Witamy na forum!

[eyeswithoutaface]

Chciałam się z rana przede wszystkim przywitać Myślę, ze zagoszczę tu na jakiś czas.
I życzę owocnego dnia!

Cześć Irina! Czuj się jak u siebie

[eyeswithoutaface]

Witam Was wszystkich!!!
Dziękuję Bogu ze znalazłam to forum. Materialy tu zamieszczone juz nieraz pomogly mi wyjsc z kryzysu lękowego. Zycie z nerwica nie jest latwe ale dzieki Wam nie czuje sie osamotniona w walce z ta cholera. Dzięki wielkie i pozdrowki

Cześć! Świetnie, że jesteś z nami Szybkiego odburzenia!

[Aga24]

Witam wszystkich serdecznie!Aga

[Relaxis]

Witam wszystkich serdecznie!Aga

[eiviss1204]

Witam wszystkich serdecznie!Aga

Witaj aga :*
Korzystaj z materialow na forum i nagran zacznij od tego " Istota akceptacji " Jesli potrzebujesz pomocy pisz

[katarzynka]

Witam wszystkich serdecznie!Aga

Witaj Aga, miło Cię widzieć w naszym gronie!

[ka140469sia]

Witajcie kochani, chętnie poszperam w materiałach na temat swojego zrytego beretu:)

[katarzynka]

Witaj Kasiu i rozgość się. Na pewno znajdziesz coś dla siebie, powodzenia

[eyeswithoutaface]

Witajcie kochani, chętnie poszperam w materiałach na temat swojego zrytego beretu:)

Cześć, cieszę się ze jesteś

[Rybik w Machinie]

Dzień dobry,
Jestem świeżo po rejestracji - więc witam wszystkich

Forum śledzę już od dłuższego czasu, a od około dwóch miesięcy znacznie intensywniej - a to z powodu moich ostatnich "ataków". Ale o tym to w innym temacie

Cześć!

[katarzynka]

Witaj Rybik!

Miło Cię widzieć, rozgość się i powodzenia w drodze na prostą

[Jaga]

Cześć wam! Jakiś czas temu po kilku miesiącach zmagania z lękami udało mi się je wyciszyć. Może nie na dobre, ale bywały tygodnie bez żadnych lęków. Między innymi dzięki stronce zaburzeni. Niestety od tygodnia nerwica wróciła. Wiem, że tak bywa i że po prostu mam robić dalej to co przedtem, ale jest tak cholernie ciężko, że siada motywacja i słabnę w codziennych mega wysiłkach żeby jednak trzymać się na powierzchni normalnego życia. Może podpowiecie jak wy się motywujecie?

[eiviss1204]

Cześć wam! Jakiś czas temu po kilku miesiącach zmagania z lękami udało mi się je wyciszyć. Może nie na dobre, ale bywały tygodnie bez żadnych lęków. Między innymi dzięki stronce zaburzeni. Niestety od tygodnia nerwica wróciła. Wiem, że tak bywa i że po prostu mam robić dalej to co przedtem, ale jest tak cholernie ciężko, że siada motywacja i słabnę w codziennych mega wysiłkach żeby jednak trzymać się na powierzchni normalnego życia. Może podpowiecie jak wy się motywujecie?

Witam

Ona wlasciwie nie wrocila...ona byla nadal,bo stan lękowy mimo ze masz dobry czas i mozesz bardzo sie cieszyc to nadal ten stan trwa ,az do totalnego wyciszenia. Ja mialam dwa miesiace spokoju wiec wiem co mowie A takie okresy sa potrzebne,bo sa duzym sprawdzianem tego czego sie nauczylas w tym czasie. Pamietam jak leki mialam codziennie i ciezko bylo codziennie i jakos latwiej bylo mi praktykowac rady ktore sa na forum ,zas potem jak mialam wlasnie te okresy bez nerwicy i nastepowaly spontaniczne objawy i mysli wtedy lekko sie zalamywalam , wstawalam znow na nogi by znow praktykowac i taka jest ta nasza nerwica ale nie martw sie to wszystko minie jesli wystapia kolejne takie okresy nie zalamuj sie i traktuj to jako sprawdzian

