Każdego zdrowego człowieka może kłóć w żebrach na tle nerwowym, albo ze stresu i napięcia, też nieraz miałam takie nerwobóle i do tej pory nie mam żadnej choroby. Nerwy mogą się umiejscowić w różnych miejscach. Tym bardziej jeśli miałeś robione badania to możesz być pewien że to tylko od nerwów lub stresu

Tylko, że martwi mnie długość czasu tego kłucia też...

Jak mnie kuło w plecach, pod łopatką, to ewidentnie wyglądało jak nerwoból. Trwał też z 2 tyg., więc ok, ale to trwa... dobre 3 miesiące. Praktycznie bez przerwy. W sensie za dnia się pojawia z 20 razy na kilka sekund, ale codziennie od 3 miesięcy. Dziwne to...

Mnie boli codziennie głowa, mam ucisk w różnych miejscach odkąd się nabawiłam nerwicy. Dopóki masz jakieś niepokoje i nerwy, te bóle mogą cały czas występować i to nie jest nic złego.

No i znów poranne lęki. 4 miesiąc walki, wychodzenia w toku ( dla jednych długo, dla innych pewnie nie), ale działamy dalej. Miłego dnia.

maciek1985 pisze: ↑

20 kwietnia 2018, o 06:26

No i znów poranne lęki. 4 miesiąc walki, wychodzenia w toku ( dla jednych długo, dla innych pewnie nie), ale działamy dalej. Miłego dnia.

A bo z tym cholerstwem jest tak, że nie chce się od człowieka odczepić. Już sobie myślisz, że jest odrobinę lepiej to przywali podwójnie.
Dużo tej walki potrzeba, ale może później dzięki temu będziemy silniejsi ?
U mnie też dziś pobudka z lękami. Przecież było dwa dni za spokojnie.

Niestety i mnie trochę dopadło ale damy rady mój konik dzisiaj od rana się trochę rozszalał ale wiem ze to tylko wkręt.Mysl to tylko myśl.Mysl to rodzaj przypływu i odpływu.Trzeba dać sobie czas.Przepuszczac te myśli niech plyna.Powodzenia dla wszystkich

U mnie tez dzis slabo, po 3 dobrych dniach. Poszlam wczoraj na spotkanie i kolezanka mi opowiedziala takie rzeczy ze nerwowo odlecialam.
Powodzenia Wam!

Będzie dobrze, lepsze dni juz są. Te kryzysy przychodzą i odchodzą i takiej myśli się trzymam. A silniejsi będziemy. Kolezanka zauważyła że się zmienilam tzn moje podejscie do spraw starości np. Ja tez od wczoraj mam obnizony nastroj ale coż przetrzymam nie złoszczę się bo wiem ze trwac wiecznie nie będzie i co najlepsze pomaga takie mówienie do siebie pozdrawiam i miłego dzionka życzę

A mnie codziennie jest tak strasznie źle...Ciągle się lękam o siebie, bliskich, ta sama stara śpiewka...Przyjechała do mnie mama na 2 dni, ja patrze na nią i płaczę, że kiedyś jej nie będzie...Zastanawiam się kiedy to nastąpi itp. Starości boję się strasznie, ale umierać młodo też nie chciałabym...Myślę o tym, że będę musiała pochować rodzoców itp sprawy. Nie wiem, ja chyba nadaję się do leczenia psychiatrycznego. Każdy robi postępy, stara się, a ja pomimo, że próbuję, żyję, chodzę na spacery z córcią itp dalej się cofam i czuję się fatalnie. Nie mam pomysłu na siebie.

Gjando pisze: ↑

19 kwietnia 2018, o 23:00

Kurczę, znowu mam problem...

Dopadł mnie kryzys związany z tymi dziwnymi bólami pod prawym żebrem.

Pisaliście już mi wiele razy, że jak na USG robionym w styczniu nic nie było (choć wtedy bólów nie doświadczałem) to olać temat i odburzać się. Niemniej ciągle chodzi mi po głowie to, że coś jest nie tak, bo te bóle są naprawdę dziwne i pojawiają się w dziwnych momentach. Czasami od napięcia mięśni, a czasami totalnie bez przyczyny (leżę sobie, a tu kurde taki przeszywający ból kłujący). Męczy mnie to, bo oczywiście, a jakże, boję się, że jeśli nie zrobię jeszcze kilku badań w tym m.in. RTG odcinka lędźwiowego, to choroba się pogorszy i będę winien swojego kalectwa lub śmierci.

Nie potrafię zaufać, że nie umrę i olać, bo jak mi się udaje olewanie przez 3 tyg., to potem nagle wraca ze zdwojoną siłą i ch** z planów i robienia czegokolwiek za dnia...

