Wyrzuć z siebie COŚ

maartini · 18 września 2017, o 20:26

Wku*wia mnie to, że jestem cholernym tchórzem, że nie umiem być szczęśliwa i wolę siedzieć w swoich fantazjach niż zdobyć się na jakąkolwiek odwagę i zawalczyć o siebie...

mata119 · 18 września 2017, o 22:18

maartini pisze: ↑
18 września 2017, o 20:26
Wku*wia mnie to, że jestem cholernym tchórzem, że nie umiem być szczęśliwa i wolę siedzieć w swoich fantazjach niż zdobyć się na jakąkolwiek odwagę i zawalczyć o siebie...

A jak mnie to wkurza

Tylko jak ja sie czasem tak porządnie wkurzę tą nerwicą to wtedy tak jej robię na przekór mam taką siłe,ze nic mi nie dolega <boks>
To jest własnie nasza psychika....
Mozna...a nawet trzeba olewac te lęki,objawy,myśli,bo to bzdury totalne...nasze wkręcanie.....

maartini · 18 września 2017, o 22:36

mata119 pisze: ↑
18 września 2017, o 22:18

maartini pisze: ↑
18 września 2017, o 20:26
Wku*wia mnie to, że jestem cholernym tchórzem, że nie umiem być szczęśliwa i wolę siedzieć w swoich fantazjach niż zdobyć się na jakąkolwiek odwagę i zawalczyć o siebie...

A jak mnie to wkurza
Tylko jak ja sie czasem tak porządnie wkurzę tą nerwicą to wtedy tak jej robię na przekór mam taką siłe,ze nic mi nie dolega <boks>
To jest własnie nasza psychika....
Mozna...a nawet trzeba olewac te lęki,objawy,myśli,bo to bzdury totalne...nasze wkręcanie.....

Ja nawet jestem przekonana, że gdybym potrafiła się trochę odważyć, trochę otworzyć to po zaburzeniu nie byłoby śladu... Natrętów potrafię się pozbywać, po DD zostały ślady, ale ja tkwię nadal w uwierających mnie sytuacjach, jestem uparta, nie potarfię mówić o uczuciach i zawsze wymyślę sobie jakiś problem do analizy, ale ja wiem że to taka ucieczka przed życiem... Ogólnie wku..wia mnie to.
Miałam dziś okropny sen, w którym śniło mi się że chłopak z którym się rozstałam ale nadal coś czuję do niego, miał wypadek a ja cały czas zastanawiałam sie czy powinnam się odezwać, pojechać, gdy się w końcu zdecydowałam okazało sie ze zmarł... Nie mogę się otrząsnąc z tego snu... mam traume... I Nie chodzi o to że ja wierzę, że ten sen się spełni czy coś, bo ja nie wierzę w sny, tylko o tą moją bierność w tym śnie...

mata119 · 19 września 2017, o 08:08

maartini pisze: ↑
18 września 2017, o 22:36

mata119 pisze: ↑
18 września 2017, o 22:18

maartini pisze: ↑
18 września 2017, o 20:26
Wku*wia mnie to, że jestem cholernym tchórzem, że nie umiem być szczęśliwa i wolę siedzieć w swoich fantazjach niż zdobyć się na jakąkolwiek odwagę i zawalczyć o siebie...

A jak mnie to wkurza
Tylko jak ja sie czasem tak porządnie wkurzę tą nerwicą to wtedy tak jej robię na przekór mam taką siłe,ze nic mi nie dolega <boks>
To jest własnie nasza psychika....
Mozna...a nawet trzeba olewac te lęki,objawy,myśli,bo to bzdury totalne...nasze wkręcanie.....
Ja nawet jestem przekonana, że gdybym potrafiła się trochę odważyć, trochę otworzyć to po zaburzeniu nie byłoby śladu... Natrętów potrafię się pozbywać, po DD zostały ślady, ale ja tkwię nadal w uwierających mnie sytuacjach, jestem uparta, nie potarfię mówić o uczuciach i zawsze wymyślę sobie jakiś problem do analizy, ale ja wiem że to taka ucieczka przed życiem... Ogólnie wku..wia mnie to.
Miałam dziś okropny sen, w którym śniło mi się że chłopak z którym się rozstałam ale nadal coś czuję do niego, miał wypadek a ja cały czas zastanawiałam sie czy powinnam się odezwać, pojechać, gdy się w końcu zdecydowałam okazało sie ze zmarł... Nie mogę się otrząsnąc z tego snu... mam traume... I Nie chodzi o to że ja wierzę, że ten sen się spełni czy coś, bo ja nie wierzę w sny, tylko o tą moją bierność w tym śnie...

