Czy po kilku dobrych latach nerwicy i mnóstwo różnych objawów w nic moje zaburzenie sie nie przeistoczylo to już to sie nie stanie? Przeszłam wszystko ds somatyka objawy natrętne myśli.Ostatnio mam wrażenie ze jest gorzej ale możecie tylko moje wrażenie?

betii pisze:Czy po kilku dobrych latach nerwicy i mnóstwo różnych objawów w nic moje zaburzenie sie nie przeistoczylo to już to sie nie stanie? Przeszłam wszystko ds somatyka objawy natrętne myśli.Ostatnio mam wrażenie ze jest gorzej ale możecie tylko moje wrażenie?

Cześć betii !
Ja myślę, że mogło się przeistoczyć !!! .. "niestety" tylko w Twoje własne przeświadczenie, że tak po prostu -musi- być ..
A prawda jest taka, że nawet jakbyś w tym siedziała i 100 lat to narzędzia żeby to zmienić masz bliżej niż każdy inny .. .
U mnie pierwszy atak paniki pojawił się w 2003-2004 .. później było tylko "weselej" (natręctwa, lęki, stany depresyjne, etc. ogółem |BAGNO|) .. ale najważniejsze to iść do przodu i się nie poddawać (w rozumieniu nie "walki" jako takiej ale brania życia takiego jakim jest).
Przykład: Jak złamiesz prawą rękę to są dwa "wyjścia":
I. Łamiesz lewą - celowo żeby zobaczyć jak "dobrze" funkcjonowało się wcześniej z jedną zdrową
II. ..funkcjonujesz normalnie przyglądając się jak szybko sprawności nabiera lewa ręka - wstępnie śmiejąc się z jej "niedoskonałości"

Wydaje mi się, że wrażenie gorszego dni można mieć nawet wtedy kiedy jest on .. lepszy ("bo przecież nie jest jeszcze tak idealny jaki chcielibyśmy żeby był, prawda ?" ) .. a może po prostu łatwiej by było nie zastanawiać się nad tym - nie porównywać .. bo w tym czasie można zrobić coś fajniejszego (?)
Złapałem się na tym (co zresztą uświadomiło mi między innymi skrupulatne słuchanie audycji "najwyższych" na forum ), że bardzo często dawałem się złapać w pułapkę pytań zaczynających się od:
"A jeśli .. ?!?" , "A co ... !?" , "A może .. ?!" - wątpliwości to "wróg", na którego szkoda czasu.
Pozdrawiam i życzę wytrwałości
ps.
Piszę to niestety, jeszcze nie z pozycji "ozdrowieńca" więc mogę się mylić (stąd wszelka korekta jak najbardziej mile widziana

Jako juz stary w sumie ozdrowieniec powiem Ci ze masz slusznosc i dobrze prawisz i rozmyslasz

Mam ostatnio słabszy okres i naszło mnie takie pytanie do ozdrowieńców - jak to jest z tymi objawami?

Wychodzę z tego od marca 2015 i to forum naprawdę mi pomogło. Doszedłem już do sytuacji kiedy nie mam lęków, napadów, a nawet chochliki myślowe mnie opuściły. Czasem włącza się skanowanie ale dość szybko je ucinam. Nie odczuwam w sobie napięcia i wiem, że idę do przodu. Nie opuszcza mnie jednak somatyczna karuzela - bóle łydek, mrowienia rąk, uczucie przyćmienia, problemy z koncentracją, itd. W zasadzie każdego dnia coś tam się pojawia i zwykle nie jest super istotne. Dziś jednak jakoś w ogóle czuję się bez sił, co nie zmienia faktu, że nadal funkcjonuję - tak jak z tą połamaną ręką (posty powyżej). Jestem jednak ciekaw czy zwykle tak jest z objawami, że zostają z nami na dłużej czy też akurat ja mam pecha?

Wiem, że to pytanie wbrew akceptacji ale każdy może mieć słabszy dzień

Tojajestem: "Dziś jednak jakoś w ogóle czuję się bez sił, co nie zmienia faktu, że nadal funkcjonuję - tak jak z tą połamaną ręką (posty powyżej). Jestem jednak ciekaw czy zwykle tak jest z objawami, że zostają z nami na dłużej czy też akurat ja mam pecha? "
Wg. mnie musisz dać sobie prawo do tego żeby taki dzień się pojawił. Przy spadku ciśnienia atmosferycznego (patrzę po sobie) naturalne jest, że spora część osób będzie czuła się dużo gorzej "wypalona" , "bez energii", "niezdolna do niczego", "z wielkim wysiłkiem zmuszając się do podstawowych czynności (chociażby wstanie z łóżka)" .. Pomyśl sobie, że teraz tak będzie wyglądał każdy następny dzień i .. IDŹ DO PRZODU !
Ciesz się z tego co zrobiłeś, delektuj każdym "normalnym dniem" a jak przyjdzie gorszy delektuj się nim w jeszcze większym stopniu bo takie dni po prostu są (i nie pisze tu tylko i wyłącznie o ludziach "zaburzonych" ale również o tych w pełnej dyspozycji)
Pozdrawiam
Ps.
W moim miejscy zamieszkania wahania ciśnienia są ogromne. Do momentu rozpoczęcia aktywności fizycznej też czułem, że ten dzień jakiś "dziwny" (słabszy).

