sebastian86 pisze: ↑

14 czerwca 2017, o 09:38

wstaje zawsze jakos ale co z tego...ja chce sie obudzic wypoczety i z jakas energia

No i sam sobie robisz tym presję. Przestań oczekiwać że obudzisz się rano w euforii. Na razie będziesz się czuł źle bo masz nerwicę, zaakceptuj to

cocco pisze: ↑

14 czerwca 2017, o 09:44

Ja najchętniej po prostu wróciłabym do leków, żeby nie musieć tego wszystkiego czuć, tak się strasznie męczyć. Chciałabym tylko odzyskać swoje dawne życie, a mam wrażenie, coraz więcej czytając postów i myśląc o tym, że już nigdy nie będzie normalnie.

Przestań, nie poddawaj się... Z takim podejsciem będziesz ciągle tkwić w miejscu! Gdzie Twoja akceptacja? Gdzie Twoja cierpliwosc? Gdzie wola walki? Leki nie rozwiązują problemów, przecież już to przerabialas

to juz trwa tak dlugo ze te oczekiwanie poprawy jest po prostu nie od odparcia...

cocco pisze: ↑

14 czerwca 2017, o 08:56

Iwona29 pisze: ↑

14 czerwca 2017, o 08:11

Niestety dzis znowu od rana spieta.Tlucze mnie wewnatrz i zaraz biegunka.Mam dosyc bo nie chce chudnac

Zjedz coś, wypij Smectę w razie potrzeby i będzie ok.

Jem w wolnej chwili bo dzis targ jest i mamy duzo ludzi w sklepie.Obsluga i zrobienie towaru kiepsko dzis idzie

eyeswithoutaface pisze: ↑

14 czerwca 2017, o 09:48

cocco pisze: ↑

14 czerwca 2017, o 09:44

Ja najchętniej po prostu wróciłabym do leków, żeby nie musieć tego wszystkiego czuć, tak się strasznie męczyć. Chciałabym tylko odzyskać swoje dawne życie, a mam wrażenie, coraz więcej czytając postów i myśląc o tym, że już nigdy nie będzie normalnie.

Przestań, nie poddawaj się... Z takim podejsciem będziesz ciągle tkwić w miejscu! Gdzie Twoja akceptacja? Gdzie Twoja cierpliwosc? Gdzie wola walki? Leki nie rozwiązują problemów, przecież już to przerabialas

Nie rozwiązują, ale po nich można normalnie żyć. I dopóki je biorę jest ok.
Po prostu czuję taką bezsilność, że nie umiem być ani cierpliwa, ani akceptować, ani starać się to wszystko zlewać. Siedzę w pracy i się boję, boję, zastanawiam, boję! No po prostu nie umiem. Chciałam się cieszyć tym czasem, chciałam np. w pełni świadomie uczestniczyć w przygotowaniach do mojego ślubu, a nie tylko sztywnieć i zastygać w tym przerażeniu, że tracę siebie.
Ja naprawdę lubiłam się śmiać, lubiłam jeść, wychodzić, lubiłam pobyć sama ze sobą i poczytać książkę - a teraz jestem jak w jakimś jednym wielkim zagrożeniu, czekam tylko na wieczór, aż trochę minie i zasnę. Tak jakby moje codzienne sprawy w ogóle mnie nie interesowały i były całkiem bezsensowne i błahe. Nic mnie nie cieszy i nie interesuje, działam jak automat. To jest wszystko na pewno normalne? Przepraszam, że ciagle o to pytam, ale jestem w takim stanie, że po prostu muszę

Jak czytam Wasze posty, to widzę siebie z zeszłego roku. Może Was trochę nakieruje-czytajcie artykuły Victora i Divina, słuchajcie ich pogadanek na yt; do tego medytacja relaksacyjna i drzemki energetyczne(15-20 minut). Mnie to wyciągnęło z otchłani, bo z każdą kolejną lekturą docierało do mnie coś nowego i utrwalała się poprzednio zdobyta wiedza. Jeżeli ciągle się czujecie źle, od dłuższego czasu nie ma poprawy, to oznacza, że ciągle robicie te same błędy
"szaleństwem jest robić ciągle to samo i oczekiwać innych rezultatów". Naprawdę poświęćcie te kilka-kilkanascie dni na czytanie i słuchanie, a wrócicie tutaj odmienieni, złapiecie wiatr w żagle i dostaniecie zastrzyk energii do walki o swoje życie.

