Słabszy dzień? Kryzys? Ogólne pytanie? Wyżal się swobodnie.

martynka · 23 czerwca 2020, o 14:11

Tak jak u mnie problem z akceptacją

Kasia 123 · 23 czerwca 2020, o 14:12

IKSIGREKZET pisze: ↑
23 czerwca 2020, o 13:55
Uuuu na sile nic nie zrobisz. Bedzie jeszcze gorzej. Najpierw odwroc uwage od tych mysli a potem one dadza Ci spokoj. Zobaczysz. To nie jest ucieczka tylko odwrocenie uwagi. Te mysli i tak beda gdzies z tylu głowy tyle ze nie bedziesz sie na nich skupiac rozumiesz?
Oczywiscie ze latwiej sie uzalac niz pracowac, ale dasz rade

Tyle że jak coś zrobię to nie mogę odwracać uwagi bo wtedy albo skupiam się na czynności albo na myslach i analizuje i kontroluje jedno albo drugie .W każdym razie caly czas coś analizuje co mnie denerwuje i te analizy są dziwne, bo zastanawiam się czy "normalny"człowiek caly czas o czyms myśli?? Czy poprostu myśli na bieżąco w trakcie sytuacji A nie dużo w przód albo wstecz. do tego jak patrzę przed siebie to widzę trochę pomazany obraz tak jakby jeden nachodził na drugi , ale jak.przymkne jedno lub drugie oko to obraz jest pojedynczy
Te analizy są męczące

martynka · 23 czerwca 2020, o 14:14

Ja dzisiaj stwierdziłam, głównie dzięki temu forum, że już niech będzie ten lęk, niech będą te myśli i wyobrażenia, niech to już męczy jak chce, nie mam siły z tym walczyć

IKSIGREKZET · 23 czerwca 2020, o 14:17

martynka pisze: ↑
23 czerwca 2020, o 14:14
Ja dzisiaj stwierdziłam, głównie dzięki temu forum, że już niech będzie ten lęk, niech będą te myśli i wyobrażenia, niech to już męczy jak chce, nie mam siły z tym walczyć

No i bardzo dobre podejscie !

martynka · 23 czerwca 2020, o 14:23

Dzisiejszy dzień to jakieś apogeum, przed pracą w Lidlu takie odrealnienie, że myślałam, że będę dzwonić do wariatów niech mnie ratują, potem myśli, że przez lęk wpadnę w anoreksję, bo nie mam ochoty na bułkę, którą zawsze kupuje, lęk w zenicie, w pracy uczucie zwariowania. Weszłam na forum i pisze do ludzi, że chyba pójdę po leki i będę warzywem, bo nie da się tak żyć, a ktoś to chyba lepiej być warzywem

sprawdzam cię nerwico rób co chcesz odpuszczam to

Patricia25 · 23 czerwca 2020, o 14:27

Dokładnie, odpuść

Lęk zupełnie nic nie może. Za tą barierą strachu nic nie ma. To jest emocja, która jak każda opadnie

tylko jej na to pozwól

martynka · 23 czerwca 2020, o 14:28

Pozwalam, bo już nie mam siły tego trzymać

Patricia25 · 23 czerwca 2020, o 14:32

To jest tak jak, np. z trzymaniem szklanki w powietrzu

Po jakimś czasie zwyczajnie rozboli Cię ręka. Puść to, odstaw tą swoją przysłowiową szklankę, a i napięcie opadnie. Sama byłam w opłakanym stanie. Teraz jest dużo, dużo lepiej.

martynka · 23 czerwca 2020, o 14:42

Mój stan też jest opłakany, ale już odpuszczam, już normalnie w świecie mam dosyć, jeśli te objawy mają taką moc żeby mnie zniszczyć to proszę bardzo, poddaje się temu i już niech robi ze mną co chce. Już niech będą te myśli poronione, ten lęk, to wariowanie, omamy stuki puki itd, niech to będzie już wszystko

Patricia25 · 23 czerwca 2020, o 14:46

Nie mają kochana takiej mocy. Wpływaj na myśli, ignoruj, ośmieszaj, jak Ci bardziej pasuje. A lęk niech płynie. To Twoja emocja, musisz ją oswoić. Nie ma ludzi, którzy przez całe swoje życie nie czuliby lęku. Ale od Ciebie zależy co dalej z tym zrobisz. Jak już się wyciszysz to zobaczysz, że i myśli są spokojniejsze.

martynka · 23 czerwca 2020, o 14:50

Narazie sama go podkręciłam, bo się go boje, poprostu zapomniałam jak to jest mieć lęk i objawy

Triss · 23 czerwca 2020, o 14:54

Ehh jak nie jedno to drugie, ostatnio zaczęłam mieć jakieś takie dziwne skurcze mięśni tych na dole i przez to ciągle mam wrażenie, że się zesiusiam, już mi to 3 tygodnie towarzyszy i oczywiście nie miało miejsca, ale lęk jest. Wczoraj poszłam na praktyki i zapomniałam całkowicie o tym problemie, nie miałam go cały dzień, za to głowa mi pękała i już była schiza, że to jakiś wylew. Dziś rano luzik, a kiedy koleżanka zaproponowała spacer znów zaczęły się pojawiać myśli o tym, że popuszczę w miejscu publicznym i te dziwne skurcze. Teraz jeszcze przeprowadzka i ogólnie dużo stresów ostatnio. Miał ktoś może podobnie?

IKSIGREKZET · 23 czerwca 2020, o 15:03

Patricia25 dobrze gada, polać jej

Patricia25 · 23 czerwca 2020, o 15:05

IKSIGREKZET pisze: ↑
23 czerwca 2020, o 15:03
Patricia25 dobrze gada, polać jej

Przydałoby się w sumie

Stef · 25 czerwca 2020, o 16:11

A jak mogę to się trochę pożalę, bo mi wolno

Ostatnio, tj. przez jakieś 2-3 tygodnie było naprawdę ok. Może dlatego, że odstawiłem Asertin (zastanawiam się czy nie miałem zespołu serotoninowego). A dziś trochę więcej stresu w pracy, i zauważenie że mi mięśnie rąk przeskakują, i cyk... chory na nieuleczalne choroby

Na razie wkręt nie jest spory, i zakładam że go zwalcze. Jak piszę o tym zwalczaniu, to mi się poprawia