Seba25 pisze: ↑

30 listopada 2018, o 22:07

Dziś mam urodziny a mi się juz kolejnych niechce dożyć..Jak sobie pomyśle ze zatok będzie to samo. Czemu jest strasznie

Wiem co czujesz ale nie możesz się załamywać,może następne urodzimy będą już lepsze? Może za rok będziemy zdrowi? Wszystkiego najlepszego

nieznajoma19 pisze: ↑

30 listopada 2018, o 23:11

WAZNE

PODA MI KTOS LINK DO ARTYKUŁÓW DIVINA ,VICTORA ? ICH BYLO BARDZO DUZO SZUKAM I NIE MOGE ZNALEZC H E L P

wyja-nienia-mechanizmow-zaburze-odburzanie-rozwoj.html

Celine Marie pisze: ↑

1 grudnia 2018, o 00:22

Seba25 pisze: ↑

30 listopada 2018, o 22:07

Dziś mam urodziny a mi się juz kolejnych niechce dożyć..Jak sobie pomyśle ze zatok będzie to samo. Czemu jest strasznie

Wiem co czujesz ale nie możesz się załamywać,może następne urodzimy będą już lepsze? Może za rok będziemy zdrowi? Wszystkiego najlepszego

Dzieki, Celine Marie.Taka mam nadzieje ze tego wyjdę. Trzymaj się musimy to prztrwac.

Celine Marie pisze: ↑

30 listopada 2018, o 15:16

kaldunia18 pisze: ↑

29 listopada 2018, o 20:29

Załamałaś mnie... Hehe nie no żartuje. Myślę, że nie byłoby tak źle żebym nie mogła np hamulca nacisnąć. Nie rozumiem jak w głowie? Nie mogłaś się ruszyć?

Nie mogłam się ruszyć bo tak myślałam podczas ataku ale teoretycznie ruszyć się mogłam ,nie wiem jak Ci to wytłumaczyć ,siła umysłu

Ta choroba bo dla mnie to choróbsko to najgorsze gówno na świecie,bez kitu

Miałem dokładnie jak piszesz .Byłem w Kielcach na wycieczce,na wieczór wypiłem ze zanajomymi.Na drugi dzień dostalem paraliżu, myśl jaka mi towarzyszyła jadac do szpitala ze to juz koniec. Wylądowałem na Sor tomografia głowy- wszystko ok.Młoda doktor neurolog powiedziała ze we mnie jest tak duże napięcie ze następne picie może bardzo źle się skończyć.

Ja mam dzisiaj gorszy dzień mam wrażenie,że tracę zmysły,że zacznę wszystkich zabijać i ogólnie uczucie szaleństwa i wariowania,nie wspomnę o braku chęci do jakiegokolwiek działania

mi sie az nie chce żyć... Czuję sie bezwartościowa i niepotrzebna. Nic nie potrafię i nic nie osiągnę. Nie nadaję sie do niczego. Boli mnie to, ze jestem taka, a nie inna

zrezygnowana pisze: ↑

1 grudnia 2018, o 09:36

Ja mam dzisiaj gorszy dzień mam wrażenie,że tracę zmysły,że zacznę wszystkich zabijać i ogólnie uczucie szaleństwa i wariowania,nie wspomnę o braku chęci do jakiegokolwiek działania

Mam tak samo od kilku dni. Pewnie przez problemy ze snem nie jesteś sama

cosdziwnego1234 pisze: ↑

1 grudnia 2018, o 10:04

mi sie az nie chce żyć... Czuję sie bezwartościowa i niepotrzebna. Nic nie potrafię i nic nie osiągnę. Nie nadaję sie do niczego. Boli mnie to, ze jestem taka, a nie inna

Jesteś potrzebna. Dużo potrafisz i dużo osiągniesz. Jesteś taka jaka jesteś, i to jest w Tobie piękne. Jesteś wartościowa.


Zaakceptuj siebie. Przestań sobie dopierniczać. To jesteś Ty, i nie wiem jak bardzo byś płakała i żałowała, nic tego nie zmieni. Musisz to zaakceptować, pokochać siebie i żyć. Takie słowa w stosunku do samej Ciebie Ci w tym nie pomagają.

Kurcze ludzie wcEsniej mialam.lek przed zabiciem.ojca a teraz wyobraAm sobie jak to robie i sie boje ze tak bedzie co mam robic ?

Kaja987 pisze: ↑

1 grudnia 2018, o 14:07

Kurcze ludzie wcEsniej mialam.lek przed zabiciem.ojca a teraz wyobraAm sobie jak to robie i sie boje ze tak bedzie co mam robic ?

No to skoro sie tego boisz, to znaczy, że to nerwicowe a nie psychiczne i nie zrobisz tego.

