Słabszy dzień? Kryzys? Ogólne pytanie? Wyżal się swobodnie.

Pomidor · 20 lipca 2018, o 21:13

Mam takie pytanie może głupie może mądre. Ale czy wam dd zwiększało się przy wypiciu alkoholu? Albo przy nerwicy czuliscie się gorzej? Bo dziś piątek i tak sobie pomyślałam czy gdzies nie isc na piwo, ale sie boje, ze po wypiciu będzie jeszcze gorzej i bede panikowac.

miniper · 20 lipca 2018, o 21:30

Pomidor pisze: ↑
20 lipca 2018, o 21:13
Mam takie pytanie może głupie może mądre. Ale czy wam dd zwiększało się przy wypiciu alkoholu? Albo przy nerwicy czuliscie się gorzej? Bo dziś piątek i tak sobie pomyślałam czy gdzies nie isc na piwo, ale sie boje, ze po wypiciu będzie jeszcze gorzej i bede panikowac.

Idź na to piwo i powiedz sobie - najwyżej trochę gorzej się poczuję.

miniper · 20 lipca 2018, o 21:30

zabner pisze: ↑
20 lipca 2018, o 14:25
Hej,
czy ktoś miał kolorowe paski przed oczami na jasnym tle - przy np. szybszym mruganiu? Już mnie denerwuje ten objaw, a znów ciężko mi go olać, tym bardziej że nie jest to nic pospolitego na forum :/

To częste - jakieś błyski, kolory, paski, mroczki - nerwicowa klasyka

Laurka2018 · 20 lipca 2018, o 22:17

Dno. Moje życie to dno. Żyje dokładnie tak jak nie chciałam żyć. Boję się chorób i śmierci A dziś po raz pierwszy w życiu zapragnęłam umrzeć. To straszne. Lecze się. Będę sie leczyć dalej. To oczywiście nie były myśli takie bez powodu, bo sobie nagle chce. Kolejną awanturę przeszłam, jedną z tych najgorszych z możliwych. Tyle podłości i nienawiści.. ja nie wiem jak to się może zmieścić w jednym człowieku. Pisze teraz o moim mężu. Gdybym tylko miała więcej możliwości. Nie zawachałabym się ich użyć. Ale nie mam. Nie mam możliwości, perspektyw, ani nawet przyjaciół którzy mogliby mi pomóc. Czuje się jakbym miała związane ręce. Jakby mnie ktoś związał i pluł mi w twarz.

katarzynka · 20 lipca 2018, o 22:18

Laurka2018 pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:17
Dno. Moje życie to dno. Żyje dokładnie tak jak nie chciałam żyć. Boję się chorób i śmierci A dziś po raz pierwszy w życiu zapragnęłam umrzeć. To straszne. Lecze się. Będę sie leczyć dalej. To oczywiście nie były myśli takie bez powodu, bo sobie nagle chce. Kolejną awanturę przeszłam, jedną z tych najgorszych z możliwych. Tyle podłości i nienawiści.. ja nie wiem jak to się może zmieścić w jednym człowieku. Pisze teraz o moim mężu. Gdybym tylko miała więcej możliwości. Nie zawachałabym się ich użyć. Ale nie mam. Nie mam możliwości, perspektyw, ani nawet przyjaciół którzy mogliby mi pomóc. Czuje się jakbym miała związane ręce. Jakby mnie ktoś związał i pluł mi w twarz.

Nie masz żadnego wsparcia ze strony rodziny? Kogoś kto by Ci pomógł uwolnić się z tej szarpaniny?

