znerwicowana_ja pisze: ↑

5 lutego 2021, o 12:04

Aniaaa87 pisze: ↑

4 lutego 2021, o 15:57

A jeszcze zazdroszczę innym matkom ze siedzą wyluzowane na płacach zabaw z dziećmi.Ja czasem pójdę ale co z tego jak przeżywam w srodku katusze.Tylko myśle kiedy pójdę do domu albo się boje ze zemdleje i co one wtedy zrobią,ze same tam zostaną w parku i wogole

Witam w klubie. Mój synek za równy miesiąc skończy 4 lata. Drze o niego na każdym kroku. Ktoś mi kiedyś powiedział że matczynego lęku się nie pozbede nigdy ale takie katusze jak to nazywasz to już nie tylko matczyny lęk a jakaś obsesja żeby dziecku się nic nie stało. Przykład z wczoraj, mój facet był w kuchni wziął małego do. Siebie i mial cos na krajalnicy kroić. Nagle wielki huk i w całym Domu ciemno. Biegnę po omacku do tej kuchni i wołam synka Raz drugi trzeci a ten cisza nic się kompletnie nie odzywa.pierwszw myśl że go prąd porazil takiego przerażenia to jeszcze nie przeżyłam, to były najdłuższe sekundy w moim życiu, serio byłam strasznie przerażona. Okazało się że strzeliła żarówka i wywalił Korki więc niby nic Takiego się nie stało a mój zalękniony mózg odrazu miał gotowy scenariusza że zobaczę moje dziecko niezywe na podłodze. Dramat!!!!! Nie wiem czy osoba bez zaburzenia też by tak zareagowała. W każdym razie ja idąc np do parku rozglądam się z każdej strony czy jakieś psy nie biegają czy rowerzyści itd. Z jednej strony daje mu swobodę na placu zabaw, czy z górki na sankach, czy jakies inne zabawy ale ściska mnie w żołądku na sama myśl że zabawa może się skończyć tragicznie. U Ciebie też jest taki lęk dzieci czy że badać z nimi poza domem zamdlejesz? Mnie na takie myślenie pomaga Validol. Hah. Serio wychodzę mam go zawsze w kieszeni i jak Czuję że zaczynam Się źle czuć biorę go i uspokajam Się. No i staram sie myśleć że nic mi się nie stanie. Ze to tylko lęk To też Pomaga.

daniels pisze: ↑

6 lutego 2021, o 13:42

A ja dzisiaj zabrałem się za porządki w domu. Odkurzanie, mycie podłóg, łazienki itp. Dawno tego nie robiłem osobiście więc postanowiłem coś zmienić, zaangażować się w życie rodzinne, domowe. Jest kiepsko, nie tragicznie ale kiepsko. Wciąż czuję dyskomfort w klatce piersiowej, jakieś delikatne bóle w różnych częściach klatki piersiowej i lekkie zapowietrzanie się. Co jakiś czas siadam bo chyba panikuję. Ostatnio zachowywałem się bardzo zachowawczo do swojego stanu, czyli totalnie się oszczędzałem, wszystko robiłem powoli jakbym miał umrzeć od szybszego działania. A dzisiaj gdy chcę normalnie funkcjonować to czuję dolegliwości które mnie niepokoją, które mnie hamują choć mam ochotę coś robić. Staram się "ryzykować" ale ciężko mi to wychodzi. Mam nadzieję, że lepszy macie dzisiaj dzień.

songoten pisze: ↑

6 lutego 2021, o 00:47

I mam tez tak ze gdy wydaje mi się ze mam ciśnienie np czuje gorąco na twarzy w głowie, ucisk głowy szumy w głowie/uszach, osłabienie, odrealnienie czy zawroty to zazwyczaj nie mam wysokiego ciśnienia. A gdy wydaje mi się ze jest w stabilnie to mam... i na krowie kopytko gdzie tu logika, właśnie to mnie rozpier.dala. Moje ciało mnie samo w uja robi...

Aniaaa87 pisze: ↑

6 lutego 2021, o 13:54

daniels pisze: ↑

6 lutego 2021, o 13:42

A ja dzisiaj zabrałem się za porządki w domu. Odkurzanie, mycie podłóg, łazienki itp. Dawno tego nie robiłem osobiście więc postanowiłem coś zmienić, zaangażować się w życie rodzinne, domowe. Jest kiepsko, nie tragicznie ale kiepsko. Wciąż czuję dyskomfort w klatce piersiowej, jakieś delikatne bóle w różnych częściach klatki piersiowej i lekkie zapowietrzanie się. Co jakiś czas siadam bo chyba panikuję. Ostatnio zachowywałem się bardzo zachowawczo do swojego stanu, czyli totalnie się oszczędzałem, wszystko robiłem powoli jakbym miał umrzeć od szybszego działania. A dzisiaj gdy chcę normalnie funkcjonować to czuję dolegliwości które mnie niepokoją, które mnie hamują choć mam ochotę coś robić. Staram się "ryzykować" ale ciężko mi to wychodzi. Mam nadzieję, że lepszy macie dzisiaj dzień.

Ja tez za bardzo się ze sobą ceregiele.Jakbym była umierająca.Robię coś ale ostrożnie,powoli i zaraz się kładę jakbym musiała odpocząć koniecznie...Ryzykowanie to jest okropnie trudna sprawa.Nie zawsze wychodzi.Ważne ze staramy się.Ja już raz pozbyłam się derealizacji.Ignorowalam to i przeszło a teraz coraz częściej znów jestem taka oddalona.Dziś miałam znów atak pod tytułem mdleje ale jak zwykle nie zemdlałam i jestem słaba tylko jak fix

Aniaaa87 pisze: ↑

6 lutego 2021, o 13:57

songoten pisze: ↑

6 lutego 2021, o 00:47

I mam tez tak ze gdy wydaje mi się ze mam ciśnienie np czuje gorąco na twarzy w głowie, ucisk głowy szumy w głowie/uszach, osłabienie, odrealnienie czy zawroty to zazwyczaj nie mam wysokiego ciśnienia. A gdy wydaje mi się ze jest w stabilnie to mam... i na krowie kopytko gdzie tu logika, właśnie to mnie rozpier.dala. Moje ciało mnie samo w uja robi...

Ja jak miałam na początku atakow paniki to myślałam ze to od ciśnienia.Mierzylam wiec a tam norma 120/80.Ale czasem skakało mi jak wściekłe ze strachu a ja się nakrecalam...Porzuciłam mierzenie i dwa lata nie mierze wcale.

znerwicowana_ja pisze: ↑

6 lutego 2021, o 14:24

Kochani czytam Was i przysięgam mam to samo. Przejdzie nam. Ja uciekam trochę gotowanie. Wczoraj zrobiłam flaki,dzisiaj golabki, upieklam mufinki... Wszystko w dużym lęku. Serio. Ciągłe napięcie i lękowe myśli. Ale co Zrobic. Nie poddam się. Chcę żyć!chcę żyć normalnie

DamianZ1984 pisze: ↑

6 lutego 2021, o 17:10

Ania 87 trzymaj się, wszyscy mamy przejebane a z drugiej strony właściwie nic nam nie jest. Ja niestety wracam do rexetinu narazie który kiedyś mi pomagał.

DamianZ1984 pisze: ↑

6 lutego 2021, o 20:43

Wszyscy wiemy co to jest z czym się je a jednak to tamto itd, no cóż może za bardzo chcemy wyjść, może mamy jeszcze coś do wyjaśnienia sami że sobą w środku, ile się z tym męczysz?