Witam eszystkich,chcialbym prosic o rade.moja nerwice mam pod kontrole i nie jest zle.moj problem zaczal sie wczoraj.wrocilam od kekarxa do ktorego udalam sie z zapaleniem pecherza.po badaniu moczu nic w nim nie bylo.z uwagi jednak ze mam zabieg na co inne we wtorek przepisal mi antybiotyk na 5dni bo musze byc 100procentowo zdrowa a pecherz mnie boli i mogloby sie cos rozwinac.ale ja od wieczora czuje takie pobudzenie psychoruchowe jakie mam po wit.b.strasznie nie lubie tego pobudzenia czuje go w recach i nodgach nie wiem co zrobic ze soba.dzwinilam do lekarza mam brac jak zaczelam do konca i ze to oczywiscie nie od lekow.jak identycznie mialam po wprowadzeniu psychotropow.nie wierze lekarza i dlatego chcialabym spytac czy moze ktos z was mial takie objawy po antybiotyku.i co mam robic.przejdzie to wstretne odczucie.licze na was dzieki

martyna1984 pisze: ↑

14 czerwca 2017, o 10:46

Witam eszystkich,chcialbym prosic o rade.moja nerwice mam pod kontrole i nie jest zle.moj problem zaczal sie wczoraj.wrocilam od kekarxa do ktorego udalam sie z zapaleniem pecherza.po badaniu moczu nic w nim nie bylo.z uwagi jednak ze mam zabieg na co inne we wtorek przepisal mi antybiotyk na 5dni bo musze byc 100procentowo zdrowa a pecherz mnie boli i mogloby sie cos rozwinac.ale ja od wieczora czuje takie pobudzenie psychoruchowe jakie mam po wit.b.strasznie nie lubie tego pobudzenia czuje go w recach i nodgach nie wiem co zrobic ze soba.dzwinilam do lekarza mam brac jak zaczelam do konca i ze to oczywiscie nie od lekow.jak identycznie mialam po wprowadzeniu psychotropow.nie wierze lekarza i dlatego chcialabym spytac czy moze ktos z was mial takie objawy po antybiotyku.i co mam robic.przejdzie to wstretne odczucie.licze na was dzieki

Pewnie, że przejdzie! Spoko, próbuj nie zwracać na to uwagi.

Heimdall pisze: ↑

14 czerwca 2017, o 10:29

Jak czytam Wasze posty, to widzę siebie z zeszłego roku. Może Was trochę nakieruje-czytajcie artykuły Victora i Divina, słuchajcie ich pogadanek na yt; do tego medytacja relaksacyjna i drzemki energetyczne(15-20 minut). Mnie to wyciągnęło z otchłani, bo z każdą kolejną lekturą docierało do mnie coś nowego i utrwalała się poprzednio zdobyta wiedza. Jeżeli ciągle się czujecie źle, od dłuższego czasu nie ma poprawy, to oznacza, że ciągle robicie te same błędy
"szaleństwem jest robić ciągle to samo i oczekiwać innych rezultatów". Naprawdę poświęćcie te kilka-kilkanascie dni na czytanie i słuchanie, a wrócicie tutaj odmienieni, złapiecie wiatr w żagle i dostaniecie zastrzyk energii do walki o swoje życie.