Laurka2018 · 20 lipca 2018, o 22:20

katarzynka pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:18

Laurka2018 pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:17
Dno. Moje życie to dno. Żyje dokładnie tak jak nie chciałam żyć. Boję się chorób i śmierci A dziś po raz pierwszy w życiu zapragnęłam umrzeć. To straszne. Lecze się. Będę sie leczyć dalej. To oczywiście nie były myśli takie bez powodu, bo sobie nagle chce. Kolejną awanturę przeszłam, jedną z tych najgorszych z możliwych. Tyle podłości i nienawiści.. ja nie wiem jak to się może zmieścić w jednym człowieku. Pisze teraz o moim mężu. Gdybym tylko miała więcej możliwości. Nie zawachałabym się ich użyć. Ale nie mam. Nie mam możliwości, perspektyw, ani nawet przyjaciół którzy mogliby mi pomóc. Czuje się jakbym miała związane ręce. Jakby mnie ktoś związał i pluł mi w twarz.
Nie masz żadnego wsparcia ze strony rodziny? Kogoś kto by Ci pomógł uwolnić się z tej szarpaniny?

Niestety. Rodzina też jakby to dobrze nazwać "patologiczna ". To chyba dobre słowo.

Celine Marie · 20 lipca 2018, o 22:32

Laurka2018 pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:20

katarzynka pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:18

Laurka2018 pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:17
Dno. Moje życie to dno. Żyje dokładnie tak jak nie chciałam żyć. Boję się chorób i śmierci A dziś po raz pierwszy w życiu zapragnęłam umrzeć. To straszne. Lecze się. Będę sie leczyć dalej. To oczywiście nie były myśli takie bez powodu, bo sobie nagle chce. Kolejną awanturę przeszłam, jedną z tych najgorszych z możliwych. Tyle podłości i nienawiści.. ja nie wiem jak to się może zmieścić w jednym człowieku. Pisze teraz o moim mężu. Gdybym tylko miała więcej możliwości. Nie zawachałabym się ich użyć. Ale nie mam. Nie mam możliwości, perspektyw, ani nawet przyjaciół którzy mogliby mi pomóc. Czuje się jakbym miała związane ręce. Jakby mnie ktoś związał i pluł mi w twarz.
Nie masz żadnego wsparcia ze strony rodziny? Kogoś kto by Ci pomógł uwolnić się z tej szarpaniny?
Niestety. Rodzina też jakby to dobrze nazwać "patologiczna ". To chyba dobre słowo.

Przynajmniej masz pracę,dodatki na dzieci,po rozwodzie podział majątku i dasz radę .
Ja to dopiero dno,ani pracy,masa długów,zdrowie jak połączenie SM,boreliozy i zaniku mięśni i świadomości ,piękne mam urodziny i przemyślenia

boże jak ja chcę umrzeć

agnefka28 · 20 lipca 2018, o 22:33

Tego posta chyba nie można zaliczyć do słabszego dnia, pomimo łez, które dziś wylałam. Łzy spowodowane olśnieniem. Wokół mnie jest wielu dobrych ludzi, którzy na każdym kroku pomagają mi i kochają mnie, pomimo, że ja przez nerwicę wylewam na nich wszystkie frustracje. Ludzie, którzy dbają o mnie od najmłodszych lat i zrobiliby dla mnie wszystko. Mam męża, który na co dzień musi znosić moje narzekania, żal o wszystko i do wszystkich, kochaną córeczkę, wspaniałych rodziców i cudownych teściów. Chcę być lepszym człowiekiem i wynagrodzić wszystkim całe zło, które im wyrządzam swoim wiecznym jęczeniem, złymi emocjami, frustracją i nie dostrzeganiem ich dobroci. Za egoizm, bo uważałam, że wszystko mi się należy, a tak nie jest. Chcę się zmienić, choć odrobinkę, małymi kroczkami, by w końcu mógł ktoś powiedzieć, że jestem dobrą córką, żoną, synową i matką. By mógł, ktoś dostrzec dobrego człowieka. Póki co, tylko biorę, a nie daje nic w zamian. Zmieni się to, obiecuję.

