Co jak co ale humor mi poprawiliście

Oczywiscie dzieki Wam za odpowiedzi, wiem gdzies w srodku ze macie racje i nie chce wlasnie dalej wpadac w kompleksy na punkcie wzrostu bo juz sie czuje czesto niepewnie a nigdy wczesniej tak nie mialem.
Musze sobie chyba poogarniac troche w glowie i podbudowac jakos siebie. To wszystko jest zawsze wiadome ale jak ktos doradzi to jest inaczej

może potrzeba Ci jakiegoś mentoringu/trenera personalnego?

W sensie bo nie wiem co masz dokladnie na mysli?
Np jakiegos trenera od pewnosci siebie?

Ja to mysle o jakims moze psychologu?
Albo czasu moze troche sobi edac, podbudowac sie praca swoja, innymi rzeczami niz na razie kobiety bo teraz to na sile chce znalezc zeby sobie poprawic samopoczucie a to chyba tez nie jest dobre.

na siłę nic nie warto. chodzi mi o trenera/-kę, który/-a podciągnie Twoją pewność siebie, pokaże i wzmocnie pozytywne strony Twojej osobowości. ja chodzę do psychologa i to działa trochę inaczej. natomiast raz w życiu miałem zajęcia z trenerem i to było coś niesamowitego (ale trafiłem też na wyjątkowego gościa, zapewne nie wszyscy są tacy dobrzy). po zajęciach z nim chodziłem nabuzowany energią i motywacją jak mały samochodzik. nagle wszystko wydało się łatwe.

Też myślę, ze z uwagi na to iż ni emiałeś jak mówisz jakiś do tej pory specjalnych trudności psychologicznych a jedynie sytuacja cię trochę "zepsuła", to taki trener byłby lepszy niż psycholog.
Ja ostatnio trochę sobie o tym czytałem i to naprawdę ma moc o ile się na spokojnie do tego podejdzie, jak to trzeba - z dystansem.

W sumie macie racje, wlasnie przydaloby mi sie wskazanie czegos co na co moge spojrzec inaczej, z plusem dla siebie, tak jak Jerry mowisz. Bo fakt ze ostatnio roczne wydarzenia zmienily mnie na minus i patrze na siebie krytycznie.
Kiedy tak nie bylo.

spoko, w nerwicy to normalne. nagle stajesz się małym bezbronnym chłopcem, który moczy się na dźwięk łamanej przez wiatr gałązki.

Mój były miał 150 wzrostu i strasznie mi sie podobał.
Ja mam 163:)

Jerry pisze:na siłę nic nie warto. chodzi mi o trenera/-kę, który/-a podciągnie Twoją pewność siebie, pokaże i wzmocnie pozytywne strony Twojej osobowości. ja chodzę do psychologa i to działa trochę inaczej. natomiast raz w życiu miałem zajęcia z trenerem i to było coś niesamowitego (ale trafiłem też na wyjątkowego gościa, zapewne nie wszyscy są tacy dobrzy). po zajęciach z nim chodziłem nabuzowany energią i motywacją jak mały samochodzik. nagle wszystko wydało się łatwe.

A później zjazd w dół jeszcze większy niz przed treningiem?
Nieraz oglądając strony tych wszystkich kołczów wydaje mi się że to dla psychopatów żeby byli jeszcze większymi psychopatami wyszkolonymi przez psychopatę.

To Twoja projekcja i negatywne nastawienie. Ja żadnego zjazdu nie zanotowałem. To nie psychotropy.