Ja to nie mogę sobie ostatecznie poradzić z kompulsjami myślowymi. Obiecuję sobie, że już nie będę robił ale jak przyjdzie mi na myśl jakiś temat do rozmyśleń i pojawi się jakas myśl lękowa przy tym, to czuję taki przymus analizowania w kółko tego tematu żeby się upewnić w przekonaniach swoich i jak tego nie robię to czuję napięcie, że aż głowa boli i lęki. Do tego uczucie nieprzemyślanego tematu i przez parę godzin potrafi mi to chodzić po głowie. To napięcie jest strasznie męczące i przez to już 3 noc nie mogę spać normalnie, a dziś w nocy aż napad paniki był.

Przydało by mi się wsparcie od kogoś kto męczył się z kompulsjami i udało mu sie przeczekać to napięcie i chęć analizowania różnych tematów w kółko i robienia kompulsji. Ktoś mu miał taki problem? ;p

Kaja987 pisze: ↑

1 grudnia 2018, o 14:07

Kurcze ludzie wcEsniej mialam.lek przed zabiciem.ojca a teraz wyobraAm sobie jak to robie i sie boje ze tak bedzie co mam robic ?

Przyzwol na to pozwól sobie na te myśli wyśmiewaj je ignoruj i akceptuj to nie jest łatwe ale praktyka przychodzi z czasem i jest coraz łatwiej jak się tego boisz to tego w życiu nie zrobisz ja miałem lęk przed samobójem i kiedyś ktoś z forum mi napisał ze prędzej bym się zesral niż to zeobil i to samo dotyczy Ciebie im bardziej się tego boisz tym bardziej Cię to będzie męczyć bo nadajesz temu wartosc !!

Czy ktos z was ma problemy z rodzina? Mam
Dopiero 18 lat, jestem w klasie maturalnej wiec ciezko jest sie wyprowadzic a mam przez nich mysli samobojcze. Nie wiem co mam robic 🤯

Hej co się dzieje u Ciebie

Napisz dobrze maturę i wyjedz gdzieś na studia

Konkretnie wszystko jest zganiane na mnie, wszystko robie zle, mam wypominane to ze mama gdy przyjedzie sprzata i robi obiad(nie pracuje) podczas gdy ja chodze do szkoly ucze sie caly czas do matury i robie prawo jazdy wiec nie mam za duzo czasu. Potrafia mi wypomniec to ze ja im wszystko psuje poniewaz 5 lat temu na weselu kuzyna bolal mnie brzuch. jestem najgorsza zawsze wszystko jest moja wina, mam starsza siostre ktora w porownaniu do mnie kazdy uwielbia a ja jestem najgorsza zawsze, nie moge wyrazac swoich pogladow, sa zazdrosni bo mam chlopaka, mam 18 lat a nie moge prawie nigdzie wychodzic, jedynie do chlopaka raz w tygodniu, chcialam sobie zrobic rok przerwy po szkole aby zarobic na studia to kategorycznie mi zabronili, podejrzewam ze by mnie wyrzucili za to z domu. Na prawde duzo jest takich rzeczy. Nikt mi tu bie powie milego slowa. Wszystko zganiaja na moj zwiazek ze przez to sie zmienilam a ja po prostu przestalam sie godzic na takie traktowanie i z nimi walcze. A wczesniej, z 3 lata wstecz po prostu nic z tym nie zrobilam tylko sie cielam wiec oni mysla ze wszystko bylo super. Mieszkam z babcia nie z nimi, ale ona tez jest falszywa i tak na prawde wszystko robi przeciwko mnie. Odnosze wrazenie ze mam przez nich bardzo spaczony obraz rzeczywistosci i ze przyczynili sie do mojej anhedonii, poniewaz w moim domu nawet to ze chlopak zlapie mnie za reke jest czyms zlym, tak wiec wpoil mi sie do glowy schemat ze uczucia sa czyms zlym.

Wiem ze powinnam dobrze napisac mature i wyjechac ale nie potrafie po prostu tak zrobic, bede miala wyrzuty sumienia ze ich zostawilam, a po drugie brak mi odwagi na samodzielne zmierzenie sie z zyciem. Mialam plany z chlopakiem jednak podjal decyzje wyjechania za granice na studia, ja nie mam takiej mozliwosci, nie umiem jezyka i po prostu nie chce zyc za granica, a poza tym bardzo chce isc na studia. Oczywiscie ta sytuacja rowniez bardzo przyczynila sie do stanu psychicznego w jakim jestem teraz, nie radze sobie z tym ze on chce mnie zostawic z tym wszystkim sama po tym co mi obiecal.

Przepraszam za chaotyczna wypowiedz ale chcialam przekazac jak najwiecej rzcezy chociaz na prawde ciezko to zrobic. Teraz juz nie daje rady. Jak tylk slysze ich obgadywanie z ktorym sie nie kryja bardzo mnie kusi po prostu otworzenie okna i wyskoczenie z niego, jedynie niecce tego zrobic ze wzgledu na chlopaka, ktory bardzo sie stara zebym sie tym nie przejmowala, ale ostatecznie i tak slysze ze on jest taki zly bo robi wszystko zeby mnie obronic. Wiem ze dla niektorych moga to byc problemy typowej nastolatki, ale ja na prawde czuje ze nie ma dla mnie tu miejsca, dla kazdego jestem tylko problemem.