Jak wyżej kolega napisal a do tego samo zaburzenie w sobi etakze oslabia cialo, stad moga sie pojawiac dretwienia, bole miesni bo jednak caly organizm i psychika jest obciazona i te objawy moga byc jakby bezwarunkowe czyli nie trzeba sie nimi nakrecac.
Wazne aby bys wtedy wyrozumialym i nie szukac drugiego dna. Wszystko sie powinno koniec koncow ustabilizowac.

Macie racje. Dzieki!

Co zauważyłam.Jeszcze tydzień temu codziennie płakałam ze względu na moje objawy ze strony głowy tj.ucisku.,mini zawroty,uczucie dziwnej fali w głowie.Opisywałem to w ktorymsvposcie.Od kilku dni coś się zmieniło chyba od tego dnia gdzie z płaczem szłam przez ulicę ze względu na objawy.Tak bardzo pragnęła się przewrócić i postawiłam wszystko na jedną kartę ale łzy sie cisnely do oczu.Myślałam ze to jakiś goz mózgu czy jakaś choroba głowy.Teraz po kilku dniach jestem świecie przekonana ze to od nerwicy.To jest taka pewność wewnętrzna.Czuję też wewnętrzny spokój i jakiś optymizm pomimo objawów.Pogodzilam siecwewnetrznie z objawami i choć są to nie przyspiesza kroku żeby szybciej dojść.Wczoraj np prawie cały dzień bez objawów.Myślałam ze dopuścili ale dziś znów nasilenie objawy a do tego lek.Czuję się z tym jednakbpogodzona.Chyba to dobrze? Mam nadzieję ze ten spokój zostanie na dłużej a objawy koncu odpuszcza.Doszłam do przemyśleń po 10 letniej nerwicy z setkami objawów ze to nie może być nic innego jak kolejny objaw który chcę mnie zatrzymać w miejscu?????

Ty pytasz czy jednak wkoncu doszlas po 10 latach do tej pewnosci ze to Nerwica .

No Bart26 tak jakbym doszła do tego . wiesz nawet Cię bardzo polubilam za twoje "pościki" bo przeważnie po ich przeczytaniu się uśmieję.Wiesz jakie jest życie z bardzo wkurw....objawem co pare minut.

No to fajnie ze masz przerwy , mnie czasem się zdazaja na chwile ale czem mnie trzyma i nasila sie to przypomina sinusoide ale bedzie ogolna tendencja spadkwa

Od miesiąca zebulon to tylko ten jeden dzień był z mini objawami a tak to cały czas niestety.

betii pisze:Od miesiąca zebulon to tylko ten jeden dzień był z mini objawami a tak to cały czas niestety.

Beti to może nadchodzą lepsze dni.

Oby Martusia1797 Choć dzis nie jest dobry, na szczęście jest jeszcze "jutro"

Hej mam do was pytanie i zależy mi na odpowiedzi tych co udało im się wyjść z tego.
Bo ostatnimi czasy(liczę od wczoraj, przedwczoraj) czuję się JAK NIGDY DOBRZE. Jakbym..nie miała nerwicy prawie, nigdy sie tak nie czulam dobrze w sensie psychicznym, spokojnie, bo nie wspominam problemow dnia codziennego, rozterek, i innych spraw. W środku.. jakby jakiś wielki ciężar ze mnie zszedł. Czy to możliwe, że to tylko zasługa zwiększenia dawki leku z grupy SSRI z jednej tabletki na 1,5? Czy po prostu nerwica ustępuje przez trzymanie sie wskazówek z forum, ryzykowanie, ignorowanie, przyzwalanie na emocje.. staranie się z całych sił i robienie swojego mimo objawów które były.. Obawiam się, że tak naprawdę bez leku może nie bylabym w takim momecie jak teraz.. I ciagle mnie to nurtuje, bo nie zamierzam brac tego do konca zycia.. To mozliwe, ze leki mogą zmienić kogos psychike? Bo wiem, że na objawy fizyczne dzialaja, i dlatego jest latwiej.

-- 7 listopada 2015, o 20:26 --
Dodam jeszcze że dziś mija jakieś 9 dni od tej zmiany dawkowania i przez pierwsze dni byłam strasznie oslabiona i ogolnie czulam sie fatalnie