Więc doskonale wiesz nad czym trzeba popracować

Ja też popracuję nad sobą raz mi to lepiej wychodzi raz gorzej....
Ale najważniejsze są chęci...

A jesli chodzi o sny....
Wiesz jak mi się coś złego przyśni to ja też to przeżywam... I też w sny nie wierzę ale jednak gdzies ten lęk jest po strasznym śnie...
Myślę,ze większosć z Nas tak ma....
Przy zaburzeniu...

Głowa do góry....
Kiedyś będziemy się z tego śmiac....

maartini · 19 września 2017, o 18:47

mata119 pisze: ↑
19 września 2017, o 08:08

maartini pisze: ↑
18 września 2017, o 22:36

mata119 pisze: ↑
18 września 2017, o 22:18

A jak mnie to wkurza
Tylko jak ja sie czasem tak porządnie wkurzę tą nerwicą to wtedy tak jej robię na przekór mam taką siłe,ze nic mi nie dolega <boks>
To jest własnie nasza psychika....
Mozna...a nawet trzeba olewac te lęki,objawy,myśli,bo to bzdury totalne...nasze wkręcanie.....
Ja nawet jestem przekonana, że gdybym potrafiła się trochę odważyć, trochę otworzyć to po zaburzeniu nie byłoby śladu... Natrętów potrafię się pozbywać, po DD zostały ślady, ale ja tkwię nadal w uwierających mnie sytuacjach, jestem uparta, nie potarfię mówić o uczuciach i zawsze wymyślę sobie jakiś problem do analizy, ale ja wiem że to taka ucieczka przed życiem... Ogólnie wku..wia mnie to.
Miałam dziś okropny sen, w którym śniło mi się że chłopak z którym się rozstałam ale nadal coś czuję do niego, miał wypadek a ja cały czas zastanawiałam sie czy powinnam się odezwać, pojechać, gdy się w końcu zdecydowałam okazało sie ze zmarł... Nie mogę się otrząsnąc z tego snu... mam traume... I Nie chodzi o to że ja wierzę, że ten sen się spełni czy coś, bo ja nie wierzę w sny, tylko o tą moją bierność w tym śnie...
Więc doskonale wiesz nad czym trzeba popracować
Ja też popracuję nad sobą raz mi to lepiej wychodzi raz gorzej....
Ale najważniejsze są chęci...

A jesli chodzi o sny....
Wiesz jak mi się coś złego przyśni to ja też to przeżywam... I też w sny nie wierzę ale jednak gdzies ten lęk jest po strasznym śnie...
Myślę,ze większosć z Nas tak ma....
Przy zaburzeniu...

Głowa do góry....
Kiedyś będziemy się z tego śmiac....

Dzięki Mata

wiem teoretycznie z czym walczę, ale czasem wątpię że uda mi się zmienić cos w sobie, zwlaszcza że mój umysł chciałby strasznie dużo. Cały czas zastanawiam się nad tym czym jest szczeście, tak mocno analizuje wszystko, że dziś chciałabym mieszkać nad morzem, jutro nauczyć się nowego języka, czasem się czuję tak jakbym żyła w jakiejś poczekalni, kompletnie nie umiem cieszyć się tym co mam, czuję się też w cholerę samotna, a nie umiem się z nikim związać bo czuję coś do chłopaka, z którym już dawno rozeszły nam się drogi...
Tzn może trochę przesadziłam czasem zdarzają mi się lepsze dni, właściwie nawet bardzo dobre, ale wciaż mam to uczucie z tyłu głowy że popełniłam w życiu jakiś błąd i że powinnam byc w innym miejscu niż jestem... Okropne uczucie
wiem też, że za mało akceptacji w tym wszystkim,no ale chciałam to z siebie wyrzucić bo smutno mi dziś.