Hej, hej
Być może nie napiszę nic odkrywczego, ale postanowiłam też dorzucić swoje trzy grosze do rozmowy.
Znam mojego chłopaka od dzieciństwa, wychowaliśmy się na tym samym osiedlu. Nigdy, przenigdy nie widziałam w nim materiału na faceta. Los jednak tam nami pokierował, że mieliśmy okazję poznać się bliżej. Co prawda na samym początku naszej relacji nie uznawałam go za szczególnie przystojnego ani pociągającego (nawet założyłam się z przyjaciółką, że nigdy z nim nie będę!) z dnia na dzień, przez długie rozmowy i poznawanie siebie, zaczynałam dostrzegać jego zalety. Jest inteligentny, oczytany, charyzmatyczny i wyrozumiały. Jeśli ktoś spytałby mnie o jego zalety, podałabym właśnie takie. Widzisz gdzieś w tej informacji wzmiankę o jego wzroście lub wyglądzie? Nie, absolutnie. W tym momencie uważam go za najprzystojniejszego faceta na świecie, ale jestem przekonana, że gdyby nie jego charakter i cierpliwość do mnie, nigdy nie zwróciłabym na niego uwagi.
Są na świecie takie dziewczyny, to nie jest bajka. Moja przyjaciółka jest przepiękna, a zakochała się w facecie z dziewiczym wąsem. Jestem zdania, że wszystko, absolutnie wszystko zależy od charakteru i podejścia do życia.
Tak jak pisał Victor, musisz rozszerzyć swoje choryzonty. Nie oszukujmy się, jest niewielka szansa, że poznasz kobietę swojego życia na imprezie. Dziewczyny najczęściej przychodzą się tam wybawić, a nie znaleźć materiał na faceta. Musisz wyczuć, czego oczekuje dziewczyna. W jaki sposób? Wydaje mi się, że najczęściej chodzi o dojrzałość i emocjonalność. Szesnastoletnia dziewczyna nie jest gotowa na długotrwały związek, woli bawić się w randkowanie, ale bez zaangażowania. Musisz patrzeć na ich charakter, zgadywać, czego pragną (lub po prostu pytać), a nie zakochiwać się na oślep i wymagać od dziewczyny czegoś, czego nigdy nie chciała.
Moja rada? Nie szukaj. Poznasz kiedyś fajną, radosną dziewczynę, z którą będziesz śmiał się godzinami, ale raczej nie stanie się to na imprezie albo na portalu randkowym. Takie osoby po prostu pojawiają się w Twoim życiu bez ostrzeżenia, przez zupełny przypadek. Będziesz wiedział
Nie szukaj w sobie winy, po prostu zaakceptuj to, że być może trafiłeś na niedojrzałe dziewczyny.

kosek pisze: A później zjazd w dół jeszcze większy niz przed treningiem?
Nieraz oglądając strony tych wszystkich kołczów wydaje mi się że to dla psychopatów żeby byli jeszcze większymi psychopatami wyszkolonymi przez psychopatę.

Gdyby połączyć niektóre elementy terapii psychologicznych, z trreningiem personalnym i do tego byciem świadomym i uwaznym to mogło by wyjśc coś najlepszego w całej historii psychologii i bardzo nareszcie uniwersalnego.

Co do tego, ze wiele osób z zaburzeniami źle postrzega rozwoje itp sprawy wynika czesto z tego, że z rozwoju robią sobie czesto presję i natręctwa.
Nie mają często przepracowanej świadomości i z lękami, natręctwami zaburzonymi cechami osobowości chcą się brać za rozwój, a to tak się zwykle nie da. Bo nie mają podstawy ku temu.

Natomiast jesli ktoś przeszedł jakiś kryzys z uwagi na jakieś wydarzenia w życiu, i przez to stał się jakiś markotny, zdołowany i zdepresjonowany to to mu może lepiej pomóc niż psychoterapia.

Więc to zalezy od przypadku.

Ale to jest dobra nisza. Gdyby wypłynąć z nowym kierunkiem psychorozwoju można by zarobić na tym sporo pieniędzy tylko potrzebna jest odpowiednia nazwa, zmotywowany (charyzmatyczny) lider i dobry pr (filozofia).

Filozofię, podstawę, postawę stworzymy z małą pomocą wolontariuszy
Tylko nazwa i charyzmatyczny przywódca może być tylko do pokazywania się

Na pewno wiem z kogo czerpać wzorce:

Ostatnio na jego "występie" na narodowym było chyba ze 20 tysięcy ludzi..