elala73 pisze:ja piję dodatkowo melisę i inne herbatki ziołowe na uspokojenie . Osobiście nie wierzę w ich działanie , ale wierzę w efekt placebo , więc czemu nie.

Hmmm ale wiara w ich działanie jest efektem placebo

Mała Mi pisze:
Czy leki antydepresyjne można łączyć z ziołowymi , takimi bez recepty, uspokajającymi? Ktoś się orientuje?

Mozna wszystkie leki co nie dzialja na serotonine itp a ziolowe uspokajajace nie dzialaja. Jak wyzej goha napisala dziurawiec dziala, wiec na niego trzeba uwazac.

Leki mogą być dobre, w końcu takie mają być i po to zostały one stworzone. Cieszę się, że zdecydowałaś się na wizytę u psychiatry, w końcu ten obecny stan rzeczy należy zmienić. Co chciałem od siebie dodać do tego tematu to, to, że sam jestem na lekach, a miałem bardzo podobne objawy co Ty. Trafiłem na dobry lek, przyjmuję teraz Abilify (środek aktywizujący) i czuję od drugiego dnia znaczącą poprawę. Chciałem powiedzieć, że wystarczy usłyszeć od lekarza, że pierwsze efekty będą po jakichś 2-3 tygodniach i bach, nastawiamy się na to, (myślę, że ma to podłoże nie tylko farmakologiczne, ale też psychiczne). Mogę podzielić się z Tobą, na czym polegał mój skromny sukces. Postanowiłem bez względu na to, co mi powiedział lekarz, wziąć się ostro za siebie i pozmieniać stare nawyki na nowe, zmieniając coś co rozwojowiec.pl nazwał jako czynniki wpływu. Polecam film na r yt oparty na przykładzie jak się wychodzi z heroiny. https://www.youtube.com/watch?v=m5ImFpstq6s

Też uważam, że powinnaś korzystać z psychoterapii i może chociaż nie chodzisz do psychologa, to równie dobrze możesz korzystać z niej na tym forum, a oprócz tego za lekami muszą iść jeszcze inne czynniki, takie jak motywacja do kroczenia przez życie bardziej pewnie, wiadomo, że zaczyna się od tych małych kroków. Pozdrawiam.

Tydzień temu straciłam męża. Ja leczyłam się na depresję a on odebrał sobie życie czując się winnym mojej choroby. Czy ktoś może mi to wytłumaczyć?

Jestem nieprzytomna z rozpaczy, bo kochałam go przez wszystkie dni naszych 17 lat wspólnego życia jak w dniu naszego ślubu, Zajęta swoją depresją niezauwaźyłam jego problemów i nigdy sobie tego nie wybaczę.

strasznie współczuję i łącze się z Tobą w bólu.

Bardzo mi przykro i głęboko współczuję choć żadne słowa tu nie są w stanie pomóc.

Natomiast wytłumaczyć jest ciężko nie znajac konkretnie sytuacji, twojego męża. Wymagało by to zadania niedelikatnych z uwagi na sytuację pytań, czy miał powody czuć się winnym? Może pił alkohol, brał jakieś inne środki? Miał jakieś inne problemy?
Nie wiemy takich rzeczy i trudno się odnieść. No bo też w sumie z uwagi na to , że zona dostaje depresję i ją leczy raczej nikt nie decyduje się na takie kroki.

Jak pisałam mieliśmy problemy w naszej firmie. Mąż się za nie winił, a w konsekwencji za moją depresję. Nie pił alkoholu, nie brał żadnych środków.

Pytałaś kto to może wyjaśnić, więc też próbuję to zrozumieć. Bo także prowadzę działalność, wiem, że to jest ciężka sprawa, stresująca ale mimo to nie wiem czy widzę w tym wyjaśnienie.
Chyba, że wisiało widmo jakiegoś bankructwa, zwolnienia pracowników. Lub były jakieś mocno stresujące sytuacje.
Ja rozumiem, że jako mąż i mężczyzna mógł się obwiniać, ze powstał taki ciąg sytuacji, przyczyn i skutków.
No ale to też nie jest tak, że ty i depresja jesteście temu winne.

W każdym bądź razie chodzi mi też o to żebyś teraz się całymi siłami o to nie obwiniała. I ogólnie to jest także duża trauma która na ciebie obecnie wpłynęła.
Czy korzystasz z wsparcia psychologicznego na ten moment?