Witajcie chyba zaliczam po raz kolejny kryzys i boję się że mam depresję a nie nerwice zacząłem czytać ta książkę i teraz mam cykora że nie wyjdę z tego i wgl mam trochę trudna sytuację w życiu mam natrętne myśli związane z moją dziewczyną i do tego samobuje od samego rana ;/

tapurka pisze: ↑

2 lipca 2018, o 21:56

Czy mrowienie i brak czucia w stopach i dłoniach to objaw nerwicy? Bo już sm sobie zaczynam wkręcać

Tak, tyle ci powiem.

Celine Marie pisze: ↑

2 lipca 2018, o 22:33

tapurka pisze: ↑

2 lipca 2018, o 21:56

Czy mrowienie i brak czucia w stopach i dłoniach to objaw nerwicy? Bo już sm sobie zaczynam wkręcać

To zależy,jakieś badania miałaś?

Nie miałam. A jakie można zrobić?

Markowski pisze: ↑

3 lipca 2018, o 07:40

Witajcie chyba zaliczam po raz kolejny kryzys i boję się że mam depresję a nie nerwice zacząłem czytać ta książkę i teraz mam cykora że nie wyjdę z tego i wgl mam trochę trudna sytuację w życiu mam natrętne myśli związane z moją dziewczyną i do tego samobuje od samego rana ;/

Od nerwicy może się zrobić depresja. Tylko to nie jest taka typowa, a uzależniona od natężenia nerwicy, człowiek w chorobie, bez widoku na polepszenie, z bólami, lękiem może wpaść w taką depresję. Ja tak w styczniu miałam, że tylko leżałam w łóżku, cały dzień mogłam spać, na nic nie miałam siły ani ochoty, negatywne myśli, samopoczucie do d**y. Teraz na wenlafaksynie dostałam że tak powiem kopa do działania, nie czuję się zmęczona, ale to też ma swoje negatywy np. budzę się codziennie o 5 rano i nie mogę już zasnąć, mam duże lęki po przebudzeniu. Więc teraz nerwica w pełni, depresja sobie poszła.

witorrr98 pisze: ↑

3 lipca 2018, o 11:15

tapurka pisze: ↑

2 lipca 2018, o 21:56

Czy mrowienie i brak czucia w stopach i dłoniach to objaw nerwicy? Bo już sm sobie zaczynam wkręcać

Tak, tyle ci powiem.

dziękuję

Się żyje

Się pracuje, się kładzie spać, się wraca, się jeździ, się je i oddycha

Jest .. JAKOŚ

Jakoś jest

I naprawdę potrafię zspomieć, wyluzować się, zrelaksować, odlecieć. I naprawdę potrafię przeżywać... odkrywać...zachwycać się.

Ale wciąż się obawiam że coś stracę. Że coś się rozpadnie. Że ktoś odejdzie. Że mi się coś stanie .

I dziś to jest ten moment gdy chce się schować przed całym światem, gdzie chce się po prostu przytulić, poczuć bicie czyjegoś serca ..usłyszeć: "JA JESTEM". Lecz nie ma nic.Nikogo kto mógłby mnie obronić. Komu mogłabym spojrzeć w oczy i może się nawet popłakać. Komu mogłabym zaufać

Sprzedawanie siebie za kilka dobrych słów które na moment sprawią że poczuje się lepiej nie czyni że mnie osoby nie-samotnej . Wciąż czuję strach i nie mam z kim się nim podzielić. Czy ja kogoś obchodzę? Kto by za mną poszedł w ogień ? Rozkładam ręce i naprawdę ja nie wiem... uciekać chce ...ale gdzie? Dokąd? Jestem bezbronna i wystraszona . Taka mała biedna Laurka...

Laurka2018 pisze: ↑

3 lipca 2018, o 17:17

Się żyje

Się pracuje, się kładzie spać, się wraca, się jeździ, się je i oddycha

Jest .. JAKOŚ

Jakoś jest

I naprawdę potrafię zspomieć, wyluzować się, zrelaksować, odlecieć. I naprawdę potrafię przeżywać... odkrywać...zachwycać się.

Ale wciąż się obawiam że coś stracę. Że coś się rozpadnie. Że ktoś odejdzie. Że mi się coś stanie .