Kur tyle ze mi czasu braknie bo w biegu wszystko i praca i ogolnie moje zycie.W biegu to i wys.....sie nie mozna.
Slucham kiedy tylko moge chlopakow a raz to az usnelam bo zmeczona bylam i tak to mowili milo ze zasnelam
Najgorsze ze aby sie wybudze i juz mnie trzesie i wez zacznij dobrze dzien jak po snie takie cudawianki.

Mną jakoś telepie niemal od samego rana. Ręce lekko drżą, czuję osłabienie, senność i jakiś kompletny brak sił. Od 12 dni biorę sertagen, na razie jedną tabletkę, mam wrażenie, że to po tym leku. Mam nadzieję, że to minie, bo od poniedziałku muszę iść do roboty Dostałam jeszcze trittico na na noc, ale mam po nim biegunkę, więc chyba nie będę go brać.

Lorena pisze: ↑

14 czerwca 2017, o 13:31

Mną jakoś telepie niemal od samego rana. Ręce lekko drżą, czuję osłabienie, senność i jakiś kompletny brak sił. Od 12 dni biorę sertagen, na razie jedną tabletkę, mam wrażenie, że to po tym leku. Mam nadzieję, że to minie, bo od poniedziałku muszę iść do roboty Dostałam jeszcze trittico na na noc, ale mam po nim biegunkę, więc chyba nie będę go brać.

Ja nie biore żadnych leków,a cierpialam okolo 2 miesiecy na chroniczne zmeczenie... ale do takiego stopnia,ze sypilam po 12 h i nadal bylam zmeczona... czasami jak wychodzilam do znajomych to wrecz zasypialam... ale to tu trzeba akcepacji dla tego stanu,ze jakis czas tak bedzie i tyle,szarpanie sie z tym daje odwrotny efekt w postaci jeszcze wiekszego zmeczenia. Dla mnie odebranie tych sil bylo pewna wskazowka,ze za duzo poswiecam nerwow na somaty czy mysli skoro to mnie tak wykonczylo... i od tego momentu zaczelam ostro pracowac nad sobą )

Lorena pisze: ↑

14 czerwca 2017, o 13:31

Mną jakoś telepie niemal od samego rana. Ręce lekko drżą, czuję osłabienie, senność i jakiś kompletny brak sił. Od 12 dni biorę sertagen, na razie jedną tabletkę, mam wrażenie, że to po tym leku. Mam nadzieję, że to minie, bo od poniedziałku muszę iść do roboty Dostałam jeszcze trittico na na noc, ale mam po nim biegunkę, więc chyba nie będę go brać.

Ogolnie po lekach mozesz do tych 2 tyg czuc sie gorzwj bo jak wiesz organizm sie przyzwyczaja.Ja tak kiedys mialam i tata moj tez.Ale zawsze mozesz powiedziec o tym lekarzowi.
Bedzie ok

No ale co sądzicie o lekach? Naprawdę takie złe?

3,5 roku brałem leki-zero efektów i jeszcze bardziej się wkręciłem w nerwice. Gdybym trafił wcześniej na to forum i olał psychiatrę, to już miałbym zaburzenie za sobą. Zdecydowane NIE dla leków.

Ja bralam leki 1.5 roku z bardzo dobrym efektem. Pai doktor starannie mi dobrała lek, metodą prób i błędów, bo powiedzmy soibe szczerze- nie wsyztskie na nas będą dobrze dzialać. Odstawiłam w maju, ale miałam nawrót ( dlatego ze polegałam tylko na lekach), 3 dni tmeu powróciłam do leku za sugestią Pani psycholog decydując się tym razem na jednoczesnę uczęszczanie na terapie i pracę nad sobą. Początkowo byłam źle nastawiona do powrotu do leku, bardoz nie chciałam. Ale pani psycholog mnie przekonała. wróciłam i nie żałuje. Teraz wiem, że w swojej upartości za szybko odstawiłam leki, jak przyjdzie odpowiedni czas to wtedy będę zostawiać