ale trwa bardzo długo jeśli ktoś po prostu jest taką lękliwą osobą. A też nie każdy sobie może pozwolić na zrezygnowanie ze wszystkiego, żeby nad sobą pracować.

Nie zgadzam się.Praca nad sobą to jest numer 1 czy masz czas czy nie.Właśnie dlatego mamy nerwice bo nie mieliśmy czasu,olewalismy siebie i swoje potrzeby.Umysł powiedział dość i mamy to co mamy.Można wziąć leki aby tylko nie czuć lęku ale to do niczego nie prowadzi.Kiedyś trzeba odstawić i mamy znów to samo albo gorzej.

Aniaaa87 pisze: ↑

7 marca 2022, o 13:30

breath4love pisze: ↑

6 marca 2022, o 09:08

Nie są przereklamowane. Prawda jest taka, że po nich przechodzi i tyle. Praca nad sobą jest ważna ale trwa bardzo długo jeśli ktoś po prostu jest taką lękliwą osobą. A też nie każdy sobie może pozwolić na zrezygnowanie ze wszystkiego, żeby nad sobą pracować.

Nie zgadzam się.Praca nad sobą to jest numer 1 czy masz czas czy nie.Właśnie dlatego mamy nerwice bo nie mieliśmy czasu,olewalismy siebie i swoje potrzeby.Umysł powiedział dość i mamy to co mamy.Można wziąć leki aby tylko nie czuć lęku ale to do niczego nie prowadzi.Kiedyś trzeba odstawić i mamy znów to samo albo gorzej.

Zgadzam się z tym wszystkim, kto przerobi bez leków nie ma nawrotów. Po odstawieniu są problemy z emocjami. Każdy stres w życiu i problemy. Że znów negatywne emocje.

jestem tego przykładem 6 lat tłumienia emocji rexetinem i teraz mam 6 lat gdzie byłe odłączony i robiłem rzeczy których powiedzmy na trzeżwo bym nie zrobił, więc teraz pisze do was co parę dni i was męczę Za co dziękuję i jestem pewien że pracą na Sobą wszystko wyprostuję.

Mam pytanie czy unikając waidomości o wojnie , złych wiadomości z pracy , z życia nie utrwalamy lęku bo sami sobie uświadamiamy że się boimy ??? a z drugiej strony mamy się odprężyć i unikać stresu . Jak to połączyć??

I jeszcze jedno potrafie całymi dniami czuć albo somat albo lęk , mija tylko w jakiś chwilach , wiem że to tylko w głowie a jednak pisząc , czy robiąc jakieś czynności raz na jakiś czas to utrzymuje .Więc koło się kręci , ehh

DamianZ1984 pisze: ↑

7 marca 2022, o 18:19

I jeszcze jedno potrafie całymi dniami czuć albo somat albo lęk , mija tylko w jakiś chwilach , wiem że to tylko w głowie a jednak pisząc , czy robiąc jakieś czynności raz na jakiś czas to utrzymuje .Więc koło się kręci , ehh

Tak, moze byc caly dzien nawet najdziwniejszy somat.

to już trwa 1,5 roku a to już długo , czuje jakieś postępy, nowe wnioski ale jednak w tej głowie jeszcze przewaga to lęk natrętne myśli , dam radę , będe pracował .Dziękuję za odpowiedzi

Wczoraj udało mi się potruchtać ogólnie mimo dużego lęku i napięcia coś porobić kreatywnego, niestety koszmary nocne wybudzenia i od rana uczucie duszności nie możność złapania powietrza , każdą emocję mocno przezywam ciałem dlaczego , w głowie mam też myśli że to przez pracę że zawsze na tym stanowisku będą problemy i nigdy się nie wyluzuje itd. Pytanie czy to po prostu natręty bo włąściwie chyba od dziecka byłem mocno pospinany i znam luzu czy radości , może po kilkoma etapami w życiu, dziś widziałem fajny post zęby żyć dziś , chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj , ale jak wcześniej wspominaliśmy mocno sie uzależniłem od osób drugich przy któych w maire normalnie funkcjonuje , sam niestety świruje , myśli chwile płaczu i nie radze Sobie z osamtami i myślami bo poprostu od przebudzenia są do zaśnięcia .Nie cały dzień , ale trwa to już 1,5 roku mam dość oszukiwania samego Siebie .Chce czuć życie nie chować się i uciekać , uwielbiałem ludzi i rozmowy a stałem się odludkiem. Za dużo czasu spędzam w domu sam , praca zdalna i to powoduje że świruje.

Tak przy okazji a jest okazja .WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO W DNIU KOBIET.