[Jaga]

Tak, masz rację. Nie wróciła, była tylko bardziej utemperowana. Od roku nie biorę paroksetyny (a brałam kilkanaście lat!) i było przez ostatni rok bardzo, baaardzo źle. Ulgi od lęku nie znajdowałam nigdzie.. Dom, praca, spotkania, urlopy - wszędzie lęk. Włożyłam mnóstwo uporu w to, żeby się nie poddać i jednak normalnie w miarę funkcjonować. Od jakichś dwóch, trzech miesięcy tak bardzo cieszyłam się że udało mi się wyczołgać na powierzchnię, że teraz powrót objawów załamuje. Znasz to z resztą, jak napisałaś. Z kolan na nogi i z powrotem..
Mówisz, eiviss1204, że to sprawdzian. Też tak to odbieram. Chciałabym wyjść z niego zwycięsko. To pierwszy taki mocny. Mam mętlik w głowie. Niby wiem co robić, ale załamanie przytłacza, odbiera jasność myślenia. Więc tak na prawdę, odezwałam się tu na forum żeby pogadać z kimś kto ma tak samo i dzięki temu odnaleźć w sobie siłę i nowe chęci. Bo cholernie męczące jest to ciągłe zmuszanie się do "chcenia" i do tego wysiłku przy ciągłych polemikach z nerwicą. Jestem umordowana tym gadaniem do objawów i halunów, które cały czas atakują
A jak to było u ciebie, u was, czy te "nawroty" są jednak krótsze, łagodniejsze niż ten okres kiedy nerwica hulała na początku? To chyba z czasem jednak da radę zupełnie zniwelować? Może nie doczytałam dokładnie u całkiem odburzonych, czy też tak mieli, z tymi okresami wyciszenia i abarot lęków?

[user009]

Tak, masz rację. Nie wróciła, była tylko bardziej utemperowana. Od roku nie biorę paroksetyny (a brałam kilkanaście lat!) i było przez ostatni rok bardzo, baaardzo źle. Ulgi od lęku nie znajdowałam nigdzie.. Dom, praca, spotkania, urlopy - wszędzie lęk. Włożyłam mnóstwo uporu w to, żeby się nie poddać i jednak normalnie w miarę funkcjonować. Od jakichś dwóch, trzech miesięcy tak bardzo cieszyłam się że udało mi się wyczołgać na powierzchnię, że teraz powrót objawów załamuje. Znasz to z resztą, jak napisałaś. Z kolan na nogi i z powrotem..
Mówisz, eiviss1204, że to sprawdzian. Też tak to odbieram. Chciałabym wyjść z niego zwycięsko. To pierwszy taki mocny. Mam mętlik w głowie. Niby wiem co robić, ale załamanie przytłacza, odbiera jasność myślenia. Więc tak na prawdę, odezwałam się tu na forum żeby pogadać z kimś kto ma tak samo i dzięki temu odnaleźć w sobie siłę i nowe chęci. Bo cholernie męczące jest to ciągłe zmuszanie się do "chcenia" i do tego wysiłku przy ciągłych polemikach z nerwicą. Jestem umordowana tym gadaniem do objawów i halunów, które cały czas atakują
A jak to było u ciebie, u was, czy te "nawroty" są jednak krótsze, łagodniejsze niż ten okres kiedy nerwica hulała na początku? To chyba z czasem jednak da radę zupełnie zniwelować? Może nie doczytałam dokładnie u całkiem odburzonych, czy też tak mieli, z tymi okresami wyciszenia i abarot lęków?

Po prostu jakiś stres może znów obudzić głupie natręty i pytania, w które ty nim się zorientujesz popłyniesz odburzenie polega na tym, ze szybko to rozpoznasz i nie popłyniesz w ten stan emocjonalny. Bo te kombinacje pytania itp. zawsze gdzieś tam będą, im dłużej nię będziesz tego używać tym bardizej to zaniknie. Każdy tak na prawdę ma w sobie nerwice kwestia na ile to rozbujamy, taka moja opinia.