Temat jest o lekarzach,chorobach i badaniach właśnie,sam go założyłeś
ogólnie zaburzenia psychicznie bardzo wpływają na fizyczność i jedno z drugim się wiąże ,więc praktycznie co drugi post jest właśnie o chorobach , jak najbardziej piszemy na temat 
Kochana, rozumiem Cię całkowicie. Zaczęło się od strachu o życie najbliższych, hipochondrii, a od roku nie mam uczuc i lęk przed mężem bez powodu. 2 lata terapii mnie wykończyly, grzebanie w traumach , dzieciństwie, które nie było różowe i i tak jestem w punkcie wyjścia. Nerwica nie przejdzie ot tak, bo się znajdzie przyczynę. To dlugoletnia praca nad sobą, swoimi nawykami, czasem farmakologia. Najlepiej zająć się czymś innym, zostawić nerwice z boku. Ja teraz uczę się hiszpanskiego nawet na siłę jak przychodzi atak, ćwiczenia, sport, joga, jakieś hobby. Nie ma innego sposobu. Jak się w coś zaangaxujesz zacznie sama odpuszczac.Malineczka27 pisze: ↑27 marca 2018, o 13:28Witam to ja mam takie pytanie czy moja nerwica lękowa mogła się auaktywnić z powodu tego że mam paniczny lęk przed krwią,igłą i lekarzami i odkąd pamiętam unikam tego jak ognia np.mam 35lat i ani razu nie byłam u żadnego lekarza któy jest związany z bólem,igłą,nie mam żadnych badań zrobionych,czy może to mieć wpływ na to że mam nerwicę.Czy jak przełamię ten strach i zrobię np.pobieranie krwi i nie będę podchodziła do tego tematu lekarzy i krwi z lękiem to nerwica może minąć?Bo narazie chodzę na psychoterapię 2 z rzędu i wszyscy psychologowie szukają jakiejś przyczyny czy traum z dzieciństwa a ja takich nie mam,rozkładaja na czynniki pierwsze dzieciństwo a to wcale nie jest dobre bo zaczynasz szukać winnych wśród najbliższych rodziny,męża i się do nich zniechęcasz (mam ROCD)zanik uczuć do męża,zamiast uczyć mnie jakiś innych sposobów reagowania na lęki czy sytuacje kiedy mam iść do lekarza i się tak tym wszystkim nie przejmować.
Nie umiem odpowiedzieć na to pytanie, takie mega zaostrzenie mnie męczy już rok i po wycieczkach do psychologów jestem jeszcze glupsza... Liczę poprostu, że nic nie trwa wiecznie. Mój mąż jest normalnym człowiekiem, wspiera mnie jak może, więc odejście od niego nie wyleczy mnie z objawów.. Wtedy dopiero by się zaczęło...Malineczka27 pisze: ↑27 marca 2018, o 21:10Ale jak zacząć żyć normalnie skoro nerwica nie pozwala o sobie zapomnieć,treść myśli natretnych przygnebiaja a rocd powoduje że boję się męża i się od niego oddalam jak olac te myśli i się uśmiechać a skąd ja mam wiedzieć jakie moje mysli czy emocje są zaburzeniem a co prawdą ja się w tym wszystkim gubię.
Mogłoby ewentualnie przynieść chwilowa ulgę bo lęk skupilby się na czymś innym. Ja się pogodził z tym, że mam depresję i muszę jakoś żyć. Były miesiące, że uciekalam od męża do drugiego pokoju, ale są też po prawie roku lepsze chwile, liczę, że będą czesciej
Trzeba robić wszystko mimo objawów, nawet na siłę. Tak, jak przy innych wkretkach chyba nerwicowych, jak ludzie boją się wyjść z domu to wychodzą. Jak czujesz lęk w obecności męża to go przytul, zaproponuj wspólne wyjście. I wtedy też będzie lęk, ale potem będzie lepiej.Malineczka27 pisze: ↑27 marca 2018, o 21:10Ale jak zacząć żyć normalnie skoro nerwica nie pozwala o sobie zapomnieć,treść myśli natretnych przygnebiaja a rocd powoduje że boję się męża i się od niego oddalam jak olac te myśli i się uśmiechać a skąd ja mam wiedzieć jakie moje mysli czy emocje są zaburzeniem a co prawdą ja się w tym wszystkim gubię.
Jak nie spróbujesz to się nie dowiesz, prawda?Malineczka27 pisze: ↑27 marca 2018, o 21:10Ale jak zacząć żyć normalnie skoro nerwica nie pozwala o sobie zapomnieć,treść myśli natretnych przygnebiaja a rocd powoduje że boję się męża i się od niego oddalam jak olac te myśli i się uśmiechać a skąd ja mam wiedzieć jakie moje mysli czy emocje są zaburzeniem a co prawdą ja się w tym wszystkim gubię.