mata119 · 19 września 2017, o 21:46

maartini pisze: ↑
19 września 2017, o 18:47

mata119 pisze: ↑
19 września 2017, o 08:08

maartini pisze: ↑
18 września 2017, o 22:36

Ja nawet jestem przekonana, że gdybym potrafiła się trochę odważyć, trochę otworzyć to po zaburzeniu nie byłoby śladu... Natrętów potrafię się pozbywać, po DD zostały ślady, ale ja tkwię nadal w uwierających mnie sytuacjach, jestem uparta, nie potarfię mówić o uczuciach i zawsze wymyślę sobie jakiś problem do analizy, ale ja wiem że to taka ucieczka przed życiem... Ogólnie wku..wia mnie to.
Miałam dziś okropny sen, w którym śniło mi się że chłopak z którym się rozstałam ale nadal coś czuję do niego, miał wypadek a ja cały czas zastanawiałam sie czy powinnam się odezwać, pojechać, gdy się w końcu zdecydowałam okazało sie ze zmarł... Nie mogę się otrząsnąc z tego snu... mam traume... I Nie chodzi o to że ja wierzę, że ten sen się spełni czy coś, bo ja nie wierzę w sny, tylko o tą moją bierność w tym śnie...
Więc doskonale wiesz nad czym trzeba popracować
Ja też popracuję nad sobą raz mi to lepiej wychodzi raz gorzej....
Ale najważniejsze są chęci...

A jesli chodzi o sny....
Wiesz jak mi się coś złego przyśni to ja też to przeżywam... I też w sny nie wierzę ale jednak gdzies ten lęk jest po strasznym śnie...
Myślę,ze większosć z Nas tak ma....
Przy zaburzeniu...

Głowa do góry....
Kiedyś będziemy się z tego śmiac....

Dzięki Mata
wiem teoretycznie z czym walczę, ale czasem wątpię że uda mi się zmienić cos w sobie, zwlaszcza że mój umysł chciałby strasznie dużo. Cały czas zastanawiam się nad tym czym jest szczeście, tak mocno analizuje wszystko, że dziś chciałabym mieszkać nad morzem, jutro nauczyć się nowego języka, czasem się czuję tak jakbym żyła w jakiejś poczekalni, kompletnie nie umiem cieszyć się tym co mam, czuję się też w cholerę samotna, a nie umiem się z nikim związać bo czuję coś do chłopaka, z którym już dawno rozeszły nam się drogi...
Tzn może trochę przesadziłam czasem zdarzają mi się lepsze dni, właściwie nawet bardzo dobre, ale wciaż mam to uczucie z tyłu głowy że popełniłam w życiu jakiś błąd i że powinnam byc w innym miejscu niż jestem... Okropne uczucie
wiem też, że za mało akceptacji w tym wszystkim,no ale chciałam to z siebie wyrzucić bo smutno mi dziś.

Nie martw się....
Ja tez mam czasem wrazenie,ze sama nie wiem czego chcę....
Jakby mnie cos uwierało...tylko nie wiem dokładnie co....
Zmienic mozna coś zawsze w swoim zyciu...

Czy jest się tchorzem czy supermenem

"Człowiek który ciągle analizuje swoją przeszłość i jest tak bardzo zaniepokojony swoją przyszłością,nie potrafi cieszyć się teraźniejszością.W rezultacie nie żyje ani w teraźniejszości ani w przyszłości.Źyje tak jakby nigdy nie miał umrzeć,po czym kiedyś umiera tak naprawdę nie żyjąc...."

Coś w tym jest....

Ściskam i zyczę duuuużo uśmiechu...
To cudowny darmowy lek...na wiele dolegliwości

maartini · 20 września 2017, o 22:26

mata119 pisze: ↑
19 września 2017, o 21:46

maartini pisze: ↑
19 września 2017, o 18:47

mata119 pisze: ↑
19 września 2017, o 08:08

Więc doskonale wiesz nad czym trzeba popracować
Ja też popracuję nad sobą raz mi to lepiej wychodzi raz gorzej....
Ale najważniejsze są chęci...

A jesli chodzi o sny....
Wiesz jak mi się coś złego przyśni to ja też to przeżywam... I też w sny nie wierzę ale jednak gdzies ten lęk jest po strasznym śnie...
Myślę,ze większosć z Nas tak ma....
Przy zaburzeniu...