katarzynka · 20 lipca 2018, o 22:50

Laurka2018 pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:20

katarzynka pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:18

Laurka2018 pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:17
Dno. Moje życie to dno. Żyje dokładnie tak jak nie chciałam żyć. Boję się chorób i śmierci A dziś po raz pierwszy w życiu zapragnęłam umrzeć. To straszne. Lecze się. Będę sie leczyć dalej. To oczywiście nie były myśli takie bez powodu, bo sobie nagle chce. Kolejną awanturę przeszłam, jedną z tych najgorszych z możliwych. Tyle podłości i nienawiści.. ja nie wiem jak to się może zmieścić w jednym człowieku. Pisze teraz o moim mężu. Gdybym tylko miała więcej możliwości. Nie zawachałabym się ich użyć. Ale nie mam. Nie mam możliwości, perspektyw, ani nawet przyjaciół którzy mogliby mi pomóc. Czuje się jakbym miała związane ręce. Jakby mnie ktoś związał i pluł mi w twarz.
Nie masz żadnego wsparcia ze strony rodziny? Kogoś kto by Ci pomógł uwolnić się z tej szarpaniny?
Niestety. Rodzina też jakby to dobrze nazwać "patologiczna ". To chyba dobre słowo.

Macie dzieciaki? Dlaczego nie spróbujesz odejść? Rozwód nie wchodzi w grę?

katarzynka · 20 lipca 2018, o 22:52

Celine Marie pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:32

Laurka2018 pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:20

katarzynka pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:18

Nie masz żadnego wsparcia ze strony rodziny? Kogoś kto by Ci pomógł uwolnić się z tej szarpaniny?
Niestety. Rodzina też jakby to dobrze nazwać "patologiczna ". To chyba dobre słowo.
Przynajmniej masz pracę,dodatki na dzieci,po rozwodzie podział majątku i dasz radę .
Ja to dopiero dno,ani pracy,masa długów,zdrowie jak połączenie SM,boreliozy i zaniku mięśni i świadomości ,piękne mam urodziny i przemyślenia boże jak ja chcę umrzeć

Celine, przede wszystkim Sto lat!!! I niech kolejne lata Twojego życia będą szczęśliwsze, optymistyczne, a każde jutro lepsze niż dzisiaj! Pomyśl, że "tylko" Twoja głowa, jest Twoim ograniczeniem. Tylko i aż.

Kataraka · 20 lipca 2018, o 22:55

Laurka2018 pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:17
Dno. Moje życie to dno. Żyje dokładnie tak jak nie chciałam żyć. Boję się chorób i śmierci A dziś po raz pierwszy w życiu zapragnęłam umrzeć. To straszne. Lecze się. Będę sie leczyć dalej. To oczywiście nie były myśli takie bez powodu, bo sobie nagle chce. Kolejną awanturę przeszłam, jedną z tych najgorszych z możliwych. Tyle podłości i nienawiści.. ja nie wiem jak to się może zmieścić w jednym człowieku. Pisze teraz o moim mężu. Gdybym tylko miała więcej możliwości. Nie zawachałabym się ich użyć. Ale nie mam. Nie mam możliwości, perspektyw, ani nawet przyjaciół którzy mogliby mi pomóc. Czuje się jakbym miała związane ręce. Jakby mnie ktoś związał i pluł mi w twarz.

Zrób to i odejdź od tego faceta. Zrób to dla siebie i dzieci.

