Myśli podważające przyszłość, nagłe wyrywkowe czarne myśli.

weronia · 27 listopada 2014, o 15:14

Nom gurujemy gurujemy

Vic i Div nas wyszkolili, nie ma co

Ale jednak ciagle wlasnie jestem przyblokowana bo ..... no przeciez po co zyjesz jak zginiesz, wez lepiej sznurek

Ale z drugiej strony jak tak spojrze wstecz, to to co bylo a to co jest to jest dzien do nocy, wiec warto tez jednak troche pamietac o tym co zrobilismy i co juz potrafimy. Bo to jednak jest bardzo duzo.

martynka · 27 listopada 2014, o 15:17

helpmi fajnie to napisałeś, a nierealna czemu Ty tak nie gadasz? Gadaj na przekór a Ci to zacznie schodzić...

nierealna · 27 listopada 2014, o 15:18

Próbuję, próbuję... Raz, drugi, trzeci opuści ale za czwartym tak pieprznie, że ...

martynka · 27 listopada 2014, o 15:23

ha wiem kochana, mi ostatnio tak dorypało, że kosmos, ale wzięłam na klate, ja wiem, że takie momenty muszą być żeby to całkiem zeszło...

agaa · 27 listopada 2014, o 15:26

ja mam tez dużo strachów, z tym że mogę się zaraz źle poczuć i "no ale po co tam idziesz , a co jak się źle poczujesz?" czasami się rzeczywiscie źle czuje przez to, ale to mija tez, to emocje

tylko silne

nierealna · 27 listopada 2014, o 15:27

No mi ostatnio też, dlatego zapomniałam jak trzeba działać

martynka · 27 listopada 2014, o 15:33

hehe ja też sie wbiłam w szok na początku, ale potem spoko przyjęłaj

munka · 27 listopada 2014, o 15:38

a czy czujecie tez mega wscieklosc na to wszystko...ze czasem macie wrazenie, ze eksplodujecie?

-- 27 listopada 2014, o 16:38 --
ja czesto czuje taka wscieklosc na to...i czuje sie taka bezsilna..i chce mi sie ryczec w glos..i czesto mnie wszystko i wszyscy irytuja i wtedy same zlosliwosci przychodza mi do glpwy

agaa · 27 listopada 2014, o 15:41

jasne ze tak, czasem jest bezsilność, frustracja i myśli ze nie da sie \rady i płacz wtedy

munka · 27 listopada 2014, o 15:44

ale macie wtedy tak, ze wszyscy Was wtedy denerwuja? Mi sie wtedy tyle wrednych mysli cisnie o innych...grrrr zlosliwe uwagi itd..i jeszcze gorzej sie czuje, bo mysle sobie, ze taka wredna jestem

Victor · 27 listopada 2014, o 16:14

No jak są emocje frustracji, złości to i ludzie denerwują. Ty munka masz po prostu bardzo duże wyczulenie co do innych osób i bardzo duza uwage przywiazujesz wlasnie do emocji zwiazanych z bliskimi. Dlatego ze natrectwa dotycza bliskich i ciagle doszukujesz sie czy w tych emocjach zlosci i frustracji nie ma wariactwa

Po prostu caly konik objawowy sie wokol tego glownie kreci u ciebie.
Inni sie frustruje zloszcza, przejdzie im wyplacza sie i okey, a ty od razu myslisz czy to nie poczatek czegos tam.

munka · 27 listopada 2014, o 17:27

noo to moj konik. Tym bardziej, ze ja miałam cale zycie problem z emocjami..wiekszosc stłumiłam i nawet nie wiedziałam, ze istnieja. Zlosc kojarzy mi sie z agresja i jakies durne przekonanie miałam, ze jak sie odczuwa zlosc to jest sie złym czlowiekiem LOL. No ale ja zawsze bylam karana odrzuceniem za ujawnianie swoich emocji..stad ta patologia u mnie

DillyDally · 27 listopada 2014, o 19:50

Podobnie jak ja, munka. Nigdy nie miałam problemu ze złością, miewałam wręcz ataki złości, jednak ciężko bywało u mnie z odczuwaniem smutku. Powiedzcie mi, czy to normalne, że staram się zrozumieć, co w danej chwili czuję, jednak nie ma we mnie żadnych emocji? Staram się nauczyć wchodzić wgłąb siebie, jednak znajduję jedynie pustkę i jakąś barierę. To normalne?

munka · 28 listopada 2014, o 07:52

Dilly, ja znow odwrotnie..zawsze czulam smutek i z nim nie miałam problemu..ale nigdy nie czulam zlosci. Na terapii dokopałam sie do tej zlosci i przeraza mnie ona..nie wiem jak to ogarnac. Generalnie widze, ze ludzie albo czuja smutek i nie maja kontaktu ze zloscia, albo na odwrot. Np. moja mama tez bardzo zaciekle wyrazła zlosc, agresywnie i wybuchowo..ale np. nigdy ale to nigdy nie 'kontaktowała' sie ze swoim smutkiem...a miała w zyciu wiele powodów do smutku. ja np. miałam w zyciu wiele powodów do zlosci ale nie czulam jej, wyperałam....az przelała sie czara goryczy..i pojawily sie agresywne natrectwa. Natrectwa maja odciagac od emocji...glownie od bólu i wscieklosci

-- 28 listopada 2014, o 08:52 --
Dilly wchodzenie w głab siebie nie jest prroste..mi potrzeba bylo roku terapii zeby np. dokopac sie do zlosci. Te wszystkie wyparte emocje sa 'chronione' silnymi mechanizmami obronnymi..

elala73 · 28 listopada 2014, o 09:27

najbardziej przerażająca myśl przyszła mi po porodzie córeczki . Tak strasznie ją pokochałam od pierwszego ujrzenia , że zaczęłam się martwić o to ,że się zestarzeje i umrze. Jak można w takiej chwili o czymś takim pomyśleć? Teraz już wiem .