Głowa do góry....
Kiedyś będziemy się z tego śmiac....

Dzięki Mata
wiem teoretycznie z czym walczę, ale czasem wątpię że uda mi się zmienić cos w sobie, zwlaszcza że mój umysł chciałby strasznie dużo. Cały czas zastanawiam się nad tym czym jest szczeście, tak mocno analizuje wszystko, że dziś chciałabym mieszkać nad morzem, jutro nauczyć się nowego języka, czasem się czuję tak jakbym żyła w jakiejś poczekalni, kompletnie nie umiem cieszyć się tym co mam, czuję się też w cholerę samotna, a nie umiem się z nikim związać bo czuję coś do chłopaka, z którym już dawno rozeszły nam się drogi...
Tzn może trochę przesadziłam czasem zdarzają mi się lepsze dni, właściwie nawet bardzo dobre, ale wciaż mam to uczucie z tyłu głowy że popełniłam w życiu jakiś błąd i że powinnam byc w innym miejscu niż jestem... Okropne uczucie
wiem też, że za mało akceptacji w tym wszystkim,no ale chciałam to z siebie wyrzucić bo smutno mi dziś.
Nie martw się....
Ja tez mam czasem wrazenie,ze sama nie wiem czego chcę....
Jakby mnie cos uwierało...tylko nie wiem dokładnie co....
Zmienic mozna coś zawsze w swoim zyciu...

Czy jest się tchorzem czy supermenem

"Człowiek który ciągle analizuje swoją przeszłość i jest tak bardzo zaniepokojony swoją przyszłością,nie potrafi cieszyć się teraźniejszością.W rezultacie nie żyje ani w teraźniejszości ani w przyszłości.Źyje tak jakby nigdy nie miał umrzeć,po czym kiedyś umiera tak naprawdę nie żyjąc...."

Coś w tym jest....

Ściskam i zyczę duuuużo uśmiechu...
To cudowny darmowy lek...na wiele dolegliwości

Mata jesteś kochana

wiem, że to co piszesz jest prawdą i sama w to wierzę... tylko czasem o tym zapominam...

dzięki za przypomnienie.
Czuję też, że może nie powinnam walczyć z tym smutkiem, czasem po prostu tak się czuję i nie jest to nic nie normalnego ( kiedyś tak uważałam). Postaram się tylko przy tym nie zapominać, że smutek jak każda emocja przemija i wtedy nastają lepsze i weselsze dni.
Od kiedy czytam to forum wiele sobie uświadomiłam i jest dużo lepiej niż na początku.
przesyłam moc buziaków

mata119 · 21 września 2017, o 07:54

maartini pisze: ↑
20 września 2017, o 22:26

mata119 pisze: ↑
19 września 2017, o 21:46

maartini pisze: ↑
19 września 2017, o 18:47

Dzięki Mata
wiem teoretycznie z czym walczę, ale czasem wątpię że uda mi się zmienić cos w sobie, zwlaszcza że mój umysł chciałby strasznie dużo. Cały czas zastanawiam się nad tym czym jest szczeście, tak mocno analizuje wszystko, że dziś chciałabym mieszkać nad morzem, jutro nauczyć się nowego języka, czasem się czuję tak jakbym żyła w jakiejś poczekalni, kompletnie nie umiem cieszyć się tym co mam, czuję się też w cholerę samotna, a nie umiem się z nikim związać bo czuję coś do chłopaka, z którym już dawno rozeszły nam się drogi...
Tzn może trochę przesadziłam czasem zdarzają mi się lepsze dni, właściwie nawet bardzo dobre, ale wciaż mam to uczucie z tyłu głowy że popełniłam w życiu jakiś błąd i że powinnam byc w innym miejscu niż jestem... Okropne uczucie
wiem też, że za mało akceptacji w tym wszystkim,no ale chciałam to z siebie wyrzucić bo smutno mi dziś.
Nie martw się....
Ja tez mam czasem wrazenie,ze sama nie wiem czego chcę....
Jakby mnie cos uwierało...tylko nie wiem dokładnie co....
Zmienic mozna coś zawsze w swoim zyciu...