I dziś to jest ten moment gdy chce się schować przed całym światem, gdzie chce się po prostu przytulić, poczuć bicie czyjegoś serca ..usłyszeć: "JA JESTEM". Lecz nie ma nic.Nikogo kto mógłby mnie obronić. Komu mogłabym spojrzeć w oczy i może się nawet popłakać. Komu mogłabym zaufać

Sprzedawanie siebie za kilka dobrych słów które na moment sprawią że poczuje się lepiej nie czyni że mnie osoby nie-samotnej . Wciąż czuję strach i nie mam z kim się nim podzielić. Czy ja kogoś obchodzę? Kto by za mną poszedł w ogień ? Rozkładam ręce i naprawdę ja nie wiem... uciekać chce ...ale gdzie? Dokąd? Jestem bezbronna i wystraszona . Taka mała biedna Laurka...

Tzn, że nie masz chłopaka?

Nerwyzestali pisze: ↑

3 lipca 2018, o 17:52

Laurka2018 pisze: ↑

3 lipca 2018, o 17:17

Się żyje

Się pracuje, się kładzie spać, się wraca, się jeździ, się je i oddycha

Jest .. JAKOŚ

Jakoś jest

I naprawdę potrafię zspomieć, wyluzować się, zrelaksować, odlecieć. I naprawdę potrafię przeżywać... odkrywać...zachwycać się.

Ale wciąż się obawiam że coś stracę. Że coś się rozpadnie. Że ktoś odejdzie. Że mi się coś stanie .

I dziś to jest ten moment gdy chce się schować przed całym światem, gdzie chce się po prostu przytulić, poczuć bicie czyjegoś serca ..usłyszeć: "JA JESTEM". Lecz nie ma nic.Nikogo kto mógłby mnie obronić. Komu mogłabym spojrzeć w oczy i może się nawet popłakać. Komu mogłabym zaufać

Sprzedawanie siebie za kilka dobrych słów które na moment sprawią że poczuje się lepiej nie czyni że mnie osoby nie-samotnej . Wciąż czuję strach i nie mam z kim się nim podzielić. Czy ja kogoś obchodzę? Kto by za mną poszedł w ogień ? Rozkładam ręce i naprawdę ja nie wiem... uciekać chce ...ale gdzie? Dokąd? Jestem bezbronna i wystraszona . Taka mała biedna Laurka...

Tzn, że nie masz chłopaka?

No nawet męża mam. Ale nie- nie mam.

Laurka2018 pisze: ↑

3 lipca 2018, o 18:12

Nerwyzestali pisze: ↑

3 lipca 2018, o 17:52

Laurka2018 pisze: ↑

3 lipca 2018, o 17:17

Się żyje

Się pracuje, się kładzie spać, się wraca, się jeździ, się je i oddycha

Jest .. JAKOŚ

Jakoś jest

I naprawdę potrafię zspomieć, wyluzować się, zrelaksować, odlecieć. I naprawdę potrafię przeżywać... odkrywać...zachwycać się.

Ale wciąż się obawiam że coś stracę. Że coś się rozpadnie. Że ktoś odejdzie. Że mi się coś stanie .

I dziś to jest ten moment gdy chce się schować przed całym światem, gdzie chce się po prostu przytulić, poczuć bicie czyjegoś serca ..usłyszeć: "JA JESTEM". Lecz nie ma nic.Nikogo kto mógłby mnie obronić. Komu mogłabym spojrzeć w oczy i może się nawet popłakać. Komu mogłabym zaufać

Sprzedawanie siebie za kilka dobrych słów które na moment sprawią że poczuje się lepiej nie czyni że mnie osoby nie-samotnej . Wciąż czuję strach i nie mam z kim się nim podzielić. Czy ja kogoś obchodzę? Kto by za mną poszedł w ogień ? Rozkładam ręce i naprawdę ja nie wiem... uciekać chce ...ale gdzie? Dokąd? Jestem bezbronna i wystraszona . Taka mała biedna Laurka...

Tzn, że nie masz chłopaka?

No nawet męża mam. Ale nie- nie mam.

A on cię nie może przytulić i obronić?

Nerwyzestali pisze: ↑

3 lipca 2018, o 18:19

Laurka2018 pisze: ↑

3 lipca 2018, o 18:12

Nerwyzestali pisze: ↑

3 lipca 2018, o 17:52

Tzn, że nie masz chłopaka?

No nawet męża mam. Ale nie- nie mam.

A on cię nie może przytulić i obronić?