katarzynka · 20 lipca 2018, o 22:56

agnefka28 pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:33
Tego posta chyba nie można zaliczyć do słabszego dnia, pomimo łez, które dziś wylałam. Łzy spowodowane olśnieniem. Wokół mnie jest wielu dobrych ludzi, którzy na każdym kroku pomagają mi i kochają mnie, pomimo, że ja przez nerwicę wylewam na nich wszystkie frustracje. Ludzie, którzy dbają o mnie od najmłodszych lat i zrobiliby dla mnie wszystko. Mam męża, który na co dzień musi znosić moje narzekania, żal o wszystko i do wszystkich, kochaną córeczkę, wspaniałych rodziców i cudownych teściów. Chcę być lepszym człowiekiem i wynagrodzić wszystkim całe zło, które im wyrządzam swoim wiecznym jęczeniem, złymi emocjami, frustracją i nie dostrzeganiem ich dobroci. Za egoizm, bo uważałam, że wszystko mi się należy, a tak nie jest. Chcę się zmienić, choć odrobinkę, małymi kroczkami, by w końcu mógł ktoś powiedzieć, że jestem dobrą córką, żoną, synową i matką. By mógł, ktoś dostrzec dobrego człowieka. Póki co, tylko biorę, a nie daje nic w zamian. Zmieni się to, obiecuję.

Oj Kochana, świetnie, że masz takich ludzi i doceniasz, że zawsze są

Pamiętaj, że oni też od tego są, by wspierać i pomagać, tak jak i Ty ich wspierasz i pomagasz, na tyle na ile masz siłę w swoim stanie.

Celine Marie · 20 lipca 2018, o 23:13

katarzynka pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:52

Celine Marie pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:32

Laurka2018 pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:20

Niestety. Rodzina też jakby to dobrze nazwać "patologiczna ". To chyba dobre słowo.
Przynajmniej masz pracę,dodatki na dzieci,po rozwodzie podział majątku i dasz radę .
Ja to dopiero dno,ani pracy,masa długów,zdrowie jak połączenie SM,boreliozy i zaniku mięśni i świadomości ,piękne mam urodziny i przemyślenia boże jak ja chcę umrzeć
Celine, przede wszystkim Sto lat!!! I niech kolejne lata Twojego życia będą szczęśliwsze, optymistyczne, a każde jutro lepsze niż dzisiaj! Pomyśl, że "tylko" Twoja głowa, jest Twoim ograniczeniem. Tylko i aż.

Dzięki Kasiu,chcę już tylko,żeby to minęło cokolwiek to jest ,tak długo to trwa i jest takie silne

katarzynka · 20 lipca 2018, o 23:25

Celine Marie pisze: ↑
20 lipca 2018, o 23:13

katarzynka pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:52

Celine Marie pisze: ↑
20 lipca 2018, o 22:32

Przynajmniej masz pracę,dodatki na dzieci,po rozwodzie podział majątku i dasz radę .
Ja to dopiero dno,ani pracy,masa długów,zdrowie jak połączenie SM,boreliozy i zaniku mięśni i świadomości ,piękne mam urodziny i przemyślenia boże jak ja chcę umrzeć
Celine, przede wszystkim Sto lat!!! I niech kolejne lata Twojego życia będą szczęśliwsze, optymistyczne, a każde jutro lepsze niż dzisiaj! Pomyśl, że "tylko" Twoja głowa, jest Twoim ograniczeniem. Tylko i aż.
Dzięki Kasiu,chcę już tylko,żeby to minęło cokolwiek to jest ,tak długo to trwa i jest takie silne

Kochana, a Ty pomyśl, że jesteś silniejsza! Bo każdego ranka, mimo, że boli i umierasz, masz siłę, żeby wstać. Medal za każdy rok życia się należy! I męczysz się strasznie, ale kiedyś przyjdą takie urodziny, że powiesz: dziękuję sobie, że się nie poddałam. I tego Ci życzę z okazji dzisiejszego święta

ewagos · 21 lipca 2018, o 07:11

Laurka może spróbuj trochę powalczyć o to małżeństwo, macie dzieci.Dzieci czują co się między wami dzieje.Jest aż tak żle? może dało by się jeszcze z nim szczerze porozmawiać? może on czuję taką obojętność z Twojej strony i dlatego reaguję złością.Ciągle myślisz o swoim byłym chłopaku, może za mało skupiałaś się na tym co masz , na rodzinie ,na mężu.Oczywiście ni znam waszej sytuacji, ale może udało by się jeszcze naprawić wasze relacje,są terapie małżeńskie