Miałem morfologię, mocz i obawiam się, że będę diagnozował to do końca życia/wydam niepotrzebnie kasę, albo to coś poważnego i umrę.

Dajcie wsparcie, proszę

Witaj. Doświadczam tego samego od końca grudnia. Miałam usg jamy brzusznej i gastroskopie. Badania z krwi :kilka morfologii , ON, CRP lipidogram, próby wątrobowe. Wszystko wychodzi dobrze. Kiedyś, jakieś 2 lata temu miałam to samo. Aż płakałam że umieram ale jakoś jeszcze żyje:) też mnie to martwi baaardzo, ale mnie wszystko martwi baardzo nerwobóle miedzyżebrowe są dość często spotykane i łatwo nie odpuszczają. Chociaż ja już się usrałam na RTG płuc. A czemu chcesz kręgosłup robić? Z tylu Cię boli ?

agnefka28 pisze: ↑

20 kwietnia 2018, o 09:49

A mnie codziennie jest tak strasznie źle...Ciągle się lękam o siebie, bliskich, ta sama stara śpiewka...Przyjechała do mnie mama na 2 dni, ja patrze na nią i płaczę, że kiedyś jej nie będzie...Zastanawiam się kiedy to nastąpi itp. Starości boję się strasznie, ale umierać młodo też nie chciałabym...Myślę o tym, że będę musiała pochować rodzoców itp sprawy. Nie wiem, ja chyba nadaję się do leczenia psychiatrycznego. Każdy robi postępy, stara się, a ja pomimo, że próbuję, żyję, chodzę na spacery z córcią itp dalej się cofam i czuję się fatalnie. Nie mam pomysłu na siebie.

Kochana ja 5 lat żyłam w konflikcie z rodzicami, ale tak się wystraszyłam że przecież umrą że się pogodzilismy ...

Kochani obudziłam się dziś z silnym przekonaniem że muszę zrobić rezonans kręgosłupa szyjnego bo inaczej umrę. Cały poranek o tym myślałam. Nie dawało mi to spokoju. Nawet jak robiłam śniadanie coreczce. Rezonans rezonans...... Potem pojechałam na pobranie krwi. Nie nie -nie ja. Synek miał pobierana bo się rozchorowal. A po pobraniu zasnął mi w spacerowe i tak mi to szkoda było budzić bo on taki biedny i chory... A niech śpi, i łaziłam tak po mieście żeby się przespał trochę dłużej. Weszłam do sklepu i kupiłam sobie spodnie i bluzkę i mi się humor nawet poprawił. Szliśmy do samochodu A ja pomyślałam ile bym miała takich fajnych ciuchów za te pieniądze co na badania wydałem, ile fajnych rzeczy, może jakiś wyjazd, wakacje, rolki... Od pół roku zbieram pieniądze na nowy obiektyw (fotograf z zamiłowania) ale nie mogę uzbierać bo non stop podbieram coś na badania. Żal mi tego. Przykre to. No ale jak już umrę to i obiektyw mi nie potrzebny .... I dupa. Obiektywu nie będzie tylko kolejny rezonans ☹ nie umiem z tego wyjść

Ja odziwo od dwóch dni czuje się dobrze tak bez lęku. Z drugiej strony mam gdzieś z tylu głowy że to tylko na chwilę i że zaraz znowu ta nerwica wymyśli jakieś wstrętne myśli...

Majla pisze: ↑

20 kwietnia 2018, o 12:51

Ja odziwo od dwóch dni czuje się dobrze tak bez lęku. Z drugiej strony mam gdzieś z tylu głowy że to tylko na chwilę i że zaraz znowu ta nerwica wymyśli jakieś wstrętne myśli...

Z czasem tych dni jest coraz więcej

Nipo pisze: ↑

20 kwietnia 2018, o 12:55

Majla pisze: ↑

20 kwietnia 2018, o 12:51

Ja odziwo od dwóch dni czuje się dobrze tak bez lęku. Z drugiej strony mam gdzieś z tylu głowy że to tylko na chwilę i że zaraz znowu ta nerwica wymyśli jakieś wstrętne myśli...

Z czasem tych dni jest coraz więcej

Mam nadzieję chociaż czasami jak przypomnę sobie te natręty te zlozeczenia które przychodziły nagle to aż płakać mi się chce albo jakieś inne myśli. Uczę się dopiero je ignorować mam nadzieję tak jak piszesz że z czasem będzie coraz lepiej zresztą musi byc bo jeszcze mamy kupe życia przed sobą