To normalnie ze w tym czasie czujesz się osamotniona. Tez mialam takie przemyslenia, ze jestem sama ze mimo iz kolo mnie sa osoby to ja cierpię. W dosc mocnym stanie lekowym samopoczucie jest fatalne. Z czasem tez zobaczysz jasne strony

Ohhh już było nawet lepiej może nie jakos dużo ale lekko lepiej ... Mam natrętne myśli samobójcze i nie wiem co mnie pchnęło poczytać o nich przed chwilą na abc zdrowie ... Gdzie piszą że te myśli są groźne i trzeba je tam traktować jaa pierdziele czy to kiedyś przejdzie ? Sama zrobiłam durnote i zaczęłam czytać ale dlaczego nie wiem ... Bo ostatnio tego nie robiłam ...

tapurka pisze: ↑

3 lipca 2018, o 12:35

Celine Marie pisze: ↑

2 lipca 2018, o 22:33

tapurka pisze: ↑

2 lipca 2018, o 21:56

Czy mrowienie i brak czucia w stopach i dłoniach to objaw nerwicy? Bo już sm sobie zaczynam wkręcać

To zależy,jakieś badania miałaś?

Nie miałam. A jakie można zrobić?

Z tym pytaniem to do lekarza.

Ewelsonek pisze: ↑

3 lipca 2018, o 19:17

Ohhh już było nawet lepiej może nie jakos dużo ale lekko lepiej ... Mam natrętne myśli samobójcze i nie wiem co mnie pchnęło poczytać o nich przed chwilą na abc zdrowie ... Gdzie piszą że te myśli są groźne i trzeba je tam traktować jaa pierdziele czy to kiedyś przejdzie ? Sama zrobiłam durnote i zaczęłam czytać ale dlaczego nie wiem ... Bo ostatnio tego nie robiłam ...

Bo ostatnie szalenstwa pogody zachecają do takiego kiblowania w domu i negatywengo podejscia do wszystkiego, a co za tym idzie do nudow i ostatecznie pyrania w necie. Wyluzuj, postaraj sie zrelaksowac np jakis spacer lub rower. Zajmij sie robieniem czegos co lubisz! Wtedy np u mnie kazde mysli w koncu cichną. Trzymam kciuki

Ewelsonek pisze: ↑

3 lipca 2018, o 19:17

Ohhh już było nawet lepiej może nie jakos dużo ale lekko lepiej ... Mam natrętne myśli samobójcze i nie wiem co mnie pchnęło poczytać o nich przed chwilą na abc zdrowie ... Gdzie piszą że te myśli są groźne i trzeba je tam traktować jaa pierdziele czy to kiedyś przejdzie ? Sama zrobiłam durnote i zaczęłam czytać ale dlaczego nie wiem ... Bo ostatnio tego nie robiłam ...

Czytanie w Internecie pogarsza sprawę albo wręcz robi problem z niczego. Wiem to z doświadczenia. Czytanie o chorobach zrobiło mi z mózgu sieczke. Lepiej zajmij się czymś tak żebyś nie miała na to czasu.

O znów się będę żalić, nadal moje dni są kiepskie setki natretów i pozwalający lek od rana. Natrety są takie okropne,od śmierci przyjaciółki jest ich tyle że ciężko mi żyć. Codziennie robię swoje mimo panicznego leku , wychodzę, sprzątam, gotuję, czytam, ćwicze, zajmuje się się domem i dziecmi itp staram się zająć czymś, skupić na swoich pasjach, ale to na nic, nadal tkwi w nerwicowym kółku . Dziś kiedy robiłam zakupy kątem oka zobaczyłam kobietę cieżarną, i zaraz przyszła myśl, a co jeśli zabije ją i jej dziecko, te same myśli przychodzą w stosunku do moich dzieci "że niby chce je pozabjać", że mam schizofrenie, że zwariuje, myśli że mogę być pedofilem, obrazy myślowe o tej treści,. Od rana zalewa mnie fala leku, czuję się jak podły człowiek, czuję do siebie obrzydzenie, kiedy patrzę na swoje dziecko i przychodzi ta myśl że mogłabym je zabić, niby wszystko wiem że te myśli pojawiają się za sprawą leku i są iracionalne, I powinnam je zaakceptować, ale chyba nie potrafię i tu leży problem . Natrety o samobójstwie nie wywołują u mnie żadne leku. Kurcze wiem że wtedy przeszło, to teraz też powinno ,. TO mój 3 nawrót nerwicy wtedy było tak samo, tyle że szybko się z tego pozbierałam ,I dwa razy mi się udało to pokonać. Tym razem to trwa tak długo że boję się że nie przejdzie , ale muszę dać radę po prostu muszę mam dzieci i one są najważniejsze. A teraz biorę się w garść i będzie lepiej, jutro wam napiszę że mam dobry dzień . Zastanawiam się na konsultacja i z Wiktorem , co o nich myślicie? Obecnie chodzę do psychologa psychonalityka, ale analiza moich myśli to chyba nie jest dobry pomysł. Od razu przepraszam za chaos wypowiedzi ale mam atak paniki.