Czy jest się tchorzem czy supermenem

"Człowiek który ciągle analizuje swoją przeszłość i jest tak bardzo zaniepokojony swoją przyszłością,nie potrafi cieszyć się teraźniejszością.W rezultacie nie żyje ani w teraźniejszości ani w przyszłości.Źyje tak jakby nigdy nie miał umrzeć,po czym kiedyś umiera tak naprawdę nie żyjąc...."

Coś w tym jest....

Ściskam i zyczę duuuużo uśmiechu...
To cudowny darmowy lek...na wiele dolegliwości
Mata jesteś kochana wiem, że to co piszesz jest prawdą i sama w to wierzę... tylko czasem o tym zapominam... dzięki za przypomnienie.
Czuję też, że może nie powinnam walczyć z tym smutkiem, czasem po prostu tak się czuję i nie jest to nic nie normalnego ( kiedyś tak uważałam). Postaram się tylko przy tym nie zapominać, że smutek jak każda emocja przemija i wtedy nastają lepsze i weselsze dni.
Od kiedy czytam to forum wiele sobie uświadomiłam i jest dużo lepiej niż na początku.
przesyłam moc buziaków

Proszę bardzo

Też nie cierpię smutku...bo to nic miłego...
Ale cóż,pogoda za oknem Nas nie rozpieszcza,szaro,ponuro człowiek ma mniej energii i zapału.
Więc tak czy siak trzeba się uśmiechac nawet przez chwilę.
Wczoraj mój pies mnie rozśmieszył bo wyszłam z nim na spacer,wiało jak cholera a on sobie usiadł na trawie koło ławki i siedzi

ja chce iśc a on absolutnie,siedzi i udaje,ze nie wie o co chodzi

Więc hmmm....
Pogoda nawet na zwierzaki nie działa pozytywnie

Wszystkiego dobrego

Trzymaj się cieplutko

dziwny123 · 20 października 2017, o 14:01

Wkurza mnie, że nawet będąc sam w domu mam "instynktowną" automatyczną blokadę i wstyd przed poćwiczeniem wypowiedzi do rozmowy kwalifikacyjnej, bo mam wrażenie, że ściany będą słyszeć i oceniać moje wypowiedzi.

cyraneczka · 18 grudnia 2017, o 21:26

Mam dosyć prób kontrolowania przyszłości - potrafię dwa miesiące przed danym wydarzeniem żyć czarnymi scenariuszami, a w międzyczasie z tej niepewności wpaść w temat zastępczy pod nazwą nerwica.

Celine Marie · 18 grudnia 2017, o 21:36

PIEPRZONE KONOWAŁY! Półtora roku słyszę,że moje problemy z uściskiem na oko i prawą skroń są od nerwicy i depresji ,a odkąd biorę leki na nadciśnienie jest odrobinę lepiej,nie mam takich zawrotów,przymuleń ale najlepiej człowieka od razu do psychiatry wysłać,badajcie się ludzie i nie odpuszczajcie

Guett · 18 grudnia 2017, o 22:58

To chyba normalne że jeśli jest jakaś dolegliwość to idzie się do lekarza zbadać a nie w pierwszej kolejności zrzucać wszystko nerwice, dd.

Ayla · 23 grudnia 2017, o 02:23

Drecza mnie mysli, ze swojego chlopaka kocham mniej, niz dwie postacie z filmow, ktore mocno pokochalam. Brzmi moze dziwnie, ale kiedys mialam takie cos, ze wyobrazalam sobie poprzez natrectwa, ze musze, ze to, co dzieje sie w jakims filmie, ktory ogladam, ze ja jestem w tym filmie jako nie aktorka, tylko jakby to sie dzialo naprawde. No i pewnego razu ogladalam jeden film, zblizylam sie w wyobrazni do tych dwoch postaci, i potem go ogladalam mnostwo razy oraz reszte czesci, po to, by przezywac te chwile z tymi dwoma postaciami. Nikogo w realu nie kochalam tak mocno.

dziwny123 · 19 stycznia 2018, o 17:10

Wkurza mnie, że czasem autowylogowywanie na forum działa, jak mu się podoba.

Iwona29 · 26 stycznia 2018, o 19:46

Chyba nie tu pisze ale dziwnie się czuje po pływaniu buzi szałwią....
Pikawa mi wali jak głupia i jest mi tak gorąco że mam wrażenie że mam temp nie wiadomo ile.
Może uczulona jestem?